wozami, końmi, srebrem i t. d. Damy, kawalerów pobrał, które nazajutrz honeste odesłał; pieniądze i t.d. et quaevis supellectilia pobrał, tak że własnej koszuli nie miał Augustus noster. Owoż panie Auguście wojować tobie z postronnemi inscia Republica. Polacy aż się wmieszali placentini spe futurae victoriae przy większości wojsk, post actum jednak siła odstąpiła ich, idąc ad partes sveticas. Ipan podskarbi w. księstwa lit. assistit nieodstępnie za szwedem.
Król polski ucieka, szwedzi w Krakowie. Respublica pospolitem ruszeniem w gotowości, zapatruje się na dalsze procedera. Litwa sama przez swoich ginie. Rzeczpospolita wchodzi w traktat między monarchami.
Żmudzkie
wozami, końmi, srebrem i t. d. Damy, kawalerów pobrał, które nazajutrz honeste odesłał; pieniądze i t.d. et quaevis supellectilia pobrał, tak że własnéj koszuli nie miał Augustus noster. Owoż panie Auguście wojować tobie z postronnemi inscia Republica. Polacy aż się wmieszali placentini spe futurae victoriae przy większości wojsk, post actum jednak siła odstąpiła ich, idąc ad partes sveticas. Jpan podskarbi w. księstwa lit. assistit nieodstępnie za szwedem.
Król polski ucieka, szwedzi w Krakowie. Respublica pospolitém ruszeniem w gotowości, zapatruje się na dalsze procedera. Litwa sama przez swoich ginie. Rzeczpospolita wchodzi w traktat między monarchami.
Żmudzkie
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 215
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
ostrzegająca, aby też dobra ordynacji ostrogskiej in toto vel in partew całości albo w części alienowane nie były, tudzież i reces sejmowy a. 1677, determinationemostateczne rozstrzygnięcie tejże ordynacji do rezolucji stanów Rzpltej odkładający, pro re indispensabiliza rzecz obowiązującą osądziwszy, skłonić się na resztę do reprezentacji longe potioris numeri senatusznacznej większości senatu, tudzież ad desideria publicado powszechnych żądań województw, ziem i powiatów, które tak przez manifest lwowski i inne temuż podobne, po wielu województwach poczynione, oraz instrukcje posłom swoim na sejm dane, jako też i publiczne do nas poselstwa praecavebantzastrzegały i upraszały, aby taż ordynacja ostrogska w całości i nienaruszeniu
ostrzegająca, aby też dobra ordynacji ostrogskiej in toto vel in partew całości albo w części alienowane nie były, tudzież i reces sejmowy a. 1677, determinationemostateczne rozstrzygnięcie tejże ordynacji do rezolucji stanów Rzpltej odkładający, pro re indispensabiliza rzecz obowiązującą osądziwszy, skłonić się na resztę do reprezentacji longe potioris numeri senatusznacznej większości senatu, tudzież ad desideria publicado powszechnych żądań województw, ziem i powiatów, które tak przez manifest lwowski i inne temuż podobne, po wielu województwach poczynione, oraz instrukcje posłom swoim na sejm dane, jako też i publiczne do nas poselstwa praecavebantzastrzegały i upraszały, aby taż ordynacja ostrogska w całości i nienaruszeniu
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 442
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
pozwolił mu tyle lat żyć, ile bez większej pracy i boleści z cięższym w dalszych latach uprzykrzeniem przypadających żyć mógł, „dies annorum nostrorum septuaginta anni, si autem in potentatibus octoginta anni, amplius eorum labor et dolor” (Psalm 88) miarą naszych lat jest lat siedemdziesiąt lub gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt, a większość z nich to trud i marność (Księga Psalmów, 90, 10).
