bo wakanse skrycie pooddawane, absque promulgatione ad tempus praefixum. Aukcja wojska postanowiona, w które inkorporowano sześć tysięcy sasów. Podatki uchwalono. Administrację skarbu wielkiego księstwa litewskiego oddano p. Pociejowi i p. Wołowiczowi, od pp. Ogińskiego i Kotła odebrano, skąd nowe odia inter ipsosmet sibi amicos. Na podatki, na sasów wcielenie incorporacją etc. fremitus po województwach.
Książę ip. kardynał na tym sejmie inhonestissime traktowany, nie tylko jakoby cointelligencją miał z szwedami, sed multa alia absurda. Malkontent z króla i z sejmu. Wielkopolska konfederacją uczyniła po sejmie z okazji posłów rugowanych. Szwedzi z nią discrete w wybieraniu porcyj postępują. Kardynał musiał przysięgać królowi
bo wakanse skrycie pooddawane, absque promulgatione ad tempus praefixum. Aukcya wojska postanowiona, w które inkorporowano sześć tysięcy sasów. Podatki uchwalono. Administracyę skarbu wielkiego księstwa litewskiego oddano p. Pociejowi i p. Wołowiczowi, od pp. Ogińskiego i Kotła odebrano, zkąd nowe odia inter ipsosmet sibi amicos. Na podatki, na sasów wcielenie incorporacyą etc. fremitus po województwach.
Książę jp. kardynał na tym sejmie inhonestissime traktowany, nie tylko jakoby cointelligencyą miał z szwedami, sed multa alia absurda. Malkontent z króla i z sejmu. Wielkopolska konfederacyą uczyniła po sejmie z okazyi posłów rugowanych. Szwedzi z nią discrete w wybieraniu porcyj postępują. Kardynał musiał przysięgać królowi
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 222
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Syna Bożego: Znieważyli heretycko przez Pana naszego JEzu Chrysta podane Cerkwi swej Sakramenta; a to wszytko wiarą naszą być ogłosili. Oczym Trojgu Katolickiego wyznania pozbywszy/ Co im i nam dusze zbawiennego zostać mogło? Jeśli to wszytkim prawdziwym Teologom jest w wyznaniu że o tym Trojgu prawdziwa wiara/ to jest o Bogu/ o Wcieleniu SynaBożego i o zbawiennych Tajemnicach/ czyni człowieka prawowiernym i Katolickiem: oni wszytko to troje naruszywszy/ o każdym z tych trojga/ i o wielu inszych/ z Katolickiej wiary Dogmat nie katolicko wierząc i ucząc jak się Katolikami znać i zwać będą mogli? Targnęli się na Majestat Boży/ gdy istność Boską od osoby Boskiej realiter
Syná Bożego: Znieważyli hęretycko przez Páná nászego JEzu Christá podáne Cerkwi swey Sákrámentá; á to wszytko wiárą nászą bydź ogłośili. Ocżym Troygu Kátholickiego wyznánia pozbywszy/ Co im y nam dusze zbáwiennego zostáć mogło? Jeśli to wszytkim prawdźiwym Theologom iest w wyznaniu że o tym Troygu prawdźiwa wiárá/ to iest o Bogu/ o Wćieleniu SynáBożego y o zbáwiennych Táiemnicách/ cżyni człowieká práwowiernym y Kátholickiem: oni wszytko to troie náruszywszy/ o káżdym z tych troyga/ y o wielu inszych/ z Kátholickiey wiáry Dogmát nie kátholicko wierząc y vcżąc iák sie Kátholikámi znáć y zwáć będą mogli? Tárgnęli sie ná Máyestat Boży/ gdy istność Boską od osoby Boskiey realiter
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 18
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
a z Mariej P. Matki pod laty urodzonego/ i w Ducha Z. od Ojca i od Syna/ a według nas przez Syna (jednoż to) pochodzącego. A Heretycy różni/ różnie o Przenaświętszej Trójcy wierzą i nauczają/ albo Syna nierównym w Bóstwie Boga Ojcu czynią/ albo nie po Katolicku/ o wcieleniu/ męce/ Zmartwychwatania/ i o rzeczywistej bytności jego w Sakramencie Eucharystii wierzą/ albo też drudzy Ducha Z. Bogiem prawdziwym być nie wierzą. To już tu nam zgodatrudna z Heretykami/ Rzymianie 7. Sakramentów w Kościele swym wyznawają. I my także 7. w Cerkwi naszej. A Heretycy albo dwa/ albo jeden
