/ z żarliwości ku Zbawicielowi swemu i Świętym jego Pieczarskim to mi/ toż potym za rozkazaniem Starszego i sam nabożny Brat Filoteus Batszej opowiedział/ com ja i na sławę Bogu w Trójcy Świętej jedynemu/ na cześć i pochwałę Matki Bożej i Dobrodziejki naszej/ na uszanowanie; i uczczenie Świętych Patriarchów naszych; którzy za nami wkładając się do Boga/ prośbami niewymownemi/ mają pieczą o tym przed majestatem jego świętym/ aby nam nigdy ni naczym (o daj to Panie Boże/ aby przy doczesnych rzeczach/ na życiu dobrym/ i na czystości sumnienia nie zbywało) jako przyrzekli żegnając przodków naszych nie schodziło. Temu barzo podobna rzecz pisze Z
/ z żárliwośći ku Zbáwićielowi swemu y Swiętym iego Pieczárskim to mi/ toż potym zá roskazániem Stárszego y sam nabożny Brát Filotheus Bátszey opowiedźiał/ com ia y ná sławę Bogu w Troycy Swiętey iedynemu/ ná cześć y pochwałę Mátki Bożey y Dobrodźieyki nászey/ ná vszánowánie; y vczczenie Swiętych Pátryárchow nászych; ktorzy zá námi wkłádáiąc się do Bogá/ prośbámi niewymownemi/ maią pieczą o tym przed máiestatem iego świętym/ áby nam nigdy ni náczym (o day to Pánie Boże/ áby przy doczesnych rzeczách/ ná żyćiu dobrym/ y ná czystości sumnienia nie zbywáło) iáko przyrzekli żegnáiąc przodkow nászych nie schodźiło. Temu bárzo podobna rzecz pisze S
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 204.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
, że jeszcze z początku skoro, choć też panowie ich jeszcze absolute im rozkazowali, nie mając jeszcze osobnych, jakie teraz mają, od panów tychże swych nadanych wolności, jednak te zawżdy wolności mieli, że zjazdy miewali, na których złe a nieużyteczne pany składali i o użytkach Rzpltej radzili, dobre pany a użyteczne wkładając. Bo się to tak zda wybaczyć z kronik, iż skoro po zejściu Lecha, pierwszego pana swego, przełożywszy nad sobą dwanaście wojewód, prze złą sprawę i niezgodę ich one złożywszy, a jednego z nich cnego i o którym zrozumieli, że miał być im użyteczny, Kroka za pana obrawszy, zaś po zejściu dziewki
, że jeszcze z początku skoro, choć też panowie ich jeszcze absolute im rozkazowali, nie mając jeszcze osobnych, jakie teraz mają, od panów tychże swych nadanych wolności, jednak te zawżdy wolności mieli, że zjazdy miewali, na których złe a nieużyteczne pany składali i o użytkach Rzpltej radzili, dobre pany a użyteczne wkładając. Bo się to tak zda wybaczyć z kronik, iż skoro po ześciu Lecha, pierwszego pana swego, przełożywszy nad sobą dwanaście wojewód, prze złą sprawę i niezgodę ich one złożywszy, a jednego z nich cnego i o którym zrozumieli, że miał być im użyteczny, Kroka za pana obrawszy, zaś po ześciu dziewki
Skrót tekstu: DyskRokCz_II
Strona: 421
Tytuł:
38. Dyskurs około rokoszu, przez zjazd lubelski in diem sextam Augusti miedzy Sendomierzem a Pokrzywnicą roku 1606 uchwalonego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Topór utkwiony; które Signum przed Królami Rzymskiemi, a potym Konsulami nosili Lictores albo Kaci: O- Insygnia Rrolów, i niektóre Ścienda.
Oczym czytaj tu in Opere meo pod Cesarzami Rzymskiemi.
Piąte Insigne opisuie Iustinus HASTAM, alias Kopią albo Włócznią, którą Królom za Koronę i Berło dawano, oblig na nich niby tacitè wkładając, na Wojnie sudare, non sedere na Tronie.
Szóste Insigne PURPURA, Szkarłat, samym Królom, i Wice Królom właściwy strój, dezygnujący Majestat i moc na życie ludzkie. Inni tego koloru zażywać nie powinni.
Siódme TRABEA Signum, i to była Szata na spodzie pod Purpurą spinana.
