zmyślić nie umieją ci osłowie, bo żadnej fundamentalnej niemają ściencji. Kiedy niemogą Katolików atakować prawdą, kłamliwe, szpetne do wiary niepodobne zmyślają rzeczy. Drugie podobne kłamstwo Autor namienionej Książki Apiarum albo Alvearium Hollandicum zwanej takie udaje: że Henryk VIII. Król Angielski, Autor odszczepieństwa Anglii od Kościoła Rzymskiego, jak mówi posłał Wizytatorów, Rewizorów po Klasztorach, Parafiach, Kościołach, wiele znaleźli główek dziecinnych po kloakach, składając te szpetną censurę na Duchownych i ich bezżeństwo. Ale temu Autorowi Apiaryj jako Bartnikowi źle się widzę roiło w głowie, zakurzyć mu potrzeba pod nos, aż mu wylecą muchy głupstwa i kłamstwa Heretyckiego, tak mu odpowiadając: że Henryk
zmyślić nie umieią ci osłowie, bo żadney fundamentalney niemaią sciencii. Kiedy niemogą Katolikow attakować prawdą, kłamliwe, szpetne do wiary niepodobne zmyslaią rzeczy. Drugie podobne kłamstwo Autor namienioney Ksiąszki Apiarum albo Alvearium Hollandicum zwaney takie udaie: że Henryk VIII. Krôl Angielski, Autor odszczepieństwa Anglii od Kościoła Rzymskiego, iak mòwi posłał Wizytatorow, Rewizorow po Klasztorach, Parafiach, Kościołach, wiele znaleźli głowek dziecinnych po kloakach, składaiąc te szpetną censurę na Duchownych y ich bezżeństwo. Ale temu Autorowi Apiarii iako Bartnikowi źle się widzę roiło w głowie, zakurzyć mu potrzeba pod nos, aż mu wylecą muchy głupstwa y kłamstwa Heretyckiego, tak mu odpowiadaiąc: że Henryk
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 23
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
dwudziestu w Chęcinach roku przeszłego na Koniecpolszczyznie zapisanych i dwóch domków blisko probostwa, nic się więcej niedało. Ale to częścią samych OO. in petendo ac acquiredo modestia, częścią konsystorskie veksy, a nie moja żadna nieuczynność albo nieochota sprawiła. Dla czego jestem obligowany P. J. X. Reinholdowi Gertowi, Vice-prowincjałowi i Wizytatorowi, że jako tę Missją od nas oboyga ofiarowaną vasto animo suscepit, tak ją forti patientia do tych czas sustinuit, i żadnej pusillanimitatem non admisit, dufając justae causae Dei i szczeremu ku Bogu słowu memu. Mając tedy niepłonną nadzieję, że pro nobis stabit Apollo, i że obietnicę swoją S. Patriarsze daną Ego vobis
dwudziestu w Chęcinach roku przeszłego na Koniecpolszczyznie zapisanych y dwóch domków blisko probostwa, nic się więcey niedało. Ale to częścią samych OO. in petendo ac acquiredo modestia, częścią konsystorskie vexy, a nie moia żadna nieuczynność albo nieochota sprawiła. Dla czego iestem obligowany P. J. X. Reinholdowi Gertowi, Vice-prowincyałowi y Wizytatorowi, że iako tę Missyą od nas oboyga ofiarowaną vasto animo suscepit, tak ią forti patientia do tych czas sustinuit, y żadney pusillanimitatem non admisit, dufaiąc justae causae Dei y szczeremu ku Bogu słowu memu. Maiąc tedy niepłonną nadzieię, że pro nobis stabit Apollo, y że obietnicę swoię S. Patriarsze daną Ego vobis
Skrót tekstu: KoniecJATestKrył
Strona: 416
Tytuł:
Testament
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
Ormiańskim kolegium u ś. Krzyża na Krakowskiem przedmieściu. — Na jego miejsce obrała Ś. Kongregacja za Prefekta do naszego kolegium, w Rzymie bawiącego O. Józefa Maria Radanaschego, Prokuratora generalnego Missjonarzów Apostołskich, który, przyjąwszy ten urząd, zjechał tu do Lwowa w miesiącu sierpniu i objął Prefekturę.
