in lucem podali. Wszakże iż u nas aerarium niemasz/ żaden ten sposób służyć nam nie może/ i trzeba nam innych szukać/ bądź to ex occasione rei, bądź też z-Historiej/ które nic inszego nie są/ tylko jakoby niejakie źwierciadło rzeczy przeszłych/ abyśmy mogli dobrze ordynować res praesentes. Ja wniosę miedzy WMMP. trzy sposoby/ oprócz Poborów/ którymibyśmy do pieniędzy przyść snadnie mogli. A WM. potym/ i insze sposoby wynalaższy/ będą sobie ten obierać/ któryby się zdał być naprętszym/ i nalepszym. Dla tego jeśli cokolwiek takowego powiem/ coby się nie wszytkim zdało/ proszę żeby mię
in lucem podáli. Wszákże iż u nas aerarium niemász/ żaden ten sposob służyć nam nie może/ i trzebá nam innych szukáć/ bądź to ex occasione rei, bądź też z-Historyey/ ktore nic inszego nie są/ tylko iákoby nieiakie źwierćiadło rzeczy przeszłych/ abyśmy mogli dobrze ordynowáć res praesentes. Ia wniosę miedzy WMMP. trzy sposoby/ oprocz Poborow/ ktorymibyśmy do pieniędzy przyść snádnie mogli. A WM. potym/ i insze sposoby wynálaszszy/ będą sobie ten obieráć/ ktoryby się zdał być naprętszym/ i nalepszym. Dla tego ieśli cokolwiek tákowego powiem/ coby się nie wszytkim zdáło/ proszę żeby mię
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 92
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
, poseł, wiem to prawo, a jednak czy z obligacji tej lub owej potencji umyśliłem sejm zerwać, czy przynajmniej pożyteczny jaki i wielki mojej Ojczyzny interes zepsować. Trzeba mi na tamowanie, wycieńczanie lub zniszczenie sejmu wielkiej, głównej i publicznej racji. A czyż nie mogę kilkadziesiąt ich znaleźć? Chcą nas (wniosę w moim głosie, sejm widząc dosyć dobrze idący), chcą nas zapewne, jeżeli ten sejm stanie, w absolutyzm wprowadzić, chcą nas w wojnę implikować sąsiedzką, choć o tym ani Pan Bóg, ani, dajmy, ludzie nie myślą, ale proszę mi to zostawić, ja to oczywiście i niezwyciężenie wywiodę: uczył
, poseł, wiem to prawo, a jednak czy z obligacyi tej lub owej potencyi umyśliłem sejm zerwać, czy przynajmniej pożyteczny jaki i wielki mojej Ojczyzny interess zepsować. Trzeba mi na tamowanie, wycieńczanie lub zniszczenie sejmu wielkiej, głównej i publicznej racyi. A czyż nie mogę kilkadziesiąt ich znaleźć? Chcą nas (wniosę w moim głosie, sejm widząc dosyć dobrze idący), chcą nas zapewne, jeżeli ten sejm stanie, w absolutyzm wprowadzić, chcą nas w wojnę implikować sąsiedzką, choć o tym ani Pan Bóg, ani, dajmy, ludzie nie myślą, ale proszę mi to zostawić, ja to oczywiście i niezwyciężenie wywiodę: uczył
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 136
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
na utrzymanie mercimonirum w granicach Województwa; takie laudum, nie tylko że chwalebne, że profitujące, będzie, ale insuper liberrimum na które zmiejsca mego upraszam o zgodę.
Kontra Votum 3. Akceptuję tę eksplikacją, tak liberi arbitrii jako i wolności Polskiej, na której fundamencie tylko to contra godnej ilacyj IMci Pana N. wniosę. Iż jeżeli własna determinacja żadnego nie zyni praejudicium wolności, ale tylko cudza ab extrinseco determinacja; proszę czyżby nie szalonej wolności było exercitum dobrowolnie kłaść na się kajdany? i pozwalać na nie- wolą? czyliżby tak servitus była wolnością? Prawdać to Mości Panowie: iż możemy się przez konstytucje Sejmowe, lauda Sejmikowe obligować,
ná utrzymanie mercimonirum w gránicach Wojewodztwá; tákie laudum, nie tylko że chwalebne, że profitujące, będźie, ále insuper liberrimum ná ktore zmieyscá mego uprászam o zgodę.
