Chciała ta wierna chora wykraść, że tak rzekę, zdrowie od Chrystusa. Cóż czyni? z-tyłu się z-krada: Furto fidei summam rapuit de fimbriae summitate uirtutem: kradzieżą wiary zdrowie z-kraju Szaty Pańskiej zakroiła, i znowu Solam salutis viam mulier, curam vt furatetur, inuenit. to się jej zdało być uzdrowienie, ukraść zdrowie. 8. Upatruje jeszcze Optatus zwyczaj białogłowski: prędzej się białagłowa dolegliwości swojej białejgłowie zwierzy, mężczyzny się wystrzega. Widziała tak wiele mężczyzn za Panem idących, przeto z-tyłu przyszła, aby nie widzieli po co, czemu, jaką intencją? Widzi Lekarza, widzi i lud: Choroba jej prosić kazała
Chćiáłá tá wierna chora wykráść, że ták rzekę, zdrowie od Chrystusá. Coż czyni? z-tyłu się z-krada: Furto fidei summam rapuit de fimbriae summitate uirtutem: kradźieżą wiáry zdrowie z-kráiu Száty Páńskiey zákroiłá, i znowu Solam salutis viam mulier, curam vt furatetur, inuenit. to się iey zdáło bydź vzdrowienie, vkráść zdrowie. 8. Upátruie ieszcze Optatus zwyczay białogłowski: prędzey się białagłowá dolegliwośći swoiey białeygłowie zwierzy, mężczyzny się wystrzega. Widźiáłá ták wiele mężczyzn zá Pánem idących, przeto z-tyłu przyszłá, áby nie widźieli po co, czemu, iáką intencyą? Widźi Lekárzá, widźi i lud: Chorobá iey prośić kazáłá
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 18
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
sama zabrała, że ją w-całym Piśmie Świętym jednę tylko Córką swą nazywa Chrystus, Confide filia. ufaj Córko. Nie dość było na tytułe znamienitym, ale jeszcze nad to: Et salua facta est mulier ex illa hora. I zarazem uzdrowiona jest białagłowa tejże godziny: Mówi Glossa: nie trzeba tam było długo czekać uzdrowienia, przytomność Pańska, obecność Chrystusowa, precz zaraz chorobę odpędziła. Toż wyraża i Chryzolog. Nie trzeba to tak sobie o Panu naszym rozumieć, że przytomność jego nie pożyteczna, skutku nie niesie: już to nie będzie mizerak, donatur bonis: precz złe, malis caret, a kiedyż? gdy Bóg widzi
sámá zábráłá, że ią w-cáłym Pismie Swiętym iednę tylko Corką swą názywa Christus, Confide filia. vfay Corko. Nie dość było ná tytule známienitym, ále ieszcze nád to: Et salua facta est mulier ex illa hora. I zárázem vzdrowiona iest białagłowá teyże godźiny: Mowi Glossa: nie trzeba tám było długo czekáć vzdrowienia, przytomność Páńska, obecność Chrystusowá, precz záraz chorobę odpędźiłá. Toż wyraża i Chryzolog. Nie trzebá to ták sobie o Pánu nászym rozumieć, że przytomność iego nie pożyteczna, skutku nie nieśie: iuż to nie będźie mizerak, donatur bonis: precz złe, malis caret, á kiedyż? gdy Bog widźi
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 19
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
/ położyć im rozkazał Olejek święty nie wiadomie; którym gdy go odprawując wszytko swoim porządkiem namazali/ tudzież surowość swoję choroba złożyła/ tudzież wstał/ tudzież zdrów/ Świeszczennikom tak jako świekra S^o^ Piotra Apostoła z gorączki przez Chrysta Pana wyzwolona onemu i drugim usługiwała zdrowa/ posługował/ i przystojnie uszanowawszy wenerował. Na to tak prędkie uzdrowienie które się świętym Olejkiem z głów Błogosławionych w Pieczarach Kijowskich wypływającym stało/ wiele z Panów i Obywatelów Województwa Wołyńskiego patrzało/ i w Bogu zeszły Gabriel Hojski Kasztelan Kiowski/ cud ten który się w domu jego stał/ innym/ którzy na ten czas nie najdowali się tam/ jawnie częstokroć opowiadał/ rozgłaszał moc Pańską: a
