byś nie zmylił Szyków, gdy staniesz w logickich szrankach, Bo pewnie zbłądzisz w tych ścisłych gankach. P. Rysiński in Prov. Cent. 16. n. 99. DO CZYTELNIKA
Póty synod luderski, w którym ani głowy, Ani ogona nie masz z wytwornymi słowy. Więc choć w nim z Hanusami muterki wotują, Przecie o więtszych rzeczach nad swój stan rokują. I boję się z tej schadzki przyjdzie iks Szwanowi Zamyślać o swych rzeczach jako nie błaznowi. Nie pół rzeczy to bowiem zgubić dobre mienie, Za tą radą i stracić wszystko pożywienie. Kalwinem go widzicie niewiasty ochrzciły, Lutra z gęby wydarszy, na śmierć osądziły. Ja
byś nie zmylił Szyków, gdy staniesz w logickich szrankach, Bo pewnie zbłądzisz w tych ścisłych gankach. P. Rysiński in Prov. Cent. 16. n. 99. DO CZYTELNIKA
Póty synod luderski, w którym ani głowy, Ani ogona nie masz z wytwornymi słowy. Więc choć w nim z Hanusami muterki wotują, Przecie o więtszych rzeczach nad swój stan rokują. I boję się z tej schadzki przyjdzie iks Szwanowi Zamyślać o swych rzeczach jako nie błaznowi. Nie pół rzeczy to bowiem zgubić dobre mienie, Za tą radą i stracić wszystko pożywienie. Kalwinem go widzicie niewiasty ochrzciły, Lutra z gęby wydarszy, na śmierć osądziły. Ja
Skrót tekstu: TajRadKontr
Strona: 288
Tytuł:
Tajemna rada
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jezuicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
oczy i usta ogniem poparzone. Taka jednak odmiana rzewna twarzy Pańskiej Nie poruszyła krzczyce bynamniej Tyrańskiej. Ale/ jak obsessowie/ na Pana ziewają; Proposicjej/ ani prawnego nie mają Pamiątka
Postępku prawie nizacz/ i skargi do kołaa Senatorskiego nie masz: a tu wszyscy zgoła Niechcemy/ aby ten łotr żył dłużej wotują/ Mało/ rychło co Biskup rzecze upatrują. Słuchajże wierna duszo/ co za sprawa będzie: I jeśli tu Zbawiciel którego w tym rzędzie Najdzie/ któr by po nim by namniej się skłonił/ Abo przynamniej samej niewinności bronił. Przypatrz się/ jeśli w którym sercu pozostała Cnota/ lub sprawiedliwość miejsce zachowała. A
oczy y vsta ogniem popárzone. Táka iednák odmiáná rzewna twarzy Páńskiey Nie poruszyłá krzczyce bynamniey Tyráńskiey. Ale/ iák obsessowie/ ná Páná źiewáią; Proposicyey/ áni práwnego nie máią Pámiątká
Postępku práwie nizacz/ y skárgi do kołaá Senatorskiego nie mász: á tu wszyscy zgołá Niechcemy/ áby ten łotr żył dłużey wotuią/ Máło/ rychło co Biskup rzecze vpátruią. Słuchayże wierna duszo/ co zá spráwá będźie: I ieśli tu Zbáwićiel ktorego w tym rzędźie Naydźie/ ktor by po nim by namniey się skłonił/ Abo przynamniey sámey niewinnośći bronił. Przypátrz się/ iesli w ktorym sercu pozostáłá Cnotá/ lub spráwiedliwość mieysce záchowáłá. A
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 26.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
wszelakich trudności/ któremi przegrażał: Owa Parys to wszytko za lekkość poważał. Co bacząc Menelaus/ listy rozpisawszy Do wszystkich Greckich Książąt/ wskok je rozesławszy Prosił/ by mu pomocy w tej mierze dodali: Tak nieszczęsnej przygody wszyscy litowali. Bowiem bez omieszkania lud mężny zebrawszy/ I do Aulidy miasta/ wespół się zjechawszy: Wotują prędko jachać w jego majętności/ By mocą powetować mogli takiej złości. By nawet i spustoszyć mieli wszystkę Troją/ Na toć jużeż umyślnie jednostajnie stoją. Do której to potrzeby człeka rycerskiego/ Przez mię żąda Wmości/ towarzysza swego. Abyś Wmość z ludem swym przybyć nie litował/ Tak żałosnej przygody z Paryża wetował.
wszelákich trudnośći/ ktoremi przegrażał: Owa Paryz to wszytko zá lekkość poważał. Co bacząc Menelaus/ listy rozpisawszy Do wszystkich Greckich Xiążąt/ wskok ie rozesławszy Prośił/ by mu pomocy w tey mierze dodáli: Ták nieszczęsney przygody wszyscy litowáli. Bowiem bez omieszkánia lud mężny zebrawszy/ Y do Aulidy miástá/ wespoł się ziáchawszy: Wotuią prędko iácháć w iego máiętnośći/ By mocą powetowáć mogli tákiey złośći. By náwet y spustoszyć mieli wszystkę Troią/ Ná toć iużeż vmyślnie iednostáynie stoią. Do ktorey to potrzeby człeká rycerskiego/ Przez mię żąda Wmośći/ towárzyszá swego. Abyś Wmość z ludem swym przybydź nie litował/ Ták żáłosney przygody z Paryzá wetował.
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: D2v
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
. Decjusza Brutusa człowieka młodego Admirałem udziałał/ armatę mu morską/ nawy Francuskie. Z Piktonów/ Santonów/ i z inszych spokojnych krain sprowadzone polecił/ i skoroby czas sposobny do żeglowania upa- Cezar drogę przez Alpes otwiera. Zamysły Francuzów. 1. Księgi III. o wojnie Francuskiej. 2. 3. 4. Wotują o tym Rzymianie. Votum 1. Votum 2. lepsze. Francuzi Rzymian dobywają G. Juliusza Cezara Duszno Rzymianom. Wycieczka Rzymska. Zwycięstwo. Po szkodzie mądry Rzymianin. Cezar Iliryku. Księgi III. o wojnie Francuskiej. Weneci rebelizują. I drudzy. Cezar morską wojnę gotuje. G. Juliusza Cezara Duma Wenecka.
. Decyuszá Brutusá człowieká młodego Admirałem vdźiáłał/ ármatę mu morską/ nawy Fráncuskie. Z Piktonow/ Santonow/ y z inszych spokoynych kráin sprowádzone polećił/ y skoroby czás sposobny do żeglowánia vpá- Cezár drogę przez Alpes otwiera. Zamysły Fráncuzow. 1. Kśięgi III. o woynie Fráncuskiey. 2. 3. 4. Wotuią o tym Rzymiánie. Votum 1. Votum 2. lepsze. Fráncuźi Rzymian dobywáią G. Iuliuszá Cezárá Duszno Rzymiánom. Wyćieczká Rzymska. Zwyćięstwo. Po szkodźie mądry Rzymiánin. Cezár Illiryku. Kśięgi III. o woynie Fráncuskiey. Weneći rebelizuią. Y drudzy. Cezár morską woynę gotuie. G. Iuliuszá Cezárá Dumá Wenecka.
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 61.
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
