Chrystus/ którego wy Synem Bożym mianujecie/ rozkazał Apostołom swoim/ aby tę Winnicę sprawowali/ inszej nie szukając/ gdy do nich mówił: In via gentium non abieritis, et in Ciuitates Samaritanorum ne intraueritis, sed potius ite ad oues, quae perierant Domus Israel: Drogą Pogan nie pójdziecie/ ani do Miast Samarytańskich nie wnidziecie/ ale raczej podźcie do Owiec/ które zginęły z Domu Izraelskiego. Co się też tycze Piątej i Szóstej Kondycji. Ze ich nie przyznawamy/ nie dziwować się/ że i Nowego Testamentu nie przyjmujemy/ albowiem wiele się w nim najduje/ co przeciw Staremu Testamentu bije/ opisując trzy Osoby Boskie: Wcielenie Syna Bożego/
Chrystus/ ktorego wy Synem Bożym miánuiećie/ roskazał Apostołom swoim/ áby tę Winnicę spráwowáli/ inszey nie szukáiąc/ gdy do nich mowił: In via gentium non abieritis, et in Ciuitates Samaritanorum ne intraueritis, sed potius ite ad oues, quae perierant Domus Israel: Drogą Pogan nie poydźiećie/ áni do Miast Sámárytáńskich nie wnidźiećie/ ále ráczey podźćie do Owiec/ ktore zginęły z Domu Izráelskiego. Co się też tycze Piątey y Szostey Kondycyey. Ze ich nie przyznawamy/ nie dźiwowáć się/ że y Nowego Testámentu nie prziymuiemy/ álbowiem wiele się w nim nayduie/ co przećiw Stáremu Testámentu bije/ opisuiąc trzy Osoby Boskie: Wćielenie Syná Bożego/
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 16
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
ROZDZIAŁ XXVII. O ARTYKUŁACH WOJSKA ELEARSKIEGO, KIEDY JE I JAKO POSTANOWIONO. W Kłatowie Ewangelia przestrzegła Eleary, zaczem artykuły reformowali.
Nazajutrz po przyściu do Kłatowa, to jest 19 Junii w dzień niedzielny, nim się traktaty poczęły, Ewangelia ś. wtenczas przypadająca: Jeśli nie będzie obfitowała sprawiedliwość wasza nad Faryzeuszwską, nie wnidziecie do królestwa niebieskiego, przestrzegła Eleary, iż pewnie miano wojsku naprzód skromność i surowszą karę, aby obfitsze były niż pierwej za inszych czasów (jakoż się i tak potem stało) proponować. Zaczem Elearowie tegoż dnia koło uczyniwszy, aby sprawiedliwość ś. w ich wojsku tem lepiej niż za ich przodków obfitowała,
ROZDZIAŁ XXVII. O ARTYKUŁACH WOJSKA ELEARSKIEGO, KIEDY JE I JAKO POSTANOWIONO. W Kłatowie Ewangielia przestrzegła Eleary, zaczem artykuły reformowali.
Nazajutrz po przyściu do Kłatowa, to jest 19 Junii w dzień niedzielny, nim się traktaty poczęły, Ewangielia ś. wtenczas przypadająca: Jeśli nie będzie obfitowała sprawiedliwość wasza nad Faryzeuszwską, nie wnidziecie do królestwa niebieskiego, przestrzegła Eleary, iż pewnie miano wojsku naprzód skromność i surowszą karę, aby obfitsze były niż pierwej za inszych czasów (jakoż się i tak potem stało) proponować. Zaczem Elearowie tegoż dnia koło uczyniwszy, aby sprawiedliwość ś. w ich wojsku tem lepiej niż za ich przodków obfitowała,
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 72
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
przykładnej/ i przedtym u Mateusza Z. wyrzekł: Uczcie się odemnie, żem jest cichy, i pokornego serca; a najdziecie uspokojenie duszom waszym. Pobudkę zaś daje do tejże pokory dobrze jeszcze przed tymże bankietem Zaprawdę powiadam wam, jeśli się nie nawrócici, i staniecie się jak małe dziatki, niewnidziecie do królestwa niebieskiego. A co rzekł dobro ziej nasz jedyny o pokorze ś. cichości/ toż i o wszytkich inszych cnotach śś. rozumie/ i chce po nas/ abyśmy naśladując onego oraz bliźnim naszym onymi świecili; przetoż mówi: Tak niechaj świeci świa tłość wasza przed ludźmi: aby widzieli uczynki wasze
