Krom: Tom: 2. lib: 16. R. 1403. Wojewoda Wołoski przysiągł Królowi i Rzeczypospolitej na posłuszeństwo. Tegoż Roku Witold Księstwo, Smoleńskie inkorporował do Litwy odebrawszy Smoleńsk Ruśniakom. R. 1404. Król Władysław Witold, i Konrad de Jungen Magister Pruski czyli Krzyżacki w Raciążu zjechawszy się Pokój miedzy sobą ustanowili, Żmudzi Krzyżakom pozwolił, a Dobrzyńska Ziemia Rzeczypospolitej oddana za to od Krzyżaków, którym 40000. miał skarb Polski wyliczyć, ale że Witold Żmudzi nie oddał, Krzyżacy za to Litwę rabowali, ale Roku 1405. Witold im Zmudź oddał a sobie pokój. Ze zaś R. 1408. głód wielki w Litwie Panował,
Krom: Tom: 2. lib: 16. R. 1403. Wojewoda Wołoski przyśiągł Królowi i Rzeczypospolitey na posłuszeństwo. Tegoż Roku Witold Xięstwo, Smoleńskie inkorporował do Litwy odebrawszy Smoleńsk Ruśniakom. R. 1404. Król Władysław Witold, i Konrad de Jungen Magister Pruski czyli Krzyżacki w Raćiążu zjechawszy śię Pokóy miedzy sobą ustanowili, Żmudźi Krzyżakom pozwolił, á Dobrzyńska Ziemia Rzeczypospolitey oddana za to od Krzyżaków, którym 40000. miał skarb Polski wyliczyć, ale że Witold Zmudźi nie oddał, Krzyżacy za to Litwę rabowali, ale Roku 1405. Witold im Zmudź oddał á sobie pokóy. Ze zaś R. 1408. głód wielki w Litwie Panował,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 50
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
3. Podobnym sposobem Generalni Marszałkowie Konfederacyj Koronnej, i W. X. L. także Marszałkowie partykularni, i Komisarze wszystkich Województw i Powiatów Dnia pierwszego Lutego 1717 do Warszawy w asystencyj Prawami opisanej przybędą, dla ekspedyowania Sejmu Generalnego Walnego, podług Artykułu exvinculationis umówionego, i aby wespół z J. K. M. ustanowili i potwierdzili uspokojenie zupełne, doskonałe i Generalne Rzpltej na zawsze.
§ 4. Jako zaś Pokoj teraźniejszy in fundamento Conventorum, i innych wszystkich Praw fundamentalnych, między J. K. Mcią, i Stanami Rzpltej postanowiony jest, tak strony miarkujące się na obronę i pomoc temuż pokojowi, pomienione Pacta Conventa, i
3. Podobnym sposobem Generalni Marszałkowie Konfederacyi Koronney, y W. X. L. także Marszałkowie partykularni, y Kommissarze wszystkich Woiewodztw y Powiatow Dnia pierwszego Lutego 1717 do Warszawy w assystencyi Práwami opisaney przybędą, dla expedyowánia Seymu Generalnego Walnego, podług Artykułu exvinculationis umowionego, y áby wespoł z J. K. M. ustanowili y potwierdźili uspokoienie zupełne, doskonałe y Generalne Rzpltey na zawsze.
§ 4. Jako zaś Pokoy teraźnieyszy in fundamento Conventorum, y innych wszystkich Praw fundamentalnych, między J. K. Mćią, y Stanami Rzpltey postanowiony iest, tak strony miarkuiące się na obronę y pomoc temuż pokoiowi, pomienione Pacta Conventa, y
Skrót tekstu: TrakWarsz
Strona: L
Tytuł:
Traktat Warszawski dnia trzeciego Nowembra 1716 roku zkonkludowany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
niedziw, że za zbliżeniem się Słońca mamy zimę, za wygurowaniem onegoż lato. NAUKA O SFERZE. ROZDZIAŁ III.
O KsIĘŻYCU. Księżyc biego swój odprawuje od Zachodu do Wschodu., we 29 dni, i godzin 12, ten czas nazywa się: biegiem Księżyca miesiącznym. Lecz zamiast pół trzydziesta dnia, ustanowili Matematycy rachować w miesiącu każdym alternatą, raz dni 29 a drugi raz 30 co na jedno wychodzi. Rok miesięczny zabiera dnie 354, mniejszy więc jest jedynastą dniami i sześcią prawie godzinami od Roku Słonecznego. Księżyc w największym swoim od ziemi oddaleniu się, czyli Apogeum, jest na mil 87000. Perygeum czyli zbliżenie się jego
niedziw, że za zbliżeniem się Słońca mamy zimę, za wygurowaniem onegoż lato. NAUKA O SFERZE. ROZDZIAŁ III.
