idolatriae nolle acquiscere. Na jego świętej wolej/ przestawać nie chcieć/ coś jest Bałwochwalskiego. 3. Bóg mówi/ jam jest Bóg twój/ Twórca i P. twój/ daj mi tę część/ w ty mię uczci/ w ty mię znaj za Boga twego/ w tym pokaż że mię czcisz/ i wielbisz/ że mię masz za Boga/ że nie uznawasz ni kogo na demnie/ uczyń to/ nie czyń tego. A ty słysząc/ wierząc/ że tego Bóg po tobie żąda/ żeć to nakazuje/ że tej od ciebie ofiary prosi, tę jego prośbę minąwszy/ opuściwszy/ wzgardziwszy/ rzeczą samą
mówisz.
idolatriae nolle acquiscere. Ná iego świętey woley/ przestáwać nie chćieć/ coś iest Báłwochwálskiego. 3. Bog mowi/ iam iest Bog twoy/ Tworca y P. twoy/ day mi tę część/ w tý mię uczći/ w tý mię znay za Bogá twe^o^/ w tym pokaż że mię czćisz/ y wielbisz/ że mię masz zá Bogá/ że nie uznawasz ni ko^o^ ná demnie/ uczyń to/ nie czyń tego. A ty słysząc/ wierząc/ że tego Bog po tobie żąda/ żeć to nákázuie/ że tey od ćiebie ofiáry prośi, tę iego proźbę minąwszy/ opuśćiwszy/ wzgardźiwszy/ rzeczą samą
mowisz.
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 30
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
spolnych jakoby z-własnych swoich cieszą wszyscy: tak iż jednego szczęście wszytkich jest szczęściem/ i wszytkich szczęście/ jednego jest szczęściem: i dlatego też ciebie Boga swego każdy chwali i miłuje za wszytkich/ i wszyscy za jednego: i wszyscy jako jeden/ i jeden jako wszyscy.
6. Ty zaś wszytkich miłujesz/ wielbisz/ błogosławisz/ nieskończonością dóbr twoich/ i zupełnym wylaniem na nich miłościwej i wszechmocnej szczęśliwości twojej. Dla czego mają zupełne wesele/ i nasycenie niezmierne. I nic innego nie umieją/ nie mogą/ nie chcą/ tylko to/ że cię znają/ że cię miłują/ że cię mają/ że cię zażywają/ i
spolnych iákoby z-własnych swoich ćieszą wszyscy: ták iż iednego szczęśćie wszytkich iest szczęśćiem/ i wszytkich szczęśćie/ iednego iest szczęśćiem: i dlatego też ćiebie Bogá swego káżdy chwali i miłuie zá wszytkich/ i wszyscy zá iednego: i wszyscy iáko ieden/ i ieden iáko wszyscy.
6. Ty záś wszytkich miłuiesz/ wielbisz/ błogosłáwisz/ nieskończonośćią dobr twoich/ i zupełnym wylániem ná nich miłośćiwey i wszechmocney szczęśliwośći twoiey. Dla czego máią zupełne wesele/ i násycenie niezmierne. Y nic innego nie vmieią/ nie mogą/ nie chcą/ tylko to/ że ćię znáią/ żę ćię miłuią/ że ćię máią/ że ćie záżywáią/ i
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 489
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