przykładney/ y przedtym v Mattheuszá S. wyrzekł: Vczćie się odemnie, żem iest ćichy, y pokornego serca; á naydźiećie vspokoienie duszom wászym. Pobudkę zaś dáie do teyże pokory dobrze ieszcze przed tymże bankietem Záprawdę powiadam wam, ieśli się nie nawroćići, y sstániećie się iák máłe dźiátki, niewnidźiećie do krolestwá niebieskiego. A co rzekł dobro źiey nasz iedyny o pokorze ś. ćichośći/ toż y o wszytkich inszych cnotách śś. rozumie/ y chce po nas/ ábysmy naszláduiąc onego oráz bliźnim nászym onymi świećili; przetoż mowi: Ták niechay świeći świá tłość waszá przed ludźmi: áby widźieli vczynki wásze
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 75
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
dziecięcia JEzusa: Zaczym pokory mi trzeba będzie/ przetoż mię kto poniży/i nie uszanuje/ myślić będę/ zem jest dziecię z JEzusem/ i dla JEzusa; a dziecię o poszanowanie mało co dba. Do czego tez pobudza one słowa JEzusowe: Zaprawdę powiadam/ wam/ jeśli się nie nawrócicie/ nie wnidziecie do Królestwa niebieskiego. WEWTÓREK. Uważać życie CHrystusa w milczeniu/ i wzgardzie/ jako kmiotka jakiego/ aż do Krzstu z Panną Naświętszą i z Z. Józefem mniemanym rodzicem na wszelkiej onych posłudze mieszkającego/ i rzeknę w sercu moim/ że też i ja chcę być wzgardzonym jako kmiotek drugi dla JEzusa/ aże chłopku wzgarda
dziećięćiá IEzusá: Zaczym pokory mi trzebá będźie/ przetoż mię kto poniży/y nie vszanuie/ myslić będę/ zem iest dźiećie z IEzusem/ y dlá IEzusa; á dźiećie o poszanowanie máło co dbá. Do czego tez pobudza one słowá IEzusowe: Záprawdę powiadám/ wam/ ieśli się nie nawroćićie/ nie wnidźiećie do Krolestwa niebieskiego. WEWTOREK. Vwáżáć żyćie CHrystusá w milczeniu/ y wzgardźie/ iako kmiotká iákiego/ áż do Krzstu z Pánną Naświętszą y z S. Iozephem mniemanym rodźicem na wszelkiey onych posłudze mieszkaiącego/ y rzeknę w sercu moim/ że też y ia chcę być wzgardzonym iáko kmiotek drugi dlá IEzusá/ áze chłopku wzgárdá
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 101
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
aż do poranku. 23. Bo przejdzie PAN zabijając Egipt: a ujrzawszy krew na odrzwiach/ i na obu podwojach/ przestąpi PAN drzwi/ i nie dopuści morderzowi wchodzić do domów waszych/ zabijać was. 24. I przestrzegać będziecie tego za ustawę/ tobie i Synom twoim aż na wieki. 25. A gdy wnidziecie do ziemie/ którą wam da PAN jako obiecał: tych obrzędów przestrzegać będziecie. 26. A gdy wam rzeką Synowie waszy: Co to za obrzędy wasze? 27. Tedy rzeczecie: Ofiara to Przejścia Pańskiego/ który przestępował domy Synów Izraelskich w Egipcie/ gdy zabijał Egipt: a domy nasze wyzwalał. Zatym schylił się
áż do poránku. 23. Bo przejdźie PAN zábijájąc Egipt: á ujrzawszy krew ná odrzwiách/ y ná obu podwojách/ przestąpi PAN drzwi/ y nie dopuśći morderzowi wchodźić do domow wászych/ zábijáć was. 24. Y przestrzegáć będźiećie tego zá ustáwę/ tobie y Synom twojim áż ná wieki. 25. A gdy wnidźiećie do źiemie/ ktorą wam dá PAN jáko obiecał: tych obrzędow przestrzegáć będźiećie. 26. A gdy wam rzeką Synowie wászy: Co to zá obrzędy wasze? 27. Tedy rzeczećie: Ofiárá to Przejśćiá Páńskiego/ ktory przestępowáł domy Synow Izráelskich w Egipćie/ gdy zábijał Egipt: á domy násze wyzwalał. Zátym schylił śię
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 68
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
tak słodkie matki z synem całowanie. II. CÓRY SYJOŃSKIE Z JÓZEFEM
Joseph en, agedum probate, tutor
Józefie, dobry człowiecze, który masz w swojej opiece Dziecię, Boga wcielonego, niech Go widziem z Matką Jego. Doznamy li w tym twej chęci, będziem to mieć na pamięci.
