to nie dziedzictwo ale zastawę kupuję. A lubo Płoskonka wymawia się, ze nie tę polanę kupił, co zastawna była Czokotowi od Slęzaków, jednak Slęzacy odpowiadali, iz potym Czokotowi inszą polanę i to swoją za tę zastawną także swoją zamieniali byli; jednako i ta i ta ich była dziedzictwem. W której sprawie sąd niniejszy wałaski przy obecności jegomosci pana administratora żywieckiego Jana Pyszkowskiego na ten czas i za jego decyzją tak osądził: Ponieważ Janek Płoskonka nieuwaznym prawem kupił od Czokota polanę, który ją miał tylko zastawnym sposobem od Slęzaków, nie pytając o dziedzictwie tej polany, teraz zas ci Slęzakowie upominają się o swoją polanę
to nie dziedzictwo ale zastawę kupuię. A lubo Płoskonka wymawia się, ze nie tę polanę kupił, co zastawna była Czokotowi od Slęzakow, jednak Slęzacy odpowiadali, iz potym Czokotowi inszą polanę y to swoię za tę zastawną takze swoię zamieniali byli; jednako y ta y ta ich była dziedzictwem. W ktorey sprawie sąd ninieyszy wałaski przy obecnosci jegomosci pana administratora zywieckiego Jana Pyszkowskiego na ten czas y za jego decyzyą tak osądził: Poniewasz Janek Płoskonka nieuwaznym prawem kupił od Czokota polanę, ktory ją miał tylko zastawnym sposobem od Slęzakow, nie pytaiąc o dziedzictwie tey polany, teraz zas ci Slęzakowie upominaią się o swoię polanę
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 81
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
Anno Domini 1727 die 19 may 19 V, — Sprawa pracowi-tych Michała i Jana Zawadów s Kamesnice, bracia striecnemi. — Przied sadem nasym Walaskiem uskarżał się Michał na Jana brata striecznego, iż halla swoje własna, która mają z rodziców swoich, zastawił w cudze rece, to jest Krzysztofowi Wąglorziowi. Co sąd nas wałaski uznaje tak, ze jest blisy Michał Zawada aniżeli Waglarz tejże halle; a tak pieniądze Waglarzowi oddać, a z owcami do pomiesania przymowac, a kiedy będzie potrzeba, temu zwys pomienionemu Janowi abo sukcesorom jego wolno jako swoje własna ojcyzne wykupie.
267. Eodem actu. — Przy zupełnym prawie nasym Walaskiem Urban Sleziak s
Anno Domini 1727 die 19 may 19 V, — Sprawa pracowi-tych Michała y Jana Zawadow s Kamesnice, bracia striecnemi. — Przied sadem nasym Walaskiem uskarzał sie Michał na Jana brata striecznego, yz halla swoie własna, ktora maią z rodzicow swoich, zastawił w cudze rece, to iest Krzistofowi Wąglorziowi. Co sąd nas wałaski uznaie tak, ze iest blisy Michał Zawada anizeli Waglarz teyze halle; a tak pieniądze Waglarzowi oddac, a z owcami do pomiesania przymowac, a kiedy bedzie potrzeba, temu zwys pomienionemu Janowi abo successorom jego wolno jako swoie własna oycyzne wykupie.
267. Eodem actu. — Przi zupełnym prawie nasym Walaskiem Urban Sleziak s
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 104
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
k. 88r Anno Domini 1744 die 20 may 20 V. — Zapis Marcina Bieguna z Wieprza na polanę nazwana Karowka. — Ponieważ Maciej Polak zastawił polane Karowka nieboscika Krzysztofa Bieguna oicem tichze sukcesorów, to jest Marcinowi, Jakubowi Biegunom, za złotych 75, dico, Franciskowi Koniorowi z Radzichów, co sad nas wałaski uznaje wykupie Marcinowi, Jakubowi Biegunom jako swoje własną oicizne. Co tedy oddali i wilicili przy prawie wałaskiem złotych 75 Franciskowi Koniorowi z Radzichów. Wiec za poprawieni tej polany pozwala Marcin i Jakub Biegunowie Franciskowi Koniorowi na roki trzy spolecnie uziwac i obrabiać, opłacać do skarbu pańskiego zarówno. Stało się przy bytności jegomości pana
k. 88r Anno Domini 1744 die 20 may 20 V. — Zapis Marcina Bieguna z Wieprza na polanę nazwana Karowka. — Poniewas Maciei Polak zastawił polane Karowka nieboscika Krzistofa Bieguna oicem tichze successorow, to iest Marcinowi, Jakubowi Biegunom, za zlotych 75, dico, Franciskowi Koniorowi z Radzichow, co sad nas wałaski uznaie wykupie Marcinowi, Jakubowi Biegunom iako swoie własną oicizne. Co tedy oddali i wilicili przi prawie wałaskiem złotich 75 Franciskowi Koniorowi z Radzichow. Wiec za poprawieni tei polany pozwala Marcin i Jakub Biegunowie Franciskowi Koniorowi na roki trzi spolecnie uziwac i obrabiac, opłacac do skarbu pańskiego zarowno. Stało sie przi bytnosci jegomosci pana
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 108
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
a jako swego własnego spokojnie zaziwac. Jeżeliby te dziatki nie oddały zwis pomienionei sumy złotych 30, powinien Marcin Matlak trzimac polowe tej polany.
