Więc nie mogący w łódce zniesc kołyski Którą uchodził; do swej ściągnął wioski I tam spoczywał od Kapuj bliski Uboliwając na powszechne troski. W tym gdy Siepacze, co im przez swe spiski Dał Triumvirat; rozkaz prawie Boski Nad wszytkich innych szukać Cicerona Zbliżą się ku wsi, kruków moc Zjawiona. LXVI. Którzy do jego wlatując pokoju Sen mu wrzaskliwym rozerwą krakaniem, I kołdrę nosem, co był znak zaboju Zwlekając z grzbietu, opadają na niem. Aż słudzy, którzy spali przy podwoju Tym dziwem zdjęci, porwą go z posłaniem, I na lektykę zanioższy hałasem Gęstym ku morzu uwodzą go lasem. LXVII. Ale Oprawcy gdy się wszędzie wrażą I
Więc nie mogący w łodce zniesc kołyski Ktorą uchodził; do swey sciągnął wioski I tam spoczywał od Kapuy bliski Uboliwaiąc na powszechne troski. W tym gdy Siepacze, co im przez swe spiski Dał Triumvirat; rozkaz prawie Boski Nad wszytkich innych szukac Cicerona Zbliżą się ku wsi, krukow moc ziawiona. LXVI. Ktorzy do iego wlatuiąc pokoiu Sen mu wrzaskliwym rozerwą krakaniem, I kołdrę nosem, co był znak zaboiu Zwlekaiąc z grzbietu, opadaią na niem. Asz słudzy, ktorzy spali przy podwoiu Tym dziwem zdięci, porwą go z posłaniem, I na lektykę zanioższy hałasem Gęstym ku morzu uwodzą go lasem. LXVII. Ale Oprawcy gdy się wszędzie wrażą I
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 175
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
