statek, wszystko sumiennym rozumem tanquam Lidyo Lapide probujący, z tych liczby był Z. IWO Jurysta. Którzy zaś tych nie mają predykatów, gadać, i wyjadać, brać, a wziąwszy grać tylko umiciący; na te stuctuantes stronę, na którą przewaza Złoto, tacy zowią się u Łacinników Rabule Forenses, to jest Warchoły, Vilissima capita, Forensia pecora. Canes Curialas, Togati Vultures venelis animae. O tych to Warcholach łakomych, nie sumiennych Gadaczach, napisał Tacitus: Publicae mercis nil tàm venale, quam Advocatorum perfidia: O takichże u Kolumelli ekstat powieść: Sine Causidicis satis felices olim fuere futuraeq sunt Urbes: Taka jest Cenzura złych
statek, wszystko sumiennym rozumem tanquam Lidyo Lapide probuiący, z tych licżby był S. IWO Iurysta. Ktorzy zaś tych nie maią predykatow, gadać, y wyiadac, brać, a wziąwszy grać tylko umiciący; na te stuctuantes stronę, na ktorą przewaza Złoto, tácy zowią się u Łacinnikow Rabulae Forenses, to iest Warchoły, Vilissima capita, Forensia pecora. Canes Curialas, Togati Vultures venelis animae. O tych to Warcholach łakomych, nie sumiennych Gadáczach, napisał Tacitus: Publicae mercis nil tàm venale, quam Advocatorum perfidia: O takichże u Kolumelli extat powieść: Sine Causidicis satis felices olim fuere futuraeq sunt Urbes: Taka iest Censura złych
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 383
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
? tę dał przyczynę. Nikt/ pry/ nie jest niespokojnym/ jeno ten/ który się ugania za cudzemi rzeczami/ a swych nie pilnuje. Nie próżno rzeczono: Nostra plusalijs, nobis aliena placent. Curiosus á mało sprawi. Bo wtrącając się importunè w cudze sprawy/ swoich zaniedbawa: a cudzego pragnąc/ do warchołów przychodzi. Księgi pierwsze
Skądby poznać/ gdy upad wisi nad którą Rzecząpospolitą/ gdy mu zadano/ tak powiedział: Ta się/ pry/ R. P. do upadku śpieszy/ gdzie młodzi w lenistwo się wdali/ a starzy w rozmaite występki. Młodź zawsze ofiarowana na to/ aby się ćwiczyli w Rycerskim dziele
? tę dał przycżynę. Nikt/ pry/ nie iest niespokoynym/ ieno ten/ ktory się vgania zá cudzemi rzecżámi/ á swych nie pilnuie. Nie prożno rzecżono: Nostra plusalijs, nobis aliena placent. Curiosus á máło spráwi. Bo wtrącáiąc się importunè w cudze spráwy/ swoich zániedbáwa: á cudzego prágnąc/ do warchołow przychodźi. Kśięgi pierwsze
Skądby poznáć/ gdy vpad wiśi nád ktorą Rzecżąpospolitą/ gdy mu zadano/ ták powiedźiał: Tá się/ pry/ R. P. do vpadku śpieszy/ gdźie młodźi w lenistwo się wdáli/ á stárzy w rozmáite występki. Młodź záwsze ofiarowána ná to/ áby się ćwicżyli w Rycerskim dźiele
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 87
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
ostatku ROZDZIEŃSKA kuźnica nastała/ Z tych trzech też w państwie Pszczyńskim nie podlejsza była. Która w gruncie ROZDZIEŃSKIM na tejże też rzece (Tak jako i BOGUCKA) zasiadła ROZDZIANCE. Z Śląska potym do POlski zaś żelazne dzieło/ Przez niejakie Mysznary przyniesione było. Z których jeden u Krzepic na KOSTRZYNIE rzece Naprzód: (WARCHOŁ rzeczony) zbudował Kuźnice. O Kuznicach żelaznych Krzepickie Kuźnice.
Nad którą że nie starszej/ w Polsce tak udają/ I stąd ją też Kuźnicą starą nazywają. Czego świadkiem są wielkie gromady żuzele V niej: Której u innych kuznic tak nie wiele.
