Że się w gówno obróci, gdy drugie w popioły.” Więc figiel uczyniwszy palcem na popiele: „Weźmi, diable, i z krzyżem, byle nie w kościele.” 313 (F). WYKŁAD ŚLUBU
Kat go wie, czego między nie wymyślą franty. I ksiądz, i pan młody też imię miał Walanty. Kilka dni po weselu, dawna wniosła moda, Na wywód i na spowiedź poszła panna młoda. Tam jej czyni skrupuły, jako zwykli księża: „Mówiłaś: Biorę ciebie, Walanty, za męża; Jam też — prawi — Walanty, w dożywotnią ligę, Na co jest więcej świadków, brał ciebie
Że się w gówno obróci, gdy drugie w popioły.” Więc figiel uczyniwszy palcem na popiele: „Weźmi, diable, i z krzyżem, byle nie w kościele.” 313 (F). WYKŁAD ŚLUBU
Kat go wie, czego między nie wymyślą franty. I ksiądz, i pan młody też imię miał Walanty. Kilka dni po weselu, dawna wniosła moda, Na wywód i na spowiedź poszła panna młoda. Tam jej czyni skrupuły, jako zwykli księża: „Mówiłaś: Biorę ciebie, Walanty, za męża; Jam też — prawi — Walanty, w dożywotnią ligę, Na co jest więcej świadków, brał ciebie
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 134
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
F). WYKŁAD ŚLUBU
Kat go wie, czego między nie wymyślą franty. I ksiądz, i pan młody też imię miał Walanty. Kilka dni po weselu, dawna wniosła moda, Na wywód i na spowiedź poszła panna młoda. Tam jej czyni skrupuły, jako zwykli księża: „Mówiłaś: Biorę ciebie, Walanty, za męża; Jam też — prawi — Walanty, w dożywotnią ligę, Na co jest więcej świadków, brał ciebie, Jadwigę. Moja, o sumnienie tu i o grzech gra chodzi, Dwóch masz Walantych; ten twój, co lepiej dogodzi” — Że owa, bojęcy się w czym naruszyć ślubu,
F). WYKŁAD ŚLUBU
Kat go wie, czego między nie wymyślą franty. I ksiądz, i pan młody też imię miał Walanty. Kilka dni po weselu, dawna wniosła moda, Na wywód i na spowiedź poszła panna młoda. Tam jej czyni skrupuły, jako zwykli księża: „Mówiłaś: Biorę ciebie, Walanty, za męża; Jam też — prawi — Walanty, w dożywotnią ligę, Na co jest więcej świadków, brał ciebie, Jadwigę. Moja, o sumnienie tu i o grzech gra chodzi, Dwóch masz Walantych; ten twój, co lepiej dogodzi” — Że owa, bojęcy się w czym naruszyć ślubu,
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 134
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
nie wymyślą franty. I ksiądz, i pan młody też imię miał Walanty. Kilka dni po weselu, dawna wniosła moda, Na wywód i na spowiedź poszła panna młoda. Tam jej czyni skrupuły, jako zwykli księża: „Mówiłaś: Biorę ciebie, Walanty, za męża; Jam też — prawi — Walanty, w dożywotnią ligę, Na co jest więcej świadków, brał ciebie, Jadwigę. Moja, o sumnienie tu i o grzech gra chodzi, Dwóch masz Walantych; ten twój, co lepiej dogodzi” — Że owa, bojęcy się w czym naruszyć ślubu,
Pozwoli sobie wstrząsnąć duchnikowi czubu. Na przestrogę, młodzieńcy,
