Droga mi służyła w pogodzie aż na miejsce, com miał za dobry prognostyk; ale w Pińszczyznie i od Międzyrzeca pod Połonną, koło Dąbrówki, arcy-niecnotliwą w puszczach miałem drogę, wozy połamałem i kary pod niemi. Stanąłem na miejscu w huku dział i strzelby różnej die 21. Spotykała mnie kozaków i wołochów moich chorągiew za Czudnowem o pół mile. Daj Boże czasik jaki szczęśliwie i zdrowo zmieszkać.
Wielki tydzień i trzy dni świąt odprawiliśmy bez księdza nad mniemanie i chęć naszą, aleśmy należyte nabożeństwo Panu Bogu na cześć odprawowali. Grób Pański ubrany był, u którego od godziny 12 w piątek, godziny kolejno klęczano,
Droga mi służyła w pogodzie aż na miejsce, com miał za dobry prognostyk; ale w Pińszczyznie i od Międzyrzeca pod Połonną, koło Dąbrówki, arcy-niecnotliwą w puszczach miałem drogę, wozy połamałem i kary pod niemi. Stanąłem na miejscu w huku dział i strzelby różnéj die 21. Spotykała mnie kozaków i wołochów moich chorągiew za Czudnowem o pół mile. Daj Boże czasik jaki szczęśliwie i zdrowo zmieszkać.
Wielki tydzień i trzy dni świąt odprawiliśmy bez księdza nad mniemanie i chęć naszą, aleśmy należyte nabożeństwo Panu Bogu na cześć odprawowali. Grób Pański ubrany był, u którego od godziny 12 w piątek, godziny kolejno klęczano,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 74
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, sam i tam przejeżdżając przez Kroże, byłem traktowany u oo. jezuitów dobrze; jedną noc in collegio nocowałem na ich łóżku i pościeli.
Chorągwi kilka z Polskiej litewskich przyszło pod moją komendę na Zmujdź 29 Martii. Ip. kuchmistrz w. księstwa lit., brat mój cioteczny Grużewski, przysłał mi wałacha pięknego cisawego na kwatery, smycz chartów i sforę psów.
Do Tylży do ip. hetmana przyjechałem, gdziem napaści i inuidii na się gwałt znalazł i impostur. W niechęciach czas przetrwaliśmy; zbyłem to Residuum cierpliwością świętą. Bywaliśmy jednak u siebie i u mnie imć często jadał; Tandem wymówiliśmy
, sam i tam przejeżdżając przez Kroże, byłem traktowany u oo. jezuitów dobrze; jedną noc in collegio nocowałem na ich łóżku i pościeli.
Chorągwi kilka z Polskiéj litewskich przyszło pod moją komendę na Zmujdź 29 Martii. Jp. kuchmistrz w. księstwa lit., brat mój cioteczny Grużewski, przysłał mi wałacha pięknego cisawego na kwatery, smycz chartów i sforę psów.
Do Tylży do jp. hetmana przyjechałem, gdziem napaści i inuidii na się gwałt znalazł i impostur. W niechęciach czas przetrwaliśmy; zbyłem to Residuum cierpliwością świętą. Bywaliśmy jednak u siebie i u mnie imć często jadał; Tandem wymówiliśmy
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 131
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
ojcem chrzestnym córeczce.
17^go^ dla pewnych interesów biegłem do Bielicy, tam tylko przenocowawszy, jechałem znowu do Kossowa i już nie wracając się do Rohotnej, wyprawiłem się bardzo niespodzianie ad magnas expostulationes ip. hetmana do obozu, i wyjechałem równo z hetmanem die 24 Martii. Dał mi ip. hetman pięknego wałacha ze wszystkiem, jak wsiąść, cug żmudzinów i szablę turecką. Wyprowadzała ip. hetmanowa i ip. Szemiotowa mężów swoich za mil szesnaście: Tandem żałosne było rozstanie w domu ip. Cybulskiego die 27 Martii. Po drodze wstępowaliśmy do ip. hrabi Krasickiego kasztelana czernichowskiego w Koszyrskim Kamieniu, do ip. Sapiehy wojewody mińskiego
ojcem chrzestnym córeczce.
