, które pasły cory. Sama ogień wzniecała, sama drwa rąbała, W robocie się kochając, wstydu zaniechała. Ale, iż was w rozkoszy matki wychowały, Pieszczonym zmysłom siły nie do prace dały. Za tym chcecie swe ciało złotem przyodziewać, Chcecie perły na szyi i na ręku miewać. Subtelne na swych piersiach manele wieszacie I noszeniem arabskim ucha obciążacie. Chwalę, jeśli dlatego to czynicie, panny, Abyście swą ozdobą przeszły męskie stany. Wami się męże cieszą, wam gładkość przystoi, Męża cnota, nie gładkość, w obyczajach stroi. Waszci to skarb jest własny, cnota przy ozdobie, Takiego każdy żąda przyjaciela sobie. Takowa wszytkim
, które pasły cory. Sama ogień wzniecała, sama drwa rąbała, W robocie się kochając, wstydu zaniechała. Ale, iż was w rozkoszy matki wychowały, Pieszczonym zmysłom siły nie do prace dały. Za tym chcecie swe ciało złotem przyodziewać, Chcecie perły na szyi i na ręku miewać. Subtelne na swych piersiach manele wieszacie I noszeniem arabskim ucha obciążacie. Chwalę, jeśli dlatego to czynicie, panny, Abyście swą ozdobą przeszły męskie stany. Wami się męże cieszą, wam gładkość przystoi, Męża cnota, nie gładkość, w obyczajach stroi. Waszci to skarb jest własny, cnota przy ozdobie, Takiego każdy żąda przyjaciela sobie. Takowa wszytkim
Skrót tekstu: GładBarwBad
Strona: 56
Tytuł:
Barwiczka dla ozdoby twarzy panieńskiej
Autor:
Radopatrzek Gładkotwarski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1605
Data wydania (nie wcześniej niż):
1605
Data wydania (nie później niż):
1605
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