á z Máriey P. Mátki pod láty vrodzonego/ y w Duchá S. od Oycá y od Syná/ á według nas przez Syná (iednoż to) pochodzącego. A Hęretycy rożni/ rożnie o Przenaświętszey Troycy wierzą y náuczáią/ álbo Syná nierownym w Bostwie Bogá Oycu czynią/ álbo nie po Kátholicku/ o wćieleniu/ męce/ Zmartwychwatánia/ y o rzecżywistey bytnośći ie^o^ w Sákrámenćie Eucháristiey wierzą/ álbo też drudzy Duchá S. Bogiem prawdźiwym być nie wierzą. To iuż tu nam zgodátrudna z Hęretykámi/ Rzymiánie 7. Sákrámentow w Kościele swym wyznawáią. Y my tákże 7. w Cerkwi nászey. A Haeretycy álbo dwá/ álbo ieden
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 202
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
że inaczej/ Panem być ma i Królem nad stworzeniem. Do czegoż te rzeczy pójdą? do tego. Gdyż Syn Boży/ jako sam o sobie świadczy/ nie przyszedł aby mu służono/ ale aby służył/ aby przy poczęciu swoim wróżkę brał/ co się z nim dziać miało: tak miało być/ iż wcielenie jego miało zawisnąć na słowie jakim/ Fiat, nie Bożym/ (bo to już minęło przy stworzeniu świata;) toć tedy naświętszej Panny Mariej: a to miało być i przyczyną jakąkolwiek/ aby naturę ludzką przyjął/ i przykładem posłuszeństwa: posłuszeństwo tedy ono/ które Panna pokazała w onym słowie/ Fiat, wrożyło;
że ináczey/ Pánem być ma y Krolem nád stworzeniem. Do czegoż te rzeczy poydą? do tego. Gdyż Syn Boży/ iáko sam o sobie świádczy/ nie przyszedł áby mu służono/ ále áby służył/ áby przy poczęćiu swoim wrożkę brał/ co się z nim dźiać miáło: ták miáło być/ iż wćielenie iego miáło záwisnąć ná słowie iákim/ Fiat, nie Bożym/ (bo to iuż minęło przy stworzeniu świátá;) toć tedy naświętszey Pánny Máryey: á to miáło być y przyczyną iákąkolwiek/ áby naturę ludzką przyiął/ y przykłádem posłuszeństwá: posłuszeństwo tedy ono/ które Pánná pokazáłá w onym słowie/ Fiat, wrożyło;
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 11
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
żywocie Bogarodzice/ bieży do domu Zachariaszowego/ aby sługę swego ratował/ nowy sługa zbawienia naszego. Według onego pisma: Oto sługa mój, przyjmę go, etc. Obacz tu/ proszę/ w jakim poszanowaniu u Boga jest posłuszeństwo; nie dosyć rozumiał być na jednym słowie/ Fiat, gdy człowieka stwarzał: a gdy Wcielenie Syna swego robił/ dzieło naprzedniejsze swoje odprawił ono/ na jedno słowo naświętszej Panny Mariej/ Fiat; jakoby zachowując to słowo do ust Bogarodzice; ja nie rzekę/ ona niech wymówi/ a ja uczynię. Przyczyny pytasz? powiem. Fiat, gdy Bóg mówi/ rozkazuje: gdy Bogarodzica posłuszeństwo swoje tym słowem oświadcza/
żywoćie Bogárodźice/ bieży do domu Zácháryaszowego/ áby sługę swego rátował/ nowy sługá zbáwienia nászego. Według onego pismá: Oto sługá moy, przyimę go, etc. Obácz tu/ proszę/ w iákim poszánowániu v Bogá iest posłuszeństwo; nie dosyć rozumiał być ná iednym słowie/ Fiat, gdy człowieká stwarzał: á gdy Wćielenie Syná swego robił/ dźieło naprzednieysze swoie odpráwił ono/ ná iedno słowo naświętszey Pánny Máryey/ Fiat; iákoby záchowuiąc to słowo do vst Bogárodźice; ia nie rzekę/ oná niech wymowi/ á ia vczynię. Przyczyny pytasz? powiem. Fiat, gdy Bog mowi/ roskázuie: gdy Bogárodźica posłuszeństwo swoie tym słowem oświadcza/
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 12