Ośme Signum CIDARIS, TYARA,
Topor utkwiony; ktore Signum przed Krolami Rzymskiemi, á potym Konsulámi nosili Lictores albo Kaci: O- Insignia Rrolow, y niektore Scienda.
Oczym czytay tu in Opere meo pod Cesarzami Rzymskiemi.
Piąte Insigne opisuie Iustinus HASTAM, alias Kopią albo Włocznią, ktorą Krolom za Koronę y Berło dawano, oblig na nich niby tacitè wkładaiąc, na Woynie sudare, non sedere na Tronie.
Szoste Insigne PURPURA, Szkarłat, samym Królom, y Wice Krolom właściwy stroy, dezygnuiący Maiestat y moc na życie ludzkie. Inni tego koloru zażywać nie powinni.
Siodme TRABEA Signum, y to była Szata na spodzie pod Purpurą spinana.
Osme Signum CIDARIS, TYARA,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 537
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Schizmie Rusi
Około Roku 1143 gdy się Schizma na Wschodzie pokazała, i błędy Saraceńskie; Duchowieństwo Ruskie nie dopuściło się wdawać do Carogrodu po Sakrę, po Michale Metropolicie Ruskim, Klemensowi z Smolatycza Metropolicie Kijowskiemu, ale Episkopowie w Kościele Z. Zofii z Rzymską go poświęcili wiadomością, a prezentą Izasława Jednowładcy Ruskiego, około Roku 1146 wkładając nań Głowę Z. Klemensa. Co samo znaczyło, iż byli podlegli Głowie Kościoła Biskupowi Rzymskiemu. Nie mogło co innego znaczyć: nie formę, ani materię Episcopatûs ; do czego i Najś: Sakrament nie pomo[...] e, bo jest inna forma i materia. To zaś Schizmatycki jest wymysł, jakoby Patriarcha Carogrodzki,
Schizmie Rusi
Około Roku 1143 gdy się Schizma na Wschodzie pokazała, y błędy Saraceńskie; Duchowieństwo Ruskie nie dopuściło się wdawać do Carogrodu po Sakrę, po Michale Metropolicie Ruskim, Klemensowi z Smolatycza Metropolicie Kiiowskiemu, ale Episkopowie w Kościele S. Zofii z Rzymską go poświęcili wiadomością, á prezentą Izasława Iednowładcy Ruskiego, około Roku 1146 wkładaiąc nań Głowę S. Klemensa. Co samo znaczyło, iż byli podlegli Głowie Kościoła Biskupowi Rzymskiemu. Nie mogło co innego znaczyć: nie formę, ani materyę Episcopatûs ; do czego y Nayś: Sakrament nie pomo[...] e, bo iest inná forma y materya. To zaś Schizmatycki iest wymysł, iakoby Patryarcha Carogrodzki,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 6
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, Dotego ku jej uczczeniu z ochoty, O wodzie pościł i chlebie soboty.
Całość ojczyzny radby był swem zdrowiem I krwią odkupił, według swej możności Służąc jej zawsze (wszystkich to spraw bowiem U niego końcem było) z uprzejmości; W żadne praktyki i nowości (co wiem Dowodnie przeciw kłamliwej zazdrości) Niewkładając się, ale co zdrowego Ojczyźnie baczył, skłaniał się do tego.
Sprawiedliwość rad i prawdę miłował, I w słowach jego niebyło odmiany, Przyjaźń zaczęta z każdym stale chował, W hojności swej zaś był nieporównany: Gościa każdego uczcił, uszanował, W żadnej hardości nigdy nieuznany, Za poczciwość to poczytując sobie, Ludzkość
, Dotego ku jej uczczeniu z ochoty, O wodzie pościł i chlebie soboty.
Całość ojczyzny radby był swém zdrowiem I krwią odkupił, według swej możności Służąc jej zawsze (wszystkich to spraw bowiem U niego końcem było) z uprzejmości; W żadne praktyki i nowości (co wiem Dowodnie przeciw kłamliwej zazdrości) Niewkładając się, ale co zdrowego Ojczyznie baczył, skłaniał się do tego.
Sprawiedliwość rad i prawdę miłował, I w słowach jego niebyło odmiany, Przyjaźń zaczęta z każdym stale chował, W hojności swej zaś był nieporównany: Gościa każdego uczcił, uszanował, W żadnej hardości nigdy nieuznany, Za poczciwość to poczytując sobie, Ludzkość
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 354
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
nie odziedziczą królestwa Bożego/ 1. Cor. 6 9. 10.