Godzien prawda był dłuższego tu na świecie życia, gdyby stawszy się jak przykładem jako człowiek prawowierny dobrej śmierci żywym, jako pan chrześcijański życia pobożnego umarły godniejszym też się był nie stał życia wiecznego, „dignus longiore vita nisi dignior fuisset aeterna”
pozwolił mu tyle lat żyć, ile bez większej pracy i boleści z cięższym w dalszych latach uprzykrzeniem przypadających żyć mógł, „dies annorum nostrorum septuaginta anni, si autem in potentatibus octoginta anni, amplius eorum labor et dolor” (Psalm 88) miarą naszych lat jest lat siedemdziesiąt lub gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt, a większość z nich to trud i marność (Księga Psalmów, 90, 10).
Godzien prawda był dłuższego tu na świecie życia, gdyby stawszy się jak przykładem jako człowiek prawowierny dobrej śmierci żywym, jako pan chrześcijański życia pobożnego umarły godniejszym też się był nie stał życia wiecznego, „dignus longiore vita nisi dignior fuisset aeterna”
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 494
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Tu mi też
właśnie wpadają słowa Ducha Świętego o Eleazarze: „et iste quidem hoc modo vita discessit non solum iuvenibus, sed et universae genti memoriam mortis suae ad exemplum virtutis derelinquens” (2 Mach, 6) w ten sposób więc zakończył życie, a swoją śmiercią pozostawił nie tylko dla młodzieży, lecz także dla większości narodu przykład szlachetnego uspo-sobienia i pomnik cnoty (2 Księga Machabejska, 6, 31).
Jakże toteż już zgasło to słońce, które wielom księżycom ubogim światła złotego, lustru srebrnego użyczało? Zgasło: to już umarł i od śmierci pokonany ten, który innym potrzeb do życia dodawał, już umarł? To wypadł z pamięci
Tu mi też
właśnie wpadają słowa Ducha Świętego o Eleazarze: „et iste quidem hoc modo vita discessit non solum iuvenibus, sed et universae genti memoriam mortis suae ad exemplum virtutis derelinquens” (2 Mach, 6) w ten sposób więc zakończył życie, a swoją śmiercią pozostawił nie tylko dla młodzieży, lecz także dla większości narodu przykład szlachetnego uspo-sobienia i pomnik cnoty (2 Księga Machabejska, 6, 31).
Jakże toteż już zgasło to słońce, które wielom księżycom ubogim światła złotego, lustru srebrnego użyczało? Zgasło: to już umarł i od śmierci pokonany ten, który innym potrzeb do życia dodawał, już umarł? To wypadł z pamięci
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 495
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
wyżej opisanych ich ms oboja strona naznaczają sobie forum. U każdego prawa, sądu i urzędu ziemskiego, grodzkiego i trybunalskiego na województwie kijowskim, wołyńskim i brasławskim miedzi konserwatami pomienionych województw, gdzie stanąwszy nie zażywając żadnych zwłuk, ekscepcy, dylacy, apelacy, próżequicy, legacy, egzemptu, submisyj, intromissyj, nie zakładając się większością sprawy, ani niedorosłością lat potomków i wszytkich obron prawnych i nieprawnych w statuciech i konstytucjach opisanych, spraw i umysłów ludzkich wynaidzionych, in genere odpisuje się zakład pomieniony zapłacić i szkód nagrodzic gotowymi pieniędzmi, a nie żadnymi fantami i nie podaniem u dobra intromissyej nieodchodząc od sądu i urzędu wszelakiego, do którego pozwana będzie
