Karola VIII. Synowi posłał z Inskrypcją na nim położoną, jako czytam in Annalihus Kwiatkiewicza, animując go przeciw Ottomańskiej Potencyj.
Exerat in Turcas, Tua me Ludovice furentes Dexterá; Graiorum, Sangvinis ultor ero.
Tandem i ta piękna nastała w Kościele Katolickim Ceremonia, iż z Fundacyj Aleksandra z Sforcyj Kardynała, Kapituła Watykańska Złotemi wieńczy Koronami wszędzie po Świecie Cudowne Obrazy Matki Najświętszej, przy zachodzącej Monarchów, Książąt, Panów, i Kapituł instancyj. Tak są pokoronowane w Polsce: Częstochowski Obraz, Sokalski, Podkamieniecki, Leżajski, Łucki, Lwowski; a w Litwie Trocki, Kodeński, Zyrowiecki, jakoż Dygna coli REGINA Poli. TYTUŁ DWUDZIEST I PIĄTY
Karola VIII. Synowi posłał z Inskrypcyą na nim położoną, iako czytam in Annalihus Kwiatkiewicza, animuiąc go przeciw Ottomańskiey Potencyi.
Exerat in Turcas, Tua me Ludovice furentes Dexterá; Graiorum, Sangvinis ultor ero.
Tandem y ta piękna nastała w Kościele Katolickim Ceremonia, iż z Fundacyi Alexandra z Sforcyi Kardynała, Kapituła Watykańska Złotemi wieńczy Koronami wszędzie po Swiecie Cudowne Obrazy Matki Nayswiętszey, przy zachodzącey Monarchow, Xiążąt, Panow, y Kapituł instancyi. Tak są pokoronowane w Polszcze: Częstochowski Obraz, Sokalski, Podkamieniecki, Leżayski, Łucki, Lwowski; á w Litwie Trocki, Kodeński, Zyrowiecki, iakoż Digna coli REGINA Poli. TYTUŁ DWUDZIEST Y PIĄTY
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1058
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
także in arce Ziuecensis odprawujączego-, utcziwi Adam Pawlus rodzyc Antoniego sinowcza swojego, którego utcziwi Adam Pawlus słobodzył przy polanie, nazwaną Pod Grapami, wikupic z rąk Szebastiana Wojtiłi ze Zabnicze. Który utcziwi Adam k. 57r Pawlus, będąc zdrowi na cziele i umisle swoim, ekscipując innich wszitkych sinów swoich społ zrodząnich, abi się wieńczy do tejże polani nazwany Pod Grapami abi się nie interresowali w potomne czasy; którą Antoni sinowiec jego wikupił z rak Szebastiana Wojtiłi za szurnę wilicząną złotych 60 na ten czasz liczbi polskiej, do złotego po groszi 30.
126. Sub eodem acto, quam supra anno et die scriptum est. — Przy timze prawie i
tagze in arce Ziuecensis odprawuiączego-, utcziwi Adam Pawlus rodzyc Antoniego sinowcza swoiego, ktorego utcziwi Adam Pawlus słobodzył przi polanie, nazwaną Pod Grapami, wikupic z rąk Szebastiana Woytiłi ze Zabnicze. Ktori utcziwi Adam k. 57r Pawlus, będącz zdrowi na cziele y umisle swoim, excipuiąc innich wszitkych sinow swoich społ zrodząnich, abi sie wieńczy do teyze polani nazwany Pod Grapami abi sie nie interresowali w potomne czaszi; ktorą Antoni sinowiec iego wikupił z rak Szebastiana Woytiłi za szurnę wilicząną złotich 60 na ten czasz lidzbi polskiey, do złotego po groszi 30.
126. Sub eodem acto, quam supra anno et die scriptum est. — Przy timze prawie y
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 76
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
o pasienie czyrniaw halnich. Którzy zwis przerzecząni dali taki respons pomienianemu Wojciechowi Biegunowi, ze oni przijęli czyns pański Maczeja Niewiadomego, abi bili owiec swoich i mieszalnickich nie straczili. Co tedy zgodnie z jegomoscią panem administratorem zhiliwszi się uznalizmi, to jest na ten czasz Jana Pyskowskiego, zebi Wojczech Biegun odtąt wieńczy skodi pomienianim ąctorom nie czynił pod zakładem wini pańskiej grzywien 6, także koscołowi funtów wosku 3.
