obrzydłego Ariusza/ fałszywie Bazilim rzeczony/ nawiedzać/ użył Jerodiakona Liueriusa Piatnickiego na ten czas Paracclesiarcha/ aby trunienkę Świętej Julianny Księżny Holszańskiej/ nieskazitelnie i dziś w ciele leżącej odemknął/ iżby się jej Świętym Relikwima pokłonić mógł: co otrzymawszy/ jako małpa obyczaju Prawosławnych naśladując/ pokłonieniem Świętą Bożą/ et cultu duliae począł wenerować; trocha się wtym skłoni Erodiakon na stronę/ miły nabożniczek ułowiwszy okazią/ pierścionek Świętej ziemknął z palca/ i znowu Nauplius ten e Caphareo rediens, pokłoniwszy się/ za uczynność Paraecclesiarchowi odwdzięczył: puścił się z Cerkwi z drapieżą/ wyszedł za drzwi/ gdzie padszy na kamienie ryknie. Walając się potym/ bezecną
obrzydłego Ariuszá/ fałszywie Bázilim rzeczony/ náwiedzáć/ vżył Ierodiákoná Liueriusá Piátnickiego ná ten czás Párácclesiárchá/ áby trunienkę Swiętey Iuliánny Xiężny Holszáńskiey/ nieskáźitelnie y dźiś w ćiele leżącey odemknął/ iżby się iey Swiętym Reliquima pokłonić mogł: co otrzymawszy/ iáko máłpá obyczáiu Práwosławnych náśláduiąc/ pokłonieniem Swiętą Bożą/ et cultu duliae począł venerowáć; trochá się wtym skłoni Erodiákon ná stronę/ miły nabożniczek vłowiwszy okázią/ pierśćionek Swiętey ziemknął z pálcá/ y znowu Nauplius ten e Caphareo rediens, pokłoniwszy się/ zá vczynność Páráecclesiárchowi odwdźięczył: puśćił się z Cerkwi z drapieżą/ wyszedł zá drzwi/ gdźie padszy ná kámienie ryknie. Waláiąc się potym/ bezecną
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 130.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Tego w tym Pana pochwaliwszy/ tkory nami rządzi/ białegłowy odeszły. Ester: R. 1. u. 12. i R. 2. Cuda i Paraeneses. Gen: 48. 4. 4. Reg. 8. 29 Mat. 25. 36. 38. PARAENESIS.
PObożności darowanie/ czci i weneruje Boga/ i wszystko co jest Bożego/ jako to pisma do zbawienia służące/ tudzież i święte szanuje: w tym aby się człowiek każdy obirał/ świętego Tymoteusa Apostoł Paweł napomina mówiąc: A ty o człowiecze Boży tych strzeż się rzeczy/ naśladuj zasię sprawiedliwości/ chwyć się pobożności/ i wiary/ ponieważ okazała się łaska
Tego w tym Páná pochwaliwszy/ tkory námi rządźi/ białegłowy odeszły. Esther: R. 1. v. 12. y R. 2. Cudá y Paraeneses. Gen: 48. 4. 4. Reg. 8. 29 Mat. 25. 36. 38. PARAENESIS.
