dzień/ wszycko ono Opatowi oznajmił/ potwierdzając poiwesć swą uzdrowieniem twarzy swojej. Ku czci Królowej Anielskiej i Paniej Nieba. Speculi huius Collector. abo Modlitwy za umarłe. Przykład XXIII. Modlitwa Pańska jako jest ważna za żywe i za umarłe. 261.
Niektóry Biskup nabożny widziałwe śnie chłopie ryby łowiące z studnie wędą złotą a wędziskiem śrebrnym; a iż stamtąd białągłowę barzo piękną wyciągnął. Ocknąwszy ujrzał onoż pachlę na Cmentarzu nad jednym się grobem modlące; i pytał go coby czynił/ odpowiedział: Za duszę matki mojej mówię Pacierz/ i Psalm/ Miserere. Zrozumiał tedy maż ś. iż dusza onej niewiasty wybawiona była z mąk Czyścowych za modlitwą
dźien/ wszycko ono Opátowi oznáymił/ potwierdzaiąc poiwesć swą vzdrowieniem twarzy swoiey. Ku czći Krolowey Anyelskiey y Pániey Nieba. Speculi huius Collector. ábo Modlitwy zá vmárłe. PRZYKLAD XXIII. Modlitwá Páńska iáko iest ważna zá żywe y zá vmárłe. 261.
NIektory Biskup nabożny widźiałwe snie chłopie ryby łowiące z studnie wędą złotą á wędziskiem śrebrnym; á iż ztámtąd białągłowę bárzo piękną wyćiągnął. Ocknąwszy vyrzał onoż páchlę ná Cmentarzu nád iednym sie grobem modlące; y pytał go coby czynił/ odpowiedźiał: Zá duszę mátki moiey mowię Paćierz/ y Psalm/ Miserere. Zrozumiał tedy maż ś. iż duszá oney niewiasty wybáwiona byłá z mąk Czyścowych zá modlitwą
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 289
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
ujrzał onoż pachlę na Cmentarzu nad jednym się grobem modlące; i pytał go coby czynił/ odpowiedział: Za duszę matki mojej mówię Pacierz/ i Psalm/ Miserere. Zrozumiał tedy maż ś. iż dusza onej niewiasty wybawiona była z mąk Czyścowych za modlitwą tego dziecięcia. Pacierz był węda złota/ a Miserere/ wędzisko srebrne. Idem. Dzień Zaduszny/ Czyściec/ PRZYLLAD XXIIII. Jeszcze o takiejże modlitwie.
BYła niektóra nabożna białagłowa/ która w Kościele Tum[...] w osobnym kąciku modlić się zwykła/ z wielkim nabożeństwem mówiąc Pacierz/ Zdrowę Marią/ i Crego/ wszytka się weł[...] rozpływając i pawiment polewając. Biskup miejsca onego/ w
vyrzał onoż páchlę ná Cmentarzu nád iednym sie grobem modlące; y pytał go coby czynił/ odpowiedźiał: Zá duszę mátki moiey mowię Paćierz/ y Psalm/ Miserere. Zrozumiał tedy maż ś. iż duszá oney niewiasty wybáwiona byłá z mąk Czyścowych zá modlitwą tego dźiećięćiá. Pacierz był wędá złota/ á Miserere/ wędźisko srebrne. Idem. Dźień Zaduszny/ Czyściec/ PRZYLLAD XXIIII. Iescze o tákieyże modlitwie.
BYłá niektora nabożna białagłowá/ ktora w Kościele Tum[...] w osobnym kąćiku modlić się zwykłá/ z wielkim nabożeństwem mowiąc Pacierz/ Zdrowę Máryą/ y Crego/ wszytká sie weł[...] rospływáiąc y páwiment polewáiąc. Biskup mieyscá onego/ w
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 289
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
imieniem? Mień z ojczyzną/ rodzice? i przecz zabobony Niesłychane rozsiewasz? rzecze nie zlękniony: Imię moje Acetes: z Maeońskiegom kraju Rodem/ rodzice miałem podłęgo rodzaju. Ciołka ojciec/ ni trzody/ nie stada żadnego. Nie pan był: z motowięzmi/ i z siecią się smykał/ Z wód ryby drgające wędziskiem wymykał. Rzemiosło/ czynsz wszytek był. To z rąk dając swoich/ Następco/ i dziedzicze/ bierz/ rzekł/ zbior prac moich/ Jaki jest. tak po zmarłym przy wodzie zostałem: Toż samo słusznie mienić mam/ ojczystym działem. Ja wnet/ żebym nie wiecznie tkwiał na jednym skręcie/
imieniem? Mień z oyczyzną/ rodźice? y przecz zabobony Niesłycháne rozśiewasz? rzecze nie zlękniony: Imię moie Acetes: z Maeonskiegom kráiu Rodem/ rodźice miałem podłęgo rodzáiu. Ciołká oyćiec/ ni trzody/ nie stádá żadnego. Nie pan był: z motowięzmi/ y z śiećią sie smykał/ Z wod ryby drgáiące wędźiskiem wymykał. Rzemięsło/ czynsz wszytek był. To z rąk dáiąc swoich/ Nástępco/ y dźiedźicze/ bierz/ rzekł/ zbior prac moich/ Iáki iest. ták po zmárłym przy wodźie zostałem: Toż sámo słusznie mienic mam/ oyczystym dźiałem. Ia wnet/ żebym nie wiecznie tkwiał ná iednym skręćie/
