pisało, Aglauros, Herfe, i Pandrosos, święto Minerwy obchodząc, niosły w koszykach przywieńczonych czyste ofiary: z których jednę, jako ze wszech napiękniejszą, Hersę, zamiłował Merkurius, wracając się do Jowisza przez powietrze, po przemienieniu Batta w kamień. Powieść Siedmnasta.
A Z tamtadże zarazem równymi się pióry Wzbił/ A wężokrętnej laski nosiciel/ do góry: I latając/ z wyska patrzjał na dziedziny B Munichijskie/ C i wdzięczne Minerwie krainy/ I na drzewa D pięknego Liceu. A tego Dnia/ trefunkiem/ na głowach z zwyczaju dawnego/ Niosły ofiary czyste panny/ w uwieńczonych Koszykach/ E do Pallady Zamków poświęconych. Skąd wracające się
pisáło, Aglauros, Herfe, y Pandrosos, święto Minerwy obchodząc, niosły w koszykách przywieńczonych czyste ofiáry: z ktorych iednę, iáko ze wszech napięknieyszą, Hersę, zámiłował Merkuryus, wracáiąc się do Iowiszá przez powietrze, po przemienieniu Báttá w kámień. Powieść Siedmnasta.
A Z támtádże zárázem rownymi się piory Wzbił/ A wężokrętney laski nośićiel/ do gory: Y latáiąc/ z wyská pátrzyał ná dźiedźiny B Munichiyskie/ C y wdźięczne Minerwie kráiny/ Y ná drzewá D pięknego Lyceu. A tego Dniá/ trefunkiem/ ná głowách z zwyczáiu dawnego/ Niosły ofiáry czyste pánny/ w vwieńczonych Koszykách/ E do Pállády Zamkow poświęconych. Zkąd wracáiące się
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 92
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Włosy głaszcze/ nasownia naciąg/ by na niem Jako nakształtniej leżał: stara się i o to/ Aby bramy/ i wszystko widać było złoto. Aby okrągły M palcat/ którego sen sprawą Przywodzi i oddala/ trzymał ręką prawą. Aby u na udatnych nogach znaczne beły Bociki/ i pozorny blask sobą czynieły. A Wężokrętnej laski nosiciel. Merkurius, który nosił laskę, którą zwano Caduceum, dwiema wężami okręconą. B Munichijskie dziedziny. Atyckie pola. C I wdzięczne Minerwie krainy. Atycką ziemię rozumie: abowiem jako Pausanias pisze, wszytko Miasto Ateny, i role do niego należące, Minerwie są poświęcone. Chociaż bowiem Atenianie insze też Bogi czcili
Włosy głaszcze/ nasownia náćiąg/ by na niem Iáko nakształtniey leżał: stára się y o to/ Aby bramy/ y wszystko widáć było złoto. Aby okrągły M pálcat/ ktorego sen sprawą Przywodźi y oddala/ trzymał ręką práwą. Aby u ná vdátnych nogách znáczne beły Boćiki/ y pozorny blask sobą czynieły. A Wężokrętney laski nośićiel. Merkuryus, ktory nośił laskę, ktorą zwano Caduceum, dwiemá wężámi okręconą. B Munichiyskie dźiedźiny. Atyckie pola. C Y wdźięczne Minerwie kráiny. Atycką źiemię rozumie: ábowiem iáko Pausanias pisze, wszytko Miásto Atheny, y role do niego należące, Minerwie są poświęcone. Choćiaż bowiem Atheniánie insze też Bogi czćili
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 93
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
