którzy też rzkomo/ co i prawowierni zachowywają obrzędy/ tymże Duchowieństwa chłubią się stanem/ Też zmyślają sobie Zakonniczego żywota i odzienia postać. A co więtsza/ i tegoż Cerkwie ś. Wschodniej tytułu/ w tak wielkiej wyznania różności/ przywłaszczać sobie się nie wstydzą. Jako się tedy tej tak sztucznej pokusy człowiek ma uwarować? Jako w tej tak wielkiej wszystkich rzeczy konfuzji/ prawdziwą najwyższego Pasterza owczarnią może po- znać? Jeśli często będzie miał na pamięci one przestrogę i na pomnienie Pańskie? który o czasiech ostatecznych mówiąc tych słów dokłada. W ten czas którzy będą w Żydostwie niech uciekają na góry. Na które to Ewanielskie miejsce Chryzostom ś.
ktorzy też rzkomo/ co y práwowierni záchowywáią obrzędy/ tymże Duchowieństwá chłubią się stanem/ Też zmyśláią sobie Zakonnicżego żywotá y odźienia postáć. A co więtsza/ y tegoż Cerkwie ś. Wschodniey titułu/ w ták wielkiey wyznániá roznośći/ przywłaszcżáć sobie się nie wstydzą. Iáko się tedy tey ták sztucżney pokusy cżłowiek ma vwárowáć? Iáko w tey ták wielkiey wszystkich rzecży confusiey/ prawdźiwą naywyższego Pásterzá owcżárnią może po- znáć? Iesli cżęsto będźie miał ná pámięći one przestrogę y ná pomnienie Páńskie? ktory o cżáśiech ostátecżnych mowiąc tych słow dokłada. W ten cżás ktorzy będą w Zydostwie niech vćiekáią ná gory. Ná ktore to Ewánielskie mieysce Chrysostom ś.
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 17
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
, aleby długo wyliczać te rzeczy, W chrześcijańskim kościele ewangelii przeczy, Że gdyby do dzisiejszych wszedł który kościołów, Żaden by ich nie poznał z dawnych apostołów, Tak je namiestnicy ich wielce przeinaczą, Gdy pisma nie tym duchem, co trzeba, tłumaczą, Kędyż pokarmów, w inszych bronią i małżeństwa, Żeby się uwarować grzechu wszeteczeństwa; Gdzież obrazy stawiają ludziom do pokłonu, Które Bóg wykorzenił z starego zakonu. Wzięli klucze do nieba; lepiej ich nie tykać, Niż, miasto otwierania, przed ludźmi zamykać. Do faryzeuszów to należy. Kto powie: Jakoż mogli brać klucze faryzeuszowie? Jako ludziom, gdy sami o nim nie
, aleby długo wyliczać te rzeczy, W chrześcijańskim kościele ewangelii przeczy, Że gdyby do dzisiejszych wszedł który kościołów, Żaden by ich nie poznał z dawnych apostołów, Tak je namiestnicy ich wielce przeinaczą, Gdy pisma nie tym duchem, co trzeba, tłumaczą, Kędyż pokarmów, w inszych bronią i małżeństwa, Żeby się uwarować grzechu wszeteczeństwa; Gdzież obrazy stawiają ludziom do pokłonu, Które Bóg wykorzenił z starego zakonu. Wzięli klucze do nieba; lepiej ich nie tykać, Niż, miasto otwierania, przed ludźmi zamykać. Do faryzeuszów to należy. Kto powie: Jakoż mogli brać klucze faryzeuszowie? Jako ludziom, gdy sami o nim nie
