nie mieszając, ani co raz zażywając innych, jako jest zdanie wszytkich prawie Filozofów. Osobliwie jednak excessus w trunkach prolongacyj życia przeciwny bardzo, ile mieszanych. To prawda jednak, że na potrawy grubsze i niestrawniejsze, mocniejszych potrzeba trunków. Jako zaś pomiarkowana pomaga zdrowiu Dieta, tak też zbytnie posty i ustawiczne, bardzo go wątlą humidum radicale trawiąc się w żołądku indefectu potraw, trawi człeka że długo żyć nie może. Miejsc samych bywa te beneficium, iż długości służą życia: stąd kraje północe i Hiperborejskie zracyj zimna Nestorowych lat są okazją, czego w ciepłych nie masz. Wyspianie alias na Wyspach Morskich mieszkający, dłużej częstokroć żyją, niż na
nie mieszáiąc, ani co raz zażywaiąc innych, iako iest zdanie wszytkich prawie Filozofow. Osobliwie iednak excessus w trunkach prolongacyi życia przeciwny bardzo, ile mieszanych. To prawda iednak, że na potrawy grubsze y niestrawnieysze, mocnieyszych potrzeba trunkow. Iako zaś pomiarkowana pomaga zdrowiu Dieta, tak też zbytnie posty y ustawiczne, bardzo go wątlą humidum radicale trawiąc się w żołądku indefectu potraw, trawi człeka że długo żyć nie może. Mieysc samych bywa te beneficium, iż długości służą życia: ztąd kraie pułnocne y Hyperboreyskie zracyi zimna Nestorowych lat są okazyą, czego w ciepłych nie masz. Wyspianie alias na Wyspach Morskich mieszkaiący, dłużey częstokroć żyią, niż na
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 502
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
i w domu/ jaką miał opisaną od Doktora przy wodzie mieszkając/ przynamniej przez dni czterdzieści. niechaj jada potrawy dobre i prędkie do strawienia/ a miernie: niech się strzeże Paniej Wenery tak kąpiąc się w wodzie/ jako też odprawiwszy już wodę: prace niech zażywa pomiernych: frasunki od siebie odgania: abowiem te więcej wątlą ciała i zdrowie ludzkie/ ani żeli nawiększe choroby. O Cieplicach Rozdział Dziewiąty. O Cieplicach Rozdział Dziesiąty. Dziewięć przypadków, które przy wannach przypadają, i jako im zabiegać.
NIemasz żadnego lekarstwa podobno tak szczęśliwego i pomocnego człowiekowi/ któreby nie miało przy sobie jakiej przysady: aby przecię nie mogło człowiekowi zaszkodzić drugiej
y w domu/ iáką miał opisáną od Doktorá przy wodźie mieszkáiąc/ przynamniey przez dni cżterdźieśći. niechay iada potrawy dobre y prędkie do strawienia/ á miernie: niech się strzeże Pániey Wenery ták kąpiąc się w wodźie/ iáko też odpráwiwszy iuż wodę: prace niech zażywa pomiernych: frásunki od śiebie odgánia: ábowiem te więcey wątlą ćiáłá y zdrowie ludzkie/ áni żeli nawiększe choroby. O Cieplicách Rozdźiał Dżiewiąty. O Cieplicách Rozdźiał Dźieśiąty. Dźiewięć przypadkow, ktore przy wánnách przypadáią, y iáko im zábiegáć.
