krew Zbawiciela, kratkami albo krzyżami mosiężnemi zasłoniona. Tamże jest kaplica, zowie się: Sancta Sancto, gdzie niezliczona moc leży złożonych kości śś., i na spodzie i po bokach zamkami wielkiemi zamknięta, gdzie białogłowom nie godzi się wchodzić i jest ekskomunika. Słup, u którego Pan Jezus był przywiązany i biczowany. Weroniki św. chusta z twarzą Pana Jezusa i t. d.
Któż wypisze inne Loca Sancta i relikwie, ponieważ cały Rzym jest miejscem świętem, i co tylko na świecie jest świętego, czcigodnego, w Rzymie oprzeć się musi. Descendo ad raritates.
Frescati, miasteczko nie wielkie, mil 3 polskich od Rzymu, miejsce
krew Zbawiciela, kratkami albo krzyżami mosiężnemi zasłoniona. Tamże jest kaplica, zowie się: Sancta Sancto, gdzie niezliczona moc leży złożonych kości śś., i na spodzie i po bokach zamkami wielkiemi zamknięta, gdzie białogłowom nie godzi się wchodzić i jest exkommunika. Słup, u którego Pan Jezus był przywiązany i biczowany. Weroniki św. chusta z twarzą Pana Jezusa i t. d.
Któż wypisze inne Loca Sancta i relikwie, ponieważ cały Rzym jest miejscem świętém, i co tylko na świecie jest świętego, czcigodnego, w Rzymie oprzeć się musi. Descendo ad raritates.
Frescati, miasteczko nie wielkie, mil 3 polskich od Rzymu, miejsce
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 92
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
cały równego nieobaczysz Europie: gdyż go za niewymowny skarb szacują i mają; A ten pod czas świąt Uroczystych/ Ludziom pokazywać zwykli. Drugi pod Tytułem Bartłomieja świętego/ do po Porta Z. Kataryna, albo Bramie Katarzyny świętej/ w tym prawdziwa znajduje się od potu Zbawiciela Naszego Tuwalnia/ jedna z tych/ którą Weronika święta robiła; gdzie barzo siła odprawuje się Cudów. Miasto Genua/ ma jeszcze; dla pochwały swojej/ jednę wysoką i piękną za Miastem Wieżę/ ku Sauona Miastu idąc/ na której każdy Nocy/ zwykli wieszać Laternię/ a to dla Okrętów/ żeby swój Port rozeznać mogli. Wszędzie na koło Miasta Genuj/ jest
cáły rownego nieobaczysz Europie: gdyż go zá niewymowny skarb szácuią y máią; A ten pod czás świąt Vroczystych/ Ludźiom pokázywáć zwykli. Drugi pod Tytułem Bárthłomieiá święte^o^/ do po Porta S. Catharina, álbo Brámie Kátárzyny świętey/ w tym práwdźiwa znáyduie się od potu Zbáwićielá Nászego Tuwálnia/ iedná z tych/ ktorą Weroniká święta robiłá; gdźie bárzo śiłá odpráwuie się Cudow. Miásto Genua/ ma iescze; dla pochwały swoiey/ iednę wysoką y piękną zá Miástem Wieżę/ ku Sáuoná Miástu idąc/ ná ktorey káżdy Nocy/ zwykli wieszáć Láternię/ á to dla Okrętow/ zeby swoy Port rozeznáć mogli. Wszędźie ná koło Miástá Genuy/ iest
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 240
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
czyniłem, jednak więcej desperacji aniżeli dobrej nadziei mieć mogłem. Udałem się do nabożeństwa i decemdium do świętego Franciszka Ksawerego odprawiałem, także do Najświętszej Panny w Mińsku u bazylianów cudami słynącej nabożeństwo czyniłem, a ile mogłem, księciu hetmanowi zasługowałem się. I tak na dzień urodzenia córki jego, księżniczki Weroniki, z powtórnego małżeństwa urodzonej a księciu ukochanej, napisałem wiersze, w których wierszach najbardzej starałem się wszystkie pokrewieństwa Radziwiłłowskie z królewskimi familiami, pochwały jego i syna, księcia marszałka trybunalskiego, wyrazić. Które wiersze posłałem do Nieświeża i tak się księciu hetmanowi podobały, że go do zupełnej łaski i kompasji nade mną
czyniłem, jednak więcej desperacji aniżeli dobrej nadziei mieć mogłem. Udałem się do nabożeństwa i decemdium do świętego Franciszka Ksawerego odprawiałem, także do Najświętszej Panny w Mińsku u bazylianów cudami słynącej nabożeństwo czyniłem, a ile mogłem, księciu hetmanowi zasługowałem się. I tak na dzień urodzenia córki jego, księżniczki Weroniki, z powtórnego małżeństwa urodzonej a księciu ukochanej, napisałem wiersze, w których wierszach najbardzej starałem się wszystkie pokrewieństwa Radziwiłłowskie z królewskimi familiami, pochwały jego i syna, księcia marszałka trybunalskiego, wyrazić. Które wiersze posłałem do Nieświeża i tak się księciu hetmanowi podobały, że go do zupełnej łaski i kompasji nade mną
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 576
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
moriente.