Tento kuźnik iż wyszedłz Myszyńskiej krainy/ Mysznarem od Polaków w Polsce był
ostátku ROZDZIENSKA kuźnicá nástáłá/ Z tych trzech też w páństwie Psczyńskim nie podleysza byłá. Ktora w grunćie ROZDZIENSKIM ná teyże też rzece (Ták iáko y BOGVCKA) záśiádłá ROZDZIANCE. Z Szląská potym do POlski záś żelázne dźieło/ Przez nieiákie Mysznary przynieśione było. Z ktorych ieden v Krzepic ná KOSTRZYNIE rzece Naprzod: (WARCHOŁ rzeczony) zbudował Kuźnice. O Kuznicách żeláznych Krzepickie Kuźnice.
Nád ktorą że nie stárszey/ w Polscze ták vdáią/ Y stąd ią też Kuźnicą stárą názywáią. Czego świádkiem są wielkie gromády żuzele V niey: Ktorey v inych kuznic ták nie wiele.
Tento kuźnik iż wyszedłz Myszynskiey kráiny/ Mysznarem od Polakow w Polscze był
Skrót tekstu: RoźOff
Strona: F3v
Tytuł:
Officina ferraria
Autor:
Walenty Roździeński
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
hutnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
słuchać. 5. Wszelkie Pojedynki i walki ostrym Naszym patentem Pojedynkownym i potyczkownym zakazują się, a powinien sam Dyrektór zaniechywania onychże pilno patrzyć, Zapaski albo Zalebki, Słowa uszczypliwie w tym, co Powód do zwady daje, ukarać należy, a powinien krzywdzący ukrzywdzonego dostatecznie przeprosić, i satysfakcją ponemu uczynić. Owszem takowych Warchołów i Zwajców podług zachodzących cyrcumstancyj z Sromotą z Akademii wyrzucić Interesy takowe zwłaszcza Importancyj wielkiej przez Naszego Królewskiego Hetmana Ziemskiego i Regencją Naszę rozsądzając i decydując. 6. Na borg i kupców cokolwiek wybierać, albo też jedno w mieście albo w Akademii długi czynić, z Rzeczy ruchomych cokolwiek, jakiegobykolwiek mogło być przezwiska u kogo frymarczyć,
słuchać. 5. Wszelkie Poiedynki y walki ostrym Naszym patentem Poiedynkownym y potyczkownym zakazuią śię, a powinien sam Dyrektor zaniechywania onychże pilno patrzyć, Zapaski albo Zalebki, Słowa uszczypliwie w tym, co Powod do zwady daie, ukarać należy, a powinien krzywdzący ukrzywdzonego dostatecznie przeprośić, y satisfakcyą ponemu uczynić. Owszem takowych Warchołow y Zwaycow podług zachodzących cyrcumstancyi z Sromotą z Akádemii wyrzućić Interesy takowe zwłaszcza Importancyi wielkiey przez Naszego Krolewskiego Hetmana Ziemskiego y Regencyą Naszę rozsądzaiąc y decyduiąc. 6. Na borg y kupcow cokolwiek wybierać, álbo też iedno w mieście álbo w Akádemii długi czynić, z Rzeczy ruchomych cokolwiek, iakiegobykolwiek mogło być przezwiska u kogo frymarczyć,
Skrót tekstu: NotAk
Strona: 25
Tytuł:
Notifikacja o niniejszym Królewskiej Akademii Rycerskiej w Legnicy postanowieniu
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Karol Wilhelm Gras
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
I zastępują go od wszystkich stron bliszych i dalszych, aby go nikt a nikt nie turbował. Co się działo w urzędzie w domu Michała Łaboskiego sołtysa bielańskiego, przy bytności ludzi uczciwych: naprzód Michał Łaboski, Jurko Łaboski, Jacenty Łaboski, Fedor sołtys doliński, Waśko sołtys doliński, Jacko sołtys bielański, Seman przysiężnik, Warchoł Oleksiak, i innych ludzi uczciwych na ten czas będących. Fedor Oparowski. Szymon Oparowski. Andrzej Oparowski. 1125.
