przytnie! Wdzięczniejsza-ć wiosna w nietykanym kwiecie Niż doszły owoc jesieni i lecie, I kto obnaży z pierwszych kwiatków ziele, O późny owoc może nie dbać śmiele. Przybądź tu, przybądź do jasnego stoku Już płynącego, twoja-ć to część roku, Umiej jej zażyć, patrz, że wszytkie twory W zalotach trawią czas wiosnowej flory. Tobie-ć się gwoli wiosna w swej ozdobie Pyszni i rada, że się równa tobie, Bo i ty kwitniesz jako wiosna wieczna: Takeś jak ona świeża, niestateczna, I masz jak w kwietniu, Jago, kwiat różany, Majową rzeźwość, marcowe odmiany. LATO
W kłosianym wieńcu, upalona latem, Wywija
przytnie! Wdzięczniejsza-ć wiosna w nietykanym kwiecie Niż doszły owoc jesieni i lecie, I kto obnaży z pierwszych kwiatków ziele, O późny owoc może nie dbać śmiele. Przybądź tu, przybądź do jasnego stoku Już płynącego, twoja-ć to część roku, Umiej jej zażyć, patrz, że wszytkie twory W zalotach trawią czas wiosnowej flory. Tobie-ć się gwoli wiosna w swej ozdobie Pyszni i rada, że się równa tobie, Bo i ty kwitniesz jako wiosna wieczna: Takeś jak ona świeża, niestateczna, I masz jak w kwietniu, Jago, kwiat różany, Majową rzeźwość, marcowe odmiany. LATO
W kłosianym wieńcu, upalona latem, Wywija
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 255
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
, Luminarze, i człeka na swój Obraz kreować ex nihilo, a mizernych fruktów nie mógłby extra czasu swego? A potym w Azyj, osobliwie koło Palestyny, Syryj, w Afryce, cały Rok Drzewa wydają frukta, jedne odchodzące drugie nastające. Druga Sentencja jest, że Świat od BOGA Stworzony na WIOSNĘ podczas AEquinoctium Wiosnowego; i ta sentencja probabilior, dla większej liczby pewniejszych Autorów, bo Nowy Adam CHRYSTUS Świat restaurujący, począł się na Wiosnę 25. Marca w Żywocie Najświętszej MARYJ, toć i Stary Adam psujący świat, w takimże Wiosnowym czasie miał być stworzony. 2do W ten czas miał być Mundus creatus, kiedy recreatus. Trzymającyh
, Luminarze, y człeka na swoy Obraz kreować ex nihilo, a mizernych fruktow nie mogłby extra czasu swego? A potym w Azyi, osobliwie koło Palestyny, Syryi, w Afryce, cały Rok Drzewa wydaią frukta, iedne odchodzące drugie nastaiące. Druga Sentencya iest, że Swiat od BOGA Stworźony na WIOSNĘ podczas AEquinoctium Wiosnowego; y ta sentencya probabilior, dla większey liczby pewnieyszych Autorow, bo Nowy Adam CHRYSTUS Swiat restauruiący, począł się na Wiosnę 25. Marca w Zywocie Nayswiętszey MARYI, toc y Stary Adam psuiący swiát, w tákimże Wiosnowym czasie miał bydź stworzony. 2do W ten czas miał bydź Mundus creatus, kiedy recreátus. Trzymaiącyh
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 190
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
jedne odchodzące drugie nastające. Druga Sentencja jest, że Świat od BOGA Stworzony na WIOSNĘ podczas AEquinoctium Wiosnowego; i ta sentencja probabilior, dla większej liczby pewniejszych Autorów, bo Nowy Adam CHRYSTUS Świat restaurujący, począł się na Wiosnę 25. Marca w Żywocie Najświętszej MARYJ, toć i Stary Adam psujący świat, w takimże Wiosnowym czasie miał być stworzony. 2do W ten czas miał być Mundus creatus, kiedy recreatus. Trzymającyh te zdanie wylicza Ojców Świętych Torniellus 20 Ascamius, Martinongus 25. Za tą idą sentencją Genebrardus, Clavius, główny Matematyk, Delrio, à Lapide, Saliánus, i Rabin Josue. Synod Palestyński konwekowany przez Teofila Biskupa Cezarieńskiego,