Tego roku destinowany jest za Wizytatora z Rzymu per Breve J. W. X. Wincenty Santini, Nuncjusz in regno Polonie, Arcybiskup Trapezuntski, ażebj wizytował: 4 o kolegium Papieskie i kleryków ściśle egzaminował, jeżeli ich dochodzi wszelaka powinna należytość; 2o ażeby wizytował nasza katedrę i diece-
zją, i wejrzał circa directorium, festa, jejunia, missale
Ormiańskim kollegium u ś. Krzyża na Krakowskiem przedmieściu. — Na jego miejsce obrała Ś. Kongregacya za Prefekta do naszego kollegium, w Rzymie bawiącego O. Józefa Maria Radanaschego, Prokuratora generalnego Missyonarzów Apostolskich, który, przyjąwszy ten urząd, zjechał tu do Lwowa w miesiącu sierpniu i objął Prefekturę.
Tego roku destinowany jest za Wizytatora z Rzymu per Breve J. W. X. Wincenty Santini, Nuncyusz in regno Poloniae, Arcybiskup Trapezuntski, ażebj wizytował: 4 o kollegium Papiezkie i kleryków ściśle egzaminował, jeżeli ich dochodzi wszelaka powinna należytość; 2o ażeby wizytował nasza katedrę i diece-
zyą, i wejrzał circa directorium, festa, jejunia, missale
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 181
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
kościoły Ormiańskie wizytował. Potem zjechał tu do Lwowa dnia 18go lipca w asystencji X. Archidiakona, X. Scholastyka, Prałatów Kmienieckich i O. Kajetana Porrego Teatyna, kolegium Warszawskiego, przeciwko któremu wyjeżdżał X. Arcybiskup z swoimi Prałatami, tudzież Pan Direktor z Panami Sędziami; w polu tedy zabieżawszy drogę, przewitał X. Wizytatora, i po przewitaniu jechali do Kolegium naszego, kędy gospodę i rezydencją sobie założył X. Biskup. Drugiego dnia po swoim przyjezdzie, wizytował katedrę naszą, kędy był przyjęty solennie z asystencją wszystkiego duchowieństwa naszego, tudzież i nacjonalistów prawie wszystkich, tandem wszedłszy do kościoła, przewitany w katedrze Arcybiskupiej oracją mówioną od X.
kościoły Ormiańskie wizytował. Potem zjechał tu do Lwowa dnia 18go lipca w assistencyi X. Archidiakona, X. Scholastyka, Prałatów Kmienieckich i O. Kajetana Porrego Teatyna, kollegium Warszawskiego, przeciwko któremu wyjeżdżał X. Arcybiskup z swoimi Prałatami, tudzież Pan Direktor z Panami Sędziami; w polu tedy zabieżawszy drogę, przewitał X. Wizytatora, i po przewitaniu jechali do Kollegium naszego, kędy gospodę i rezydencyą sobie założył X. Biskup. Drugiego dnia po swoim przyjezdzie, wizytował katedrę naszą, kędy był przyjęty solennie z assistencyą wszystkiego duchowieństwa naszego, tudzież i nacyonalistów prawie wszystkich, tandem wszedłszy do kościoła, przewitany w katedrze Arcybiskupiej oracyą mówioną od X.
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 182
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
sobie założył X. Biskup. Drugiego dnia po swoim przyjezdzie, wizytował katedrę naszą, kędy był przyjęty solennie z asystencją wszystkiego duchowieństwa naszego, tudzież i nacjonalistów prawie wszystkich, tandem wszedłszy do kościoła, przewitany w katedrze Arcybiskupiej oracją mówioną od X. Krzysztofa Bernatowicza proboszcza ś. Anny, po której miał przemowę poważną X. Wizytator, siedzący w katedrze. Potem mszę ś. przed wielkim ołtarzem odprawił i wizytował processionaliter umarłych groby, Sanctissimum, chrzcielnicę, splendor kościoła, fundacje itd. Co wszystko z wielką sławą i honorem zakończyło się, o czym relacja
do Rzymu na ręce X. Nuncjusza odesłana jest. Z strony zaś kolegium, które pozwolone jest
sobie założył X. Biskup. Drugiego dnia po swoim przyjezdzie, wizytował katedrę naszą, kędy był przyjęty solennie z assistencyą wszystkiego duchowieństwa naszego, tudzież i nacyonalistów prawie wszystkich, tandem wszedłszy do kościoła, przewitany w katedrze Arcybiskupiej oracyą mówioną od X. Krzysztofa Bernatowicza proboszcza ś. Anny, po której miał przemowę poważną X. Wizytator, siedzący w katedrze. Potem mszę ś. przed wielkim ołtarzem odprawił i wizytował processionaliter umarłych groby, Sanctissimum, chrzcielnicę, splendor kościoła, fundacye itd. Co wszystko z wielką sławą i honorem zakończyło się, o czym relacja