wÿzey opisanych jch ms҃ oboia strona naznaczaią sobie forum. U kozdego prawa, sądu ÿ urzędu ziemskiego, grodzkiego ÿ trÿbunalskiego na woiewodztwie kiiowskim, wołynskim y brasławskim miedzi conserwatami pomienionych woiewodztw, gdzie stanowszy nie zazywaiąc zadnych zwłuk, excepcÿ, dilacÿ, appellacÿ, prozequicÿ, legacÿ, exemptu, submisyi, intromissyi, nie zakładaiąc sie większoscią sprawÿ, ani niedorosłoscią lat potomkow y wszytkich obron prawnych y nieprawnych w statuciech ÿ constytucyach opisanÿch, spraw ÿ umysłow ludzkich wynaidzionych, in genere odpisuie sie zakład pomieniony zapłacic y szkod nagrodzic gotowÿmi pieniędzmi, a nie zadnÿmi fantami y nie podaniem u dobra intromissÿeÿ nieodchodząc od sądu ÿ urzędu wszelakiego, do ktorego pozwana będzie
Skrót tekstu: KsŻyt
Strona: 282
Tytuł:
Księga grodzka żytomierska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żytomierz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1635 a 1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1644
uznane za nieważne, nieprawne i przeciwne godności Królewskiej, uczynił należyte w tym rozporządzenie dla utrzymania w granicach prawa pomieniony zjazd i niepozwolenia mu władzy wyższej nad jego możność, a zwłaszcza gdy do samego Króla Imci należy przebaczać winy, i łaskami Korony swej szafować. Długie i żwawe sprzeczki nastąpiły za tą propozycją, aż na ostatek większością głosów 63 przeciw 36 ją odrzucono. Potym Izba zaczęła uważać sprawę Towarzystwa Kupieckiego Indyjskiego. Dnia 13 Izba pospolita naradzała się o kondycjach, pod któremi mają być pomienionemu Towarzystwu przywileje na dalszy czas pozwolone. Ciekawie czekamy decyzyj ostatniej względem tego handlu. Mówić tu nie przestają o projekcie całemu narodowi miłym, aby do całej Azyj wolny
uznane za nieważne, nieprawne i przeciwne godności Królewskiey, uczynił należyte w tym rozporządzenie dla utrzymania w granicach prawa pomieniony ziazd i niepozwolenia mu władzy wyższey nad iego możność, a zwłaszcza gdy do samego Króla Imci należy przebaczać winy, i łaskami Korony swey szafować. Długie i żwawe sprzeczki nastąpiły za tą propozycyą, aż na ostatek większością głosów 63 przeciw 36 ią odrzucono. Potym Izba zaczęła uważać sprawę Towarzystwa Kupieckiego Indyiskiego. Dnia 13 Izba pospolita naradzała się o kondycyach, pod któremi maią być pomienionemu Towarzystwu przywileie na dalszy czas pozwolone. Ciekawie czekamy decyzyi ostatniey względem tego handlu. Mówić tu nie przestaią o proiekcie całemu narodowi miłym, aby do całey Azyi wolny
Skrót tekstu: GazWil_1767_21
Strona: 5
Tytuł:
Gazety Wileńskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767
przed Chorągwią zdobytą bronią/ (albo jako się będzie zdało) rozkazawszy iść/ albo jachać/ w czym apelatyej do Hetmana dopuszczać nie trzeba. Jednakże gdyby (Boże zawaruj) który Towarzysz/ albo się na starszego porwał/ albo bunt wszczynał/ tedy przybrawszy do siebie Chorążego/ i czterech Towarzystwa/ według upodobania przez większość głosów/ na gardło zaraz/ (bez dopuszczenia apelatyej) Sądzić Rotmistrz może/ albo Porucznik/ albo kto na ten czas starszy pod Chorągwią. A w dawaniu głosu/ głos pierwszego pod Chorągwią będącego na ten czas/ dwie kryski niech waży. Pacholika zaś każdego/ śmierć i żywot (i insze drobniejsze Towarzystwa tykające się