iedne odchodzące drugie nastaiące. Druga Sentencya iest, że Swiat od BOGA Stworźony na WIOSNĘ podczas AEquinoctium Wiosnowego; y ta sentencya probabilior, dla większey liczby pewnieyszych Autorow, bo Nowy Adam CHRYSTUS Swiat restauruiący, począł się na Wiosnę 25. Marca w Zywocie Nayswiętszey MARYI, toc y Stary Adam psuiący swiát, w tákimże Wiosnowym czasie miał bydź stworzony. 2do W ten czas miał bydź Mundus creatus, kiedy recreátus. Trzymaiącyh te zdanie wylicza Oycow Swiętych Torniellus 20 Ascamius, Martinongus 25. Za tą idą sentencyą Genebrardus, Clavius, głowny Mátematyk, Delrio, à Lapide, Saliánus, y Rabin Iosùé. Synod Palestyński konwekowany przez Teofila Biskupa Cezaryeńskiego,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 190
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Saliánus, i Rabin Josue. Synod Palestyński konwekowany przez Teofila Biskupa Cezarieńskiego, ex Mandato Wiktora Papieża decydował swoim Dekretem, że Świat na Wiosnę od BOGA stworzony, jako świadczy Wielebny Beda. o CHRONOLOGII
Tuż AEQUINOCTIA; które są Summa aequalitas Diei et Noctis, albo Porównanie Dnia z Nocą, jedne jest Vernum, to jest Wiosnowe, przypadające dnia 21 Marca, kiedy Słońce wchodzi z Znak BARANA Drugie AEQUINOCTIUM AUTUMNALE, Porównanie Dnia z Nocą; Jesienne, przypada około dnia 21. Września. Te oboje Ekwinoctia przypadają koło Świąt Wierszem wyrażonych:
Lampert, Gregorii, Nox est aequata Dici
Tu mają locum SOLSTITIA, albo Przesilenie Słońca, albo odbieja od Mety
Saliánus, y Rabin Iosùé. Synod Palestyński konwekowany przez Teofila Biskupa Cezaryeńskiego, ex Mandato Wiktora Pápieża decydował swoim Dekretem, że Swiat na Wiosnę od BOGA stworzony, iako swiadczy Wielebny Beda. o CHRONOLOGII
Tuż AEQUINOCTIA; ktore są Summa aequalitas Diei et Noctis, álbo Porownanie Dnia z Nocą, iedne iest Vernum, to iest Wiosnowe, przypadaiące dnia 21 Marca, kiedy Słońce wchodzi z Znak BARANA Drugie AEQUINOCTIUM AUTUMNALE, Porownanie Dnia z Nocą; Iesienne, przypada około dniá 21. Wrzesnia. Te oboie AEquinoctia przypadaią koło Swiąt Wierszem wyrażonych:
Lampert, Gregorii, Nox est aequata Dici
Tu maią locum SOLSTITIA, albo Przesilenie Słońca, albo odbieia od Mety
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 191
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
gdy Słońce wchodzi w Znak Koziorożca. Zgoła przypadają Solstycja te około Świąt Wierszem tym wyrażonych.
VITUS et LUCIA, sunt duo Solstitiá
Ciekawą rzecz i potrzebną respektem ZIMY i LATA przydaję Głęboko w Północych Krajach około Gór Rifaei nazwanych, i Hiperborejskiej Krainy, pół roka jest Dnia, a pół roku Nocy, to jest że od Wiosnowego AEquinoctium, aż do Jesiennego AEquinoctium, Słońce tam świeci prrez szećć Miesięcy, albo pół roku. A tak Rok cały może się za jeden Dzień i Noc naturalną brać i mówić, w ten sposób Przeżyłem dni tylko 20. ałias lat 20. Klacz nosiła tylko Noc i Dzień zrebie, i ozrzebiła się,
gdy Słońce wchodzi w Znak Koziorożca. Zgoła przypadaią Solstitia te około Swiąt Wierszem tym wyrażonych.