do Rzymu na ręce X. Nuncyusza odesłana jest. Z strony zaś kollegium, które pozwolone jest
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 182
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
musi, i tak jeden drugiego robotą swoją alit et sustentat. Do tego mają sferę Prawem opisaną, że żaden drugiemu wtrącać się niepowinien w jego rzemiesło tak naprzykład, że choćby ów sam rzemieślnik mógł inszego kunsztu potrafić robotę, to mu się niegodzi pod wielki strosem drugiemu chleb odbierać, do tego na Granicach Wizytatorowie Towary rewidują, aby tych niewożono rzeczy, które w Państwach Cudzoziemskich robią, a w własnym znajdować się mogą kraju. Podobnym sposobem, naprzykład: niedozwalają transportu Egzemplarzów Księgi jakiej rozkupniejszej za granicą drukowanej, ale ją w kraju własnym przedrukują, nawet Mszały, Brewiarze, sztychowane kupersztychy, Geograficzne Mapy, Konkluzje,
musi, y tak ieden drugiego robotą swoią alit et sustentat. Do tego maią sferę Prawem opisaną, że żaden drugiemu wtrącać się niepowinien w iego rzemiesło tak naprzykład, że choćby ow sam rzemieślnik mogł inszego kunsztu potrafić robotę, to mu się niegodzi pod wielki strosem drugiemu chleb odbierać, do tego na Granicach Wizytatorowie Towary rewiduią, aby tych niewożono rzeczy, ktore w Państwach Cudzoziemskich robią, á w własnym znaydować się mogą kraiu. Podobnym sposobem, naprzykład: niedozwalaią transportu Exemplarzow Xięgi iakiey roskupnieyszey za granicą drukowaney, ale ią w kraiu własnym przedrukuią, nawet Mszały, Brewiarze, sztychowane kupersztychy, Geograficzne Mappy, Konkluzye,
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 118
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
sprowentów owej plebanyj swoje tylko zycie utrzymywali, ale proch dolor że się praktykuje, bo jako scientia sine pietate inflat, tak wzajem pietas sine scientia inutilis est, i ponieważ takich niema unas gdzie podziec. Więc nato łatwe remedium aby Plebanom takim, Vicarios Cultiores, lub z pobliższych Klasztorów Zakonników sposobnych Dziekani wizytatorowie lub Oficjum, obmyślili, i przydali ad vitae ich tempora, infuturum zaś aby podobne nie święcili, ani ad curam animarum aplikowali subjecta że zaś niektóre Procesa Plebani doskutku nieprzywodzą, stąd pochodzi, że indagatio a Consistorio nulla, et renitentia impune idzie, i wychodzi nato, jako nasze Lauda, na Pospolite
zprowentow owey plebanyi swoie tylko zycie utrzymywali, ale proch dolor że się praktykuie, bo iako scientia sine pietate inflat, tak wzaiem pietas sine scientia inutilis est, y poniewasz takich niema unas gdzie podziec. Więc nato łatwe remedium aby Plebanom takim, Vicarios Cultiores, lub z pobliższych Klásztorow Zákonnikow sposobnych Dziekani wizytatorowie lub Officium, obmyślili, y przydali ad vitae ich tempora, infuturum zaś áby podobne nie święcili, áni ad curam animarum aplikowali subjecta że zaś niektore Processa Plebani doskutku nieprzywodzą, ztąd pochodzi, że indagatio a Consistorio nulla, et renitentia impune idzie, y wychodzi nato, iako nasze Lauda, na Pospolite
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 198
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
bawiąc się więcej niż ze trzema tysięcy Chrześcijan: i tego roku nad pięć set znowu ich zaś ochrzczono. To cośmy znowu teraz w tym narodzie doznali jest/ iż więtszej chęci nabyli do częstego Sakramentów ś. używania/ procesij/ i uczynków pobożnych. i łacno obaczyć miedzy nimi znaczną w obyczajach poprawę.
X. Wizytator zaczął szpital jeden/ na którym wiele należało. W dzień jego fundaciej/ po śpiewanej Mszy i kazaniu/ wzbudzeni przykładem X. Wizytatora/ który służył ubogim/ wody im na ręce nalewał/ i pokłoniwszy się całował: inszy przedniejszy co tam byli toż uczynili. Skąd został ten obyczaj/ że na każdy dzień cztery
báwiąc się więcey niż ze trzemá tyśięcy Chrześćian: y tego roku nád pięć set znowu ich záś ochrzczono. To cosmy znowu teraz w tym narodźie doználi iest/ iż więtszey chęći nábyli do częstego Sákrámentow ś. używánia/ processiy/ y uczynkow pobożnych. y łácno obáczyć miedzy nimi znáczną w obyczáiách popráwę.
