trzymać, a nie obietnicą, I Weteranów pociągać szczodrotą Żeby tak na plac z większą śli ochotą. LXII. A iż to Wodzów przegarało znacznie, Żeby Cesarskie imię Wojsk nie zwiodło, Tych osobliwie; którzy nieobacznie Juliuszowe piastowali siodło. Mądrze obiema zdało się i bacznie Stan teraźniejszy wywiesć im niepodło; Zaczym wnet z darnia usuto i wału Dwa Mejestaty, nakształt Trybunału. LXIII. Na nich z samemi siądą Senatory, Serdeczni oba Wodze i odważni, A widząc poczet ogromny i spory, I swych i cudzych wojsk na bój teraźni, Miłym widokiem ucieszą się zgóry Z wzajemnej ligi, wiary i przyjaźni, I tak wspaniałych wsobie serc
trzymać, á nie obietnicą, I Weteranow pociągac sżczodrotą Zeby tak na plac z większą sli ochotą. LXII. A isz to Wodzow przegarało znacznie, Żeby Cesarskie imię Woysk nie zwiodło, Tych osobliwie; ktorzy nieobacznie Iuliuszowe piastowali siodło. Mądrze obiema zdało się y bacznie Stan teraznieyszy wywiesć im niepodło; Zaczym wnet z darnia usuto y wału Dwa Meiestaty, nakształt Trybunału. LXIII. Na nich z samemi siądą Senatory, Serdeczni oba Wodze y odważni, A widząc poczet ogromny y spory, I swych y cudzych woysk na boy terazni, Miłym widokiem ucieszą się zgory Z wzaiemney ligi, wiary y przyiazni, I tak wspaniałych wsobie serc
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 230
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