292. Stała się kontrowersja na prawie nasym walaskim racjone polany. Który Jakub Blaut za Radzichowa zanosi protestacją na pomienianego Blauta strija swojego, is mu chce polanę odebrać. Co sąd wałaski wysłuchawszy Jakuba Blauta, także z drugiej strony Blauta strija jego, uznaje Jakubowi Blautowi jako swoją oicyznę trzimac i zażywać spokojnie, a striei jego ażeby się wiecei nie interesował do tego.
293. Eodem acto. — Przed tymże prawem nasem wałaskiem uskarżał się Jakub Dziergas na Macieja Dziergasa z Ricirki, ze jest Jakub
a jako swego własnego spokoinie zaziwac. Jezeliby te dziatki nie oddały zwis pomienionei sumy złotich 30, powinien Marcin Matlak trzimac polowe tei polany.
292. Stała sie controwersya na prawie nasym walaskim racyone polany. Ktury Jakub Blaut za Radzichowa zanosi protestacyą na pomieniąnego Blauta stryia swoiego, is mu chce polanę odebrac. Co sąd wałaski wysłuchawszy Jakuba Blauta, takze z drugiei strony Blauta stryia jego, uznaie Jakubowi Blautowi jako swoię oicyznę trzimac i zazywac spokoinie, a striei jego azeby sie wiecei nie interesował do tego.
293. Eodem acto. — Przed temze prawem nasem wałaskiem uskarzał sie Jakub Dziergas na Macieia Dziergasa z Ricirki, ze iest Jakub
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 109
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
leśną płacili do skarbu pańskiego złotych 15 pomięniąny Błażej i Kasper Zawadowie. Którzi tak dobrowolnie, jawnie, jaśnie i wyraźnie zeznali Grzegorzowi Porębskiemu na prawie naszem wałaskim.
310. Eodem actuk. 91v 1748 die 8 january 8 I. — Zapis Jana Bieguna s Ciecinej na polane nazwana Ciecinka. — Przystąpiwszy przed urząd nas wałaski Jan Biegun s Ciecinej, zanoszący protestacją przeciwko Marka Franka z Brzusnika o polane nazwaną Ciecinka; która kupił Jan Biegun od Marka Franka, a prawa mu nie dal na nie. Obawiający się Jan Biegun jakieikolwiek przezrady na dalsze czaszy, zniosły się obiedwie strony do prawa walaskiego. Wiec tedy pomieniony przedawca zeznał jawnie, jaśnie
lesną płacili do skarbu pańskiego złotych 15 pomięniąny Blazei y Kasper Zawadowie. Kturzi tak dobrowolnie, jawnie, jasnie y wyraźnie zeznali Grzegorzowi Porębskiemu na prawie naszem wałaskim.
310. Eodem actuk. 91v 1748 dye 8 january 8 I. — Zapis Jąna Bieguna s Cieciney na polane nazwana Ciecinka. — Przistąpiwszy przed urząd nas wałaski Jąn Biegun s Cieciney, zanoszący protestacyą przeciwko Marka Franka z Brzusnika o polane nazwaną Ciecinka; ktura kupił Jąn Biegun od Marka Franka, a prawa mu nie dal na nie. Obawiaiący sie Jąn Biegun iakieikolwiek przezrady na dalsze czaszy, zniosły sie obiedwie strony do prawa walaskiego. Wiec tedy pomięniony przedawca zeznał jawnie, jasnie
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 114
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
, dajcie mu podarunki swoje! On wam po waszy śmierci da w niebie pokoje!
KUBA Słuchajcież jeno, bracia, którędyż pojdziemy, Kiej drogi do Betlejem wszyscy nie wiemy?
KIEPDAJ O drogę to jest fraszka, ale co mu damy, Kiedy pono w kobielach malusieńko mamy?
MACIEK Mam ja masła garnusek i syrek wałaski.
KIEPDAJ A ja zaś mam kukiołkę, i to dwie kiełbaski.
KUBA A ja zaś mam, bratkowie, oto bochen chleba.
MACIEK To dobrze, czegoż więcej na dary potrzeba? Pódźmyż już z Panem Bogiem, niechaj nas prowadzi! Bratkowie, w drodze zagrać pewnie nie zawadzi.
Tu pójdą i będą
, dajcie mu podarunki swoje! On wam po waszy śmierci da w niebie pokoje!
KUBA Słuchajcież jeno, bracia, ktorędyż pojdziemy, Kiej drogi do Betlejem wszyscy nie wiemy?
KIEPDAJ O drogę to jest fraszka, ale co mu damy, Kiedy pono w kobielach malusieńko mamy?
MACIEK Mam ja masła garnusek i syrek wałaski.
KIEPDAJ A ja zaś mam kukiołkę, i to dwie kiełbaski.
KUBA A ja zaś mam, bratkowie, oto bochen chleba.
MACIEK To dobrze, czegoż więcy na dary potrzeba? Pódźmyż już z Panem Bogiem, niechaj nas prowadzi! Bratkowie, w drodze zagrać pewnie nie zawadzi.
Tu pojdą i będą
Skrót tekstu: DialJezOkoń
Strona: 298
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pana naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wieliczka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1704 a 1709
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1709
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