X. Wizytator záczął szpital ieden/ ná ktorym wiele należáło. W dźień iego fundáciey/ po śpiewáney Mszy y kazániu/ wzbudzeni przykłádem X. Wizytatorá/ ktory służył ubogim/ wody im ná ręce nálewał/ y pokłoniwszy się cáłował: inszy przednieyszy co tám byli toż uczynili. Zkąd został ten obyczay/ że ná káżdy dźień cztery
Skrót tekstu: WaezList
Strona: 51.
Tytuł:
List roczny z wysep Philippin
Autor:
Francisco Vaez
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
w tym narodzie doznali jest/ iż więtszej chęci nabyli do częstego Sakramentów ś. używania/ procesij/ i uczynków pobożnych. i łacno obaczyć miedzy nimi znaczną w obyczajach poprawę.
X. Wizytator zaczął szpital jeden/ na którym wiele należało. W dzień jego fundaciej/ po śpiewanej Mszy i kazaniu/ wzbudzeni przykładem X. Wizytatora/ który służył ubogim/ wody im na ręce nalewał/ i pokłoniwszy się całował: inszy przedniejszy co tam byli toż uczynili. Skąd został ten obyczaj/ że na każdy dzień cztery osoby z jednego Bractwa/ które na te i inne uczynki miłosierne postanowiono/ służą im do stołu. Toż i niewiasty dla chorych
w tym narodźie doználi iest/ iż więtszey chęći nábyli do częstego Sákrámentow ś. używánia/ processiy/ y uczynkow pobożnych. y łácno obáczyć miedzy nimi znáczną w obyczáiách popráwę.
X. Wizytator záczął szpital ieden/ ná ktorym wiele należáło. W dźień iego fundáciey/ po śpiewáney Mszy y kazániu/ wzbudzeni przykłádem X. Wizytatorá/ ktory służył ubogim/ wody im ná ręce nálewał/ y pokłoniwszy się cáłował: inszy przednieyszy co tám byli toż uczynili. Zkąd został ten obyczay/ że ná káżdy dźień cztery osoby z iednego Bráctwa/ ktore ná te y inne uczynki miłośierne postánowiono/ służą im do stołu. Toż y niewiásty dla chorych
Skrót tekstu: WaezList
Strona: 51.
Tytuł:
List roczny z wysep Philippin
Autor:
Francisco Vaez
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
chrzest prosząc. I ochrzczono ich do sześcidziesiąt/ a miedzy tymi jednego przedniejszego miejsca tamtego/ który miał lat 60. z sześcią dziatek. Rezydencia w Boholu.
TU Rezydencia przynależy do przerzeczonej Zebu/ pożytek stamtąd odniesiony/ będzie W. M. mógł zrozumieć z listu który X. Walerian Ledesma/ pisze do X. Wizytatora/ gdzie tak mówi: Jeździłem nawiedzać Wyspę Bohol/ jako mi W. M. rozkazał/ i począłem naprzód/ zgromadzać ludzie i jednać/ którzy tam barzo byli rozroźnieni. Poszczęścił Pan Bóg/ że po rozmaitych śrzodkach do pokoju należących/ i wywodach potężnych im podanych/ zebrałem wespół do tysiąca ludzi/
chrzest prosząc. Y ochrzczono ich do sześćidźieśiąt/ á miedzy tymi iednego przednieyszego mieyscá támtego/ ktory miał lat 60. z sześćią dźiatek. Residencia w Boholu.
TU Residencia przynależy do przerzeczoney Zebu/ pożytek stámtąd odnieśiony/ będźie W. M. mogł zrozumieć z listu ktory X. Wáleryan Ledesmá/ pisze do X. Wizytatorá/ gdźie ták mowi: Ieźdźiłem náwiedzáć Wyspę Bohol/ iáko mi W. M. roskazał/ y począłem naprzod/ zgromádzáć ludźie y iednáć/ ktorzy tám bárzo byli rozroźnieni. Poszczęśćił Pan Bog/ że po rozmáitych śrzodkách do pokoiu należących/ y wywodách potężnych im podánych/ zebrałem wespoł do tyśiącá ludźi/
Skrót tekstu: WaezList
Strona: 53.
Tytuł:
List roczny z wysep Philippin
Autor:
Francisco Vaez
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