/ położyć im roskazał Oleiek święty nie wiádomie; ktorym gdy go odpráwuiąc wszytko swoim porządkiem námázáli/ tudźież surowość swoię chorobá złożyłá/ tudźież wstał/ tudźież zdrow/ Swieszczennikom ták iáko świekrá S^o^ Piotrá Apostołá z gorączki przez Chrystá Páná wyzwolona onemu y drugim vsługiwáłá zdrowá/ posługował/ y przystoynie vszánowawszy venerował. Ná to ták prędkie vzdrowienie ktore się świętym Oleykiem z głow Błogosłáwionych w Pieczárách Kiiowskich wypływáiącym sstáło/ wiele z Pánow y Obywátelow Woiewodztwá Wołyńskiego pátrzáło/ y w Bogu zeszły Gábryel Hoyski Kásztellan Kiowski/ cud ten ktory się w domu iego sstał/ innym/ ktorzy ná ten czás nie náydowáli się tám/ iáwnie częstokroć opowiádał/ rozgłaszał moc Páńską: á
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 151.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
źrzodeł i zdrojów ustawicznych Prawosławny Czytelniku/ o których w wyprowadzeniu Synów Izraelskich z niewoli/ i do tych/ które figurowała szczeka Osła Samosonowego/ i z których jako z opoki wyschłej wiele wody/ wiele do nas dobrodziejstw płynie/ a to się nie jednego ustawionego czasu/ jako u onej Sadzawki owczej; lecz zawsze dzieje z uzdrowieniem: przychodź/ bierz na pożytek swój/ a chwal Pana/ który jest dziwny w Świętych swoich. T. A. qu: 72. 3. Hom. 15. in gent. Ibid: parte 3. Dam: lib: Ort: fid: 4. c. 16. T. A. 2
źrzodeł y zdroiow vstáwicznych Práwosławny Czytelniku/ o ktorych w wyprowádzeniu Synow Izráelskich z niewoli/ y do tych/ ktore figurowáłá szczeká Osłá Sámosonowego/ y z ktorych iáko z opoki wyschłey wiele wody/ wiele do nas dobrodźieystw płynie/ á to się nie iednego vstáwionego czásu/ iáko v oney Sadzáwki owczey; lecz záwsze dzieie z vzdrowieniem: przychodź/ bierz ná pożytek swoy/ á chwal Páná/ ktory iest dziwny w Swiętych swoich. T. A. qu: 72. 3. Hom. 15. in gent. Ibid: parte 3. Dam: lib: Orth: fid: 4. c. 16. T. A. 2
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 153
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Przewielebniejszemu I. M. Ojcu PIOTROWI MOHILE METROPOLICIE naszemu Prawosławnemu referował. Miał prawi ten Diabła barzo srogiego/ od którego często męczony będąc/ sam i tam rzucany/ i wodzony/ dla czego i niemocą barzo wielią był obciążony/ tej jednak jako każdy chory/ chcąc wszelaką pozbyć; wedle rady ludzkiej/ szedł na miejsca uzdrowieniami chorych sławne: to jest do Lezajska/ Sokala/ Krzyża Świętego/ Kalwariej/ Częstochowy/ i Zurowic/ gdzie Uniaci rezydują; u tych Spowiedź jako mógł chory dostatecznie odprawił/ wiarę i obrzędy ich przyjął/ komunikował/ lecz ni tu; ni nawyżej mianowanych miejscach tego po co pielgrzymstwo trudne odprawował/ to jest uzdrowienia nie
Przewielebnieyszemu I. M. Oycu PIOTROWI MOHILE METROPOLICIE nászemu Práwosławnemu referował. Miał práwi ten Dyabłá bárzo srogiego/ od ktorego często męczony będąc/ sám y tám rzucány/ y wodzony/ dla czego y niemocą bárzo wielią był obciążony/ tey iednák iáko káżdy chory/ chcąc wszeláką pozbyć; wedle rády ludzkiey/ szedł ná mieyscá vzdrowieniámi chorych sławne: to iest do Lezáyská/ Sokalá/ Krzyżá Swiętego/ Kálwáryey/ Częstochowy/ y Zurowic/ gdźie Vniaći residuią; v tych Spowiedź iáko mogł chory dostátecznie odpráwił/ wiárę y obrzędy ich przyiął/ communikował/ lecz ni tu; ni náwyżey miánowánych mieyscách tego po co pielgrzymstwo trudne odpráwował/ to iest vzdrowienia nie
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 200.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