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 260
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
? jest godzien zaiste Kochania; owa jednak po kresy ojczyste. Gdybym nie cora była cynarasa cnego/ Zażyćbym mogła bytu Cynarasowego. Teraz że mój/ już nie mój: sama k wielkiej szkodzie Pokrewność: lepsza w inszym mogłamby być rodzie. nie lza jedno umknąć się/ i ojczyst włości Pożegnać; by się tyko uwarować złości. Zapał mię zły zawiściaga bym się napatrzyła Do wolej Cynarasa/ tykała/ mówiła/ Całowała/ jeżeli więcej być nie może. Jeszczeż więcej zła dziewko twa myśl tuszyć może? Ani wiesz że powichrzysz prawa/ i imiona? tyż to będziesz matki swej zdrajczyną sławiona? Ty ojcowską gamratką? ty się siostrą
? iesst godźien záiste Kochánia; owá iednák po kresy oyczyste. Gdybym nie corá byłá cynárásá cnego/ Záżyćbym mogłá bytu Cynárásowego. Teraz że moy/ iuż nie moy: samá k wielkiey szkodźie Pokrewność: lepsza w inszym mogłámby być rodźie. nie lza iedno vmknąć się/ y oyczyst włośći Pożegnáć; by się tyko vwárowáć złośći. Zápał mię zły záwiśćiaga bym się nápátrzyłá Do woley Cynárásá/ tykáłá/ mowiłá/ Cáłowáłá/ ieżeli więcey być nie może. Ieszczeż więcey zła dźiewko twa myśl tuszyć może? Ani wiesz że powichrzysz práwá/ y imioná? tyż to będźiesz mátki swey zdrayczyną sławioná? Ty oycowską gámratką? ty się śiostrą
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 254
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
/ może już taki sobie tren złożyć/ jaki ów mądry Panegirysta imieniem jednej Jaśnie Wielmożnej Familii w swym panegyrze funebralnym złożył. Nic mi twa starość, nie będziwe lata Nie gaszą żalu: do końca cię świata Żywym mieć chciała: by to była można Byś nieznał śmierci: lecz nadzieja próżna Trudno się ostrej kosy uwarować, Trudno zajadłe Parki udarować. Zgrobem przywitać każdemu się przyjdzie Gośćmi jestechmy każdy stąd odyidzie. Gdyż ani godność ani krew wysoka Nic nie pomoże ani włość szeroka. Dobrze Filozof rzekł: ORATOR Gdzie teraz oni Bohatyrowie pytać się ich pewnie responsu zaden nie usłyszy od nich. Ci wszyscy ludzie na sądach są. POLITYCZNY.
/ może iuż táki sobie thren złożyć/ iáki ow mądry Pánegirystá imieniem iedney Iáśńie Wielmożney Fámiliey w swym pánegyrze funebralnym złożył. Nic mi twa stárość, nie będźiwe látá Nie gaszą żalu: do końca ćię świátá Zywym mieć chćiáłá: by to byłá można Byś nieznał śmierći: lecz nádźieiá prożna Trudno śię ostrey kosy vwárować, Trudno záiadłe Parki vdárować. Zgrobem przywitać kożdemu śię przyidźie Gośćmi iestechmy káżdy ztąd odyidźie. Gdyż ani godność ani krew wysoka Nic nie pomoże áni włość szeroka. Dobrze Philozoph rzekł: ORATOR Gdźie teraz oni Bohátyrowie pytać się ich pewnie responsu zaden nie vsłyszy od nich. Ci wszyscy ludźie ná sądach są. POLITYCZNY.