Contra Votum 3. Akceptuję tę explikacyą, ták liberi arbitrii jáko y wolnośći Polskiey, ná ktorey fundámenćie tylko to contra godney illacyi JMći Páná N. wniosę. Iż jeżeli własna determinácya żádnego nie zyni praejudicium wolnośći, ále tylko cudza ab extrinseco determinácya; proszę czyżby nie szaloney wolnośći było exercitum dobrowolnie kłaść ná śię káydány? y pozwáláć ná nie- wolą? czyliżby ták servitus byłá wolnośćią? Práwdáć to Mośći Pánowie: iż możemy śię przez konstytucye Seymowe, lauda Seymikowe obligowáć,
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: O4
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
Nad to nie tylko tobie/ ale twej rodzinie Będą za kozub płacić/ póki świat nie minie/ Szymon Odpowiada. Siła obiecujecie małobyście dali/ Z kłamstwem wszyscy chodzicie/ jak starzy tak mali Te wasze obietnice na piśmie mi dajcie/ Przyłożcie pieczęć miejską rychło niemieszkajcie. A ja ciężki Krzyż wezmę z/ wniosę na Golgotę/ Opuszczę gęsi/ kozub/ domową robotę. Dali mu wieczne prawo i krzyż nań włozyli/ Zaniósł go na wierzch góry jako z nim zmówili/ Szedł z góry Cyreneus tam gdzie gesi były/ Ale mu ich Żydowie i z kozubem skryli. Pyta się Symon o nie w mieście u bronnego/ A
Nád to nie tylko tobie/ ále twey rodźinie Będą zá kozub płáćić/ poki świát nie minie/ Szymon Odpowiáda. Siłá obiecuiećie máłobyśćie dáli/ Z kłamstwem wszyscy chodźićie/ iák stárzy ták máli Te wásze obietnice ná piśmie mi dayćie/ Przyłożćie pieczęć mieyską rychło niemieszkayćie. A ia ćięszki Krzyż wezmę z/ wniosę ná Golgotę/ Opusczę gęśi/ kozub/ domową robotę. Dáli mu wieczne práwo y krzyż nań włozyli/ Zániosł go ná wierzch gory iáko z nim zmowili/ Szedł z gory Cyreneus tám gdźie geśi były/ Ale mu ich Zydowie y z kozubem skryli. Pyta sie Symon o nie w mieśćie v bronnego/ A
Skrót tekstu: Kozub
Strona: A3
Tytuł:
Kozubales abo obrona wszystkich Żydów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1626
Data wydania (nie wcześniej niż):
1626
Data wydania (nie później niż):
1626
w sławę jesteście bogaci Stąd, że z rąk waszych Tyran upadł sprośnie Wieczny wam honor z pamiątką urośnie. XXXII. A mnie, ze jeszcze ta nie służy władza Lubolim Konsul ponim naznaczony Abym stanowił Prawo, że co zgładza Tyrana; dzień ten w Rzymie był święcony? Przecież skoro się Senat z sobą zgadza Wniosę tę prośbę, i skutek nie płony Otrzymam tuszę, i biorę na się to Ze w dzień zaboju zawsze będzie święto. XXXIII. Gdy tak i Pretor i Konsul potuszy Zaciężnej zgrai, i kupionej gminie Z koła się swego w momencie rozpruszy Po Koniuratów bieżąc w tej godzinie, Którzy stawiwszy w Kościele im uszy Radzi;
w sławę iesteśćie bogaći Ztąd, że z rąk waszych Tyran upadł sprośnie Wieczny wam honor z pamiątką urośnie. XXXII. A mnie, ze ieszcze ta nie słuzy władza Lubolim Konsul ponim naznaczony Abym stanowił Prawo, że co zgładza Tyranna; dźień ten w Rzymie był święcony? Przećiesz skoro śię Senat z sobą zgadza Wniosę tę prozbę, y skutek nie płony Otrzymam tuszę, y biorę na śię to Ze w dźień zaboiu zawsze będźie święto. XXXIII. Gdy tak y Praetor y Konsul potuszy Zaćiężney zgrai, y kupioney gminie Z koła śię swego w momenćie rozpruszy Po Koniuratow bieząc w tey godźinie, Ktorzy stawiwszy w Kośćiele im uszy Radźi;
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 9
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