17^go^ dla pewnych interesów biegłem do Bielicy, tam tylko przenocowawszy, jechałem znowu do Kossowa i już nie wracając się do Rohotnéj, wyprawiłem się bardzo niespodzianie ad magnas expostulationes jp. hetmana do obozu, i wyjechałem równo z hetmanem die 24 Martii. Dał mi jp. hetman pięknego wałacha ze wszystkiém, jak wsiąść, cug żmudzinów i szablę turecką. Wyprowadzała jp. hetmanowa i jp. Szemiotowa mężów swoich za mil szesnaście: Tandem żałosne było rozstanie w domu jp. Cybulskiego die 27 Martii. Po drodze wstępowaliśmy do jp. hrabi Krasickiego kasztelana czernichowskiego w Koszyrskim Kamieniu, do jp. Sapiehy wojewody mińskiego
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 143
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
się jak wychylić przed onymi gachy. Każdy mu satyrowe pokazował rogi. Więc gdy raz obu zbieży, powróciwszy z drogi, Kazawszy ich pachołkom wywlec spod zasłonki, Temu oczy wyłupi, a drugiemu dzwonki, I oboje powiesi żenie za pektorał. Zgadnicież, który lepiej na Wenerze wskórał? Satyr bogów porobił niezwyczajnym czynem, Kiedy wałach Saturnem, ślepy Kupidynem. 111 (P). Nie MISCE SACRA PROFANIS
Był u mnie szlachcic jeden w Wielkonocne święto. Jako zwyczaj, zażywszy, szołdrę z stołu zdjęto. Aż owego szlachcica pachołek premudry, Dopadszy święconego, spuści chyżo w pludry, Zapomniawszy o dziurze pod kolanem nisko, Którą jadąc na koniu przetarło puślisko
się jak wychylić przed onymi gachy. Każdy mu satyrowe pokazował rogi. Więc gdy raz obu zbieży, powróciwszy z drogi, Kazawszy ich pachołkom wywlec spod zasłonki, Temu oczy wyłupi, a drugiemu dzwonki, I oboje powiesi żenie za pektorał. Zgadnicież, który lepiej na Wenerze wskórał? Satyr bogów porobił niezwyczajnym czynem, Kiedy wałach Saturnem, ślepy Kupidynem. 111 (P). NE MISCE SACRA PROFANIS
Był u mnie szlachcic jeden w Wielkonocne święto. Jako zwyczaj, zażywszy, szołdrę z stołu zdjęto. Aż owego szlachcica pachołek premudry, Dopadszy święconego, spuści chyżo w pludry, Zapomniawszy o dziurze pod kolanem nisko, Którą jadąc na koniu przetarło puślisko
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 55
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Lepiej, niżeli strojny, będzie pląsał bity, Nie pomogą chudemu forgi, skrzydła, kity. Jeśli koń owsa nie je, nie może być tęgi, Nie ulżą, jeszcze ciężą nawiązane wstęgi. 397. DO JEDNEGO
Przypatrując się włosom twej głowy i brody: Staryś, a szpakowaty jako źrebiec młody; Staryś wałach, ale znać po tak głupiej mowie, Że tylko ile źrebię masz rozumu w głowie. Człowiekiem cię uważnym twoje lata czynią, A tyś po sierci głupią kobyłą, ba, świnią. O cóż się tedy koźlisz, mój miły Marcinie? Alboś nigdy nie widział szpakowatej świnie? Jednak żebym w tej mierze
Lepiej, niżeli strojny, będzie pląsał bity, Nie pomogą chudemu forgi, skrzydła, kity. Jeśli koń owsa nie je, nie może być tęgi, Nie ulżą, jeszcze ciężą nawiązane wstęgi. 397. DO JEDNEGO
Przypatrując się włosom twej głowy i brody: Staryś, a szpakowaty jako źrebiec młody; Staryś wałach, ale znać po tak głupiej mowie, Że tylko ile źrebię masz rozumu w głowie. Człowiekiem cię uważnym twoje lata czynią, A tyś po sierci głupią kobyłą, ba, świnią. O cóż się tedy koźlisz, mój miły Marcinie? Alboś nigdy nie widział szpakowatej świnie? Jednak żebym w tej mierze
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 170
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
