10 Inwentarz mienia ruchomego książąt Koreckich z lat 1637-1640 A Rejestr klejnotów, które się dają Jej Mci Paniej Wojewodzicowej bełskiej przez ręce Kscia Jego Mci Pana wołhyńskiego w roku 1637, die 1 maj
Naprzód dawniejsze klejnoty za Kscia Imci Ś. pamięci Karola Koreckiego, kasztelana wołhyńskiego 4, kupione i szacunek onych z regestru własnego kscia jego mci: 1. Kanak diamentowy, od Jana Hogrefa, lubelskiego złotnika, kupiony za fl. 4200
2
10 Inwentarz mienia ruchomego książąt Koreckich z lat 1637-1640 A Rejestr klejnotów, które się dają Jej Mci Paniej Wojewodzicowej bełskiej przez ręce Kscia Jego Mci Pana wołhyńskiego w roku 1637, die 1 maj
Naprzód dawniejsze klejnoty za Kscia Imci Ś. pamięci Karola Koreckiego, kasztelana wołhyńskiego 4, kupione i szacunek onych z regestru własnego kscia jego mci: 1. Kanak diamentowy, od Jana Hogreffa, lubelskiego złotnika, kupiony za fl. 4200
2
Skrót tekstu: InwKorGęb
Strona: 110
Tytuł:
Inwentarz mienia ruchomego książąt Koreckich z lat 1637-1640
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1637 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
diamentowy, wycinany, od Petersona, od do? ślubu dany jest fl. 1600
21. Pierścień diamentowy w obrączkę Jego M.P. Wojewodzicowi Ksna Jej M.T dała fl. 250
Suma klejnotów nieboszczykowskich fl. 15606 fl. 15587 B 1637, die 1 maj. Regestr klejnotów, danych Jej Mci Paniej wojewodzicowej bełskiej i które po śmierci Kscia nieboszczyka Koreckiego 9 przez Kscia Imci Pana wołhyńskiego są kupione
Klejnoty po śmierci Kscia Jego Mci przez Księcia Jego Mci Czartoryskiego, kasztelana wołhyńskiego 10, kupione: 1. Kanaczek diamentowy od Daniela Krakowskiego fl.600
2. Faworek diamentowy, od tegoż fl. 400
3. Zausznice rubinowe
diamentowy, wycinany, od Petersona, od do? ślubu dany jest fl. 1600
21. Pierścień diamentowy w obrączkę Jego M.P. Wojewodzicowi Ksna Jej M.T dała fl. 250
Summa klejnotów nieboszczykowskich fl. 15606 fl. 15587 B 1637, die 1 maj. Regestr klejnotów, danych Jej Mci Paniej wojewodzicowej bełskiej i które po śmierci Kscia nieboszczyka Koreckiego 9 przez Kscia Imci Pana wołhyńskiego są kupione
Klejnoty po śmierci Kscia Jego Mci przez Księcia Jego Mci Czartoryskiego, kasztelana wołhyńskiego 10, kupione: 1. Kanaczek diamentowy od Daniela Krakowskiego fl.600
2. Faworek diamentowy, od tegoż fl. 400
3. Zausznice rubinowe
Skrót tekstu: InwKorGęb
Strona: 111
Tytuł:
Inwentarz mienia ruchomego książąt Koreckich z lat 1637-1640
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1637 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
przydziesz, nie mogę tego znieść przedsięwzięcia; a tak już radniej wolę że ogadają, niżeli bym się z tego szczęścia w patrzeniu W. Mości Pana, miała ogołocać. Kawaler Polski.
Temi podobnemi listeczkami ci miłośnicy zachowywali swe przedsię wzięcia przez nie jaki czas. Jednak nie mogli tego tak sekretnie czynić, żeby Rządce Wojewodzicowego to miało o uszy się nie obijać; a jako J.M. Pan Walewski jemu był rozkazał, żeby mu oznajmował wszelkie Syna swego sprawowanie nie śmiał mu zataić rzecz tak poważną, która napotymby mogla i inne pociągnąć za sobą skutki. Jego Mość Pan Walewski obawiając się żeby tedy Syn jego nie wdał się w
przydźiesz, nie mogę tego znieść przedsięwźięcia; á tak iuż radniey wolę że ogadaią, niżeli bym się z tego scżęśćia w patrzeniu W. Mośći Pana, miała ogołocać. Kawaler Polski.
