smaku prawdziwego? Jakie w tym serca ukontentowanie? Jakowy pokój? aż na to spytanie Tak mi odpowie, że wszystko marnością Obłudą krótką i jawną próżnością. Zgoła mię, mówi, samo doświadczenie Nauczyło że żadne nasycenie W tym być nie może, owszem niesmak skryty Przynosi Duszy, i pokarm nie syty. I wierzaycie mi utęsknienie wszędzie Byś wszystko posiadł znajdować się będzie. To masz dowodnie prawdę powiedzianą I doświadczeniem samymże przyznaną, Którą zatwierdzili ci wszyscy co mieli Świat, a przecie toż o nim powiedzieli. Nakoniec jeźli jeszcze i przykłady Nie dadzą ci w tym doskonałej rady, Da ją śmierć sama, bo ta pokazuje Ze człowiek ten
smaku prawdziwego? Jakie w tym serca ukontentowanie? Jakowy pokoy? aż na to spytanie Tak mi odpowie, że wszystko marnością Obłudą krotką y iawną prożnością. Zgoła mię, mowi, samo doświadczenie Nauczyło że żadne nasycenie W tym być nie może, owszem niesmak skryty Przynosi Duszy, y pokarm nie syty. Y wierzaycie mi utęsknienie wszędzie Byś wszystko posiadł znaydować się będzie. To masz dowodnie prawdę powiedzianą Y doświadczeniem samymże przyznaną, Którą zatwierdzili ci wszyscy co mieli Świat, á przecie toż o nim powiedzieli. Nakoniec ieźli ieszcze y przykłady Nie dadzą ci w tym doskonałey rady, Da ią śmierć sama, bo ta pokazuie Ze człowiek ten
Skrót tekstu: OpalŁPoeta
Strona: B2v
Tytuł:
Poeta
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1661 a 1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
