na drewnie No 4; na papirze No 23. — Perspektyw wielkich, w futerałach, No 2. — Ołówków wielkich, w laskach, No 2.
Obrazy: Naj. Panna Częstochowska, na desce, sub No 276.
Naj. Panna i Ś. Józef, w ramkach żółtych, sub No 454.
Witanie Ś. Elżbiety z Naj. Panną, w blejtramkach, mały, sub No 322.
Naj. Panna, w blejtramkach, sub No 311.
Zwiastowanie Naj. Panny, w blejtramkach, sub No 318.
Naj. Panna, na desce, ruskie malowanie, sub No 556.
Najświętsza Panna, za szkłem stłuczonym
na drewnie No 4; na papirze No 23. — Perspektyw wielkich, w futerałach, No 2. — Ołówków wielkich, w laskach, No 2.
Obrazy: Naj. Panna Częstochowska, na desce, sub No 276.
Naj. Panna i Ś. Józef, w ramkach żółtych, sub No 454.
Witanie Ś. Elżbiety z Naj. Panną, w blejtramkach, mały, sub No 322.
Naj. Panna, w blejtramkach, sub No 311.
Zwiastowanie Naj. Panny, w blejtramkach, sub No 318.
Naj. Panna, na desce, ruskie malowanie, sub No 556.
Najświętsza Panna, za szkłem stłuczonym
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 52
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
zjechał tu do Lwowa dnia 18go lipca w asystencji X. Archidiakona, X. Scholastyka, Prałatów Kmienieckich i O. Kajetana Porrego Teatyna, kolegium Warszawskiego, przeciwko któremu wyjeżdżał X. Arcybiskup z swoimi Prałatami, tudzież Pan Direktor z Panami Sędziami; w polu tedy zabieżawszy drogę, przewitał X. Wizytatora, i po przewitaniu jechali do Kolegium naszego, kędy gospodę i rezydencją sobie założył X. Biskup. Drugiego dnia po swoim przyjezdzie, wizytował katedrę naszą, kędy był przyjęty solennie z asystencją wszystkiego duchowieństwa naszego, tudzież i nacjonalistów prawie wszystkich, tandem wszedłszy do kościoła, przewitany w katedrze Arcybiskupiej oracją mówioną od X. Krzysztofa Bernatowicza proboszcza ś.
zjechał tu do Lwowa dnia 18go lipca w assistencyi X. Archidiakona, X. Scholastyka, Prałatów Kmienieckich i O. Kajetana Porrego Teatyna, kollegium Warszawskiego, przeciwko któremu wyjeżdżał X. Arcybiskup z swoimi Prałatami, tudzież Pan Direktor z Panami Sędziami; w polu tedy zabieżawszy drogę, przewitał X. Wizytatora, i po przewitaniu jechali do Kollegium naszego, kędy gospodę i rezydencyą sobie założył X. Biskup. Drugiego dnia po swoim przyjezdzie, wizytował katedrę naszą, kędy był przyjęty solennie z assistencyą wszystkiego duchowieństwa naszego, tudzież i nacyonalistów prawie wszystkich, tandem wszedłszy do kościoła, przewitany w katedrze Arcybiskupiej oracyą mówioną od X. Krzysztofa Bernatowicza proboszcza ś.
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 182
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
z nocą potacza: Gdyby odmienna Luna Niewiast nam nie dała, Światby nie stał na nogach, cóżby głowa miała? Ceremoniom tych co się żenią/ abo sobie zalecają/ gdybyś się chciał przypatrzyć/ i one uważyć/ siłabyś pożytku sobie na przestrogę odniósł/ mała rzecz do widzenia/ na pierwszym witaniu darować pierścionek zobopolnie/ a gdy jeszcze Jej Mość z osobliwej łaski swej Panu Młodzianowi faworek ten pokaże/ że ręką swoją włoży go na paluszek serdeczny/ rozumie nieborak iż wygrał/ a tego nie widzi/ że się serduszko prędzej złota/ niż jego samego wymuje. Więc ów daje/ a ona jak bierze/ tak bierze
z nocą potacza: Gdyby odmienna Luná Niewiast nam nie dáłá, Swiátby nie stał ná nogách, cożby głowá miáłá? Ceremoniom tych co się żenią/ ábo sobie zálecáią/ gdybyś się chćiáł przypátrzyć/ y one uważyć/ śiłábyś pożytku sobie ná przestrogę odniosł/ máła rzecz do widzenia/ ná pierwszym witániu dárowáć pierśćionek zobopolnie/ á gdy ieszcze Iey Mość z osobliwey łáski swey Pánu Młodźianowi faworek ten pokaże/ że ręką swoią włoży go ná páluszek serdeczny/ rozumie nieborak iż wygrał/ á tego nie widźi/ że się serduszko prędzey złotá/ niż iego sámego wymuie. Więc ow dáie/ á oná iák bierze/ ták bierze
Skrót tekstu: ZłoteJarzmo
Strona: 29
Tytuł:
Złote jarzmo małżeńskie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