Temi podobnemi listecżkami ći miłośnicy zachowywali swe przedsię wźięcia przez nie iaki cżas. Jednak nie mogli tego tak sekretnie cżynić, źeby Rządce Woiewodźicowego to miało o uszy się nie obiiáć; á iako J.M. Pan Walewski iemu był rozkazał, źeby mu oznaymował wszelkie Syná swego sprawowanie nie smiał mu zataić rzecz tak powazną, ktora napotymby mogla y inne poćiągnąc zá sobą skutki. Jego Mość Pan Walewski obawiaiąc się źeby tedy Syn iego nie wdał się w
Skrót tekstu: PrechDziałKaw
Strona: 15
Tytuł:
Kawaler polski z francuskiego przetłumaczony
Autor:
Jean de Prechac
Tłumacz:
Jan Działyński
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1722
Data wydania (nie wcześniej niż):
1722
Data wydania (nie później niż):
1722
dobrze potem opłacał i z wielkich labiryntów i kłótni wywodził) w stan święty małżeński wziął. Tę małżonkę jego urodziła księżna Zasławska; a druga siostra tej Herbutownej poszła za Czernego. Z tą spłodził Stanisława, który teraz jest oberszterem j. k. mści przeciwko Kozakom; panię Stanisławskę kasztelankę kamieniecką primi, a secundi nuptus Szczawińskę wojewodzicowę brzeską; drugą córkę panię Krasińskę kasztelankę ciechanowską, starościnę płocką, od tej jest potomstwo. Pierwsza z Stanisławskim tylko córkę miała, którą jej pan Bóg wziął. Trzecię córkę pannę zakonną w klasztorze wieluńskim. Matka tych Osmólska jachała ze zboru pod Zamościem, zlękły się konie wielbłądów, skoczyły z karetą, ona wyskoczyła, spodnica
dobrze potém opłacał i z wielkich labiryntów i kłótni wywodził) w stan święty małżeński wziął. Tę małżonkę jego urodziła księżna Zasławska; a druga siostra tej Herbutownej poszła za Czernego. Z tą spłodził Stanisława, który teraz jest oberszterem j. k. mści przeciwko Kozakom; panię Stanisławskę kasztelankę kamieniecką primi, a secundi nuptus Szczawińskę wojewodzicowę brzeską; drugą córkę panię Krasińskę kasztelankę ciechanowską, starościnę płocką, od tej jest potomstwo. Pierwsza z Stanisławskim tylko córkę miała, którą jej pan Bóg wziął. Trzecię córkę pannę zakonną w klasztorze wieluńskim. Matka tych Osmólska jachała ze zboru pod Zamościem, zlękły się konie wielbłądów, skoczyły z karetą, ona wyskoczyła, spodnica
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 162
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
odprawować przyjdzie tak mizernie, jakom ich mizerniej za wieku mego nigdy nie odprawował. To mój taki żywot bez Wci serca mego! Wczora tłusty czwartek bardzo był chudy, bom się tylko na godzinę zwlókł z łóżka do imp. wojewody ruskiego; gdziem zastał i imp. wojewodzinę kijowską, i p. wojewodzicową rawską, która się rozumiała być opętaną (i wszyscy tak twierdzili), ale nie jest. Wzięliśmy tego dobrą wczora próbę;le coeur, 1'imagination et les vapeurs de la matricesą tej choroby przyczyną. Imp. wojewoda z samą jejmością kłaniają Wci sercu memu, którzy dziś odjeżdżają do domu, jako i
odprawować przyjdzie tak mizernie, jakom ich mizerniej za wieku mego nigdy nie odprawował. To mój taki żywot bez Wci serca mego! Wczora tłusty czwartek bardzo był chudy, bom się tylko na godzinę zwlókł z łóżka do jmp. wojewody ruskiego; gdziem zastał i jmp. wojewodzinę kijowską, i p. wojewodzicową rawską, która się rozumiała być opętaną (i wszyscy tak twierdzili), ale nie jest. Wzięliśmy tego dobrą wczora próbę;le coeur, 1'imagination et les vapeurs de la matricesą tej choroby przyczyną. Jmp. wojewoda z samą jejmością kłaniają Wci sercu memu, którzy dziś odjeżdżają do domu, jako i
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 363
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
łaski nie gubią. A kiedy będziesz pamiętała o tym, Pewna cię czeka fortuny szczodrota, BÓG twój Opiekun, i teraz i potym, Ten ci otworzy do honorów wrota, I toć przyrzeka, czego czas nie zmyje Zeć kwitnąć będą Francuskie Lilie. Na płaczliwe pożegnanie w Kwietniu J. W. z Lubomirskich JORDANOWEJ Wojewodzicowej Bracławskiej z Mężem swoim.