29. Kielich z Wieczerzy Pańskiej ostatniej, w którym Wino na Krew Najświętszą swoją poświęcił i rozdawał Apostołom, jest in Laterano, alias u Z. Jana w Rżymie. Idem. W Walencyj mieście Hiszpańskim, pokazują Kielich agatowy twierdząc, iż jest z Wieczerzy także Pańskiej, Sit sub iudice lis.
30. Weronika, alias wyobrażenie Twarzy Pana Chrystusa na chustce, którą podała do ucierania potu Zbawicielowi podczas dźwigania Krzyża Z. Weronika albo Beronika, (akcentem i Dialektem mówiąc Greckim) jest w Rzymie u Z. Piotra. W Genui mieście Włoskim pokazują chustę u Z. Bartłomieja, powiadając: że to jest Świętej Weroniki chustka, może
moriente.
29. Kielich z Wiecżerzy Pańskiey ostatniey, w ktorym Wino na Krew Nayświętszą swoią poświęcił y rozdawał Apostołom, iest in Laterano, alias u S. Iana w Rżymie. Idem. W Walencyi mieście Hiszpańskim, pokazuią Kielich agatowy twierdząc, iż iest z Wiecżerzy także Pańskiey, Sit sub iudice lis.
30. Weronika, alias wyobrażenie Twarzy Pana Chrystusa na chustce, ktorą podała do ucierania potu Zbawicielowi podcżas dzwigania Krzyża S. Weronika albo Beronika, (akcentem y Dyalektem mowiąc Greckim) iest w Rzymie u S. Piotra. W Genui mieście Włoskim pokazuią chustę u S. Bartłomieia, powiadaiąc: że to iest Swiętey Weroniki chustka, może
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 113
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, jest in Laterano, alias u Z. Jana w Rżymie. Idem. W Walencyj mieście Hiszpańskim, pokazują Kielich agatowy twierdząc, iż jest z Wieczerzy także Pańskiej, Sit sub iudice lis.
30. Weronika, alias wyobrażenie Twarzy Pana Chrystusa na chustce, którą podała do ucierania potu Zbawicielowi podczas dźwigania Krzyża Z. Weronika albo Beronika, (akcentem i Dialektem mówiąc Greckim) jest w Rzymie u Z. Piotra. W Genui mieście Włoskim pokazują chustę u Z. Bartłomieja, powiadając: że to jest Świętej Weroniki chustka, może być o tamtę pocierana, lub inna jaka.
31. Spongia alias Gąbka octem i żołcią napojona, na lasce
, iest in Laterano, alias u S. Iana w Rżymie. Idem. W Walencyi mieście Hiszpańskim, pokazuią Kielich agatowy twierdząc, iż iest z Wiecżerzy także Pańskiey, Sit sub iudice lis.
30. Weronika, alias wyobrażenie Twarzy Pana Chrystusa na chustce, ktorą podała do ucierania potu Zbawicielowi podcżas dzwigania Krzyża S. Weronika albo Beronika, (akcentem y Dyalektem mowiąc Greckim) iest w Rzymie u S. Piotra. W Genui mieście Włoskim pokazuią chustę u S. Bartłomieia, powiadaiąc: że to iest Swiętey Weroniki chustka, może bydź o tamtę pocierana, lub inna iaka.
31. Spongia alias Gąbka octem y żołcią napoiona, na lasce
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 113
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
.
