zwłoki i ociągania się, oddadzą i przywrócą, pod Komendę i Najwyższą Dyrekcją J. K. Mci, który to Król IMci nie tylko Listami swemi Uniwersalnemi eo nomine do Korony i W. X. Lit: in publicum wydanemi, tudzież przez insze listy vulgó Przypowiedne nazwane, nowy Komput z wojska starego teraz postanowiony, utrzymować, i do egzekucyj go przywodzić będzie, ale też temi samemi wojskami do nowego Komputu redukowanemi tak długo przez Regimantarzów od siebie podanych rządksić ma, póki Hetmani Wielcy i Polny Obojga Narodów nie wypełnią Juramentów, sobie Traktatem teraźniejszym naznaczonych.
§ 2. Tym czasem pomienieni Marszałkowie Żołnierscy, Substytutowie, i wszyscy Regimentarze Koronni i W
zwłoki y oćiągania się, oddadzą y przywrocą, pod Kommendę y Naywyższą Dyrekcyą J. K. Mći, ktory to Krol JMći nie tylko Listami swemi Uniwersalnemi eo nomine do Korony y W. X. Lit: in publicum wydanemi, tudźież przez insze listy vulgó Przypowiedne nazwane, nowy Komput z woyska starego teraz postanowiony, utrzymować, y do exekucyi go przywodźić będźie, ale też temi samemi woyskami do nowego Komputu redukowanemi tak długo przez Regimantarzow od śiebie podanych rządxić ma, poki Hetmani Wielcy y Polny Oboyga Narodow nie wypełnią Juramentow, sobie Traktatem teraźnieyszym naznaczonych.
§ 2. Tym czasem pomienieni Marszałkowie Zołnierscy, Substytutowie, y wszyscy Regimentarze Koronni y W
Skrót tekstu: TrakWarsz
Strona: K2v
Tytuł:
Traktat Warszawski dnia trzeciego Nowembra 1716 roku zkonkludowany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
ć to trudno wyperswadować sercu, aby się w lwiej rezolucji i wspaniałości trzymało, które natura w zajęczej nawiązała skórce, chwalebny męstwa i odwagi przymiot szlachectwu ma być przyzwoity, bo jako krwie i urodzenia wyborem insze celuje stany, tak i cnotą serca górować i przechodzić powinno. Szlacheckiej profesji jest piersiami własnymi całość i swobody ojczyzny utrzymować i zastępować zawsze, rezolutnym czynieniem wstręt nieprzyjacielowi czynić, krwią szczodrobliwie szafować, na wszelki przeciwności impet górować się i natarczywie narażać, zgoła we wszytkim i zawsze mężnie i odważnie postępować. Ale jakoż tej dogodzić się może obligacji, gdzie serca nie masz, kiedy to na pierwszy zaraz ogień upada albo na najmniejsze żyły zacięcie mdleje
ć to trudno wyperswadować sercu, aby się w lwiej rezolucyi i wspaniałości trzymało, które natura w zajęczej nawiązała skórce, chwalebny męstwa i odwagi przymiot szlachectwu ma bydź przyzwoity, bo jako krwie i urodzenia wyborem insze celuje stany, tak i cnotą serca górować i przechodzić powinno. Szlacheckiej profesyi jest piersiami własnymi całość i swobody ojczyzny utrzymować i zastępować zawsze, rezolutnym czynieniem wstręt nieprzyjacielowi czynić, krwią szczodrobliwie szafować, na wszelki przeciwności impet górować się i natarczywie narażać, zgoła we wszytkim i zawsze mężnie i odważnie postępować. Ale jakoż tej dogodzić się może obligacyi, gdzie serca nie masz, kiedy to na pierwszy zaraz ogień upada albo na najmniejsze żyły zacięcie mdleje
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 185
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
że cuglami albo potem chwalebnej i przyzwoitej pracy swojej trącić nieco aniżeli piżmem, czyli szczurzym ogonem, pachnąć i kadzić będziesz. Gnuśność i próżnowanie jest wielki człowieka defekt, bo przez nie nie tylko cnoty, które są życia ozdobą, niszczeją i upadają, ale też i sama krew trupieje i gnije, która go przez agitacyją utrzymować i pomnażać zwykła. A jeżeli ta w tobie, miły fomfornisiu, zropieje, jakoż serce zdrowe i sposobne mieć będziesz, którego cnotą i rzyźwiością wszytkie dobre rezolucji i miłości tyczące się stoją akcyje? Pewnie nie podniesiesz, dopiero nie zażyjesz kopiji, jeżeli żyły, moc ręki wzmagające, zwełnieją ci i obropieją. I siła
że cuglami albo potem chwalebnej i przyzwoitej pracy swojej trącić nieco aniżeli piżmem, czyli szczurzym ogonem, pachnąć i kadzić będziesz. Gnuśność i próżnowanie jest wielki człowieka defekt, bo przez nie nie tylko cnoty, które są życia ozdobą, niszczeją i upadają, ale też i sama krew trupieje i gnije, która go przez agitacyją utrzymować i pomnażać zwykła. A jeżeli ta w tobie, miły fomfornisiu, zropieje, jakoż serce zdrowe i sposobne mieć będziesz, którego cnotą i rzyźwiością wszytkie dobre rezolucyi i miłości tyczące się stoją akcyje? Pewnie nie podniesiesz, dopiero nie zażyjesz kopiji, jeżeli żyły, moc ręki wzmagające, zwełnieją ci i obropieją. I siła
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 189
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
spowiedzi cisną i mocują w tumulcie.