Młodszy bądźcie poddani starszym/ a wszyscy jedni drugim bądzcie poddanemi: pokorą bądźcie we wnątrz ochędożeni: Gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia/ a pokornym łaskę dawa. Uniżajcie się tedy pod możną ręką Bożą/ aby was wywyższył czasu swego/ Wszystko pieczołowanie wasze wkładając nań: gdyż on ma pieczą o was/ 1. Pet. 5. 5. 6. 7. Pannom.
A od dziewicach nie mam rozkazania Pańskiego: wszakoż zdanie daję jako ten/ któremu Pan z miłosierdzia dał być wiernym/ Mnimam tedy to być rzeczą dobrą/ dla nalegającej potrzeby/ iż dobra rzecz
nie odźiedźiczą krolestwá Bozego/ 1. Cor. 6 9. 10.
Młodszy bądźćie poddáni stárszym/ á wszyscy iedni drugim bądzćie poddanemi: pokorą bądźćie we wnątrz ochędożeni: Gdyż Bog pysznym śię sprzećiwiá/ á pokornym łáskę dawa. Vniżayćie śię tedy pod możną ręką Bożą/ áby was wywyższył czásu swego/ Wszystko pieczołowánie wásze wkłádáiąc nań: gdyż on ma pieczą o was/ 1. Pet. 5. 5. 6. 7. Pannom.
A od dziewicách nie mam roskazánia Páńskiego: wszákoż zdánie dáię iáko ten/ ktoremu Pan z miłośierdzia dał bydź wiernym/ Mnimam tedy to bydź rzeczą dobrą/ dla nalegáiącey potrzeby/ iż dobra rzecz
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 92
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
. był przesłał/ uznawając rebelizantem Chmielnickiego/ iż i władzą mu nad Zaporożany zechce odjąć/ ogłaszając: Kozaków zaś napominając aby według woli Królewskiej przyznali sobie za Hetmana tego/ którego im Król listownie podaje. W tym tedy pisaniu Chmielnicki do Króla I. M. z wielkim upokorzeniem wierność swoję zalecał/ i posługi wojskowe. wkładając wszystkę winę na Królewskie wojska/ którego gwałtownie prześladowały/ pokornie prosząc/ co się źle stało/ aby mu łaskawie K. I. M. przebaczył/ do tego gotowym się ofiarując z rozkazania Królewskiego/ i tej władze ustąpić/ którą miał z wolej Króla I. M.
Po przeczytaniu obudwu listów/ dał respons K
. był przesłał/ vznawáiąc rebellizántem Chmielnickiego/ iż y władzą mu nád Zaporożány zechce odiąć/ ogłaszáiąc: Kozakow záś nápomináiąc áby według woli Krolewskiey przyználi sobie zá Hetmáná tego/ ktorego im Krol listownie podáie. W tym tedy pisániu Chmielnicki do Krolá I. M. z wielkim vpokorzeniem wierność swoię zálecał/ y posługi woyskowe. wkłádáiąc wszystkę winę ná Krolewskie woyská/ ktorego gwałtownie prześládowáły/ pokornie prosząc/ co się źle stáło/ áby mu łáskáwie K. I. M. przebacżył/ do tego gotowym się ofiáruiąc z roskazánia Krolewskiego/ y tey władze vstąpić/ ktorą miał z woley Krolá I. M.