Józef Nimfy, jeśli tam wnidziecie, cóż tam u nich czynić chcecie?
Córy syjońskie Dziecięciu pokłon oddamy, Matkę Jego przywitamy; potym, jeśli się to żyjdzie, żadna z nas stąd nie odyjdzie, aż Go wszystkie popiastujem, ucałujem, umiłujem, bo, acz Go jeszcze nie znamy, miłością Jego pałamy.
Józef Córki miłością zranione, Dziecię nowo
tak słodkie matki z synem całowanie. II. CÓRY SYJOŃSKIE Z JÓZEFEM
Ioseph en, agedum probate, tutor
Józefie, dobry człowiecze, który masz w swojej opiece Dziecię, Boga wcielonego, niech Go widziem z Matką Jego. Doznamy li w tym twej chęci, będziem to mieć na pamięci.
Józef Nimfy, jeśli tam wnidziecie, cóż tam u nich czynić chcecie?
Córy syjońskie Dziecięciu pokłon oddamy, Matkę Jego przywitamy; potym, jeśli się to zyjdzie, żadna z nas stąd nie odyjdzie, aż Go wszystkie popiastujem, ucałujem, umiłujem, bo, acz Go jeszcze nie znamy, miłością Jego pałamy.
Józef Córki miłością zranione, Dziecię nowo
Skrót tekstu: GrochWirydarz
Strona: 35
Tytuł:
Wirydarz abo kwiatki rymów duchownych o Dziecięciu Panu Jezusie
Autor:
Stanisław Grochowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Justyna Dąbkowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
i aby się uczyli i bali PAna Boga waszego: i przestrzegali/ aby czynili wszystkie słowa zakonu tego. 13. Synowie też ich/ którzy jeszcze nie wiedzą/ niechaj słuchają/ i niech się uczą bać Pana Boga waszego/ po wszystkie dni których żyć będziecie na ziemi/ do której idziecie/ przeprawiwszy się przez Jordan wnidziecie/ abyście ją posiedli. 14.
ZAtym rzekł PAN do Mojżesza: Oto przybliżyły się dni śmierci twojej: Przyzowże Jozuego/ a stańcie w Namiecie zgromadzenia/ a przykażę mu: Szedł tedy Mojżesz/ i Jozue/ a stanęli w Namiecie zgromadzenia. 15. Tedy się ukazał Pan w Namiecie/ w Słupie obłokowym:
y áby śię uczyli y bali PAná Bogá wászego: y przestrzegáli/ áby cżynili wszystkie słowá zakonu tego. 13. Synowie też jch/ ktorzy jeszcże nie wiedzą/ niechaj słucháją/ y niech śię ucżą bać Páná Bogá wászego/ po wszystkie dni ktorych żyć będźiećie ná źiemi/ do ktorey idźiećie/ przepráwiwszy śię przez Iordan wnidźiećie/ ábyśćie ją pośiedli. 14.