nie spływacie na boleści moje? Był tu starzec peoński, Melampus z Chironem, i wielka nadto tłuszcza oraz z Machaonem, Pedaliryjusz także, Filirydes z nimi i drudzy, którzy sławni naukami swymi. Tyś sam tylko opóźnił, Lekarzu przedwieczny, boś po Hipokratesach przyszedł ostateczny. O nadziejo, o Boże, chorych uzdrowienie! I także-ć w przepomnieniu moje uwiądnienie? Wszytkim język złą cerę wystawia na oczy, każdy z pulsu poznawa, że mię już śmierć mroczy, już prawie gasną w ciele tak żywiące duchy, że żaden puls nie czyni powstania otuchy. Co i ja sama bacząc, toż o sobie mówię, że lekarzów odbiegła
nie spływacie na boleści moje? Był tu starzec peoński, Melampus z Chironem, i wielka nadto tłuszcza oraz z Machaonem, Pedaliryjusz także, Filirydes z nimi i drudzy, którzy sławni naukami swymi. Tyś sam tylko opóźnił, Lekarzu przedwieczny, boś po Hipokratesach przyszedł ostateczny. O nadziejo, o Boże, chorych uzdrowienie! I także-ć w przepomnieniu moje uwiądnienie? Wszytkim język złą cerę wystawia na oczy, kożdy z pulsu poznawa, że mię już śmierć mroczy, już prawie gasną w ciele tak żywiące duchy, że żaden puls nie czyni powstania otuchy. Co i ja sama bacząc, toż o sobie mowię, że lekarzów odbiegła
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 36
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
napisem owym Iesus Nazarenus Rex ludaeorum wiaskinie głęboko koło Kalwaryj wrzucone, śmieciem zawalone, i ziemią, wystawieniem jeszcze Bałwana Wenery ohydzone. Ale staraniem Z Heleny Cesarza Konstantego Wielkiego Matki wyszukane, za pokazaniem miejsca przez Judę obywatela Jerozolimskiego, potym ochrzczonego Kwiriaka, z tradycyj Ojców wiedzącego, które Drzewo tak znalezione i między innemi poznane, uzdrowieniem przy dotknieniu chorej osoby, że to jest te, na którym Salus mundi pependit.
Tego Część Drzewa Krzyżowego w złoto; czyli w srebro oprawiwszy w Kościele Jerozolimskim od siebie wystawionym taż Z. Helena lokowała drugą część Krzyża dała Konstantynowi Synowi Cesarzowi, który Ją w Rzymie w Kościele Z. Krzyża in Ierusalem rzeczonego złożył
napisem owym Iesus Nazarenus Rex ludaeorum wiaskinie głęboko koło Kalwaryi wrzucone, smieciem zawalone, y ziemią, wystawieniem ieszcze Bałwana Wenery ochydzone. Ale starániem S Heleny Cesarza Konstantego Wielkiego Matki wyszukane, za pokazaniem mieysca przez Iudę obywatela Ierozolimskiego, potym ochrzczonego Kwiriaka, z tradycyi Oycow wiedzącego, ktore Drzewo tak znalezione y między innemi poznáne, uzdrowieniem przy dotknieniu chorey osoby, że to iest te, na ktorym Salus mundi pependit.
Tego Część Drzewa Krzyżowego w złoto; czyli w srebro oprawiwszy w Kościele Ierozolimskim od siebie wystawionym taż S. Helena lokowała drugą część Krzyża dała Konstantynowi Synowi Cesarzowi, ktory Ią w Rzymie w Kościele S. Krzyża in Ierusalem rzeczonego złożył
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 146
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
zasię wznizszy się/ rzekła mu: Mnich on umarł który cię rozmaicie przesladował/ wedle wielkości złości swojej odniósł karanie. A żebyś wierzył żeć prawdę mówię: bądźże zdrów od obojej choroby twojej. I otarszy rękawem szaty swojej twarz jego zniknęła. Jako przyszedł dzień/ wszycko ono Opatowi oznajmił/ potwierdzając poiwesć swą uzdrowieniem twarzy swojej. Ku czci Królowej Anielskiej i Paniej Nieba. Speculi huius Collector. abo Modlitwy za umarłe. Przykład XXIII. Modlitwa Pańska jako jest ważna za żywe i za umarłe. 261.