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 249
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
i oni za to/ że nieprzystojnie tak czynią/ niech się wstydają. Pokuty powiadasz wiekie zadawają, kilka lat się nie Spowiadać, i nie Komuniować. ODPOWIADAM. NIespowiadać się żeby naznaczano za pokutę/ to jest szczere kłamstwo/ i owszem jako najczęściej więtszym grzesznikom za Pokutę Spowiadać się zadawają dla tego aby grzechu prędzej uwarować się i od onego poprzestać nauczyli się. DAlej prawisz Tak wiele zadawają Postów/ pokłonów nie mając respektu na lata/ na kondycje stanu (jakoby one stany wolne od Pokuty mieli być) a nie także pokutować jako Król Dawid pokutował. My na to powiadamy/ że medium tenuêre beati, Srzodkiem w zadawaniu Pokuty na Spowiedziach
y oni zá to/ że nieprzystoynie ták czynią/ niech się wstydáią. Pokuty powiádasz wiekie zádawáią, kilka lat się nie Spowiádać, y nie Communiowáć. ODPOWIADAM. NIespowiádáć się żeby náznáczano zá pokutę/ to iest szczere kłamstwo/ y owszem iáko nayczęśćiey więtszym grzesznikom zá Pokutę Spowiádáć się zádawáią dla tego áby grzechu prędzey vwárowáć się y od onego poprzestáć náuczyli się. DAley práwisz Ták wiele zádawáią Postow/ pokłonow nie máiąc respektu ná látá/ ná kondicye stanu (iákoby one stany wolne od Pokuty mieli być) á nie tákże pokutowáć iáko Krol Dawid pokutował. My ná to powiádamy/ że medium tenuêre beati, Srzodkiem w zádawániu Pokuty ná Spowiedźiách
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 46
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
Ukąszenie jadowitej gadziny czym leczyć? Epilepsią Koniką, jak uzn[...] ć i leczyć? EkonomIKI ZIEMIAŃSKIEJ. Suchoty i zambry końskie jak znać i leczyć. Glisty i rupie końskie poczym znać i jak leczyć. PUNKTA PartykulARNE. Biegunkę końska jak leczyć? Zatwardze nie końskie, jak poznać i czym leczyć. Ochwatu końskiego jak uwarować? EkonomIKI ZIEMIAŃSKIEJ, XXVIII. o PUSZCZACH, BORACH, i LASACH. Jaki być ma dozór dla spustoszenia jasów.
MIędzy inszemi ekonomiki Prowentami, jest osobliwa w każdej majętności wygoda, i wielka do Intraty pomoc, kto może mieć swoje własne lasy, a w nich na budynki, na opal Browaru i Gorzalnie różnego gatunku
Vkąszenie iadowitey gádziny czym leczyć? Epilepsią Końiką, iak vzn[...] ć y leczyć? OEKONOMIKI ZIEMIANSKIEY. Suchoty y zambry końskie iak znáć y leczyć. Glisty y rupie końskie poczym znáć y iák leczyć. PVNKTA PARTICVLARNE. Biegunkę końska iák leczyć? Zátwárdze nie końskie, iák poznáć y czym leczyć. Ochwátu końskiego iák vwárowáć? OEKONOMIKI ZIEMIANSKIEY, XXVIII. ô PVSZCZACH, BORACH, y LASACH. Iáki być ma dozor dla spustoszenia iasow.
MIędzy inszemi oekonomiki Prowẽtámi, iest osobliwa w kázdey máiętnośći wygodá, y wielka do Intraty pomoc, kto może miec swoie własne lásy, á w nich ná budynki, ná opal Browáru y Gorzálnie rożnego gátunku
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 58
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
przynoszą. tamże. Owce po który czas strzydz. tamże. Owce tak straszyć żeby nie skaliczyć? 31. Owcom jaką dawać karmią? tamże. Owcom owsiana słoma szkodliwa. tamże. Owcom na różne choroby lekarstwa. tamże. Ochwat koński, z czego jak poznać, i jak leczyć? 47. Ochwatu końskiego jak uwarować. 58. Ekonomów powinności. 70. P. POddanych, i bydła w święto, nie ciemiężyć. Fol: 2. Przekopy kędy należą. 5. Przenice na jakich siać rolach. 6. Plewiarek w plewidle przestroga. 9. Plonu, jaką probą dochodzić? 11. Pośladów jako udzielać? tamże.
przynoszą. támże. Owce po ktory czas strzydz. támże. Owce ták strászyć żeby nie skáliczyć? 31. Owcom iaką dawáć karmią? támże. Owcom owśiána słomá szkodliwá. támże. Owcom ná rożne choroby lekárstwá. támże. Ochwat koński, z czego iák poznać, y iák leczyć? 47. Ochwatu końskiego iák vwárowáć. 58. Oekonomow powinnośći. 70. P. POddánych, y bydłá w świeto, nie ćiemiężyć. Fol: 2. Przekopy kędy należą. 5. Przenice ná iákich siać rolách. 6. Plewiárek w plewidle przestrogá. 9. Plonu, iáką probą dochodźić? 11. Pośládow iáko vdzieláć? támże.
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 164
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