przed Chorągwią zdobytą bronią/ (álbo iako się będźie zdáło) roskazáwszy iść/ álbo iácháć/ w czym áppellátyey do Hetmaná dopuszczáć nie trzebá. Iednákże gdyby (Boże záwáruy) ktory Towárzysz/ álbo się na stárszego porwał/ álbo bunt wszczynáł/ tedy przybrawszy do śiebie Chorążego/ y czterech Towárzystwá/ według vpodobánia przez większość głosow/ ná gárdło záraz/ (bez dopuszczenia appellátyey) Sądźić Rotmistrz może/ álbo Porucznik/ álbo kto ná ten czás stárszy pod Chorągwią. A w dawániu głosu/ głos pierwszego pod Chorągwią będącego ná ten czás/ dwie kryski niech wáży. Pácholiká záś káżdego/ śmierć y żywot (y insze drobnieysze Towárzystwá tykáiące się
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 5
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
gospody za inszych będzie pisał/ gdy zaś nastanowisku/ przez dwa dni/ dzień podle dnia/ wpołudniowe czasy/ z dobytą bronią będzie stawał/ na koniu pod Chorągwią/ a Pacholik przed Chorągwią na Rynku/ dla przykładu/ czterdzieści plag kijmi weźmie. Gdyby zaś (strzeż Boże) kogokolwiek ranił/ to już według większości występku/ i znakomitości obelżonych osób/ kary przyczyniono będzie/ by też i na gardło sądząc/ albo na ucięcie lewej ręki. 9. Gdyby się Towarzysz/ gęstą pijatyką bawił/ ma być wprzód upomniony w schadzce/ a potym jako rozpustnik/ i drugich psujący/ surowo będzie karany/ na vięciu pocztu/ albo na
gospody zá inszych będźie pisał/ gdy záś nástánowisku/ przez dwá dni/ dźień podle dniá/ wpołudniowe czásy/ z dobytą bronią będźie stawał/ na koniu pod Chorągwią/ á Pácholik przed Chorągwią na Rynku/ dla przykłádu/ czterdźieści plag kiymi weźmie. Gdyby záś (strzeż Boże) kogokolwiek ránił/ to iuż według większośći występku/ y znákomitośći obelżonych osob/ káry przyczyniono bedźie/ by też y ná gárdło sądząc/ álbo na vcięćie lewey ręki. 9. Gdyby się Towárzysz/ gęstą piiátyką báwił/ ma być wprzod vpomniony w schadzce/ á potym iako rozpustnik/ y drugich psuiący/ surowo będźie karány/ na vięćiu pocztu/ álbo na
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 7
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
powinny.
72. Na ten zarzut tak się odpowiada: W ten czas rzeczy są sobie równe, gdy mają równą czyli jednę liczbę części także równych. Gdy albowiem części w obydwóch rzeczach równe nie będą, lecz w jednej większe, a w drugiej mniejsze, i one też równe między sobą być nie mogą. Bo większość rzeczy, nie od samej, znajdujących się w niej cząstek, liczby zawisła, ale i od wielkości onychże cząstek. Tak dwa okrągi czyli cyrkuły, nie są sobie równe, gdy w jednym większe, w drugim mniejsze będą części nazwane gradusy, chociaż obydwa równą tych gradusów liczbę to jest 360 mają. Tak
powinny.
72. Na ten zarzut tak się odpowiada: W ten czas rzeczy są sobie równe, gdy maią równą czyli iednę liczbę części także rownych. Gdy albowiem części w obydwoch rzeczach równe nie będą, lecz w iedney większe, a w drugiey mnieysze, y one też równe między sobą bydź nie mogą. Bo większość rzeczy, nie od samey, znayduiących się w niey cząstek, liczby zawisła, ale y od wielkości onychże cząstek. Tak dwa okrągi czyli cyrkuły, nie są sobie rowne, gdy w iednym większe, w drugim mnieysze będą części nazwane gradusy, chociaż obydwa rowną tych gradusow liczbę to iest 360 maią. Tak
Skrót tekstu: ChróśSFizyka
Strona: 92
Tytuł:
Fizyka doświadczeniami potwierdzona
Autor:
Samuel Chróścikowski
Drukarnia:
Drukarnia Scholarum Piarum J.K.Mci i Rzeczypospolitej
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1764
Data wydania (nie wcześniej niż):
1764
Data wydania (nie później niż):
1764