Po przecżytániu obudwu listow/ dał respons K
Skrót tekstu: PastRel
Strona: C2
Tytuł:
Relacja chwalebnej expedycjej
Autor:
J. Pastorius
Tłumacz:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
się mianujesz/ a tyś wszystkomożnym: Niebo stolica twoja/ a ziemia podnożnym Stołkiem: ty stworzonego na niej/ ręką hojną Człowieka i zwierz żywisz: ty pod niespokojną Wodą pławiące ryby/ dziwy morskie mnogie: Ty ożywiasz powietrzne ptaszęta ubogie. Dziś to tylo/ zniewoli człowieka dźwigając: Jego własne okowy na swój kark wkładając. Zostawiłeś władzą swą na Ojcowskim łonie: A stałeś się robakiem w cielesnej zasłonie. Na nas jednak/ którzy cię Zbawiciela swego/ Za Mesjasza znamy i Boga wiecznego; Obejrzy się łaskawie: oto w tropy twoje Idziemy nędzni ludzie/ lejąc z oczu zdroje. Niech cząstkę tej srogości zły naród obróci: Na
się miánuiesz/ á tyś wszystkomożnym: Niebo stolicá twoiá/ á źiemiá podnożnym Stołkiem: ty stworzonego ná niey/ ręką hoyną Człowieká y źwierz żywisz: ty pod niespokoyną Wodą pławiące ryby/ dźiwy morskie mnogie: Ty ożywiasz powietrzne ptaszętá vbogie. Dźiś to tylo/ zniewoli człowieká dźwigáiąc: Iego własne okowy ná swoy kárk wkłádáiąc. Zostáwiłeś władzą swą ná Oycowskim łonie: A sstałeś się robakiem w ćielesney zasłonie. Ná nas iednák/ ktorzy ćię Zbáwićielá swego/ Zá Messyaszá znamy y Bogá wiecznego; Obeyrzy się łáskáwie: oto w tropy twoie Idźiemy nędzni ludzie/ leiąc z oczu zdroie. Niech cząstkę tey srogośći zły narod obroći: Ná
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 46.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
zwano Niger/ i Lucius Cyrenejczyk/ i Manahen/ który był wychowany z Herodem Tetrarchą/ i Saul. 2. A gdy oni służbę PAńską jawnie odprawowali i pościli/ rzekł im Duch Święty: Odłączcie mi Barnabasza i Saula do tej sprawy/ do którejm ich powołał. 3. Tedy poszcząc i modląc się/ i wkładając na nie ręce/ odprawili je. 4. Oni tedy wysłani będąc od Ducha Świętego/ przyszli do Seleuciej/ a z tamtąd płynęli do Cypru. 5
. A Gdy byli w Salaminie/ opowiadali słowo Boże w bożnicach Żydowskich/ a mieli z sobą i Jana do usługi. 6. A przeszedszy on wysep aż do
zwano Niger/ y Lucius Cyrenejcżyk/ y Mánáhen/ ktory był wychowány z Herodem Tetrárchą/ y Saul. 2. A gdy oni służbę PAńską jáwnie odpráwowáli y pośćili/ rzekł im Duch Swięty: Odłącżćie mi Bárnábaszá y Saulá do tey spráwy/ do ktoreym ich powołał. 3. Tedy poszcżąc y modląc śię/ y wkładájąc ná nie ręce/ odpráwili je. 4. Oni tedy wysłáni będąc od Duchá Swiętego/ przyszli do Seleuciey/ á z támtąd płynęli do Cypru. 5
. A Gdy byli w Sáláminie/ opowiádáli słowo Boże w bożnicách Zydowskich/ á mieli z sobą y Ianá do usługi. 6. A przeszedszy on wysep áż do
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 139
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
zamierzają a swarzą. O infelix respublica, in qua plus verbosi‚ eloquentes et stulti‚ quam adiutores sapientes valent et conficiunt! Nie ma być vita reipublicae nostrae voluptuosa (w której my się rozkoszami bawiąc, wielkie z braciej naszej i z nas samych pośmiechy pogańskie cierpiemy), ale activa et contemplativa, rzeczą samą do tego się wkładając, omni genere virium, animi, fortunae, corporis do jej poratowania pochopni będąc; opuścić grzechy, o Panu Bogu myśleć, a złych karać nam potrzeba, quia bonis nocet, qui malis parcit. Wejrzyjcie, proszę, w historie pogańskie, si nos ista movent, jako przemyśliwali u Rzymian Horacjuszowie Decjuszowie, Afrykanowie i
zamierzają a swarzą. O infelix respublica, in qua plus verbosi‚ eloquentes et stulti‚ quam adiutores sapientes valent et conficiunt! Nie ma być vita reipublicae nostrae voluptuosa (w której my się rozkoszami bawiąc, wielkie z braciej naszej i z nas samych pośmiechy pogańskie cierpiemy), ale activa et contemplativa, rzeczą samą do tego się wkładając, omni genere virium, animi, fortunae, corporis do jej poratowania pochopni będąc; opuścić grzechy, o Panu Bogu myśleć, a złych karać nam potrzeba, quia bonis nocet, qui malis parcit. Wejrzyjcie, proszę, w historye pogańskie, si nos ista movent, jako przemyśliwali u Rzymian Horacyuszowie Decyuszowie, Afrykanowie i
Skrót tekstu: DecPerorCz_III
Strona: 63
Tytuł:
Votum albo ostatnia decyzya rokoszowych peroracyj pod Sędomirzem szlachcica polskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