Stanisław: Tak oni i od spowiedzi do grzychów czynią.
Mikołaj: Przynajmniej nie dziś przez obserwancyją przytomności Boskiej we wnętrznościach swoich.
Stanisław: Bynajmniej nie masz na to uwagi, swywola i rozpusta nigdy nie wakuje.
Mikołaj: Prawda, ale łaska Boska z Ciałem Przenajświętszym przyjęta od grzychów utrzymować zwykła.
Stanisław: Z teologiji, ale to nie z doświadczenia dyskurs. Utrzymuje, prawda, przy stanie swoim łaska Boska ludzi, ale tych, którzy o nią usiłują przez serdeczne naprzód w żalu i skrusze do spowiedzi przygotowanie, przez należyte onej i pokuty wypełnienie, przez gorące w pragnieniu, w afektach i aktach do
spowiedzi cisną i mocują w tumulcie.
Stanisław: Tak oni i od spowiedzi do grzychów czynią.
Mikołaj: Przynajmniej nie dziś przez obserwancyją przytomności Boskiej we wnętrznościach swoich.
Stanisław: Bynajmniej nie masz na to uwagi, swywola i rozpusta nigdy nie wakuje.
Mikołaj: Prawda, ale łaska Boska z Ciałem Przenajświętszym przyjęta od grzychów utrzymować zwykła.
Stanisław: Z teologiji, ale to nie z doświadczenia dyskurs. Utrzymuje, prawda, przy stanie swoim łaska Boska ludzi, ale tych, którzy o nię usiłują przez serdeczne naprzód w żalu i skrusze do spowiedzi przygotowanie, przez należyte onej i pokuty wypełnienie, przez gorące w pragnieniu, w afektach i aktach do
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 241
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
: caepit illis non licere, quòd licuit. Z. Innocencjusz I. Papież Leona antecedaneus, będący in vivis około Roku 402. w liście 3. cap: 1. do Eksuperiusza Biskupa Tolosańskiego (we Francyj) mówi: że jeżeli w starym Zakonie, który był obrazem tylko nowego, Kapłani powinni byli czystemi się utrzymować in ordine vicis suae, to jest podczas Kolei ofiarowania, na się przypadającej, choć powinni byli sukceszora z żony zostawić na Kapłaństwo idące unich per successionem: dopieroż te wstrzemieźliwość Kapłani i Lewitowie Nowo-Zakonni od dnia poswięcenia swego nieobligowani do zostawienia Sukcesora ex lumbis suis; ani według kolei BOGU służący, ale co
: caepit illis non licere, quòd licuit. S. Innocencyusz I. Papież Leona antecedaneus, będący in vivis około Roku 402. w liście 3. cap: 1. do Exuperiusza Biskupa Tolosańskiego (we Francyi) mowi: że ieżeli w starym Zakonie, ktòry był obrazem tylko nowego, Kapłani powinni byli czystemi się utrzymować in ordine vicis suae, to iest podczas Kolei ofiarowania, na się przypadaiącey, choć powinni byli sukceszora z żony zostawić na Kapłaństwo idące unich per successionem: dopieroż te wstrzemieźliwość Kapłani y Lewitowie Nowo-Zakonni od dnia poswięcenia swego nieobligowani do zostawienia sukcessora ex lumbis suis; ani według kolei BOGU służący, ále co
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 16
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
się cóż to ten będzie charakter podczywości? na czym się zasadza to szacowne imię? Po czym go jednostajnie poznać? Jakie są nigdy nieodmienne skutki? jakie znaki jego? Przeciwnie kiedy Religia utrzymuje nas w poszanowaniu, w miłości, i powinnościach ku Bogu najwyższemu jestectwu, zarazem (jako Anielski Nauczyciel Tomasz mówi) „utrzymować. nas musi taż sama w powinnościach ku jestectwom po części do Boga, po części do nas podo- Secund. se cu[...] kwest 41. NA ŚWIĘTO
bnym, to jest ku ludziom dla miłości najwyższego jestectwa, i spełnienia przykazu jego.”