O XIĘŻYCU. Xiężyc biego swoy odprawuye od Zachodu do Wschodu., we 29 dni, y godzin 12, ten czas nazywa się: biegiem Xiężyca miesiącznym. Lecz zamiast poł trzydziesta dnia, ustanowili Matematycy rachować w miesiącu każdym alternatą, raz dni 29 a drugi raz 30 co na iedno wychodzi. Rok miesięczny zabiera dnie 354, mnieyszy więc iest iedynastą dniami y sześcią prawie godzinami od Roku Słonecznego. Xiężyc w naywiększym swoim od ziemi oddaleniu się, czyli Apogeum, iest na mil 87000. Perigeum czyli zbliżenie się iego
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 271
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
pro Ecclesiastica Disciplina w kanonie 33. zakazał Biskupom seriò, i innym poswięcenia mającym, z żonami swemi przed poswięceniem wziętemi przestawać i mieszać się. Zczego znać, że niepierwszy, ani sam Z. Syryciusz Papież (jako zadają Heretycy) ale dawne kanony Synodów Świętych Caelibatum, albo bezżeństwo dla Kapłanów, Diakonów i Subdiakonów ustanowili, usu antiquissimo utwierdzili, w Kościele Zachodnim; Orientalnemu jednak ob certas rationes pozwalając; na których Synodach niebyło Lutra i Kalwina nienasyconych karnalistów, ale Flos mądrych i czystych Ojców in carne extra carnem żyjących. 7mo Pelagiusz Papież żyjący około Roku 555. Sycilijskim subdiakonom zaleca seriò, aby się Prawu Rzymskiego Kościoła respektem chowania bezżeństwa
pro Ecclesiastica Disciplina w kanonie 33. zakazał Biskupom seriò, y innym poswięcenia maiącym, z żonami swemi przed poswięceniem wziętemi przestawać y mieszać się. Zczego znać, że niepierwszy, ani sam S. Syryciusz Papież (iako zadaią Heretycy) ale dawne kanony Synodow Swiętych Caelibatum, albo bezżeństwo dla Kapłanow, Diakonow y Subdiakonow ustanowili, usu antiquissimo utwierdzili, w Kościele Zachodnim; Orientalnemu iednak ob certas rationes pozwalaiąc; na ktòrych Synodach niebyło Lutra y Kalwina nienasyconych karnalistow, ale Flos mądrych y czystych Oycow in carne extra carnem żyiących. 7mo Pelagiusz Papież żyiący około Roku 555. Syciliyskim subdiakonom zaleca seriò, áby się Prawu Rzymskiego Kościoła respektem chowania bezżeństwa
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 15
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Przestępców Postu na worku karzą, jednak się dyspensują, osobliwie Biskupi, osoby na Dworze Królewskim, sama też Królowa dyspensowała. Dała wolność predykować nie tylko Duchownym, ale też i Laikom, 2 tronu poprawując, i mowę Predykanta przerywając: śmieszna to Cathedra Veritatis, na której kłamliwa zasiodła niewiasta.
Królowa i Konsyliarze, choć ustanowili swę Sektę w Anglii, jednak uważali, że Papież na to boleje, Cesarz i Monarchowie Katoliccy od nich stronią, chyba żeby w podobne błędy Francja, Szkocja, Flandria wpadła. Więc z jednemi pokoj stwierdzili Monarchami Anglikowie, drugich zaczepili, poczynili Ligę, w Szkocyj przeciw Maryj Królowy z Jakubem Bękartem, i Mortonem
Przestępcow Postu na worku karzą, iednak się dyspensuią, osobliwie Biskupi, osoby na Dworze Krolewskim, sama też Krolowa dyspensowała. Dała wolność predykować nie tylko Duchownym, ale też y Láikom, 2 tronu poprawuiąc, y mowę Predykánta przerywaiąc: smieszna to Cathedra Veritatis, na ktorey kłámliwa zasiodła niewiasta.