nie wymyślą franty. I ksiądz, i pan młody też imię miał Walanty. Kilka dni po weselu, dawna wniosła moda, Na wywód i na spowiedź poszła panna młoda. Tam jej czyni skrupuły, jako zwykli księża: „Mówiłaś: Biorę ciebie, Walanty, za męża; Jam też — prawi — Walanty, w dożywotnią ligę, Na co jest więcej świadków, brał ciebie, Jadwigę. Moja, o sumnienie tu i o grzech gra chodzi, Dwóch masz Walantych; ten twój, co lepiej dogodzi” — Że owa, bojęcy się w czym naruszyć ślubu,
Pozwoli sobie wstrząsnąć duchnikowi czubu. Na przestrogę, młodzieńcy,
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 134
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Bo jako flaki w sobie nie miewają kości, Tak ich wiara bezecna nie ma mieć trwałości. O, nieszczęśliwa Polsko! Która te bluźnierce Chowasz w sobie i żywisz czci Bożej odzierce! W tej gromadzie ci niżej ministrowie byli, Którzy tej nieszczęśliwej nauki uczyli: Był iks Piotr, Gebołowia Grzegorz z Secemina, Więc Włóczykij Walanty z Bandurą z Tarczyna, Nuż pan Matys Zaskowski, Płatek duszotrajca, Przy nich siedział Miesurad Symon, Boży zdrajca. Sebastyjan Liżypęp, Kartograj z Lipnice, To Psiemięso z Schomranic, to Psupost z Kremnice. Łapigros Mazowita, na imię Brykcyjus, Wydmigęba z Rzeszowa i Piotr Fernelijus. Szkapołupca z Ciężkowic, Niedojadł z
Bo jako flaki w sobie nie miewają kości, Tak ich wiara bezecna nie ma mieć trwałości. O, nieszczęśliwa Polsko! Która te bluźnierce Chowasz w sobie i żywisz czci Bożej odzierce! W tej gromadzie ci niżej ministrowie byli, Którzy tej nieszczęśliwej nauki uczyli: Był iks Piotr, Gebołowia Grzegorz z Secemina, Więc Włóczykij Walanty z Bandurą z Tarczyna, Nuż pan Matys Zaskowski, Płatek duszotrajca, Przy nich siedział Miesurad Symon, Boży zdrajca. Sebestyjan Liżypęp, Kartograj z Lipnice, To Psiemięso z Schomranic, to Psupost z Kremnice. Łapigros Mazowita, na imię Brykcyjus, Wydmigęba z Rzeszowa i Piotr Fernelijus. Szkapołupca z Cieszkowic, Niedojadł z
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 368
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
cześć Bożą i świątobliwych obyczajów ksieni chełmińska zakonu Ś. Benedykta, dała lichtarz wielki, srebrny, aby na nim przed obrazem Najświętszej Panny postawnik gorywał. Eodem Anno, adm. Reverendus Dominus Albertus Sieprcius, S. Teologie doktor, oddał tablicę srebrną. — A. J.M. Pan Walenty Lasocki, teraźniejszy podkomorzy wysogrodzki, dał pierścień złoty.
Tegoż roku 1626. Przewielebna J. M. Panna ksieni sierpska Katarzyna Strykowska dała na obraz koronę z jedwabiu robioną, na której były perły i ferety. Dała i kilka sukienek pięknych na tenże obraz Naświętszej Panny.
Anno 1626. Jej Mć Pani Dorota Tarnowska
cześć Bożą i świątobliwych obyczajów ksieni chełmińska zakonu Ś. Benedykta, dała lichtarz wielki, srebrny, aby na nim przed obrazem Najświętszej Panny postawnik gorywał. Eodem Anno, adm. Reverendus Dominus Albertus Sieprcius, S. Theologiae doctor, oddał tablicę srebrną. — A. J.M. Pan Walenty Lasocki, teraźniejszy podkomorzy wysogrodzki, dał pierścień złoty.
Tegoż roku 1626. Przewielebna J. M. Panna ksieni sierpska Katarzyna Strykowska dała na obraz koronę z jedwabiu robioną, na której były perły i ferety. Dała i kilka sukienek pięknych na tenże obraz Naświętszej Panny.