PObożnośći dárowánie/ czći y veneruie Bogá/ y wszystko co iest Bożego/ iáko to pismá do zbawienia służące/ tudźież y swięte szánuie: w tỹ áby się człowiek káżdy obirał/ świętego Thymotheusá Apostoł Páweł nápomina mowiąc: A ty o człowiecze Boży tych strzeż się rzeczy/ násladuy zásię spráwiedliwośći/ chwyć się pobożności/ y wiáry/ ponieważ okazáłá się łáská
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 137.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
w miasto oliwy do tego należącej/ położyć im rozkazał Olejek święty nie wiadomie; którym gdy go odprawując wszytko swoim porządkiem namazali/ tudzież surowość swoję choroba złożyła/ tudzież wstał/ tudzież zdrów/ Świeszczennikom tak jako świekra S^o^ Piotra Apostoła z gorączki przez Chrysta Pana wyzwolona onemu i drugim usługiwała zdrowa/ posługował/ i przystojnie uszanowawszy wenerował. Na to tak prędkie uzdrowienie które się świętym Olejkiem z głów Błogosławionych w Pieczarach Kijowskich wypływającym stało/ wiele z Panów i Obywatelów Województwa Wołyńskiego patrzało/ i w Bogu zeszły Gabriel Hojski Kasztelan Kiowski/ cud ten który się w domu jego stał/ innym/ którzy na ten czas nie najdowali się tam/ jawnie częstokroć opowiadał
w miásto oliwy do tego należącey/ położyć im roskazał Oleiek święty nie wiádomie; ktorym gdy go odpráwuiąc wszytko swoim porządkiem námázáli/ tudźież surowość swoię chorobá złożyłá/ tudźież wstał/ tudźież zdrow/ Swieszczennikom ták iáko świekrá S^o^ Piotrá Apostołá z gorączki przez Chrystá Páná wyzwolona onemu y drugim vsługiwáłá zdrowá/ posługował/ y przystoynie vszánowawszy venerował. Ná to ták prędkie vzdrowienie ktore się świętym Oleykiem z głow Błogosłáwionych w Pieczárách Kiiowskich wypływáiącym sstáło/ wiele z Pánow y Obywátelow Woiewodztwá Wołyńskiego pátrzáło/ y w Bogu zeszły Gábryel Hoyski Kásztellan Kiowski/ cud ten ktory się w domu iego sstał/ innym/ ktorzy ná ten czás nie náydowáli się tám/ iáwnie częstokroć opowiádał
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 151.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
się. Co słysząc Szlachetny Pan Jan Pigłowski z drugimi/ a na ból tak wielki poglądając/ zaprowadzili go znowu do Pieczary/ gdzie pocałowawszy z reuerencją Głowę S^o^ Jana/ przyszedł do siebie; i zdrów do Kijowa sam zaszedł; gdzie i powtóre go ciż Panowie Żołnierze napotemi obchodził się/ i drugich jakoby ich wenerować mieli/ biada swą nauczał: grożąc mu czym gorszym napotym. Jan Limnotowski owrzodział. Cuda i Paraeneses. Zle się Świętym Bożym Ruskim urągać. I poniewoli prawdę wyznać pomaga
się. Co słysząc Szláchetny Pan Ian Pigłowski z drugimi/ á ná bol ták wielki poglądáiąc/ záprowádźili go znowu do Pieczáry/ gdźie pocáłowawszy z reuerentią Głowę S^o^ Ianá/ przyszedł do śiebie; y zdrow do Kiiowá sam zaszedł; gdźie y powtore go ćiż Pánowie Zołnierze nápotemi obchodźił się/ y drugich iákoby ich venerowáć mieli/ biáda swą náuczał: grożąc mu czym gorszym nápotym. Ian Limnotowski owrzodział. Cudá y Paraeneses. Zle sie Swiętym Bożym Ruskim vrągáć. Y poniewoli práwdę wyznáć pomága
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 207.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
samym i Panom powinniśmy prawdę mówić, i co się niezgadza z Prawami i zwyczajami Ojczyzny, i z zdrowiem pospolitym, wolnie naganić z powinnym jednak tychże Panów uszanowaniem i posłuszeństwem. Niemoże tedy paść to na mię, abym conuellere miał akta i prace I. K. Mości, które zawsze wielce wenerowałem, i które tylko takie były, które się do dobrego pospolitego stosowały. Które zaś sumnienie mi ukazowało, i wolne rozumienie, iż nie były z dobrem Rzeczyposp: żem kiedykolwiek na nie nie przypadł, to mi niemiało i niepowinno iść za grzech, i obrazę Majestatu, i zaprzyczynę Dekretu,
sámym y Panom powinnismy prawdę mowić, y co się niezgadza z Práwámi y zwyczáiámi Oyczyzny, y z zdrowiem pospolitym, wolnie nágánić z powinnym iednák tychże Pánow vszánowániem y posłuszeństwem. Niemoże tedy paść to ná mię, ábym conuellere miał actá y prace I. K. Mośći, ktore záwsze wielce venerowałem, y ktore tylko tákie były, ktore się do dobrego pospolitego stosowały. Ktore záś sumnienie mi vkázowáło, y wolne rozumienie, iż nie były z dobrem Rzeczyposp: żem kiedykolwiek ná nie nie przypadł, to mi niemiáło y niepowinno iśdź zá grzech, y obrázę Májestatu, y záprzyczynę Decretu,
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 108
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
Generalnego Synodu postanowieniem zgadzając/ kłaniają się/ ale przystojnie i pobożnie obrazom: cielesnemi oczyma na nie patrząc a serdecznemi tego/ czyj jest obraz uważając. całują je/ prze miłość tego co się przez nie znaczy/ tym umysłem którym Błogosławiony on Jakub Patriarcha Syna swego miłego Józefa/ okrwawioną sukienkę całował. Czczą je tak i wenerują/ jako niegdy nabożni starego Zakonu ludzie/ skrzynie przymierza czcili/ nie drzewo wielbiąc ani farby/ ale tego samego/ na którego to cześć i chwałę uczyniono było. Otoż masz Siódme i Ośme przez tego Schismografa zmyślone odszczepieństwo. krzyżowi podległej. krzyżowi podleglej.