VITUS et LUCIA, sunt duo Solstitiá
Ciekawą rzecz y potrzebną respektem ZIMY y LATA przydaię Głęboko w Pułnocnych Kraiach około Gor Riphaei nazwanych, y Hyperboreyskiey Krainy, puł roka iest Dnia, a puł roku Nocy, to iest że od Wiosnowego AEquinoctium, aż do Iesiennego AEquinoctium, Słońce tam swieci prrez szećć Miesięcy, albo puł roku. A tak Rok cały może się za ieden Dzień y Noc naturalną brać y mowic, w ten sposob Przeżyłem dni tylko 20. ałias lat 20. Klacz nosiła tylko Noc y Dzień zrebie, y ozrzebiła się,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 191
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
naturalną brać i mówić, w ten sposób Przeżyłem dni tylko 20. ałias lat 20. Klacz nosiła tylko Noc i Dzień zrebie, i ozrzebiła się, to jest tameczny Dzień pół roku trwający, i Noc drugie pół roku trwającą nosiła. Czas bowiem tam między wspomnianemi AEquinoctiami; to jest od Jesiennego, do Wiosnowego AEquinoctium, także pułroczny jest tam Nocą, że Słońca cale nie widać. Gdy jednak u nas Dzień, troszka tam u nich jaśniejsze są te Nocy pułroczne, w które przecięż robią; gdy u nas Noc, u nich całe wielkie ciemności, które oni spaniu destynują, i odpoczynkowi, według Solina i Pliniusza.
naturalną brać y mowic, w ten sposob Przeżyłem dni tylko 20. ałias lat 20. Klacz nosiła tylko Noc y Dzień zrebie, y ozrzebiła się, to iest tameczny Dzień puł roku trwaiący, y Noc drugie puł roku trwaiącą nosiła. Czas bowiem tam między wspomnianemi AEquinoctiami; to iest od Iesiennego, do Wiosnowego AEquinoctium, także pułroczny iest tam Nocą, że Słońca cale nie widać. Gdy iednak u nas Dzień, troszka tám u nich iasnieysze są te Nocy pułroczne, w ktore przecięż robią; gdy u nas Noc, u nich całe wielkie ciemności, ktore oni spaniu destynuią, y odpoczynkowi, według Solina y Pliniusza.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 191
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
die Mensis ad Vesperam Phase Domini est W Księgach Numerorum toż samo zaleca Mojżesz cap. 8. Faciant Filii Isràél Phase in tempore suo, quarta Decimâ Mensis huius (Martii) To jest żeby Paschę, albo Wielkonocne Święta żydzi byli obchodzili w Miesiącu Księżycowym NIZAN, to jest tym, którego dzień 14 przypadał na same AEquinoctium Wiosnowe, albo zaraz po nim. Toż samo Chrześcijanie ductu Starego Juliuszowego Kalendarza obserwowali przez czas nie mały, z tą jednak dystynkcją, że nie razem z Żydami, lecz po dniu 14. Pierwszego Miesiąca Księżycowego żydowskiego, w Niedzięlę po dniu 14. w którą Zbawiciel Świata, tulit praedam Tartari, i pokazał się Nieśmiertelnym
die Mensis ad Vesperam Phase Domini est W Księgach Numerorum toż samo zaleca Moyżesz cap. 8. Faciant Filii Isràél Phase in tempore suo, quarta Decimâ Mensis huius (Martii) To iest żeby Paschę, albo Wielkonocne Swięta żydzi byli obchodzili w Miesiącu Xiężycowym NIZAN, to iest tym, ktorego dzień 14 przypadał na same AEquinoctium Wiosnowe, albo zaraz po nim. Toż samo Chrześcianie ductu Starego Iuliuszowego Kalendarza obserwowali przez czas nie mały, z tą iednak dystynkcyą, źe nie razem z Zydami, lecz po dniu 14. Pierwszego Miesiącá Xiężycowego żydowskiego, w Niedzięlę po dniu 14. w ktorą Zbawiciel Swiata, tulit praedam Tartari, y pokazał się Nieśmiertelnym
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 197
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
napada na straszne SMOKI. tam w cięższym strachu ponawia Vota. Bestie go ogonami poczęły ściskać, przecież bez lezyj. Tam sześć całych mieszkał Miesięcy, to jest od dnia 6 Nowembra, aż do dnia 10 Kwietnia, posilając się lizaniem skał, sok słony wydających, którym i SMOCY się posilali. Jeno mijać poczęło Ekwinoctium Wiosnowe, i cieplejsza czuć się dała Aura, Smocy skrzydeł wachlowaniem z jaskini onej wylecieli; co Bednarz widząc drugiego, za ogon się uchwycił, na brzeg wyleciał, BOGU wdzięczny, Ornat bogaty (na którym ta Historia włóczkową wyszyta robotą) dał do Kościoła Z Leódegariusza. Wkrótce i sam duszę BOGU oddał, zepsowany mając żołądek
napada na straszne SMOKI. tam w cięższym strachu ponawia Vota. Bestye go ogonami poczęły ściskać, przecież bez lezyi. Tam sześć całych miesżkał Miesięcy, to iest od dnia 6 Nowembra, aż do dnia 10 Kwietnia, posilaiąc się lizaniem skał, sok słony wydaiących, ktorym y SMOCY się posilali. Ieno miiać poczęło AEquinoctium Wiosnowe, y ciepleysza czuć się dała Aura, Smocy skrzydeł wachlowaniem z iaskini oney wylecieli; co Bednarz widząc drugiego, za ogon się uchwycił, na brzeg wyleciał, BOGU wdzięczny, Ornat bogaty (na ktorym ta Historya włoczkową wyszyta robotą) dał do Kościoła S Lèódegariusza. Wkrotce y sam duszę BOGU oddał, zepsowany maiąc żołądek
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 598
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
tej Ptaka natury,powiedział: Cor ne edito Pliniusz Jastrzębiów wylicza species 16.