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
twoję chwałę będziemy krzyczeli. ANIOŁOWIE do Pasterzów
Stróże, o stróże trzody, o ludzie cnotliwi, Idźcie, o szczęśliwi pasterze, idźcie już, kwapliwi. Do szopy, co pod mury w Betlejem, pójdziecie, Położone Dzieciątko we żłobie najdziecie. Wierzcie, pewna to, już Bóg z nieba wysokiego Da wam obecność widzieć wcielenia swojego. Spieszcie się, a podarze mleczne Panu dajcie, Na piszczałkach, na dudkach po prostu zagrajcie. PASTERZE
Przyszedł wiek pożądany kurnej skiego pienia, Przyszedł wiek do świętego złoty odnowienia. Toć Panna, toć królestwo przyszło Saturnowe, Zstąpiło nam spuszczone z nieba plemię nowe,
Przez które ludzie w złotym pokoju
twoję chwałę będziemy krzyczeli. ANIOŁOWIE do Pasterzów
Stróże, o stróże trzody, o ludzie cnotliwi, Idźcie, o szczęśliwi pasterze, idźcie już, kwapliwi. Do szopy, co pod mury w Betlejem, pójdziecie, Położone Dzieciątko we żłobie najdziecie. Wierzcie, pewna to, już Bog z nieba wysokiego Da wam obecność widzieć wcielenia swojego. Spieszcie się, a podarze mleczne Panu dajcie, Na piszczałkach, na dudkach po prostu zagrajcie. PASTERZE
Przyszedł wiek pożądany kurnej skiego pienia, Przyszedł wiek do świętego zloty odnowienia. Toć Panna, toć królestwo przyszło Saturnowe, Zstąpiło nam spuszczone z nieba plemię nowe,
Przez które ludzie w złotym pokoju
Skrót tekstu: DachDialOkoń
Strona: 59
Tytuł:
Dyjalog o cudownym Narodzeniu...
Autor:
Jan Dachnowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi, jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
za Apollina.
CUDA te i ORACULA w Bałwanach (jeśli były jakie) kto ma za prawdziwe, godzien, by sam niemym stał się Bałwanem: cum stipite evadat stupidus; bo to wszystko Czart czynił fictè, z omamieniem zmysłów mniej rozeznanych. Jeśli jednak Książę kłamstwa Diabeł przez Oracula powiedział prawdę jaką, naprzykład o Wcieleniu Boskim, albo Narodzeniu, uczynił to, bo mu ten rozkazał, który go skazał do piekła: Nolens volens, musiał paść. i pójść in adorationem. Skruszył się w Delfach na prochy, ale ta skrucha większym go potępieńcem nie penitentem uczyniła. Poszedł z Ołtarza do Piekła, od kadzidła do smrodów, od O
za Apollina.
CUDA te y ORACULA w Bałwanach (ieśli były iakie) kto ma za prawdziwe, godzień, by sam niemym stał się Bałwanem: cum stipite evadat stupidus; bo to wszystko Czart czynił fictè, z omamieniem zmysłow mniey rozeznanych. Ieśli iednak Xiąże kłamstwa Diabeł przez Oracula powiedział prawdę iaką, naprzykład o Wcieleniu Boskim, albo Narodzeniu, uczynił to, bo mu ten roskazał, ktory go skazał do piekła: Nolens volens, musiał paść. y poiść in adorationem. Skruszył się w Delfach na prochy, ale ta skrucha większym go potępieńcem nie penitentem uczyniła. Poszedł z Ołtarza do Piekła, od kadzidła do smrodow, od O
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1060
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
siebie Ducha Świętego, i komunikującym mu swojej istoty Boskiej. Alias że Duch Święty ż Istoty Syna bierze, pochodzi, wypływa, jako Ojcowie Greccy w swoich wyznają, i piszą Pismach. Z: Grzegorz Niseński, Z: Justyn Męczennik, Z. Damascen, Z. Chryzostom, którego słowa w Homilii 1. o Wcieleniu Pańskim są te wyraźne: Christus dedit nobis Spiritum, qui ex ipso est. Toż trzymają SS: Epifaniusz, Cyryl Aleksandryjski; którego te słowa są w Koncylium Florentckim w Sesyj 25. Spiritus ex Filio ita profluit, quemadmodum etiam ex Patre.