Krolowa y Konsiliárze, choć ustanowili swę Sektę w Anglii, iednak uważali, że Papież na to boleie, Cesarz y Monarchowie Katoliccy od nich strònią, chybá żeby w podobne błędy Francya, Szkocyá, Flandrya wpadła. Więc z iednemi pokoy stwierdzili Monarchami Anglikowie, drugich zaczepili, poczynili Ligę, w Szkocyi przeciw Maryi Krolowy z Iakubem Bękartem, y Mortonem
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 112
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
custodes libertatis et praero, atiaarum Nobilitatis, ac legù publicarū . Właśnie takową władzą jaką w Rzymie mieli slawni oni Tribuni plebis. Tam bowiem Pospólstwo/ rozumiejąc się być obciążonym od Senatu/ zbrojnie i armatno in faciu montem, gdy z Miasta ustąpiło/ otrzymało to na koniec vt plebi, sui magistratus essent sacrosancti, i ustanowili Stróżów wolności swojej. Którzy in vestibulo Curiae (Templu enim ingredi non licebat) będąc/ wszystkie od Senatu umówione Z. C^a^ uwazali/ i jeżeli nie były przeciwne wolności ich/ one potwierdzali przypisawszy literam T. Albo też znosili Solenni verbo: Veto . I wszystka Urzędu tego mocy władza była/ wprzeczeniu uchwale Senatu
custodes libertatis et praero, atiaarum Nobilitatis, ac legù publicarū . Właśnie tákową włádzą iáką w Rzymie mieli sláwni oni Tribuni plebis. Tám bowiem Pospolstwo/ rozumiejąc się bydź obciążonym od Senatu/ zbroynie y armatno in faciu montem, gdy z Miástá vstąpiło/ otrzymało to ná koniec vt plebi, sui magistratus essent sacrosancti, y vstánowili Strożow wolnośći swoiey. Ktorzy in vestibulo Curiae (Templu enim ingredi non licebat) będąc/ wszystkie od Senatu vmowione S. C^a^ vwazáli/ y ieżeli nie były przeciwne wolnośći ich/ one potwierdzáli przypisawszy literam T. Albo też znośili Solenni verbo: Veto . Y wszystká Vrzędu tego mocy włádzá była/ wprzeczeniu vchwale Senatu
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: Cv
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
pisał list do X. Prowincjała naszego/ chwaląc i dziękując mu za tę posługę.
Jeden Poborca Generalny/ do którego podarki kładą/ pomienionego miasta/ utraciwszy wszytkie pospolite pieniądze jako syn marnotrawny/ uchodząc liczby którą w rychle od niego miano odbierać/ radził się ze cztermi abo piącią przedniejszemi tegoż umysłu i obyczajów. I ustanowili społem na czas obwieszczenia podatków/ do pospolitego człowieka przyłączyć się/ radząc im żeby ich nie płacili/ chcąc tego bronić dobremi wywodami/ i samym gardłem będzieli tego potrzeba/ byle tylko pod ten czas wzburzyli się przeciw Pręsydentowi (to jest przełożonemu nad Radą) i Radzie królewskiej/ i pojmawszy ich do króla Hiszpańskiego posłali/
pisał list do X. Prowincyałá nászego/ chwaląc y dźiękuiąc mu zá tę posługę.
Ieden Poborcá Generálny/ do ktorego podárki kłádą/ pomienionego miástá/ utráćiwszy wszytkie pospolite pieniądze iáko syn márnotráwny/ uchodząc liczby ktorą w rychle od niego miano odbieráć/ rádźił się ze cztermi ábo piąćią przednieyszemi tegoż umysłu y obyczáiow. Y ustánowili społem ná czás obwieszczenia podátkow/ do pospolitego człowieká przyłączyć się/ rádząc im żeby ich nie płáćili/ chcąc tego bronić dobremi wywodámi/ y sámym gárdłem będźieli tego potrzebá/ byle tylko pod ten czás wzburzyli się przećiw Pręsydentowi (to iest przełożonemu nád Rádą) y Rádźie krolewskiey/ y poimawszy ich do krolá Hiszpáńskiego posłáli/
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 11.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
kąd je na zachodnie dzielono kraje. Te kupie spanoszyły niezmiernie Tyryiczyków pod Persami, za przychylnością i obroną których, zupełnie je w swojej mocy mieli. Lecz jak prędko Ptolemaeuszowie Poczęli panować w Egipcie, zaraz ten handel do siebie przeciągneli, wybudowawszy Berenice, i insze Porty na zachodnim brzegu czerwonego Morza, należącym do Egiptu. Ustanowili najwalniejszy jarmark w Aleksandryj, która się najhandlowniejszą, nad wszystkie inne uczyniła. Tą drogą, to jest Morzem Czerwonym, i wpadającym NIlem, przez kilka wieków handle Krajów zachodnich z Persją, Indiami, Arabią, i brzegami Afryki wschodniemi utrzymowały się. Ale od dwóch set prawie lat, jak inszą wynaleziono drogę do Indyj,