Pod wyższym aktem. — Wpis karty Łukasza Grabana w ten sposób: Stanęło pewne i nieodmienne postanowienie albo raczej kupno miedzy uczciwemi ludźmi, z jednej strony Łukaczem Grabanem i małżonką jego Anną, a z drugiej
I zastępują go od wszystkich stron bliszych i dalszych, aby go nikt a nikt nie turbował. Co się działo w urzędzie w domu Michała Łaboskiego sołtysa bielańskiego, przy bytności ludzi ućciwych: naprzód Michał Łaboski, Jurko Łaboski, Jacenty Łaboski, Fedor sołtys doliński, Waśko sołtys doliński, Jacko sołtys bielański, Seman przysiężnik, Warchoł Oleksiak, i innych ludzi ućciwych na ten czas będących. Fedor Oparowski. Szymon Oparowski. Andrzej Oparowski. 1125.
Pod wyższym aktem. — Wpis karty Łukasza Grabana w ten sposób: Stanęło pewne i nieodmienne postanowienie albo raczej kupno miedzy ućciwemi ludźmi, z jednej strony Łukaczem Grabanem i małżonką jego Anną, a z drugiej
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 337
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
porwała I obudwu o pokój uprzejmie żądała, A Rodomont narzeka, iż postanowienie Mandrykard dwakroć złamał i zawiódł sumnienie.
CVII.
Wprzód, gdy zwadę z Marfizą niepotrzebną czynił, Ustawę znieważywszy, aż nazbyt przewinił; Teraz, o łaskę króla iż mało dba swego, Dał znać, Rugiera darmo turbując śmiałego. „A jeżeli warchołem - mówi - już chcesz zostać, Nasze spórki skończmy wprzód, którem ja chcę sprostać, Spórki nad insze wszytkie, wiesz dobrze, słuszniejsze, Co je nam zatrzymały ustawy późniejsze.
CVIII.
Takiemi przyrzekliśmy pokój i przymierze Przysięgami i taki zakład spólnej wierze Daliśmy, iż jak prędko odprawię się z tobą, Ja
porwała I obudwu o pokój uprzejmie żądała, A Rodomont narzeka, iż postanowienie Mandrykard dwakroć złamał i zawiódł sumnienie.
CVII.
Wprzód, gdy zwadę z Marfizą niepotrzebną czynił, Ustawę znieważywszy, aż nazbyt przewinił; Teraz, o łaskę króla iż mało dba swego, Dał znać, Rugiera darmo turbując śmiałego. „A jeżeli warchołem - mówi - już chcesz zostać, Nasze spórki skończmy wprzód, którem ja chcę sprostać, Spórki nad insze wszytkie, wiesz dobrze, słuszniejsze, Co je nam zatrzymały ustawy późniejsze.
CVIII.
Takiemi przyrzekliśmy pokój i przymierze Przysięgami i taki zakład spólnej wierze Daliśmy, iż jak prędko odprawię się z tobą, Ja
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 312
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
Białegłowy, albo nieuczestniczkami rozumu. A to aza nie wielka, gdy sobie przypominam co jeden Autor napisał, iż lepiej z najgorszym. Mężczyżną żyć na tym świecie, niż z najlepszą Niewiastą. Staraj się Wmść o taką, żeby co raz napominac i mogła, i umiała, żeby nie przyszł optym do złego mieszkania, warchołów i żalu zobu stron. B. I ty choć zdaleka nie zaniechywaj przestrzec i napomnieć przypominając Akt mądrości i spraw mych wyniosłych sławą, żeby się ucieszyć mogła wiadomością osoby mojej, ozdobionej skutkiem, skutków wszystkich najskuteczniejszych. T. Panie mój, tych najskuteczniejszych skutków, sama Artimetyka nie porachuje, choćby włeb zajść miała
Białegłowy, álbo nieuczestniczkámi rozumu. A to áza nie wielka, gdy sobie przypominam co ieden Author nápisał, iż lepiey z naygorszym. Męszczyżną żyć ná tym świećie, niż z naylepszą Niewiástą. Sstáray się Wmść o táką, żeby co raz nápominác y mogła, y vmiáłá, żeby nie przyszł optym do złego mieszkánia, warchołow y żalu zobu stron. B. Y ty choć zdáleká nie zániechyway przestrzedz y nápomnieć przypomináiąc Akt madrośći y spraw mych wyniosłych słáwą, żeby się vćieszyć mogłá wiádomośćią osoby moiey, ozdobioney skutkiem, skutkow wszystkich nayskutecznieyszych. T. Pánie moy, tych nayskutecznieyszych skutkow, sámá Arthimetyká nie poráchuie, choćby włeb zayśc miałá
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 113
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