Aże Syn Boży jest ustami Bożemi, toć tych ust tchnieniem jest
siebie Ducha Swiętego, y kommunikuiącym mu swoiey istoty Boskiey. Alias że Duch Swięty ż Istoty Syna bierze, pochodzi, wypływa, iako Oycowie Greccy w swoich wyznaią, y piszą Pismach. S: Grzegorz Niseński, S: Iustyn Męczennik, S. Damascen, S. Chryzostom, ktorego słowa w Homilii 1. o Wcieleniu Pańskim są te wyraźne: Christus dedit nobis Spiritum, qui ex ipso est. Toż trzymaią SS: Epifaniusz, Cyryl Alexandryiski; ktorego te słowa są w Koncylium Florentckim w Sesyi 25. Spiritus ex Filio ita profluit, quemadmodum etiam ex Patre.
Aże Syn Boży iest ustami Bozemi, toć tych ust tchnieniem iest
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 24a
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
męka, z prosta, po Mazowiecku. Sława, Pogłoska Rodzaju opisanie, nie ładnie. Urodzony, zle; lepiej zacnie urodzony Rodowity, bo i chłop się rodzi. Charchanie, gardła, ust płukanie. Zapalenie. Sąd, Panowanie nad kim dependencja. Prawo podawania. Wynalazek, nie ładnie: oddano mu wynalazek. Wcielenie, wprawienie, Przyłączenie. Przejęci, nauczenie. Szakanie, szperanie sprawa padła na zsperanie, nie ładnie. Geograsia Generalna i partyhularna
Inspector, Inspektór Influentia, Influencja Jnstigator, Larva, Larwa Lustratio, Lustracja Magnes, Magnes Motivum, Marci panis, Marcypan Mensura Natura, Natura Oppugnare, opugnować Paenitens, Penitent Purgans, Pandura
męka, z prosta, po Mazowiecku. Sława, Pogłoska Rodzaju opisanie, nie ładnie. Urodzony, zle; lepiey zacnie urodzony Rodowity, bo y chłop się rodzi. Charchanie, gardła, ust płukanie. Zapalenie. Sąd, Panowanie nad kim dependencya. Prawo podawania. Wynalazek, nie ładnie: oddano mu wynalazek. Wcielenie, wprawienie, Przyłączenie. Przeięci, nauczenie. Szakanie, szperanie sprawa padła na zsperanie, nie ładnie. Geograsia Generalna y partyhularna
Inspector, Inspektor Influentia, Influencya Jnstigator, Larva, Lárwa Lustratio, Lustracya Magnes, Magnes Motivum, Marci panis, Marcypan Mensura Natura, Natura Oppugnare, opugnować Paenitens, Penitent Purgans, Pandura
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 376
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
nie pili, a Chrystus Pan pił w Kanie Galilejskiej, i na ostatniej Wieczerzy, etc. etc. Za Chrześcijan było Miastem Arcybiskupim, pod Patriarchą Jerozolimskim, stoi nad potoczkiem Cison. Po zrujnowaniu jego, Stolica Arcybiskupia przeniesiona jest do Włoch do Apulii, do Powiatu de Bary Miasta Barutum, vulgo Barletta. A Domek Wcielenia Boskiego do Loretu, także do Włoch, do Marchii Akonitańskiej, jakom opisał w Części II. Aten fol: 170. Tu Sichar, albo Sichem, to jest humerus inaczej Sichima, Sichimis, a Obywatele zwali się Sichimite, na górze Efraim stało, w Kraju Geografia Generalna i partykularna
Judejskim, Samaryj; gdzie
nie pili, a Chrystus Pan pił w Kanie Galileyskiey, y na ostatniey Wieczerzy, etc. etc. Za Chrześcian było Miastem Arcybiskupim, pod Patryarchą Ierozolimskim, stoi nad potoczkiem Cison. Po zruynowaniu iego, Stolica Arcybiskupia przeniesiona iest do Włoch do Apulii, do Powiatu de Bari Miasta Barutum, vulgò Barletta. A Domek Wcielenia Boskiego do Loretu, także do Włoch, do Marchii Akonitańskiey, iakom opisał w Części II. Aten fol: 170. Tu Sichar, albo Sichem, to iest humerus inaczey Sichima, Sichimis, a Obywátele zwali się Sichimitae, na górze Ephraim stało, w Kraiu Geografia Generalna y partykularna
Iudeyskim, Samarii; gdzie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 506
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
