, która że letka, obracaniu się nie przeszkadza. Zowie się; choć najmniejszy z Ptaków, Królem ich, dlatego, że i orła samego nie aprehenduje, bo ten na tak mały łup niełakmiłby się, ani też mógłby ułowić. Z Krokodylem ma wielką sympatyę w pysk mu otwarty gdy leży, lub śpi, wlatuje, zęby z mięsa terebi, czyści, i żadnej za tę przysługę od bestii nie odbierający lezyj, jako świadzą, Naturalistowie.
KURY w Egipcie nie siedzą na jajcach, tylko się ekstraodrynaryjnie nie są, a jajca ich w piecach słomianych, gliną oblepionych, ku Słońcu okienkiem obróconych w piasku położone bywają, a tak operacją
, ktora że letka, obracaniu się nie przeszkadza. Zowie się; choć naymnieyszy z Ptakow, Krolem ich, dlatego, że y orła samego nie apprehenduie, bo ten na tak mały łúp niełakmiłby się, ani też mogłby ułowić. Z Krokodylem ma wielką sympatyę w pysk mu otwarty gdy leży, lub spi, wlatuie, zęby z mięsa terebi, czyści, y żadney za tę przysługę od bestyi nie odbieraiący lezyi, iako świadzą, Naturalistowie.
KURY w Egypcie nie siedzą na iaycach, tylko się extraordynaryinie nie są, a iayca ich w piecach słomianych, gliną oblepionych, ku Słońcu okienkiem obroconych w piasku położone bywaią, a tak operacyą
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 610
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
. Po gotowiu grzbiet/ piersi: ramiona dojmują Piór sporszych: łokcie w skrzydła lekkie się zstepują Nogi część wielka pałce bierze: z ust wystają twarde rogi/ a końce sztychem zamykają. Temu się Liktus/ Idas/ Retenor dziwują: temu Abas/ Nikreus w tenże czas przyjmują Onemu równe kształty: poczet ich wlatuje Więtszy/ i skrzdły kleszcząc wiosła oblatuje. Ci chceszli wiedzieć jakich ptaków kształtu doszli: Jak nie łabęcie/ tak coś na łabęcie poszły. Ledwie iście pol suchych Daunowych/ i swoich Włości oganiac mogę/ w szczupłym poczcie moich. Skończył Diomed: pomknął z królewstw Kalidony/ I Wenuł z Puteolów/ i z Mesapskiej
. Po gotowiu grzbiet/ pierśi: rámioná doymuią Pior sporszych: łokćie w skrzydłá lekkie się zstepuią Nogi część wielka páłce bierze: z vst wystáią twárde rogi/ á końce sztychem zamykáią. Temu się Lyktus/ Idas/ Retenor dźiwuią: temu Abás/ Nikreus w tenże czás przyimuią Onemu rowne kształty: poczet ich wlátuie Więtszy/ y skrzdły kleszcząc wiosłá oblátuie. Ci chceszli wiedźieć iákich ptakow kształtu doszli: Iák nie łabęćie/ ták coś ná łábęćie poszły. Ledwie iśćie pol suchych Daunowych/ y swoich Włośći ogániác mogę/ w szczupłym poczćie moich. Skończył Diomed: pomknął z krolewstw Kálidony/ Y Wenuł z Puteolow/ y z Mesápskiey
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 363
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
Więc nie mogący w łódce zniesc kołyski Którą uchodził; do swej ściągnął wioski I tam spoczywał od Kapuj bliski Uboliwając na powszechne troski. W tym gdy Siepacze, co im przez swe spiski Dał Triumvirat; rozkaz prawie Boski Nad wszytkich innych szukać Cicerona Zbliżą się ku wsi, kruków moc Zjawiona. LXVI. Którzy do jego wlatując pokoju Sen mu wrzaskliwym rozerwą krakaniem, I kołdrę nosem, co był znak zaboju Zwlekając z grzbietu, opadają na niem. Aż słudzy, którzy spali przy podwoju Tym dziwem zdjęci, porwą go z posłaniem, I na lektykę zanioższy hałasem Gęstym ku morzu uwodzą go lasem. LXVII. Ale Oprawcy gdy się wszędzie wrażą I
Więc nie mogący w łodce zniesc kołyski Ktorą uchodził; do swey sciągnął wioski I tam spoczywał od Kapuy bliski Uboliwaiąc na powszechne troski. W tym gdy Siepacze, co im przez swe spiski Dał Triumvirat; rozkaz prawie Boski Nad wszytkich innych szukac Cicerona Zbliżą się ku wsi, krukow moc ziawiona. LXVI. Ktorzy do iego wlatuiąc pokoiu Sen mu wrzaskliwym rozerwą krakaniem, I kołdrę nosem, co był znak zaboiu Zwlekaiąc z grzbietu, opadaią na niem. Asz słudzy, ktorzy spali przy podwoiu Tym dziwem zdięci, porwą go z posłaniem, I na lektykę zanioższy hałasem Gęstym ku morzu uwodzą go lasem. LXVII. Ale Oprawcy gdy się wszędzie wrażą I
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 175
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