Anno 1626. Jej Mć Pani Dorota Tarnowska
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 303
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
zło. 6, drugą takowąz na S. Michał dotąd, dokąd sumy 200 zło. pomienionym pp. Tymbarskim realnie nie oddamy i nie wyliczemy, albo też ukazicielom tej karty, a że każda obligacja pewności potrzebuje, dla tego w fancie zostawujemy i zostawiliśmy skrzynkę z prawami naszemi wsi Krowodrzy zamkniętą u sławetnego P. Walentego Pierzchalskiego mieszczanina Krakowskiego i kaczmarza starszego i ladwigi małżonków w kamienicy ichże w fancie pomienionej sumy 200 zło. oraz i z kluczem, którą to obligacja pod zakładem takowej sumy na siebie dajemy, forum w niedosycuczynieniu Prałata IM. Pana i Dobrodzieja naszego w konwencie Krakowskim S Ducha zakładając i naznaczając. Na co się, nie
zło. 6, drugą takowąz na S. Michał dotąd, dokąd summy 200 zło. pomienionym pp. Tymbarskim realnie nie oddamy y nie wyliczemy, albo też ukazicielom tey karty, a że każda obligacya pewnosci potrzebuie, dla tego w fancie zostawuiemy y zostawiliśmy skrzynkę z prawami naszemi wsi Krowodrzy zamkniętą u sławetnego P. Walentego Pierzchalskiego mieszczanina Krakowskiego y kaczmarza starszego y ladwigi małżonkow w kamienicy ichże w fancie pomienioney summy 200 zło. oraz y z kluczem, ktorą to obligacya pod zakładem takowey summy na siebie daiemy, forum w niedosycuczynieniu Prałata IM. Pana y Dobrodzieia naszego w konwencie Krakowskim S Ducha zakładaiąc y naznaczaiąc. Na co się, nie
Skrót tekstu: KsKrowUl_3
Strona: 648
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1701 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Z. Męczenników wiernie światu opisali. Starzy Autorowie Żywotopiscy, choć wspominają gdzie który Świety był po śmierci złożony, nie można i tego wieku tak trzymać bo wielu Świętych kości do innych z miejsca pierwszego przeniesiono krajów, to z dewocyj, to przed nieprzyjaciółmi wiary Świętej unosząc. Tak leżeli w Rzymie SS. Florian Męczennik, Walenty, Walerian etc. a teraz Polskie Kościoły ich się zaszczycają kościami. Nadto, chociaż położył Historyk starożytny nazwisko stare et obsoletum nomen miasta, wsi, kraju, gdzie Świętego złożone Wzwłoki wspomina; teraźniejsze Wieki inaczej to miasto, wieś, kraj zowią. Czasem też w tym krzywdę czytelnikowi czynią, wspomniawszy imię wsi;
S. Męcżennikow wiernie swiatu opisali. Starzy Autorowie Zywotopiscy, choć wspominaią gdzie ktory Swiety był po smierci złożony, nie można y tego wieku tak trzymać bo wielu Swiętych kości do innych z mieysca pierwszego przeniesiono kraiow, to z dewocyi, to przed nieprzyiaciołmi wiary Swiętey unosząc. Tak leżeli w Rzymie SS. Floryan Męczęnnik, Walenty, Waleryan etc. á teraz Polskie Kościoły ich się zaszczycaią kościami. Nadto, chociaż położył Historyk starożytny nazwisko stare et obsoletum nomen miasta, wsi, kraiu, gdzie Swiętego złożone Wzwłoki wspomina; teraznieysze Wieki inaczey to miasto, wieś, kray zowią. Czasem też w tym krzywdę cżytelnikowi cżynią, wspomniawszy imie wsi;
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 87
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Głowa Z. Feliksa Papieża M. W Lwowskiej Archikatedrze te są Relikwie BB. Gregorza, Seweryna, Paulina Biskupów: Justa Flawiana, Justyny Męczenników.
Kościół Lwowski OO. Dominikanów tituli Corporis Christi ma oprócz dawnych Relikwii znacznych alias znacznej Partykuły Ligni Sacri, oprócz kości SS. Dominika, Jacka, Wincentego Ferreriusza, Z. Walentego M. Z Lucilli P. M. i innych koło 10. species cząstek Relikwii Autentycznych, dawno introdukowanych, oprócz mówię wspomnianych; dopiero teraz nadany z Rzymu O SS. Relikwiach.
tenże Kościół 2. Ciałami całemi SS. Koronata i Mansweta MM. a drobniejszemi Relikwiami SS. Męczenników koło 137. speciebus,
Głowa S. Felixa Papieża M. W Lwowskiey Archikatedrze te są Relikwie BB. Gregorza, Seweryna, Paulina Biskupow: Iusta Flawiana, Iustyny Męczennikow.
