/ i Ferro/ kończył potym zdobywanie ich/ Don Fernandus de Castro, z rozkazania królewskiego/ który tam posłał grzeczną Armatę w roku 1444. Jest wszystkich 12. (acz starzy nie wspominają tylko o 6.) to jest/ tamte pomienione/ i wielka Canaria/ Palma/ Gomera/ Z. Clara/ wyspa Wilków/ Rocca/ Gratiosa, Alegranza/ Piekło. Miewają pospolicie dostatek jęczmienia/ cukru/ jagieł/ kóz/ serów/ skor/ orycelu: a to jest ziele dobre na farbowanie sukien/ z którego idą handle niezłe. Mają też miedzy inszymi zwierzęty i wielbłądy. Ludzie tameczni pokazują do wszystkiego osobliwą sposobność/ i znaczną ochotę
/ y Ferro/ kończył potym zdobywánie ich/ Don Fernandus de Castro, z roskazánia krolewskiego/ ktory tám posłał grzeczną Armatę w roku 1444. Iest wszystkich 12. (ácz stárzy nie wspomináią tylko o 6.) to iest/ támte pomienione/ y wielka Cánária/ Pálmá/ Gomerá/ S. Clará/ wyspá Wilkow/ Roccá/ Gratiosa, Allegránzá/ Piekło. Miewáią pospolićie dostátek ięczmieniá/ cukru/ iágieł/ koz/ serow/ skor/ oricelu: á to iest źiele dobre ná fárbowánie sukien/ z ktorego idą hándle niezłe. Máią też miedzy inszymi źwierzęty y wielbłądy. Ludźie támeczni pokázuią do wszystkiego osobliwą sposobność/ y znáczną ochotę
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 59
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
