rejterować, bez szkody w ludziach swoich, bo i zabitych i postrzelanych nad 150 nie było. Tamże wzięty caso szwanku konia ip. Nowosielski Leon, buńczuczny hetmański. Trwała ta potyczka od wtórej z południa aż do samej praecise piątej. Dość na polskie wojska trzy godziny być in continno igne, bić się i wytrzymać i wiktoryzować, a nie było na 3,000 do boju naszych.
W obudwóch tych akcjach dobrze mi Pan Bóg szczęścił: w pierwszej pod Lachowce przywodziłem szczęśliwie pierwszą straż; w drugiej trzymałem korpus z dobrym z łaski Bożej skutkiem.
Kanalia, co rada zawsze ucieka i nowiny sieje, z pierwszego zaraz ognia prysnąwszy, siła bajek
rejterować, bez szkody w ludziach swoich, bo i zabitych i postrzelanych nad 150 nie było. Tamże wzięty caso szwanku konia jp. Nowosielski Leon, buńczuczny hetmański. Trwała ta potyczka od wtóréj z południa aż do saméj praecise piątej. Dość na polskie wojska trzy godziny być in continno igne, bić się i wytrzymać i wiktoryzować, a nie było na 3,000 do boju naszych.
W obudwóch tych akcyach dobrze mi Pan Bóg szczęścił: w pierwszéj pod Lachowce przywodziłem szczęśliwie pierwszą straż; w drugiéj trzymałem korpus z dobrym z łaski Bożéj skutkiem.
Kanalia, co rada zawsze ucieka i nowiny sieje, z pierwszego zaraz ognia prysnąwszy, siła bajek
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 271
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Sapiehowie, mając ranę nieuleczalną, od króla Augusta Wtórego pod Olkinikami zadaną, przywiązali się do Szwedów.
Mało co przedtem ociec mój powrócił z cudzych krajów z Józefem Sapiehą, koniuszycem lit., potem podskarbim nadwornym lit. i już przy podskarbim tymże, marszałkując u niego, trzymał się. A tak wpóki król szwedzki wiktoryzował, Sapiehowie, starosta bobrujski i generał Sapieha, potem podskarbi nadworny
lit., przy partii szwedzkiej trzymali się, a mój ociec dobra podskarbiego, osobliwie Boćki, od najazdów nieprzyjacielskich ochraniał i tamże w Boćkach przemieszkiwał. Umiał się Moskwie akomodować i zjednał sobie przyjaźń oficerów moskiewskich, osobliwie pułkownika Jakublowa, z którym w wielkiej był
Sapiehowie, mając ranę nieuleczalną, od króla Augusta Wtórego pod Olkinikami zadaną, przywiązali się do Szwedów.
Mało co przedtem ociec mój powrócił z cudzych krajów z Józefem Sapiehą, koniuszycem lit., potem podskarbim nadwornym lit. i już przy podskarbim tymże, marszałkując u niego, trzymał się. A tak wpóki król szwedzki wiktoryzował, Sapiehowie, starosta bobrujski i generał Sapieha, potem podskarbi nadworny
lit., przy partii szwedzkiej trzymali się, a mój ociec dobra podskarbiego, osobliwie Boćki, od najazdów nieprzyjacielskich ochraniał i tamże w Boćkach przemieszkiwał. Umiał się Moskwie akomodować i zjednał sobie przyjaźń oficerów moskiewskich, osobliwie pułkownika Jakublowa, z którym w wielkiej był
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 389
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
od Moskwy pogromione, jednak poszedł praecipitanter na stronę szwedzką, i z wojskiem litewskiem. Dopiero owym accessem jego ożyła strona króla Stanisława, i tak wiele dopomógł, że złączywszy się z wojewodą kijowskim, począł gromić Moskwę i Kałmuków, a owi wszyscy, którzy już głowy przed Moskwą i kwarcianemi nie mieli gdzie skłonić, poczęli wiktoryzować. Lecz ten umysł księcia Michała jakąkolwiek stał się intencją, na wielką wyszedł mu konfuzją, jako niżej o tem. §. 9. Imediate przed pójściem do Szweda hetmana litewskiego, Siennicki generał wojska litewskiego, wiedząc o powierzonych sobie intencjach wodza swego, zabrał wielkie pieniądze cara moskiewskiego, które na ujęcie wojska litewskiego wieziono;
od Moskwy pogromione, jednak poszedł praecipitanter na stronę szwedzką, i z wojskiem litewskiém. Dopiéro owym accessem jego ożyła strona króla Stanisława, i tak wiele dopomógł, że złączywszy się z wojewodą kijowskim, począł gromić Moskwę i Kałmuków, a owi wszyscy, którzy już głowy przed Moskwą i kwarcianemi nie mieli gdzie skłonić, poczęli wiktoryzować. Lecz ten umysł księcia Michała jakąkolwiek stał się intencyą, na wielką wyszedł mu konfuzyą, jako niżéj o tém. §. 9. Immediate przed pójściem do Szweda hetmana litewskiego, Siennicki generał wojska litewskiego, wiedząc o powierzonych sobie intencyach wodza swego, zabrał wielkie pieniądze cara moskiewskiego, które na ujęcie wojska litewskiego wieziono;
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 119
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
August i za jednem tylko zamierzeniem się Szweda na Saksonią pokazał, jako sobie tron polski waży, gdy go tak nagle porzucił. Cóż za racją dał król August w uniwersale swoim, że się powracał do Polski? żadnej; tej się snadno dorozumieć było, że Szwed pod Półtawą przegrał, a gdyby znowuż nad Moskalem wiktoryzował potem był, pewnieby był król August znowuż nazad do Saksonii rekurs brał i tronu polskiego zapomniał. To wielkie nieszczęście było rzeczypospolitej, że ona naówczas za szczęściem cudzem musiała się obracać. Ale tu przymuszana nie była, bo i car tego nie pretendował, żeby było Augusta rewokować, co inszego intentując; lecz to
August i za jedném tylko zamierzeniem się Szweda na Saksonią pokazał, jako sobie tron polski waży, gdy go tak nagle porzucił. Cóż za racyą dał król August w uniwersale swoim, że się powracał do Polski? żadnéj; téj się snadno dorozumieć było, że Szwed pod Półtawą przegrał, a gdyby znowuż nad Moskalem wiktoryzował potém był, pewnieby był król August znowuż nazad do Saksonii rekurs brał i tronu polskiego zapomniał. To wielkie nieszczęście było rzeczypospolitéj, że ona naówczas za szczęściem cudzém musiała się obracać. Ale tu przymuszana nie była, bo i car tego nie pretendował, żeby było Augusta rewokować, co inszego intentując; lecz to
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 153
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