którą odważy się wskoczyć, Po cóż, kiedy nie może więcej, tylko moczyć. Kto uczyni, co może, a kto chce do skonu, Sama go chęć uczyni wolnym od zakonu; Więc na jego zasługi respektując starsze, Już owsa nie żałuję, który-m wydał marsze, Ale go urżnąć każę, żeby mógł z wałachy Chodzić, sposób na stare barzo dobry gachy. Bo na cóż rżą, kark łomią, na co grzebą nogą? I młodszych odrażają, i sami nie mogą. I mój frez żeby przestał lepszych od klacz straszyć, Nic nad to słuszniejszego, jak go owałaszyć. Tak, wierzymli poetom, uczyniono z jurnem, Na
którą odważy się wskoczyć, Po cóż, kiedy nie może więcej, tylko moczyć. Kto uczyni, co może, a kto chce do skonu, Sama go chęć uczyni wolnym od zakonu; Więc na jego zasługi respektując starsze, Już owsa nie żałuję, który-m wydał marsze, Ale go urżnąć każę, żeby mógł z wałachy Chodzić, sposób na stare barzo dobry gachy. Bo na cóż rżą, kark łomią, na co grzebą nogą? I młodszych odrażają, i sami nie mogą. I mój frez żeby przestał lepszych od klacz straszyć, Nic nad to słuszniejszego, jak go owałaszyć. Tak, wierzymli poetom, uczyniono z jurnem, Na
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 173
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
przed którym Gliński uszedł i nad Dnieprem Wojsko rozłożył, ale i tam dogoniony zniesiony z wojskiem, sam ledwie uszedł, czym Car przestraszony, Pokój z Zygmuntem uczynił. Roku 1508. stwierdzony Sejmem. Roku 1509. Król potym przeciwko Wojewodzie Wołoskiemu najezdnikowi Rusi zachorowawszy sam we Lwowie, wysłał z Wojskiem Kamienieckiego Wojewodę Krakowskiego, który Wołochy zabował, i wcale splądrował, Wojsko ich zniósł, najprzedniejszym 50. łby poucinać kazał, a 30. w niewolą wziął, i Królowi przyprowadził, ale potym Wojewoda Wołoski się upokorzył, i przez Władysława Króla Węgierskiego Pokój otrzymał; w czym Decius Gwagnin się zgadza. Roku 1512. Król z Barbarą Córką Grafa Spiskiego się
przed którym Gliński uszedł i nad Dnieprem Woysko rozłożył, ale i tam dogoniony znieśiony z woyskiem, sam ledwie uszedł, czym Car przestraszony, Pokóy z Zygmuntem uczynił. Roku 1508. stwierdzony Seymem. Roku 1509. Król potym przećiwko Wojewodźie Wołoskiemu najezdnikowi Ruśi zachorowawszy sam we Lwowie, wysłał z Woyskiem Kamienieckiego Woyewodę Krakowskiego, który Wołochy zabował, i wcale splądrował, Woysko ich zniósł, nayprzednieyszym 50. łby poućinać kazał, a 30. w niewolą wźiął, i Królowi przyprowadźił, ale potym Wojewoda Wołoski śię upokorzył, i przez Władysława Króla Węgierskiego Pokóy otrzymał; w czym Decius Gwagnin śię zgadza. Roku 1512. Król z Barbarą Córką Grafa Spiskiego śię
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 62
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
publicznie przysiągszy Zygmuntowi, inwestyowany na Księstwo Świeckie Pruskie. Roku 1526. po zmarłym ostatnim Książęciu Mazowieckim Księstwo Mazowieckie do Polski przyłączone. R. 1530 Zygmunt August 10 lat mający Królem Polski koronowany. R. 1531. Petryło Wojewoda Wołoski najezdnik Rusi w liczbie 50000. Wojska, 6000. Polaków przez Tarnowskiego zniesiony i 1000. Wołochów w niewolą wziętych. Roku 1532. w Morawie nad Ołomuńcem widziane 3. Słońca. Roku 1535. Moskwa naszli Litwę i plądrowali, ale przez Tarnowskiego zniesieni Roku 1548. Król Zygmunt w lat 81. Wieku swego w samę Wielkanoc umarł. ZGMUNT AUGUST Syn po nim jeszcze za życia Ojca koronowany nastąpił, i po bezpotomnie