NIemász żadnego lekárstwá podobno ták szcżęśliwego y pomocnego cżłowiekowi/ ktoreby nie miáło przy sobie iákiey przysády: áby przećię nie mogło cżłowiekowi zászkodźić drugiey
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 163.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
dobra tego/ ale widząc trudności i przeszkody często mało na samej nadziei nie szwankujemy. 5. Przetoż Bóg który dobrze wie tę słabości naszej przyczynę/ dał tę dzielność Pismom Z. Z. że tak przepisanymi dziwnie skutecznymi sposobami jako żywymi przykładami/ cale zetrzeć i zniszczyć wszystkie trudności/ które nam serce psują i siły wątlą/ możemy. Co samo w namienionych słowach wyraża Apostoł, Quaecunq; scripta sunt ad nostram doctrinam scripta sunt ut per patentiam et consolationem scripturarum, spem habeamus. Per patientiam et consolationem; abyśmy widząc niezliczone cierpliwości przykłady/ widząc sposoby do wesołego przykrości znoszenia/ a oraz consolationem niewymowne w tych samych trudnościach pociechy duchowe (
dobra tego/ ále widząc trudnośći y przeszkody często máło ná samey nádźiei nie szwánkuiemy. 5. Przetoż Bog ktory dobrze wie tę słabośći nászey przyczynę/ dał tę dźielność Pismom S. S. że ták przepisánymi dźiwnie skutecznymi sposobámi iáko żywymi przykłádámi/ cále zetrzeć y zniszczyć wszystkie trudnośći/ ktore nam serce psuią y śiły wątlą/ możemy. Co samo w namienionych słowach wyraża Apostoł, Quaecunq; scripta sunt ad nostram doctrinam scripta sunt ut per patentiam et consolationem scripturarum, spem habeamus. Per patientiam et consolationem; ábysmy widząc niezliczone ćierpliwośći przykłady/ widząc sposoby do wesołego przykrośći znoszeniá/ a oraz consolationem niewymowne w tych samych trudnośćiách poćiechy duchowe (
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 177
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
sprawić kupą, i przez czas tak długi. Teraz tedy zwycięstwa przyszedł czas, którego Mamy barziej wspomagać tę Pannę do niego, A jego na grzech wzbudzać; bo jak się odwlecze Ta pogoda, nam pewne zwycięstwo uciecze. Gdy te wyzionął słowa, sam, i drudzy hurmem Na czystość Królewicza mocnym biją szturmem, I wątlą, wzniecając w nim dziewki urodziwej Miłość, a w sercu ogień do złości lechciwej. Z podziemnych Cyterea Abisów powstała, I ta go swym na nierząd ogniem podżegała. Act. 16. HISTORIA Z. JANA DAMASCENA,
Postrzegszy to Królewic, że go zła chuć w łyka Bierze, i na grzech ciągnie jako niewolnika
spráwić kupą, y przez czás ták długi. Teraz tedy zwyćięstwá przyszedł czás, ktorego Mamy bárźiey wspomagáć tę Pánnę do niego, A iego ná grzech wzbudzáć; bo iák się odwlecze Tá pogodá, nam pewne zwyćięstwo vćiecze. Gdy te wyźionął słowá, sam, y drudzy hurmem Ná czystość Krolewicá mocnym biią szturmem, Y wątlą, wzniecáiąc w nim dźiewki vrodźiwey Miłość, á w sercu ogień do złośći lechćiwey. Z podźiemnych Cytherea Abissow powstáłá, Y tá go swym ná nierząd ogniem podżegáłá. Act. 16. HISTORYA S. IANA DAMASCENA,
Postrzegszy to Krolewic, że go zła chuć w łyká Bierze, y ná grzech ćiągnie iáko niewolniká
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 230
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Bo do rany złe humory zbiegają się z całego ciała: aż ból aż trzeciego albo czwartego dnia bywa, ta jest przyczyna wedle medyków, bo wtórego dnia przychodzi flegma, która nie czyni przykrości, ale gdy cholera przyjdzie gryzie, szczypie i zapala. 5. Czemu nieczyste rozkoszy dowcip gubią? Bo mózg psują, Oczy wątlą. Kutemu gdy się człowiek wda w sprawy do ciała należące, niebywa sposobny do spraw dusznych: bo nie jako grubieje i barziej materialnym się stawa. 6. Czemu gdy kto na gołej deszcze leży boli bok, a nie boli na pościeli? Gdy kto na deszcze leży nie wiele części ciała tykają się deski a
Bo do rány złe humory zbiegáią się z cáłego ćiáła: áż bol áż trzeciego álbo czwartego dnia bywa, tá iest przyczyna wedle medykow, bo wtorego dnia przychodźi flegma, ktora nie czyni przykrośći, ále gdy cholera przyidźie gryźie, szczypie y zápala. 5. Czemu nieczyste roskoszy dowćip gubią? Bo mozg psuią, Oczy wątlą. Kutemu gdy się człowiek wdá w sprawy do ćiáła nálezące, niebywa sposobny do spráw dusznych: bo nie iáko grubieie y barźiey máteryalnym się stáwa. 6. Czemu gdy kto ná gołey descze leży boli bok, á nie boli ná pośćieli? Gdy kto ná deszcze leży nie wiele częśći ćiałá tykáią się deski á
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 238
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