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 73
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
przodkiem/ a serdeczny Strach o dziecine cierpi: jak ptak/ kiedy dzieci Wywodząc/ na dół z gniazda wysokiego leci. Więc/ by się go nie puszczał/ z pilnością dokłada/ I szkodliwe latania sztuki rozpowiada: A po powietrzu skrzydły własnemi wachluje/ I w tył się na synowskie coraz oględuje. Nie jeden ich wędziskiem biorąc ryby długiem/ Lub pasterz o kosturze/ lub oracz za pługiem Dojźrzał/ i dziwował się/ i zgoła rozumiał/ Ze ten nie chybnie bogiem ktoby latać umiał. Już miałza sobą w lewy bok Samos Junony: PrzebyłDelon i Paron: z prawej Lebint strony Był mu/ i wtąż Kalidna w miód żyzna kraina
przodkiem/ á serdeczny Strách o dźiećine ćierpi: iák ptak/ kiedy dźieći Wywodząc/ ná doł z gniazdá wysokiego leći. Więc/ by się go nie puszczał/ z pilnośćią dokłáda/ Y szkodliwe latania sztuki rospowiáda: A po powietrzu skrzydły własnemi wáchluie/ Y w tył sie ná synowskie coraz oględuie. Nie ieden ich wędźiskiem biorąc ryby długiem/ Lub pásterz o kosturze/ lub oracz zá pługiem Doyźrzał/ y dźiwował się/ y zgołá rozumiał/ Ze ten nie chybnie bogiem ktoby látáć vmiał. Iuż miałzá sobą w lewy bok Sámos Iunony: PrzebyłDelon y Páron: z prawey Lebint strony Był mu/ y wtąż Kalidná w miod żyzna kráiná
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 195
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
chciała Pana cna krew/ i k morzu wzniosła ręce swoje/ Mówiąc: Ty mię zbaw Pana coś dziewictwo moje Jej prośbą ten nie gardząc/ lubo nad nią chodził. Pasąc ją Pan/ jej sztucznie postawę przedziałał: I twarz męską/ a własną rybiwą udziałał. W nięż patrząc Pan/ zawoła: hej sprawco wędziska; Co w kąsu jadła kryjesz wiszące miedziska: Bóg ci zdarz morze k myśli/ i zmąmone ryby/ A co raz wędę z rybą/ wymknąć bez pochyby. Co tu kudłato w wiotchej sukience schadzała/ Tam ją baczył przy brzegu/ Zjaw gdzie się podziała? Slad abowiem zgubiła. ta boskiego znajac Darunku powodzenie/
chćiáłá Páná cna krew/ y k morzu wzniosłá ręce swoie/ Mowiąc: Ty mię zbaw Pána coś dźiewictwo moie Iey prośbą ten nie gárdząc/ lubo nád nią chodźił. Pasąc ią Pán/ iey sztucznie postáwę przedźiáłał: Y twarz męską/ á własną rybiwą vdźiáłał. W nięż pátrząc Pán/ záwoła: hey sprawco wędźiská; Co w kąsu iadłá kryiesz wiszące miedźiská: Bog ći zdarz morze k myśli/ y zmąmone ryby/ A co raz wędę z rybą/ wymknąć bez pochyby. Co tu kudłáto w wiotchey sukience schadzáłá/ Tám ią baczył przy brzegu/ ziaw gdźie się podźiáłá? Slad ábowiem zgubiłá. tá boskiego znáiac Dárunku powodzenie/
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 216
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
o Panno/ jam nie dziw/ nie zwierz zadziczały. Lecz wodny Bóg: nic nad mię Proteus z Trytonem Nie ma/ i z Atamanty synem Palemonem. Byłem też człekiem zrazu/ latam trawił swoje Na morzu; tożrzemięsło wszytko było moje. Bo czasemem niewody z rybami wyciagał/ Czasem na skale siedząc wędziskiem ich siągał. Są brzegi pobliż łąki zielonej/ a zgoła Warstą wody/ warstą je opędziły zioła; Których nie dochodziły/ tak krowy rogate/ tak owce/ ani kozy strzygły ic hkośmate. Pszczoły nawet żadnego niewinne tam ziela. Ni tam kiedy koszono. jam się tam obruszył Naprzód osieść nadarniu: siecim w
o Pánno/ iam nie dźiw/ nie źwierz zádźiczáły. Lecz wodny Bog: nic nád mię Proteus z Trytonem Nie ma/ y z Atámánty synem Pálemonem. Byłem też człekiem zrázu/ látám trawił swoie Ná morzu; tożrzemięsło wszytko było moie. Bo czásemem niewody z rybami wyćiagał/ Czasem ná skále śiedząc wędźiskiem ich śiągał. Są brzegi pobliż łąki źieloney/ á zgołá Warstą wody/ warstą ie opędźiły źiołá; Ktorych nie dochodźiły/ ták krowy rogáte/ tak owce/ áni kozy strzygły ic hkosmáte. Pszczoły náwet żadnego niewinne tám źiela. Ni tám kiedy koszono. iam się tám obruszył Naprzod ośieść nádarniu: śiećim w
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 345
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