Generalnego Synodu postánowieniem zgadzáiąc/ kłániáią się/ ále przystoynie y pobożnie obrázom: ćielesnemi oczymá ná nie pátrząc á serdecżnemi tego/ cżyy iest obraz vważáiąc. cáłuią ie/ prze miłość tego co się przez nie znácży/ tym vmysłem ktorym Błogosłáwiony on Iákob Pátryárchá Syná swego miłego Iozephá/ okrwáwioną sukienkę cáłował. Cżcżą ie ták y veneruią/ iáko niegdy nábożni stárego Zakonu ludźie/ skrzynie przymierza cżćili/ nie drzewo wielbiąc áni fárby/ ále tego sámego/ ná ktorego to cżeść y chwałę vcżyniono było. Otoż masz Siodme y Osme przez tego Schismográphá zmyślone odszcżepieńśtwo. krzyżowi podległey. krzyżowi podlegley.
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 91v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
jako niżej enucleabo czcili Deaflrów. Zgoła o Zabobonnej Starożytności. to by należało mówić, co tekst Święty o gwiazdach, Numera Stellas si potes. Według Hesioda liczy się bożków 30. Tysięcy: Millia triginta terras habitantia Divûm. Tertulianus wróżnych Autorach samych Jowiszów trzysta naliczył: Herkulesów Cicero sześć. Varo czterdzieści. Basilides tyle Bożków wenerował, ile dni w Roku to jest 365. Brachmanes Indyńsci 33. milionów Bożków admittunt, którzy od trzech pryncypalnych pochodzą. Każdej rzeczy na świecie, czy podła, czy Majoris momenti, Bożka jako Custodem et Praesidem przydali. Nawet vycja same i grzechy, aby sami większą mieli licencją, do grzechu, albo w nich
iako niżey enucleabo czcili Deaflrow. Zgoła o Zabobonney Starożytności. to by należało mowić, co text Swięty o gwiazdach, Numera Stellas si potes. Według Hesioda liczy się bożkow 30. Tyśięcy: Millia triginta terras habitantia Divûm. Tertulianus wrożnych Autorach samych Jowiszow trzysta naliczył: Herkulesow Cicero sześć. Varo czterdzieści. Basilides tyle Bożkow wenerował, ile dni w Roku to iest 365. Brachmanes Indyńsci 33. millionow Bożkow admittunt, ktorzy od trzech pryncypalnych pochodzą. Każdey rzeczy na świecie, czy podła, czy Majoris momenti, Bożka iako Custodem et Praesidem przydali. Nawet vitia same y grzechy, áby sami większą mieli licencyą, do grzechu, albo w nich
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 8
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Proserpina, Tèrret Ima Sceptrô straszy niskości Piekielne Berłem: ile jest Luna, Lustrat fulgore Superna, tojest oświeca Niebo jasnością: ile t Dianą Agit feras Sagittâ napędza do sieci zwierza strzałą swoją, lub strzela.
Inni Bogowie byli DII MINUTI, albo Minorum Gentium, albo podlejsi inferioris Classis albo że extra Romā ich insze Gentes wenerowały. Byli Dii domestici, zwani Lares Penates. Inni Dii Rustici: jakoto Pales (ich Święto Palilia) Bożkowie Pastuchów, Flora Bogini Ziół i Kwiatów, jako też Priapus Bożek Ogrodów, Pomona Fruktów, Sadów Pan, i Sylvanus Bogowie Lasów. Terminus Bożek Granic: Nimpha Bogini Wód etc: etc. Nereid
Proserpina, Tèrret Ima Sceptrô straszy niskości Piekielne Berłem: ile iest Luna, Lustrat fulgore Superna, toiest oświeca Niebo iasnością: ile t Dianą Agit feras Sagittâ napędza do sieci zwierza strzałą swoią, lub strzela.
