Do Włoch za dziw niemały, iż onemu chłopu Nie wadziło, nie umarł z takiego syropu. By ten Włoch widział owych, co na bykach jeżdżą, Albo co dubasami mokrą wodę miezdżą, Gdy ją na łokieć piją, łokciem kwartę zową, Rzekłby, że to są chłopi z mosiądzową głową. Więc ją jedni wesołkiem, a mędrełką drudzy Okrzcili, a serwatką pospolici słudzy. Kosterowie i ci, co brzuch żelazny mają, Bierzmując ją, dziwne jej przemianki rozdają. Ci jej dobrze świadomi, bez rady doktora, Choć drugi żarł surowe mięso w wieczór wczora, Nazajutrz zjadłby i psa, co go tak wysuszy, Chłopa jakby wystrugał
Do Włoch za dziw niemały, iż onemu chłopu Nie wadziło, nie umarł z takiego syropu. By ten Włoch widział owych, co na bykach jeżdżą, Albo co dubasami mokrą wodę miezdżą, Gdy ją na łokieć piją, łokciem kwartę zową, Rzekłby, że to są chłopi z mosiądzową głową. Więc ją jedni wesołkiem, a mędrełką drudzy Okrzcili, a serwatką pospolici słudzy. Kosterowie i ci, co brzuch żelazny mają, Bierzmując ją, dziwne jej przemianki rozdają. Ci jej dobrze świadomi, bez rady doktora, Choć drugi żarł surowe mięso w wieczór wczora, Nazajutrz zjadłby i psa, co go tak wysuszy, Chłopa jakby wystrugał
Skrót tekstu: WodGorzBad
Strona: 2*
Tytuł:
Wodka albo gorzałka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
ta dobra z komorą i sienią. Do tej chałupy stodoła, szopa i chlewów 3.
3) W lewą rękę idąc, w rogu gościńca, chałupa dobra, w której mięszka Błaży garczarek, komornik, do niej stodółka ze wszystkim zła, na nic się nie zdająca.
4) Chałupa, w której mięszka Stanisław Wesołek półrolnik, z komorą i sienią, dobra. Do niej stodółek 2 i chlewików 3.
5) Po tej stronie, od gościńca idąc, chałupa stara Szymka Radniaka półrolnika, z komorą i sienią. Do niej stodoła i chlew jeden. Podle tej chałupy chlew, w którym mięszka Wojciech Radny komornik.
6) Chałupa
ta dobra z komorą i sienią. Do tej chałupy stodoła, szopa i chlewów 3.
3) W lewą rękę idąc, w rogu gościńca, chałupa dobra, w której mięszka Błaży garczarek, komornik, do niej stodółka ze wszystkim zła, na nic się nie zdająca.
4) Chałupa, w której mięszka Stanisław Wesołek półrolnik, z komorą i sienią, dobra. Do niej stodółek 2 i chlewików 3.
5) Po tej stronie, od gościńca idąc, chałupa stara Szymka Radniaka półrolnika, z komorą i sienią. Do niej stodoła i chlew jeden. Podle tej chałupy chlew, w którym mięszka Wojciech Radny komornik.
6) Chałupa
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 99
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
.
Chałupa siódma, w której mieszka kmieć Matusz Karamin, reparacji potrzebuje w przyciesiach, ścianach. Inwentarz ma taki jak i drudzy.
Chałupa ósma, w której mieszka chałupnik Szymek. Chałupa reparacji potrzebuje. Nie ma żadnego inwentarza ani osady, bo dopiero teraz ze żniw osadzony.
Chałupa dziewiąta, w której mieszka chałupnik Urban Wesołek, jeszcze niezła. Ma pańskich wołów.
Chałupa dziesiąta, w której mieszka chałupnik Szczepan, niezła. Ma pociąg pański.
Chałupa jedenasta, w której mieszka chałupnik Bartek, zła z gruntu. Ma pociąg pański.
Chałupa dwunasta, w której mieszka chałupnik Michał, dobra. Ma pociąg pański.
Chałupa trzynasta nowa, w
.
Chałupa siódma, w której mieszka kmieć Matusz Karamin, reparacyi potrzebuje w przyciesiach, ścianach. Inwentarz ma taki jak i drudzy.
Chałupa ósma, w której mieszka chałupnik Szymek. Chałupa reparacyi potrzebuje. Nie ma żadnego inwentarza ani osady, bo dopiero teraz ze żniw osadzony.
Chałupa dziewiąta, w której mieszka chałupnik Urban Wesołek, jeszcze niezła. Ma pańskich wołów.
Chałupa dziesiąta, w której mieszka chałupnik Szczepan, niezła. Ma pociąg pański.
Chałupa jedenasta, w której mieszka chałupnik Bartek, zła z gruntu. Ma pociąg pański.
Chałupa dwunasta, w której mieszka chałupnik Michał, dobra. Ma pociąg pański.
Chałupa trzynasta nowa, w
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 156
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
