Fędra do Tezeusa małżonka z Herkulesem zewnętrznego zwroconego piekła Hippolita kłamliwie oskarżyła. Ta potwarz że się przy wszystkich dworach tak świeckich Panów; jako i duchownych Prałatów wkrzewiła/ śmiałbym ich i ciebie Prawósł: Czyt: napomnieć w te słowa: Jeśliby stanął świadek łżywy (jakowych dwaj było przeciwko Nabota) przeciw człowiekowi winiąc go o przestenpstwo/ staną oba/ którzy sprawę mają przed Panem/ przed oblicznością Kapłanów/ i Sędziów/ którzy na ten czas będą/ a gdy barzo pilnie dowiadując się dojdą tego/ że fałszywy świadek mówił kłamstwo na brata swego/ oddadzą mu/ jako bratu swemu czynić myślił. I w te; aby siętakich ozuwców
Phędrá do Tezeusá małżonká z Herkulesem zewnętrznego zwroconego piekłá Hippolitá kłamliwie oskárżyłá. Tá potwarz że się przy wszystkich dworách ták swieckich Pánow; iáko y duchownych Práłatow wkrzewiłá/ smiałbym ich y ćiebie Práwosł: Czyt: nápomnieć w te słowá: Iesliby stánął świádek łżywy (iákowych dwáy było przećiwko Nábotá) przeciw człowiekowi winiąc go o przestẽpstwo/ stáną obá/ ktorzy spráwę máią przed Pánem/ przed oblicznośćią Kápłánow/ y Sędźiow/ ktorzy ná ten czás będą/ á gdy bárzo pilnie dowiáduiąc się doydą tego/ że fałszywy świádek mowił kłamstwo ná brátá swego/ oddadzą mu/ iáko brátu swemu czynić myslił. Y w te; áby siętákich ozuwcow
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 164.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Którego postac; Cyceronianów I mowa, wszytkich uspokoi Panów. XXVIII. Prawa publiczne ego potrzebują Ażeby skargi słuchał obwiniony I dawszy sprawę, o co go nicują Od sądu kary, czekał lub obrony Czego Cicero, i ci, co nań szćżują Z żadnej nie mogą bronic, rzeknie: strony, Który poniewaśż lży nieprzytomnego Winiąc go, ja się odezwę za niego XXIX. Ze po Cezarże przywłaszczył sobie Zadaje; wszak są na złodzieja prawa? Który jeśli skradł, to go wtej żałobie Nieprzyjacielem statut nie uznawa. Skarżył go Brutus w takimże sposobie Ze on publiczne pieniądze rozdawa Lecz się rzetelną Anton wywiódł probą I waś pociągnął z konsensem za
Ktorego postac; Cyceronianow I mowa, wszytkich uspokoi Panow. XXVIII. Prawa publiczne ego potrżebuią Ażeby skargi słuchał obwiniony I dawszy sprawę, o co go nicuią Od sądu kary, czekał lub obrony Cżego Cicero, y ći, co nąn sżćźuią Z zadney nie mogą bronic, rzeknie: strony, Ktory poniewaśż lży nieprzytomnego Winiąc go, ia śię odezwę za niego XXIX. Ze po Caezarże przywłaśźćżył sobie Zadaie; wśzak są na złodzieia prawa? Ktory iesli skradł, to go wtey żałobie Nieprzyiacielem statut nie uznawa. Skarżył go Brutus w takimże sposobie Ze on publiczne pieniądze rozdawa Lecz śię rzetelną Anton wywiodł probą I waś pociągnął z konsensem za
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 111
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
