miejsc Pieczarskich wyprawił/ aby ta nawiedziwszy Cudotworną Cerkiew Przeczystej Panny: i święte Świętych Ojców Pieczarskich podziemne mieszkania; w nich obietnice swoje i jego z modlitwami Panu Bogu oddała; i o potomka (aby nie była podobna owym które bez owocu żywota swego ten życia zaciąg w niepłodności kończą) któryby żyjąc po woli Bożej rodziców uweselał/ prosiła: ponieważ Błogosławieństwo to jest Boże mieć synów jako latorślij oliwnych wiele około stołu swego: To zskruchą serdeczną/ owoc żywota swego miłująca matka/ uczyniwszy odjachała /i tym się pewnie upewniła/ że co porodzi zdrowe i długoletnie żyć mające spłodzi; jakoż wierzącej tak się stało/ bo wedle wiary i prośby
mieysc Pieczárskich wypráwił/ áby tá náwiedźiwszy Cudotworną Cerkiew Przeczystey Pánny: y święte Swiętych Oycow Pieczárskich podźiemne mieszkánia; w nich obietnice swoie y iego z modlitwámi Pánu Bogu oddáłá; y o potomká (áby nie byłá podobna owym ktore bez owocu żywotá swego ten żyćia zaćiąg w niepłodnośći kończą) ktoryby żyiąc po woli Bożey rodźicow vweselał/ prośiłá: ponieważ Błogosłáwienstwo to iest Boże mieć synow iáko latorsliy oliwnych wiele około stołu swego: To zskruchą serdeczną/ owoc żywotá swego miłuiąca mátka/ vczyniwszy odiácháłá /y tym się pewnie vpewniłá/ że co porodźi zdrowe y długoletnie żyć máiące spłodzi; iákoż wierzącey ták się sstáło/ bo wedle wiáry y prośby
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 159.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Brõsbergensi edyto. Barclaus lib 2
Ten cny zmarły aczci nie w domu Książęcym urodzony/ wszakże w zarównym: tak też sobie poważnie postępował/ aby w młodości swojej na tytuł sobie poważnego Katona zasłużył. Zasłużyłeś/ kiedyś twą przychylnością każdego na się oko powabił. Zasłużyłeś/ kiedyś twoją mądrością Powiat nasz uweselał. Zasłużyłeś naostatek i w tym sobie miedzy ludźmi na łaskę/ żeś młodo umarł. Prześwietny żałosny Domie nie wątpię/ żeś się w tym słowie uraził/ gdymci to wspomniał/ że tym sobie na łaskę zasłużył/ kiedy młodo umarł. Rzeczesz. O bodajbyś synu nie umierał/ ażbyśmy cię o
Brõsbergensi edito. Barclaus lib 2
Ten cny zmárły áczći nie w domu Xiążęcym vrodzony/ wszákże w zárownym: ták też sobie poważnie postępował/ áby w młodośći swoiey ná tytuł sobie poważnego Katoná zásłużył. Zásłużyłeś/ kiedyś twą przychylnośćią káżdego ná się oko powabił. Zasłużyłeś/ kiedyś twoią mądrośćią Powiát nász vweselał. Zásłużyłeś náostátek y w tym sobie miedzy ludźmi ná łáskę/ żeś młodo vmárł. Prześwietny żałosny Domie nie wątpię/ żeś się w tym słowie vráźił/ gdymći to wspomniał/ że tym sobie ná łáskę zásłużył/ kiedy młodo vmárł. Rzeczesz. O bodaybyś synu nie vmierał/ áżbysmy ćię o
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 316
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
ale ona niemi. Kto abowiem w Bogu swym szczerze się zakocha/ żadnego nie odwiodą/ nietylko okazje/ ale i utrapienia: i owszem gdy kto przeszkadza kochać się w Bogu takowej świętej duszy/ tym barziej w niej zapala ku Bogu kochanie. Przyszła do tej łaski ta Panienka u Oblubieńca swego/ iż ją różnym uweselał widzeniem Duchownym/ tak dalece/ że też w dzień Narodzenia Chrystusowego widziała duchownemi oczyma Pana Jezusa we żłobie/ przy którym stali Święty Józef/ i Naświętsza Panna: a Aniołowie święci wdzięczne mu oddawali pienie i chwałę. Miej się tedy do doskonałości i kochania w swym Oblubieńcu. Amen. Żywot B. Klary Królewny. Żywot
ále oná niemi. Kto ábowiem w Bogu swym szczerze się zákocha/ żadnego nie odwiodą/ nietylko occásie/ ále y vtrapienia: y owszem gdy kto przeszkadza kocháć się w Bogu tákowey świętey duszy/ tym bárźiey w niey zápala ku Bogu kochánie. Przyszłá do tey łáski tá Pánienká v Oblubieńcá swego/ iż ią rożnym vweselał widzeniem Duchownym/ ták dálece/ że też w dzień Národzenia Chrystusowego widźiáłá duchownemi oczymá Páná Iezusá we żłobie/ przy ktorym stali Swięty Iozeph/ y Naświętsza Pánná: á Anyołowie święći wdźięczne mu oddawáli pienie y chwałę. Miey się tedy do doskonáłośći y kochánia w swym Oblubieńcu. Amen. Zywot B. Klary Krolewny. Zywot
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 47
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
wiele zyskają duszy swojej ludzie; zaczęła pościć dobrowolnie/ w latach dziecinnych swych/ raczej kosztując chleba i pokarmu w dni postne/ a niżeli jedząc: a gdy do więtszych lat przyszła/ kazał jej Ociec paść bydło/ którego trochę miał; gdzie w polu będąc/ a na niebo patrząc/ dziwnie ją Bóg na sercu uweselał/ i w rozmyślaniu Bóg ją od ziemie do nieba podnosił; a ona co raz bardziej stwórcę swego upatrywała/ prosząc matki/ aby jej powiedziała/ jako to słońce/ gwiazdy/ i miesiąc są na niebie/ i taka piękność samego nieba skądby była? Powie jej matka/ iż Bóg wszechmogący z dobroci swej niewymownej
wiele zyskáią duszy swoiey ludźie; záczęła pośćić dobrowolnie/ w látách dźiećinnych swych/ ráczey kosztuiąc chlebá y pokármu w dni postne/ á niżeli iedząc: á gdy do więtszych lat przyszłá/ kazał iey Oćiec páść bydło/ ktorego trochę miał; gdźie w polu będąc/ á ná niebo pátrząc/ dziwnie ią Bog ná sercu vweselał/ y w rozmyślániu Bog ią od źiemie do niebá podnośił; á oná co raz bárdźiey stworcę swego vpátrywáłá/ prosząc mátki/ áby iey powiedźiáłá/ iáko to słońce/ gwiazdy/ y mieśiąc są ná niebie/ y táka piękność sámego niebá zkądby byłá? Powie iey mátká/ iż Bog wszechmogący z dobroći swey niewymowney
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 90
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
