z włoskich orzechów/ chowaj choć suche. Na te przylej wody/ niech po- wre; a będzie farba szara? tęż samę łatwo rozprawisz trochą sadzy tartych na czarną. Alboli na sadze owe tłuste co się więc lsnią/ wody albo octu nalawszy/ warz aż trzecia część wywre/ a będziesz miał także szarawą włosistą farbę. Jak zrobić Obicie. Jak zrobić Szpalery IV. Szpalery proste płócienne zrobić, tak wydatne, że ich od prawdziwych w małej odległości nie rozezna.
NAprzód, mieć trzeba formę drewnianą tak wielką/ jaki ma być samże szpaler. Która się tak robi. Z lipowego albo osikowego miękkiego dre wna miej tarcice/
z włoskich orzechow/ chowáy choć suche. Ná te przyley wody/ niech po- wre; a będzie farbá szárá? tęż sámę łátwo rospráwisz trochą sadzy tártych ná czárną. Alboli ná sádze owe tłuste co się więc lsnią/ wody albo octu nalawszy/ wárz aż trzećia częśc wywre/ á będźiesz miał także szaráwą włośistą fárbę. Iák zrobić Obićie. Iák zrobić Szpalery IV. Szpalery proste płoćienne zrobić, ták wydatne, że ich od prawdźiwych w máłey odległości nie rozezna.
NAprzod, mieć trzeba formę drewniáną ták wielką/ iáki ma bydź samże szpáler. Ktorá się ták robi. Z lipowego albo ośikowego miękkiego dre wná miey tárćice/
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 81
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
jest co inszedo w Imieniu swoim, tylko Stella comata seu crinita, rzęsisto na krzałt włosów rozpuszczająca z siebie promienie; od których różnie nazywają się, według wyobrażenia i figury swojej. Pliniusz lib. 2. Nat. Hist. cap. 25. specifikuje dwunastu, Greckim imieniem tak nazwanych.
1. Kometes, Gwiazda włosista lub kędziorzawa. 2. Pogonias, Gwiazda brodata, która z niższej części na krzałt brody rozpuszcza promienie. 3. Akonitas, jak pocisk wojenny. 4. Xiphias, podobna do miecza. 5. Diskejus, prawie bez promieni, oprócz rzadkich, koloru bursztynowego. 6. Pithitis, Gwiazda, podobna beczce w śrzodku
iest co inszedo w Jmięniu swoim, tylko Stella comata seu crinita, rzęśisto ná krzałt włosow rozpuszczáiąca z śiebie promienie; od ktorych rożnie názywáią się, według wyobráżenia y figury swoiey. Pliniusz lib. 2. Nat. Hist. cap. 25. specifikuie dwunastu, Greckim imienięm ták názwánych.
1. Kometes, Gwiazdá włośista lub kędźiorzáwa. 2. Pogonias, Gwiázdá brodáta, ktora z niższey częśći ná krzałt brody rozpuszcza promienie. 3. Akonitas, iák poćisk woienny. 4. Xiphias, podobna do mieczá. 5. Diskejus, práwie bez promięni, oprocz rzadkich, koloru bursztynowego. 6. Pithitis, Gwiázdá, podobna beczce w śrzodku
Skrót tekstu: DuńCiek
Strona: A
Tytuł:
Ciekawość o komecie
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademii Zamojskiej
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1744
Data wydania (nie wcześniej niż):
1744
Data wydania (nie później niż):
1744
LUTNIA ROZSTROJONA LEPIEJ, ŻE NA GŁOWIE NIŻ W GŁOWIE ŁYSO
Niech włosistym o łysych koncepty się roją, Głowy ludzkie rozumem, nie włosami stoją, Okryje rozum głowę, byś ją miał, jak dłonią, Lecz jego niedostatku włosy nie zasłonią. NA SZLACHCICA PUSZCZA SEJMIKI RWĄCEGO
Nie dałbym wiary i miał za fałsz zgoła, Ze ma ktoś umrzeć, gdy owo puszcz woła, Ale
LUTNIA ROZSTROJONA LEPIEJ, ŻE NA GŁOWIE NIŻ W GŁOWIE ŁYSO
Niech włosistym o łysych koncepty się roją, Głowy ludzkie rozumem, nie włosami stoją, Okryje rozum głowę, byś ją miał, jak dłonią, Lecz jego niedostatku włosy nie zasłonią. NA SZLACHCICA PUSZCZA SEJMIKI RWĄCEGO
Nie dałbym wiary i miał za fałsz zgoła, Ze ma ktoś umrzeć, gdy owo puszcz woła, Ale
Skrót tekstu: ŁosLutBar_II
Strona: 429
Tytuł:
Lutnia rozstrojona
Autor:
Piotr Franciszek Alojzy Łoski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1724 a 1727
Data wydania (nie wcześniej niż):
1724
Data wydania (nie później niż):
1727
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