Kościół Lwowski OO. Dominikanow tituli Corporis Christi ma oprocż dawnych Relikwii znacżnych alias znacżney Partykuły Ligni Sacri, oprocz kości SS. Dominika, Iacka, Wincentego Ferreryusza, S. Walentego M. S Lucilli P. M. y innych koło 10. species cżąstek Relikwii Autentycżnych, dawno introdukowanych, oprocz mowię wspomnianych; dopiero teraz nadany z Rzymu O SS. Relikwiach.
tenże Kościoł 2. Ciałami całemi SS. Koronata y Mansweta MM. á drobnieyszemi Relikwiami SS. Męcżennikow koło 137. speciebus,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 99
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
. Flaminiusa, posessorki owych dóbr. Ta z Kapłanem i z Lukrecją ową Ursyną tam będąca wtedy, i Coreczką swoją ośmioletnią Klaryks imieniem, otworzyła tę skrzyneczkę, widzi zbutwiałe kitajki; i na pargaminie starością spełzłe litery, na tace je wykładała, de novo uwijała, pisząc imiona. Między Świętościami temi była sztuczka ciała Walentego M. część szczęki z zębem Z. Marty siostry Z. Magdaleny. Był też woreczek jedwabny jak orzech włoski z napisem Jezus, który gdy pruła i rozwięzywała Pani Magdalena, trzy razy jej ręce strętwiały, i skamieniały, aż do płaczu i desperacyj przyszło, a dom cały wonność napełniła. Domyśliła się P. Lukrecja
. Flaminiusa, possessorki owych dobr. Ta z Kapłanem y z Lukrecyą ową Ursyną tam będąca wtedy, y Coreczką swoią ośmioletnią Klarix imieniem, otworzyła tę skrzyneczkę, widzi zbutwiałe kitayki; y na pargaminie starością spełzłe litery, na tace ie wykładała, de novo uwiiała, pisząc imiona. Między Swiętościami temi była sztuczka ciała Walentego M. część szczęki z zębem S. Marty siostry S. Magdaleny. Był też woreczek iedwabny iak orzech włoski z napisem IESUS, ktory gdy pruła y rozwięzywała Pani Magdalena, trzy razy iey ręce strętwiały, y skamieniały, aż do płacżu y desperacyi przyszło, á dom cały wonność napełniła. Domyśliła się P. Lukrecya
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 104
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
25000. Saracenów 8000. na sto tysięcy zdesperowanych grzeszników kazaniem i cudami. Umarłych wskrzesił 40. Umarł Roku 1419. Leży w Wenecyj Brytańskiej, należącej do Francyj. tamże jest poduszka jego, której gdy kto na gorączkę chory pod głowę włoży, wolny od gorączki zostaje. Żywot Cudów od niego uczynionych naliczono 860.
WALENTEGO Z. Kapłana Męczennika 14 Lutego który w Rzymie kijmi bity, ścięty Roku 271. jest Patronem od złej choroby, albo kaduka. Leżało Ciało jego w Rzymie w Kościele Z. Walentego, teraz tam tylko Głowa jego według I. W. Imci X. Łubieńskiego, a kości inne przeniesione do Polski, leżą u
25000. Saracenow 8000. na sto tysięcy zdesperowanych grzesznikow kazaniem y cudami. Umarłych wskrzesił 40. Umarł Roku 1419. Leży w Wenecyi Brytańskiey, náleżącey do Francyi. tamze iest poduszka iego, ktorey gdy kto na gorączkę chory pod głowę włoży, wolny od gorączki zostaie. Zywot Cudow od niego uczynionych naliczono 860.
WALENTEGO S. Kapłana Męczennika 14 Lutego ktory w Rzymie kiymi bity, ścięty Roku 271. iest Patronem od złey choroby, albo kaduka. Leżało Ciało iego w Rzymie w Kościele S. Walentego, teraz tam tylko Głowa iego według I. W. Imci X. Łubieńskiego, á kości inne przeniesione do Polski, leżą u
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 198
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