30. Weronika, alias wyobrażenie Twarzy Pana Chrystusa na chustce, którą podała do ucierania potu Zbawicielowi podczas dźwigania Krzyża Z. Weronika albo Beronika, (akcentem i Dialektem mówiąc Greckim) jest w Rzymie u Z. Piotra. W Genui mieście Włoskim pokazują chustę u Z. Bartłomieja, powiadając: że to jest Świętej Weroniki chustka, może być o tamtę pocierana, lub inna jaka.
31. Spongia alias Gąbka octem i żołcią napojona, na lasce z drzewa hyzopowego zatknięta, i Chrystusowi podana Ukrzyżowanemu gdy wołał: sitio, jest w Rzymie w Kościele Z. Krzyża in Ierusalem zwanym. Druga połowa jej, jest w Paryżu. Drudzy piszą
.
30. Weronika, alias wyobrażenie Twarzy Pana Chrystusa na chustce, ktorą podała do ucierania potu Zbawicielowi podcżas dzwigania Krzyża S. Weronika albo Beronika, (akcentem y Dyalektem mowiąc Greckim) iest w Rzymie u S. Piotra. W Genui mieście Włoskim pokazuią chustę u S. Bartłomieia, powiadaiąc: że to iest Swiętey Weroniki chustka, może bydź o tamtę pocierana, lub inna iaka.
31. Spongia alias Gąbka octem y żołcią napoiona, na lasce z drzewa hyzopowego zatknięta, y Chrystusowi podana Ukrzyżowanemu gdy wołał: sitio, iest w Rzymie w Kościele S. Krzyża in Ierusalem zwanym. Druga połowa iey, iest w Paryżu. Drudzy piszą
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 113
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
a przed nimi ludzie w zawojach. 445. Obrazów parzystych dwa, w ramach czarnych z lisztewkami złocistymi, na których architektury. 2 446. Obrazów para z blachy srebrnej wybijanych, w ramkach czarnych hebanowych, na jednym Aleksander na koniu, na drugim ś. p. Król J. Mci. A. 447. Weronika za szkłem Chrystusa Pana w ramkach srebrem powleczonych. A. 448. Pudełko łubiane z różnymi szmelcami. 449. Orzech chyński wielki jeden. Bonifratrom Lwowskim. 450. Flaszka gliniana czerwona z srubą cynową. 451. Farfur różnych sztuk. 452. Szkła sztuk. 453. Pudełko małe z Agnus Dei. X. inflanski
a przed nimi ludzie w zawojach. 445. Obrazów parzystych dwa, w ramach czarnych z lisztewkami złocistymi, na których architektury. 2 446. Obrazów para z blachy srebrney wybijanych, w ramkach czarnych hebanowych, na jednym Alexander na koniu, na drugim ś. p. Król J. Mci. A. 447. Weronika za szkłem Chrystusa Pana w ramkach srebrem powleczonych. A. 448. Pudełko łubiane z różnymi szmelcami. 449. Orzech chyński wielki jeden. Bonifratrom Lwowskim. 450. Flaszka gliniana czerwona z srubą cynową. 451. Farfur różnych sztuk. 452. Szkła sztuk. 453. Pudełko małe z Agnus Dei. X. inflanski
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 62
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
nr. 12, na blasze w ramkach czarnych, na których po rogach lilijki filigranowe, u czterech wstęgi filigranowe 103. Obrazków monarchij chyńskich, sztuk dwanaście nr. 12, w ramkach czarnych, okrągłych 104. Obrazek za kratą siedzącego, a dama go odwiedza, w szacie białej, w ramach czarnych 105. Obrazek Weronika Chrystusa Pana woskowa Bassoryleja, w ramkach owalnych, rżniętych, złocistych. 106. Obraz słoniowej kości za szkłem Adama i Ewy, w ramach czarnych, labry dokoła rżnięte, złociste 107. Obrazek słoniowej kości rżnięty, Raptus Proserpinae, w ramkach czarnych 108. Obrazów para chyńskich na białym atłasie, boszkowie na bocianach siedzą,
nr. 12, na blasze w ramkach czarnych, na których po rogach lilijki filagranowe, u czterech wstęgi filagranowe 103. Obrazków monarchij chyńskich, sztuk dwanaście nr. 12, w ramkach czarnych, okrągłych 104. Obrazek za kratą siedzącego, a dama go odwiedza, w szacie białey, w ramach czarnych 105. Obrazek Weronika Christusa Pana woskowa Bassoryleia, w ramkach owalnych, rżniętych, złocistych. 106. Obraz słoniowey kości za szkłem Adama y Ewy, w ramach czarnych, labry dokoła rżnięte, złociste 107. Obrazek słoniowey kości rżnięty, Raptus Proserpinae, w ramkach czarnych 108. Obrazów para chyńskich na białym atłasie, boszkowie na bocianach siedzą,
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 71
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
Gen: 22. Isa: 82 et Psal: 128. Leuit: 4. Gen: 4. Dan. Ioan: 3. Pamiątka
Zeć nad mniemanie lekkie i wdzięcznego smaku: Podźcie tylko/ dzierżąc się czerwonego ślaku. Matt: 11.
