stąd jednak i w tym urażonym sercu moim modescją poznają natury mojej, żem nie użył inszych słów, tylko takich, jakichem się w piśmie twojem napatrzył, skąd wierzę, że od każdego bacznego pożałowanie raczej, niżli poganę odniosę. Z tobą, dokąd mi in facie Reipublicae i wszytkiej Korony tego, co na mię wleczesz, nie dowiedziesz, i na coś się jadowicie zawziął, nie pokażesz, czegoć Bóg, który niewinności jest obrońcą, nie dopuści, inszej sprawy mieć mi się nie godzi, chyba, żebyś mię zaniechać nie chciał. Wiedz o tym, że przy słuszności i sprawiedliwości animuszu i serca zwyczajem rycerskiego człowieka z to
stąd jednak i w tym urażonym sercu moim modestyą poznają natury mojej, żem nie użył inszych słów, tylko takich, jakichem się w piśmie twojem napatrzył, skąd wierzę, że od każdego bacznego pożałowanie raczej, niżli poganę odniosę. Z tobą, dokąd mi in facie Reipublicae i wszytkiej Korony tego, co na mię wleczesz, nie dowiedziesz, i na coś się jadowicie zawziął, nie pokażesz, czegoć Bóg, który niewinności jest obrońcą, nie dopuści, inszej sprawy mieć mi się nie godzi, chyba, żebyś mię zaniechać nie chciał. Wiedz o tym, że przy słuszności i sprawiedliwości animuszu i serca zwyczajem rycerskiego człowieka z to
Skrót tekstu: ZebrzMyszkZatargCz_II
Strona: 207
Tytuł:
Zatarg Zebrzydowskiego z Myszkowskim
Autor:
Mikołaj Zebrzydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1606 a 1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Scylla. Medea. Rzeka w Partyej Albis i Ren Niemieckie. Wrozka ononym świecie. Wyspa nad Którą dalej Rzymianie nie byli. Akt Trzeci. Scena VI. Ochmistrzyni albo Mamka. Medea. Medea. Medea gotuje się na Zemstę, mamka ją od tego ale próżno odwodzi.
MAm. Córko dokąd tak rączo z domu wleczesz nogi? Stój, a gniewu powściągnij, wstrzymaj impet srogi. Jako Menas, kiedy tchu nabędzie Boskiego Szalona się do tąńca bierże pijanego; Po wierżchu Nizy, albo po Pindowym śniegu: W takim tamy sam chodzi prędko lotnym biegu: Ustami znak wściekłego szalęństwa wydaje. Gęba pała, duch ze wnątrz gorący powstaje. Wrzeszczy
Scylla. Medea. Rzeka w Partyey Albis y Ren Niemieckie. Wrozka ononym swiecie. Wyspa nád Ktorą daley Rzymianie nie byli. Akt Trzeci. Scená VI. Ochmistrzyni álbo Mámká. Medea. Medea. Medea gotuie się na Zęmstę, mámká ią od tego ále prożno odwodźi.
MAm. Corko dokąd ták rącżo z domu wlecżesz nogi? Stoy, á gniewu powśćiągniy, wstrzymáy impet srogi. Jáko Menas, kiedy tchu nábędźie Boskiego Szalona się do tąńcá bierże pijánego; Po wierżchu Nizy, álbo po Pindowym sniegu: W tákim támy sám chodźi prędko lotnym biegu: Vstámi znák wśćiekłego szálęństwá wydáie. Gębá pała, duch ze wnątrz gorący powstáie. Wrzeszcży
Skrót tekstu: SenBardzTrag
Strona: 90
Tytuł:
Smutne Starożytności Teatrum, to jest Tragediae Seneki rzymskiego
Autor:
Seneka
Tłumacz:
Jan Alan Bardziński
Drukarnia:
Jan Christian Laurer
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
z serca wyżenie Zle ten słucha słów Pańskich u kogo wstyd wcenie. Opisanie Choroby z miłości. Hippolit. Hippolit. Hippolit. Scena V. Hippolit. Mamka. albo Ochmistrzyni. Mamka Hippolitowi Żywot miejski zaleca i do małżęństwa go namawia, on zaś żywot bezżenny i myśliwy chwali.
HIp. Po cóż się stara wleczesz, a żeś udyszała Wierna Mamko? twarzci się smutkiem zamięszała, Czoło trwogą: A zdrowże mój Ojciec kochany? Zdrowa Foedra? i śliczna para krwie wybranej? Mam. Nie bój się w dobrnym Państwo jest szcześciu i porze, Dom kwitnący fortunę ma jaką mieć może. Lecz ty przybądź, zażywać pomóż szczęśliwości,
z sercá wyżęnie Zle tęn słucha słow Páńskich u kogo wstyd wcenie. Opisanie Choroby z miłośći. Hippolit. Hippolit. Hippolit. Scená V. Hippolit. Mámká. albo Ochmistrzyni. Mámká Hippolitowi Zywot mieyski záleca y do małżęństwa go námáwiá, on záś żywot bezżenny y myśliwy chwali.
HIp. Po coż się stára wleczesz, á żeś udyszáłá Wierná Mámko? twarzći się smutkięm zámięszáłá, Czoło trwogą: A zdrowże moy Oyćiec kochány? Zdrowá Phoedrá? y sliczná párá krwie wybráney? Mam. Nie boy się w dobrnym Páństwo iest szcześćiu y porze, Dom kwitnący fortunę ma iáką mieć może. Lecż ty przybądź, záżywáć pomoż szczesliwośći,
Skrót tekstu: SenBardzTrag
Strona: 140
Tytuł:
Smutne Starożytności Teatrum, to jest Tragediae Seneki rzymskiego
Autor:
Seneka
Tłumacz:
Jan Alan Bardziński
Drukarnia:
Jan Christian Laurer
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
magnum wectigal est. Stądże owo po prostu ale prawdziwie powiedziano: Zgadzaj się gębo zmieszkem: gdy w mieszku jedno lin/ niechaj łosoś na stole nie bywa bo stąd wstyd żałość więtsza/ gdy się potym ci za cię sromają/ którzy cię nie dawno M. Panem zwali: abo gdy się sam na podłym wozku wleczesz/ któryś nie dawno konie/ pachołki świetno chodował. I możesz temu wierzyć/ że ci którzy łososia ztobą jedzą/ w oczy cię chwalą/ a wyszedszy szydzą z ciebie/ a czasem się jeszcze przy łososiu na cię zmrugiwają/ wiedząc żeś ubogim/ a Panem się czynisz. Ziemianinowi zaiste częstemi gośćmi i kosztownemi
magnum wectigal est. Ztądże owo po prostu ále prawdźiwie powiedźiano: Zgadzáy się gębo zmieszkem: gdy w mieszku iedno lin/ niechay łosoś ná stole nie bywa bo ztąd wstyd żáłość więtsza/ gdy sie potym ći zá ćię sromáią/ ktorzy ćię nie dawno M. Pánem zwáli: ábo gdy sie sam ná podłym wozku wleczesz/ ktoryś nie dawno konie/ páchołki świetno chodował. Y możesz temu wierzyć/ że ći ktorzy łosośiá ztobą iedzą/ w oczy ćię chwalą/ á wyszedszy szydzą z ćiebie/ á czásem się iescze przy łosośiu ná ćię zmrugiwáią/ wiedząc żeś vbogim/ á Pánem się czynisz. Ziemiáninowi záiste częstemi gośćmi y kosztownemi
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 58
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