JASKUŁKA, Hirundo, a według Poetów Progne, jakoby Pragne Białogłowa za zabójstwo Syna, na pokutę od Bożków skazana, aby w Jaskułkę się zamieniwszy, najczęściej po pod dymnemi dachami sobie gniazda wijąc, luat delictum. Wylatują na Wiosnę około AEquinoctium Wiosnowego, a zaś około Ekwinoctium Jesiennego poczepiawszy się za nóżki i skrzydełka, w kłębek się zwinąwszy, w wodzie zanurzają, i tam zamierają; do ciepła przyniesione i rozgrzane ruszają się i latają, jako X Rzączyński z czterma świadkami osobnemi probuje, In Historia Naturli Curiosa Regni Poloniae, a przed nim napisał Olaus Magnus. Z
tey Ptaka natury,powiedział: Cor ne edito Pliniusz Iastrzębiow wylicza species 16.
IASKUŁKA, Hirundo, á według Poetow Progne, iakoby Pragne Białogłowa za zaboystwo Syna, na pokutę od Bożkow skazana, aby w Iaskułkę się zamieniwszy, nayczęściey po pod dymnemi dachami sobie gniazda wiiąc, luat delictum. Wylatuią na Wiosnę około AEquinoctium Wiosnowego, a zaś około AEquinoctium Iesiennego pocżepiawszy się za nożki y skrzydełka, w kłębek się zwinąwszy, w wodzie zanurzaią, y tam zamieraią; do ciepła przyniesione y rozgrzane rusżaią się y lataią, iako X Rzączyński z czterma świadkami osobnemi probuie, In Historia Naturli Curiosa Regni Poloniae, á przed nim napisał Olaus Magnus. Z
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 609
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
wyjąwszy tylko lipieć Litewski nad wszystkie preferowany miody, koło Kowna osobliwie: gdzie go z Lipowych obszernych lasów tam pszczoły zbierają. Pszczoły od początku zimy, aż do zachodu gwiazdy arcturus, to jest poganiacza dni 60. całych, snem żyją, wtedy nie mają być tykane: a od wschodu tej gwiazdy, aż do aequinoctium wiosnowego, gdy trochę pociepleje, już czuwają, nie śpią. Jak zaczerwią, tedy in spatio dni 45. pszczołki młode wywodzą się. Matka (jakom sam dociekł) ma żądło,ale choć rozgniewana nie wypuszcza. Gdy wodę piją, żaby je w tedy łowią, a na powietrzu jaskułski, wielką w nich czynią
wyiąwszy tylko lipieć Litewski nad wszystkie preferowany miody, koło Kowna osobliwie: gdzie go z Lipowych obszernych lasow tam pszczoły zbieraią. Pszczoły od początku zimy, aż do zachodu gwiazdy arcturus, to iest poganiaczá dni 60. całych, snem żyią, wtedy nie maią być tykane: á od wschodu tey gwiazdy, aż do aequinoctium wiosnowego, gdy troche pociepleie, iuż czuwaią, nie spią. Iak zaczerwią, tedy in spatio dni 45. pszczołki młode wywodzą się. Matka (iakom sam dociekł) ma żądło,ale choć rozgniewana nie wypuszcza. Gdy wodę piią, żaby ie w tedy łowią, á na powietrzu iaskułski, wielką w nich czynią
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 317
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
