tak pijać/ dla czego ich też kazał przez kij prze sadzać/ tak iż już teraz mijają. Jeśliś nie zabawny/ możesz i to przeczytać i wiedzieć: Tatarowie rozbijają podpiwszy. nielada przemysł kozińcy wymyślili. Czemu Tatarowie kozim parkiem śmierdzą. Czemu Tatarowie kobylem potem/ kozim parkiem tak jako i Żydzi śmierdzą/ abo woniają? § 82. Fetidè.
WE wszytkim świecie pod słońcem/ niemasz obrzydliwszego narodu/ jako Żydzi i Tatarzy. A iż się tu wniosło pytanie o tym/ czemuby Tatarowie parkotem kozim jako i Żydzi śmierdzieli? Na to powiadają jedni/ iż z przyrodzenia ten smród mają: a drudzy iż z nabycia. Ja
ták piiáć/ dla cżego ich też kazał przez kiy prze sádzáć/ ták iż iuż teraz miiaią. Iesliś nie zábáwny/ możesz y to przecżytáć y wiedźieć: Tátárowie rozbiiaią podpiwszy. nieládá przemysł koźińcy wymyślili. Cżemu Tátárowie koźim párkiem śmierdzą. Cżemu Tátárowie kobylem potem/ koźim párkiem ták iáko y Zydźi śmierdzą/ ábo woniaią? § 82. Fetidè.
WE wszytkim świećie pod słońcem/ niemász obrzydliwszego narodu/ iáko Zydźi y Tátárzy. A iż się tu wniosło pytánie o tym/ cżemuby Tátárowie párkotem koźim iáko y Zydźi śmierdźieli? Ná to powiádáią iedni/ iż z przyrodzenia ten smrod máią: á drudzy iż z nábyćia. Ia
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 68
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
ich i plugastwie szpetnym sprawę daje. Wszakże chociaż Achmeć Afendejowicz i Asan Alejewicz/ i wszyscy Tatarowie brzydko śmierdzą/ także i domy ich smrodem zarażone są/ jednak grosze ich/ których z niezbożnej lichwy i z inszego wydzierstwa pobratinów swoich/ ba i naszych niszcząc/ i z majętności wyzuwając na mnożyli/ bezmała nie woniają/ bo ich daleko czuć. Ale małoć też już Tatarom po groszach/ gdyż zakaz I. Król. M. na przeszłym Sejmie wyszedł/ Scythae enim ac Iudęi olidi sunt atq; hircosi, et deformissimi corpore, ac spurci et sordidi. Tatarowie śmierdziuchowie. Dla tego ich też kozińcami zowią. Ammianus lib. 22
ich y plugástwie szpetnym spráwę dáie. Wszákże choćiaż Achmeć Affendeiowicż y Assan Aleiewicż/ y wszyscy Tátárowie brzydko śmierdzą/ tákże y domy ich smrodem záráżone są/ iednák grosze ich/ ktorych z niezbożney lichwy y z inszego wydźierstwá pobrátinow swoich/ bá y nászych niszcżąc/ y z máiętności wyzuwáiąc ná mnożyli/ bezmáłá nie woniaią/ bo ich dáleko cżuć. Ale máłoć też iuż Tátárom po groszách/ gdyż zákaz I. Krol. M. ná przeszłym Seymie wyszedł/ Scythae enim ac Iudęi olidi sunt atq; hircosi, et deformissimi corpore, ac spurci et sordidi. Tátárowie śmierdźiuchowie. Dla tego ich też kozińcámi zowią. Ammianus lib. 22
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 68
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
. WSzakże Bóg nasz jest na niebie/ czyniąc wszystko co mu się podoba. 4. Ale bałwani ich są śrebro i złoto: robota rąk ludzkich. 5. Usta mają/ a nie mówią: oczy mają/ a nie widzą. 6. Uszy mają/ a nie słyszą: nozdrże mają/ a nie woniają. 7. Ręce mają/ a nie macają: nogi mają/ a nie chodzą: ani wołają gardłem swoim. 8. Niech im podobni będą/ którzy je czynią: i wszyscy którzy w nich dufają. 9. IZraelu dufaj w PAnu: bo on jest pomocnikiem ich/ i tarczą ich. 10. Domie
. WSzákże Bog nász jest ná niebie/ cżyniąc wszystko co mu śię podoba. 4. Ale báłwani ich są śrebro y złoto: robotá rąk ludzkich. 5. Ustá máją/ á nie mowią: ocży máją/ á nie widzą. 6. Vszy máją/ á nie słyszą: nozdrże máją/ á nie woniáją. 7. Ręce máją/ á nie mácáją: nogi máją/ á nie chodzą: áni wołáją gárdłem swojim. 8. Niech im podobni będą/ ktorzy je cżynią: y wszyscy ktorzy w nich dufáją. 9. IZráelu dufaj w PAnu: bo on jest pomocnikiem ich/ y tarczą ich. 10. Domie
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 609
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