ZAtym rzekł PAN do Mojzeszá: Oto przybliżyły śię dni śmierći twojey: Przyzowże Iozuego/ á stańćie w Namiećie zgromádzenia/ á przykażę mu: Szedł tedy Mojzesz/ y Iozue/ á stánęli w Namiećie zgromádzenia. 15. Tedy śię ukazał Pan w Namiećie/ w Słupie obłokowym:
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 219
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
? 28. Mów do nich: żyję ja/ mówi PAN/ że jakoście mówili w uszy moje tak uczynię wam: 29. Na tej puszczy polega ciała wasze/ i wszyscy policzeni waszy/ według wszystkiej liczby waszej/ od dwudziestego roku i wyżej/ którzyście szemrali przeciwko mnie: 30. A wy nie wnidziecie do ziemie tej/ o którąm podniósł rękę moję/ abym ją wam dał na mieszkanie/ okrom Kaleba Syna Jefonowego/ i Jozue Syna Nunoweo: 31. A dziatki wasze/ o którycheście mówili/ że będą na łup/ te wprowadzę/ i oglądają tę ziemię/ którąście wy wzgardzili: 32. Ale
? 28. Mow do nich: żyję ja/ mowi PAN/ że jákośćie mowili w uszy moje ták uczynię wam: 29. Ná tey puszczy polega ćiáłá wásze/ y wszyscy policzeni wászy/ według wszystkiey licżby wászey/ od dwudźiestego roku y wyżey/ ktorzyśćie szemráli przećiwko mnie: 30. A wy nie wnidźiećie do źiemie tey/ o ktorąm podniosł rękę moję/ ábym ją wam dał ná mieszkánie/ okrom Kálebá Syná Iefonowego/ y Iozue Syná Nunoweo: 31. A dźiatki wásze/ o ktorycheśćie mowili/ że będą ná łup/ te wprowádzę/ y oglądáją tę źiemię/ ktorąśćie wy wzgárdźili: 32. Ale
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 155
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i przychodniowi mieszkającemu z wami ustawa to jest wieczna w narodziech waszych: jako wy/ tak przychodzień będzie przed Panem. 16. Prawo jedno/ i jeden sąd będzie wam/ i przychodniowi mieszkającemu z wami. 17.
I Rzekł PAN do Mojżesza mówiąc: 18. Powiedz Synom Izraelskim/ a rzecz do nich: Gdy wnidziecie do ziemie/ do której ja was wprowadzę: 19. A jeść będziecie chleb onej ziemie/ ofiarować będziecie ofiarę podnoszenia Panu. 20. Z pierwszych ciast waszych placek Ofiarować będziecie na ofiarę podnoszenia: jako ofiarę z bojewiska/ tak go ofiarować będziecie. 21. Z pierwszych ciast waszych/ oddawać będziecie Panu ofiarę podnoszenia/
y przychodniowi mieszkájącemu z wámi ustáwá to jest wiecżna w narodźiech wászych: jáko wy/ ták przychodźień będźie przed Pánem. 16. Práwo jedno/ y jeden sąd będźie wam/ y przychodniowi mieszkájącemu z wámi. 17.
Y Rzekł PAN do Mojzeszá mowiąc: 18. Powiedz Synom Izráelskim/ á rzecż do nich: Gdy wnidźiećie do źiemie/ do ktorey ja was wprowádzę: 19. A jeść będźiećie chleb oney źiemie/ ofiárowáć będźiećie ofiárę podnoszenia Pánu. 20. Z pierwszych ćiast wászych plácek Ofiárowáć będźiećie ná ofiárę podnoszenia: jáko ofiárę z bojewiská/ ták go ofiárowáć będźiećie. 21. Z pierwszych ćiast wászych/ oddawáć będźiećie Pánu ofiárę podnoszenia/
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 156
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ żelazo/ Cynę i Ołów: 23. I każdą rzecz/ która znieść może Ogień/ wyprawicie przez ogień/ a będzie oczyszczona: wszakże pierwej wodą oczyszczenia/ będzie oczyszczona: ale wszystko co nie może znieść Ognia/ wodą oczyścicie. 24. Upierzecie też szaty wasze dnia siódmego/ i czystymi będziecie: a potym wnidziecie do Obozu. Rozd. XXXI. NUMERY. Rozd. XXXI. 25.
ZAtym rzekł PAN do Mojżesza/ mówiąc: 26. Zbierz summę korzyści pobranych/ z ludzi/ i z bydła/ ty/ i Eleazar Kapłan/ i przedniejszy z Ojców w ludu/ 27. I rozdzielisz te łupy na dwie części/
/ żelázo/ Cynę y Ołow: 23. Y káżdą rzecż/ ktora znieść może Ogień/ wypráwićie przez ogień/ á będźie ocżyśćiona: wszákże pierwey wodą ocżyśćienia/ będźie ocżyśćiona: ále wszystko co nie może znieść Ogniá/ wodą ocżyśćićie. 24. Upierzećie też száty wásze dniá śiodmego/ y cżystymi będźiećie: á potym wnidźiećie do Obozu. Rozd. XXXI. NUMERI. Rozd. XXXI. 25.
ZAtym rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 26. Zbierz summę korzyśći pobránych/ z ludźi/ y z bydłá/ ty/ y Eleázár Kápłan/ y przedniejszy z Ojcow w ludu/ 27. Y rozdźielisz te łupy ná dwie częśći/
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 176
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632