Tu zmówić 5. Pacierzy i 5. Zdrowych Maryj. Miejsce gdzie Weronika święta oblicze Panu otarła.
Traditiones antiquorum et ipsum sudarium Romae conservatum testis.
ZGiełk i wołanie straszne/ tęten bystrych koni/ Chrzęst Bechterów/ szyszaków zbrój/ i stalnych broni. Szczęk daleko przed wojskiem po murach się ściele/ Ludzi jezdnych i pieszych nad obyczaj wiele. Wyiźrzy ta święta Pani: pyta co się dzieje:
Gen: 22. Isa: 82 et Psal: 128. Leuit: 4. Gen: 4. Dan. Ioan: 3. Pámiątká
Zeć nad mniemánie lekkie y wdźięcznego smáku: Podźcie tylko/ dźierżąc się czerwonego ślaku. Matt: 11.
Tu zmowić 5. Paćierzy y 5. Zdrowych Máriy. Mieysce gdzie Weroniká święta oblicze Pánu otárła.
Traditiones antiquorum et ipsum sudarium Romae conservatum testis.
ZGiełk y wołánie strászne/ tęten bystrych koni/ Chrzęst Bechterow/ szyszakow zbroy/ y stálnych broni. Szczęk daleko przed woyskiem po murach się śćiele/ Ludźi iezdnych y pieszych nád obyczay wiele. Wyiźrzy tá święta Páni: pyta co się dźieie:
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 64.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
quae plangebant et lamentabantur. Luc: 23.
IDą wprzód/ idą pozad tłuszcze niezliczone/ Idą też orszakiem swym białegłowy one: Które/ aż z Galilejej/ prace nie litując Szły za Panem/ naukę zbawienną przyjmując. Do tych Hierozolimskie wmieszały się Panie/ Które w tąż/ słysząc onych smętne narzekanie: Mimo to Weroniki przykładem wzruszone Uderzyły w lamenty/ w sobie rozrzewnione. Litość je przyrodzona: a postać mizerna Fizonomiej Pańskiej: i niemiłosierna Złość zuchwałych siepaczów do tego przywiodła: I serca ostrorzewną żałością przebodła. Idą tedy płaczliwe/ serdecznie wzdychając/ Którą ich intencją nie tajną Pan mając: To jest że go płakały z przyrodzonej skruchy/ Ale
quae plangebant et lamentabantur. Luc: 23.
IDą wprzod/ idą pozad tłuszcze niezliczone/ Idą też orszakiem swym białegłowy one: Ktore/ áż z Galileiey/ prace nie lituiąc Szły zá Pánem/ náukę zbáwienną przyimuiąc. Do tych Hierozolimskie wmieszały się Pánie/ Ktore w tąż/ słysząc onych smętne nárzekánie: Mimo to Weroniki przykłádem wzruszone Vderzyły w lámenty/ w sobie rozrzewnione. Litość ie przyrodzona: á postáć mizerna Phizonomiey Páńskiey: y niemiłośierna Złość zuchwáłych śiepaczow do tego przywiodłá: I sercá ostrorzewną żałośćią przebodłá. Idą tedy płáczliwe/ serdecznie wzdycháiąc/ Ktorą ich intencyą nie táyną Pan máiąc: To iest że go płákały z przyrodzoney skruchy/ Ale
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 66.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