Niektóry Biskup nabożny widziałwe śnie chłopie ryby łowiące z studnie wędą złotą a wędziskiem śrebrnym; a iż stamtąd białągłowę barzo piękną wyciągnął.
záśię wznizszy sie/ rzekła mu: Mnich on vmárł ktory ćię rozmáićie przesládował/ wedle wielkości złości swoiey odniosł karánie. A żebyś wierzył żeć prawdę mowię: bądźże zdrow od oboiey choroby twoiey. Y otárszy rękawem szaty swoiey twarz iego zniknęłá. Iáko przyszedł dźien/ wszycko ono Opátowi oznáymił/ potwierdzaiąc poiwesć swą vzdrowieniem twarzy swoiey. Ku czći Krolowey Anyelskiey y Pániey Nieba. Speculi huius Collector. ábo Modlitwy zá vmárłe. PRZYKLAD XXIII. Modlitwá Páńska iáko iest ważna zá żywe y zá vmárłe. 261.
NIektory Biskup nabożny widźiałwe snie chłopie ryby łowiące z studnie wędą złotą á wędziskiem śrebrnym; á iż ztámtąd białągłowę bárzo piękną wyćiągnął.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 289
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
cudów/ dla niedowiarstwa ich. Rozdział XIV. Mniemanie Herodowe o Chrystusie. 3. Heród cudzołożnik, Jana Chrzciciela zabił. 13. JEzus przed Herodem ustąpił. 18. Piącią chlebów pięć tysięcy nakarmił. 23. Modlił się. 25. Po morzu chodził. 28. Piotr za nim. 35. Moc Boską w uzdrowieniu wielu pokazał. 1
. W On czas usłyszał Heród Tetrarcha wieść o JEzusie. 2. I rzekł sługom swoim: Tenci jest Jan Chrzciciel: on to zmartwychwstał/ i dlatego się cuda przezeń dzieją. 3. Abowiem Heród pojmawszy Jana/ związał go był/ i wsadził do więzienia dla Herodiady żony Filipa brata swego
cudow/ dla niedowiárstwá ich. ROZDZIAL XIV. Mniemánie Herodowe o Chrystuśie. 3. Herod cudzołożnik, Ianá Chrzćićielá zábił. 13. IEzus przed Herodem ustąpił. 18. Piąćią chlebow pięć tyśięcy nákarmił. 23. Modlił śię. 25. Po morzu chodźił. 28. Piotr zá nim. 35. Moc Boską w uzdrowieniu wielu pokazał. 1
. W On cżás usłyszał Herod Tetrárchá wieść o IEzuśie. 2. Y rzekł sługom swojim: Tenći jest Ian Chrzćićiel: on to zmartwychwstał/ y dlatego śię cudá przezeń dźieją. 3. Abowiem Herod pojimawszy Ianá/ związał go był/ y wsádźił do więźienia dla Herodyády żony Filipá brátá swego
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 17
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
, 1 klucz prognostykarski, 1 o komecię, 1 treny żałosznę.
1 ksioski, pisane, o gotowaniu rusznich potraw, 1 Zeim białogłowski.
1 ksioski, pisane, w nych ruszne przypowiescy, 1 pysane, ruszne pieszny.
1 Drugi Pana Jezusowę, 2 kazania o ekzorbytaciej.
1 ksioska, Lekarstwo na uzdrowienie Rzeczypospolity, 1 Lutnia.
1 Korona Akademii Krakowski, 1 Opiszanie Perusa krula.
1 Abęcadło dla kucharek, 1 Pieszn o powodzy, 1 Batalie, 1 kolenda.
1 Suplikacja do krula Zygmonta, 1 Pierścin małżeński, 1 Przemowa przy ślubię.
1 ksioska Poczet synatu rzymskiego, 1 Sumaryją zakonne.
1 ksioska,
, 1 klucz prognostykarsky, 1 o komecię, 1 treny załosznę.
1 ksiosky, pisane, o gotowaniu rusznich potraw, 1 Seym białogłowsky.
1 ksiosky, pisane, w nych ruszne przipowiescy, 1 pysane, ruszne pieszny.
1 Drugi Pana Iezusowę, 2 kazania o ekzorbytaciey.
1 ksioska, Lekarstwo na uzdrowienie Rzeczypospolyty, 1 Lutnia.
1 Korona Akademiey Krakowsky, 1 Opiszanie Perusa krula.
1 Abęcadło dla kucharek, 1 Pieszn o powodzy, 1 Bataliie, 1 kolenda.
1 Suplikaciia do krula Zygmonta, 1 Pierscin małzensky, 1 Przemowa przy slubię.
1 ksioska Poczet synatu rzymskiego, 1 Sumariią zakonne.
1 ksioska,
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 73
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