Inni Bogowie byli DII MINUTI, albo Minorum Gentium, albo podleysi inferioris Classis álbo że extra Romā ich insze Gentes wenerowały. Byli Dii domestici, zwani Lares Penates. Inni Dii Rustici: iakoto Pales (ich Swięto Palilia) Bożkowie Pastuchow, Flora Bogini Zioł y Kwiatow, iako też Priápus Bożek Ogrodow, Pomona Fruktow, Sadow Pan, y Sylvanus Bogowie Lasow. Terminus Bożek Granic: Nimpha Bogini Wod etc: etc. Nereid
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 11.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
zaś,sa Autorowie piszacy. Mythologias, to jest fahulas veritati albo moribus aplikujący. Tych wszystkich przewracaj jako mol ut sis studiosior inde Tej mojej (przytamtey) fundamentalnej pracy nie lekce ważąc, bo pracowicie z Autorów, nie z Szkolnych szpargałów, in sudore pracowitego Czoła urodzonej.
Których zaś Bożków Starożytni Rzymianie w swojej nie wenerowali Religii, zwali się Dii Peregrini Externi extra Romam á col luvie diversorum gentium adorowane. Tacy byli Dius Fidius Isis, Osyris, Serapis, Animoni Canopus, etc., o których immediate następuje dyskurs.
Sam zdrowy rozum od BOGA do penetrowania wyższych rzeczy kreowany, zawsże dyktował i najgrubszego Geniuszu Ludziom aby komuś jako Supremo rerum
zaś,sa Autorowie piszacy. Mythologias, to iest fahulas veritati álbo moribus áplikuiący. Tych wszystkich przewracay iako mol ut sis studiosior inde Tey moiey (przytamtey) fundamentalney pracy nie lekce waźąc, bo pracowicie z Autorow, nie z Szkolnych szpargałow, in sudore prácowitego Czoła urodzoney.
Ktorych zaś Bożkow Starożytni Rzymianie w swoiey nie wenerowali Religii, zwali się Dii Peregrini Externi extra Romam á col luvie diversorum gentium adorowane. Tacy byli Dius Fidius Isis, Osyris, Serapis, Animoni Canopus, etc., o ktorych immediaté następuie dyskurs.
Sam zdrowy rozum od BOGA do penetrowania wyższych rzeczy kreowany, zawsźe dyktował y naygrubszego Geniuszu Ludziom aby komuś iako Supremo rerum
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 15.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Ołtarzach wołu żywego stawiano, że on na chleb robi. Inni zaś Autorowie świadczą, że SCJENCJA o Bożkach
to był Bożek z rogami baraniemi; Innym się zdało że to był Smok, nakształt cornucopiae zwiniąny, pod szyją swoją Lwią głowę, wilczą i psią mający. Rabin zaś Ehenezra rozumi, że Egipcjanie Józefa Patriarchę wenerowali w osobie Serapidesa, iż cały E gypt żywił chlebem. Macrobius świadczy, że to był Posąg człeka w jednej ręce trzymającego Miarę przybywania i ubywania Nilu rzeki, a w drugiej namienionego wzwyż smoka z głowami.
Trzeci Bożek Egipski APIS, Wół czarny z białą łysiną w Kairze czczony, który jak się zstarzał, przez Kapłanów
Ołtarzach wołu żywego stawiano, że on na chleb robi. Inni zaś Autorowie świadczą, że SCYENCYA o BOZKACH
to był Bożek z rogami baraniemi; Innym sie zdało że to był Smok, nakształt cornucopiae zwiniąny, pod szyią swoią Lwią głowę, wilczą y psią maiący. Rabin zaś Ehenezra rozumi, że Egypcyanie Iozefa Pátryarchę wenerowali w osobie Serapidesa, iż cały E gypt żywił chlebem. Macrobius świadczy, że to był Posąg człeká w iedney ręce trzymaiącego Miarę przybywania y ubywania Nilu rzeki, á w drugiey namienionego wzwyż smoka z głowami.
Trzeci Bożek Egypski APIS, Woł czarny z białą łysiną w Kairze czczony, ktory iak się zstarzał, przez Kapłanow
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 17
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