NIe jest czas w kwietniu, łączyć się Plejadom, Z których rzęsiste wypadają wody, Dziwić się musi, kto ich kursu wiadom, Czemu czas dżdżysty ubiegają wprzody, To nie dziw, kiedy Srzeniawa łzy sący Gdy się z swym miłym Jordanem rozłący. Pewnie że nie dziw, bo to sympatyczna
łaski nie gubią. A kiedy będziesz pámiętała o tym, Pewna cię czeka fortuny szczodrota, BOG twoy Opiekun, y teraz y potym, Ten ći otworzy do honorow wrota, Y toć przyrzeka, czego czás nie zmyie Zeć kwitnąć będą Francuskie Lilie. Ná płaczliwe pożegnanie w Kwietniu J. W. z Lubomirskich JORDANOWEY Wojewodzicowey Bracławskiey z Mężem swoim.
NIe iest czás w kwietniu, łączyć się Pleiadom, Z ktorych rzęsiste wypádáią wody, Dziwić się musi, kto ich kursu wiadom, Czemu czás dzdżysty ubiegaią wprzody, To nie dziw, kiedy Srzeniawa łzy sączy Gdy się z swym miłym Jordanem rozłączy. Pewnie że nie dziw, bo to sympatyczna
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 328
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
Sług Jego. 321. Księżnie Zonie Jego winszowanie Imienia Konstancyj. 313. Tasz Księżna w stroju polowym. 315. Cnoty tejże Księżny. 320. O bliźniętach tejże Księżny Synach. 321. Opisanie Retirady Księżnej Lubomirskiej Z. B. 325. Na pożegnanie Damy wyjezdzać mającej z Polski. 328. Na Jordanowej Wojewodzicowej Bracł: 328. J. O. Kścia Ulryka Radziwiła Koniuszego W. X. Lit. wiersz do Autorki. ibid. Reskrypt na ten wiersz. 330.
WIERSZE ŚWIATOWE. POCHWAŁA Lasów od Pasterza. 331. Opisanie oczu ciekawych Akteona. 335. Reskrypt Poecie bojącemu się grzmotów. 337. Na Bobra w sieci
Sług Jego. 321. Xiężnie Zonie Jego winszowanie Imienia Konstanćyi. 313. Tasz Xiężna w stroju polowym. 315. Cnoty teyże Xiężny. 320. O bliźniętach teyże Xiężny Synach. 321. Opisanie Retirady Xiężney Lubomirskiey S. B. 325. Ná pożegnanie Damy wyiezdzać maiącey z Polski. 328. Ná Jordanowey Wojewodzicowey Bracł: 328. J. O. Xcia Ulryka Radziwiła Koniuszego W. X. Lit. wiersz do Autorki. ibid. Reskrypt na ten wiersz. 330.
WIERSZE SWIATOWE. POCHWAŁA Lasow od Pasterza. 331. Opisanie oczu ciekawych Akteona. 335. Reskrypt Pòécie boiącemu się grzmotow. 337. Ná Bobra w sieći
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 347
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