136. Eodem actu, quam supra scriptum est. — Powtórna sprawa Wojczecha Bieguna. — Uczynił publicną deklaracją przy zupełności prawa naszego wałaskiego i aktach nineyszich, ze łąkę zastawił za złotych 200 polskich Błażejowi Czapotowi do czaszu przyscią pieniędzy
o pasienie czyrniaw halnich. Ktorzi zwis przerzecząni dali taki respons pomieniąnemu Woyczehowi Biegunowi, ze oni prziięli czyns pański Maczeia Niewiadomego, abi bili owiec swoich y mieszalnickich nie straczili. Czo tedi zgodnie z jegomoscią panem administratorem zhiliwszi sie uznalizmi, to iest na ten czasz Jąna Pyskowskiego, zebi Woyczech Biegun odtąt wieńczy skodi pomieniąnim ąctorom nie czynił pod zakładem wini panskiey grziwien 6, tagze koscołowi funtow wosku 3.
136. Eodem actu, quam supra scriptum est. — Powtorna sprawa Woyczecha Bieguna. — Uczinił publicną declaratią przi zupełnosci prawa naszego wałaskiego y actach nineyszich, ze łąkę zastawił za złotich 200 polskych Blazeiowi Czapotowi do czaszu prziscią pieniędzi
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 78
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
i dziesięć do czaszu wikupienia przyscia pieniędzy; która zostawała w interesie od pieniędzy. Co tedy Mateusz Janik kładzie się bidze ukrzywdząni, gdis przezentował czyns pański, który dawał do skarbu pańskiego; uczyniło złotych 30 za ti roki, której Wojczech Birtek zaziwał. Co tedy z shilania naszego uznalizmi, ze tedy sziano albo i trawa wieńczy płaczi, niźli interres jego od pieniędzy, abi Mateusz Janik z pieniędzy szumi jego witrączył, to jest złotych 30, a pieniądze oddał na swięty Wojciech.
140. k. 60vEodem acto, anno et die, ut supra scriptum est. — Zapis Grzegorza Piele z Sopotnie Malej. — Sprawa pracowitich Małhera,
y dziesiec do czaszu wikupienia prziscia pieniędzi; ktora zostawała w interesie od pieniedzi. Czo tedi Mateusz Janik kładzie sie bidze ukrzywdząni, gdis przezentował czyns pański, ktori dawał do skarbu pańskiego; uczyniło złotich 30 za ti roki, ktorey Woyczech Birtek zaziwał. Czo tedi z shilania naszego uznalizmi, ze tedi sziano albo y trawa wieńczy placzi, nizli interres iego od pieniedzi, abi Mateusz Janik z pieniedzi szumi iego witrączył, to iest złotich 30, a pieniądze oddał na swięty Woyciech.
140. k. 60vEodem acto, anno et die, ut supra scriptum est. — Zapis Grzegorza Piele z Sopotnie Maley. — Sprawa praczowitich Małhera,
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 79
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
nic nie wartych, a na to żadnej baczności nie ma, czego wstyd nie wiedzieć.
W ścieżkach nawet mądrości, chęcią za głupstwem wzdycha, a wstyd oszukanym być w nadziei, nadgrodą jest jego pracy.
Mądry zdobi i poleruje swój rozum, pomnożenie nauk sprawia mu rozkosz, czyniąc je pożytecznemi światu, sam się chwałą wieńczy.
Atoli jest przekonany, że pierwsza i najpiększniejsza jest umiejętność: usiłować dosięgnąć cnoty, całe jego dalej staranie jest, zaprzątać się myślą uszczęśliwienia doczesnego. ROZDZIAŁ II. O Bogatym i ubogim.
Człowiek, któremu Bóg dał bogactwa, i którego obdarzył rozumem zdol-
nym do dobrego onych zażycia, odebrał od Niego osobliwą łaskę.
nic nie wartych, á na to żadney baczności nie ma, czego wstyd nie wiedzieć.
W ścieszkach nawet mądrości, chęcią za głupstwem wzdycha, á wstyd oszukanym bydż w nadziei, nadgrodą iest iego pracy.
Mądry zdobi y poleruie swoy rozum, pomnożenie nauk sprawia mu roskosż, czyniąc ie pożytecznemi światu, sam się chwałą wieńczy.
Atoli iest przekonany, że pierwsza y naypiększnieysza iest umieiętność: usiłować dosięgnąć cnoty, całe iego daley staranie iest, zaprzątać się myślą uszczęśliwienia doczesnego. ROZDZIAŁ II. O Bogatym y ubogim.
Człowiek, ktoremu Bog dał bogactwa, y ktorego obdarzył rozumem zdol-
nym do dobrego onych zażycia, odebrał od Niego osobliwą łaskę.
Skrót tekstu: ChesMinFilozof
Strona: 43
Tytuł:
Filozof indyjski
Autor:
Philip Dormer Stanhope Chesterfield
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767