A tak taż sama Religia która nam to pierwsze ogłasza Prawo: Dominum
się coż to ten będzie charakter podcziwości? na czym się zasadza to szacowne imię? Po czym go iednostaynie poznać? Iakie są nigdy nieodmienne skutki? iakie znaki iego? Przeciwnie kiedy Religia utrzymuie nas w poszanowaniu, w miłości, y powinnościach ku Bogu naywyższemu iestectwu, zarazem (iako Anielski Nauczyciel Tomasz mowi) „utrzymować. nas muśi taż sama w powinnościach ku iestectwom po części do Boga, po części do nas podo- Secund. se cu[...] quaest 41. NA SWIĘTO
bnym, to iest ku ludziom dla miłości naywyższego iestectwa, y spełnienia przykazu iego.”
A tak taż sama Religia ktora nam to pierwsze ogłasza Prawo: Dominum
Skrót tekstu: PiotrKaz
Strona: 23
Tytuł:
Kazania przeciwko zdaniom i zgorszeniom wieku naszego
Autor:
Gracjan Józef Piotrowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
miłość pra- ŚWIĘTEJ KATARZYNY
wdziwą ku Bogu i bliźniemu, którą lampy i płomienie znaczą. A przeto roztropność Niebieską od Chrystusa zaleconą, i mądrość różną od świeckiej miała. Mądrość światowa jest (mówi Grzegorz Święty w księdze 10. moralnej) „co inszego mieć w sercu, co inszego w uściech, fałsz za prawdę utrzymować, prawdę za fałsz udawać.” I o tej to mądrości światowej Apostoł powiedział: „mądrość świata tego jest głupstwem u Boga.” Niezgodzi się taka mądrość z naszą Z. Katolicką Religią. Nic w naszej Religii nie masz na pozór udatnego, obłudnego. Ale wszystko jasne, rzetelne, i z gruntu szczere
miłość pra- SWIĘTEY KATARZYNY
wdziwą ku Bogu y bliźniemu, ktorą lampy y płomienie znaczą. A przeto rostropność Niebieską od Chrystusa zaleconą, y mądrość rożną od świeckiey miała. Mądrość światowa iest (mowi Grzegorz Swięty w księdze 10. moralney) „co inszego mieć w sercu, co inszego w uściech, fałsz za prawdę utrzymować, prawdę za fałsz udawać.” Y o tey to mądrości swiatowey Apostoł powiedział: „mądrość świata tego iest głupstwem u Boga.” Niezgodzi się taka mądrość z naszą S. Katolicką Religią. Nic w naszey Religii nie masz na pozor udatnego, obłudnego. Ale wszystko iasne, rzetelne, y z gruntu szczere
Skrót tekstu: PiotrKaz
Strona: 41
Tytuł:
Kazania przeciwko zdaniom i zgorszeniom wieku naszego
Autor:
Gracjan Józef Piotrowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
środę po ś. Bartłomieju Apostole od narodzenia Chrystusa Pana 1501 r. dany; powinności jego; 3 miary do zamku a sobie czwartą zboża, które mleć będą, nadto powinien 4 wieprzów na rok ukarmić i młyn w budynkach, koło kamieni, tamów, ślozów, groblów, jako należy w całości, bez naszego starania utrzymować i opatrywać; w których jeżeli z jego okazji szkoda się stanie, sam reparować i swoim kosztem powinien, jeżeli zaś z jakiej nawałności, zamek mu ludźmi i drzewem dopomóc powinien. Teraz zaś zboże trzecie przemieniono na kwartały, na które daje po kor. 10, facit na rok kor. 40. Jure perpetuo trzyma
środę po ś. Bartłomieju Apostole od narodzenia Chrystusa Pana 1501 r. dany; powinności jego; 3 miary do zamku a sobie czwartą zboża, które mleć będą, nadto powinien 4 wieprzów na rok ukarmić i młyn w budynkach, koło kamieni, tamów, ślozów, groblów, jako należy w całości, bez naszego starania utrzymować i opatrywać; w których jeżeli z jego okazji szkoda się stanie, sam reparować i swoim kosztem powinien, jeżeli zaś z jakiej nawałności, zamek mu ludźmi i drzewem dopomóc powinien. Teraz zaś zboże trzecie przemieniono na kwartały, na które daje po kor. 10, facit na rok kor. 40. Jure perpetuo trzyma