kąd ie ná zachodnie dzielono kraie. Te kupie zpánoszyły niezmiernie Tyryiczykow pod Persámi, zá przychylnośćią y obroną ktorych, zupełnie ie w swoiey mocy mieli. Lecz iák prędko Ptolemaeuszowie poczeli pánować w Egypcie, zaraz ten handel do siebie przeciągneli, wybudowawszy Berenice, y insze Porty na zachodnim brzegu czerwonego Morza, należącym do Egyptu. Ustánowili naywálnieyszy iarmark w Alexandryi, ktorá się nayhandlownieyszą, nad wszystkie inne uczyniłá. Tą drogą, to iest Morzem Czerwonym, y wpadáiącym NIlem, przez kilka wiekow handle Kraiow zachodnich z Persyą, Indyámi, Arabią, y brzegámi Afryki wschodniemi utrzymowały się. Ale od dwoch set prawie lat, iák inszą wynáleziono drogę do Indyi,
Skrót tekstu: RolJabłADziej
Strona: 95
Tytuł:
Dziejopis starożytny Egipcjanów, Kartainców, Assyryjczyków, Babilonców, Medów, Persów, Macedończyków i Greków
Autor:
Charles Rollin
Tłumacz:
Józef Aleksander Jabłonowski
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
i największa, przez Karaibów mieszkana i nazwana od nich Karakera, od Hiszpanów nazwana Gvadalupa na znak, że jej góry są podobne do gór Gwadalupskich w Hiszpanii, obfituje w Cukry, bawełny, etc. MARTINIKA WYSPA ma około 20. mil cyrkumferencyj, obfituje w Tytonie, i inne rzeczy jako pierwsza, Francuzi się tu ustanowili R. 1635. i mają Kolonie swoje w Stronie Zachodniej Fort Rojal, i Z. Piotra. Stronę zaś wschodnią trzymają Karajbowie. Z. KrzyżA WYSPA zwana od dzikich ludzi AY-AJ ciągnie się w zdłuż na 10. mil, a w szerz na 4. a na około może mieć 25. mil. Powietrze ma
y naywiększa, przeź Karaibow mieszkáná y názwáná od nich Karakera, od Hiszpanow názwáná Gvadalupa ná znák, że iey gory są podobne do gor Gwadalupskich w Hiszpanii, obfituie w Cukry, báwełny, etc. MARTINIKA WYSPA má około 20. mil cyrkumferencyi, obfituie w Tytonie, y inne rzeczy iáko pierwsza, Francuzi się tu ustánowili R. 1635. y máią Kolonie swoie w Stronie Záchodniey Fort Royal, y S. Piotra. Stronę záś wschodnią trzymaią Karaybowie. S. KRZYZA WYSPA zwána od dzikich ludzi AY-AY ciągnie się w zdłuz ná 10. mil, á w szerz ná 4. á ná około może mieć 25. mil. Powietrze má
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 651
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
jednegoż celu przychodzą/ i równe pożytki z odmiennego zadatku odbierają. Otym się tedy teraz pytać będę.
Na rozstrzygnienie tej trudności/ trzeba uważyć/ że ktoby chciał te dwoje Państwa do siebie przyrównać/ znajdzie ich początki i zamożenie cale różne od siebie. Rzymianie założyli Miasto swoje śrzód pokoju/ i dla tego ustanowili prawa hamujące wolą zwierzchności/ akomodowali się do honoru Narodów zwyciężonych/ wielką roztropnością/ i ostróżnością zatrzymali ich w powinności i w posłuszeństwie/ niewolili ich naostatek cnotą i grzecznością swoją/ że ich musieli kochać i szanować/ a potym naśladować/ i zaszczęśliwych się mieć w ich Poddaństwie. Turcy zaś przeciwnym obyczajem/ nie mają
iednegoż celu przychodzą/ y rowne pożytki z odmiennego zádátku odbieráią. Otym się tedy teraz pytáć będę.
Ná rozstrzygnienie tey trudnośći/ trzebá vwáżyć/ że ktoby chćiał te dwoie Páństwá do śiebie przyrownáć/ znaydźie ich początki y zámożenie cále rożne od śiebie. Rzymiánie záłożyli Miásto swoie śrzod pokoiu/ y dla tego vstánowili práwá hámuiące wolą zwierzchnośći/ ákkomodowáli się do honoru Narodow zwyćiężonych/ wielką rostropnośćią/ y ostrożnośćią zátrzymáli ich w powinnośći y w posłuszeństwie/ niewolili ich náostátek cnotą y grzecznośćią swoią/ że ich muśieli kocháć y szánowáć/ á potym náśládowáć/ y zászczęśliwych się mieć w ich Poddáństwie. Turcy záś przećiwnym obyczáiem/ nie máią
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 84
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