publicznie przyśiągszy Zygmuntowi, inwestyowany na Xięstwo Swieckie Pruskie. Roku 1526. po zmarłym ostatnim Xiążęćiu Mazowieckim Xięstwo Mazowieckie do Polski przyłączone. R. 1530 Zygmunt August 10 lat mający Królem Polski koronowany. R. 1531. Petryło Wojewoda Wołoski najezdnik Ruśi w liczbie 50000. Woyska, 6000. Polaków przez Tarnowskiego zniesiony i 1000. Wołochów w niewolą wźiętych. Roku 1532. w Morawie nad Ołomuńcem widźiane 3. Słońca. Roku 1535. Moskwa naszli Litwę i plądrowali, ale przez Tarnowskiego znieśieni Roku 1548. Krôl Zygmunt w lat 81. Wieku swego w samę Wielkanoc umarł. ZGMUNT AUGUST Syn po nim jeszcze za żyćia Oyca koronowany nastąpił, i po bezpotomnie
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 63
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Czarnecki Oboźny Koronny przeciw Kozakom wyprawiony, ale postrzelony pod Monasteryskami wrócił się, Sejm Brzeski Litt: kontrybucje na wojnę uchwalił, sukurs do Smoleńska naznaczony, i uprowidowanie żywnością Fortecy, Król pod Lwowem lustrował Wojsko ale nie płatne, Moskwa przez Posłów deklarowała się przy Kozakach, Soczawa się Wojsku Polskiemu poddała, Syn Chmielnickiego zbity od Wołochów pretendujący się czynić Wojewodą Moldawskim, Król pod Zwanc[...] m okopał się z[...] ojskiem, i z Hanem Tatarskim się pojednał z nieukontentowaniem Chmielnickiego, że go odstąpił, Bieganowski Chorąży Lwowski posłany do Stambułu dla odnowienia Paktów, które potwierdziwszy wrócił do Polski, zostawiwszy Jana Sobieskiego przytrzymanego od Porty. POLSKA.
Roku 1654. Car Moskiewski wojnę
Czarnecki Oboźny Koronny przećiw Kozakom wyprawiony, ale postrzelony pod Monasteryskami wróćił śię, Seym Brzeski Litt: kontrybucye na woyne uchwalił, sukkurs do Smoleńska naznaczony, i uprowidowanie żywnośćią Fortecy, Król pod Lwowem lustrował Woysko ale nie płatne, Moskwa przez Posłów deklarowała śię przy Kozakach, Soczawa śię Woysku Polskiemu poddała, Syn Chmielnickiego zbity od Wołochów pretendujący śię czyńić Wojewodą Moldawskim, Król pod Zwanc[...] m okopał śię z[...] oyskiem, i ź Hanem Tatarskim śię pojednał z nieukontentowaniem Chmielnickiego, że go odstąpił, Bieganowski Chorąży Lwowski posłany do Stambułu dla odnowienia Paktów, które potwierdziwszy wróćił do Polski, zostawiwszy Jana Sobieskiego przytrzymanego od Porty. POLSKA.
Roku 1654. Car Moskiewski woynę
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 90
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
co miał szczęście pod Bukowiną? Wojewodzie Wołoskiemu i[...] Turkom jak się powódło? z czego Król w toruniu umarł? 5.Król Aleksander gdzie wolności wielkie nadał? gdzie o prym miedzy Senatorami i Duchownemi decydowano? gdzie Król i po jakiej wygranej pochowany? 6.Król Zygmunt I. z jakim szczęściem przeciw Moskwie i Wołochem wojował? Z kim pokój w Wiedniu zawarł? z Prusami i z Księstwem Mazowieckim jak postąpił? W jakich leciech Syna koronował? w którym Roku życia umarł? 7.Zygmunt August które miał Zony? z jakim szczęściem z Moskwą wojował? Z Inflantami, i z Religią co się działo? gdzie Król umarł? 8
co miał szcześćie pod Bukowiną? Wojewodźie Wołoskiemu i[...] Turkom jak śię powodło? z czego Król w toruniu umarł? 5.Król Alexander gdźie wolnośći wielkie nadał? gdźie o prym miedzy Senatorami i Duchownemi decydowano? gdźie Król i po jakiey wygraney pochowany? 6.Król Zygmunt I. z jakim szczęśćiem przećiw Moskwie i Wołochem wojował? Z kim pokóy w Wiedniu zawarł? z Prusami i z Xięstwem Mazowieckim jak postąpił? W jakich lećiech Syna koronował? w którym Roku żyćia umarł? 7.Zygmunt August które miał Zony? z jakim szczęśćiem z Moskwą wojował? Z Inflantami, i z Religią co śię dźiało? gdźie Król umarł? 8
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 109y
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