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 141
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
niego posłów: krakowskiego, książęcia Wiśniowieckiego Janusza, i mazowieckiego, Chomentowskiego, wojewodów. Dziwnie mile akceptował car propositiones amicitiae Reipublicae deklarując wzajemność, i tam zaraz dał skrypt na siebie i podpisał się senatorom owym, że nie odstąpi interesów i wolności bronienia rzeczypospolitej; a senat wzajemnie podpisał się carowi, że nie porzuci interesów jego utrzymować, salva libertate Reipublicae. A tu dopiero rzeczpospolita pobłądziła, że się wdali owi senatorowie w skrypta i asekuracje z carem cale niepotrzebne, pod któremi car wiele wyrabiał i dał się znać królestwu polskiemu, jako się niżej pokaże. Bo choćby była rzeczpospolita w żadne związki z carem nie wchodziła, bez owych obligacji i skryptów musiał
niego posłów: krakowskiego, książęcia Wiśniowieckiego Janusza, i mazowieckiego, Chomentowskiego, wojewodów. Dziwnie mile akceptował car propositiones amicitiae Reipublicae deklarując wzajemność, i tam zaraz dał skrypt na siebie i podpisał się senatorom owym, że nie odstąpi interesów i wolności bronienia rzeczypospolitéj; a senat wzajemnie podpisał się carowi, że nie porzuci interesów jego utrzymować, salva libertate Reipublicae. A tu dopiéro rzeczpospolita pobłądziła, że się wdali owi senatorowie w skrypta i assekuracye z carem cale niepotrzebne, pod któremi car wiele wyrabiał i dał się znać królestwu polskiemu, jako się niżéj pokaże. Bo choćby była rzeczpospolita w żadne związki z carem nie wchodziła, bez owych obligacyi i skryptów musiał
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 117
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
na poparcie konfederacji sandomierskiej o nowych zaciągach ludzi. Był ten Jagniątkowski nie mały czas w sekwestrze u hetmana. Sejmikom też sandomierskim tenże marszałek konfederacji sandomierskiej przeszkadzał armata assistentia, co lubo przeciwko prawom było, lecz niepodobno było hoc in passu inaczej postępować; żeby były te województwa do Szweda nie poszły, musiano ich tak despotice utrzymować. Potem mocą konfederacji sandomierskiej sejmik w Opatowie złożył, gdzie wprawdzie sami tylko wojskowi byli, ale szlachta rodowita i prawdziwi obywatele województwa sandomierskiego. Tam per laudum anihilowano uchwałę pokrzywnicką, a potem zprowadziwszy wojska do 10 tysięcy, kongres korczyński 14 Junii rozegnał tenże marszałek Denhof. Autorowie tego zjazdu korczyńskiego byli Morsztynowie, wojewoda sandomierski
na poparcie konfederacyi sandomirskiéj o nowych zaciągach ludzi. Był ten Jagniątkowski nie mały czas w sekwestrze u hetmana. Sejmikom téż sandomirskim tenże marszałek konfederacyi sandomirskiéj przeszkadzał armata assistentia, co lubo przeciwko prawom było, lecz niepodobno było hoc in passu inaczéj postępować; żeby były te województwa do Szweda nie poszły, musiano ich tak despotice utrzymować. Potém mocą konfederacyi sandomirskiéj sejmik w Opatowie złożył, gdzie wprawdzie sami tylko wojskowi byli, ale szlachta rodowita i prawdziwi obywatele województwa sandomirskiego. Tam per laudum annihilowano uchwałę pokrzywnicką, a potém zprowadziwszy wojska do 10 tysięcy, kongres korczyński 14 Junii rozegnał tenże marszałek Denhoff. Autorowie tego zjazdu korczyńskiego byli Morsztynowie, wojewoda sandomirski
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 132
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
