Województwa i Powiaty obierają Deputatów, którym bezpieczeństwo obwarowane takie jako i Koronnym Roku 162[...] . ani Dekretów tego Trybunału może znosić Sejm 16[...] 8. i 1647. Deputaci Litewscy przysięgają na Z[...] kret w Izbie i na Sprawiedliwości akceleracją 1647.
Marszałek Trybunału Litt: obrany przysiąc powinien na sprawiedliwe przywołanie Spraw z Regestru, jak się kto wpisze w Kancelaryj, i nie powinien żadnych depaktacyj czynić, ani cierpieć, ani eksakcyj pozwolić przez Substytutów 1647. 1667. Do tejże przysięgi i obligacyj należy Substytut na miejscu Marszałka zasiadający 1670.
Marszałek wraz z Deputatami Dekreta i Sprawy wszystkie podpisować powinien, i pilnować żeby nie przeskakiwano z Regestru Spraw 1647.
Duchowni Deputaci Litewscy
Województwa i Powiaty obierają Deputatów, którym bespieczeństwo obwarowane takie jako i Koronnym Roku 162[...] . ani Dekretów tego Trybunału może znośić Seym 16[...] 8. i 1647. Deputaći Litewscy przyśięgają na S[...] kret w Izbie i na Sprawiedliwośći akceleracyą 1647.
Marszałek Trybunału Litt: obrany przyśiądz powinien na sprawiedliwe przywołanie Spraw z Regestru, jak śię kto wpisze w Kancellaryi, i nie powinien żadnych depaktacyi czynić, ani ćierpieć, ani exakcyi pozwolić przez Substytutów 1647. 1667. Do teyże przyśięgi i obligacyi należy Substytut na mieyscu Marszałka zaśiadający 1670.
Marszałek wraz z Deputatami Dekreta i Sprawy wszystkie podpisować powinien, i pilnować żeby nie przeskakiwano z Regestru Spraw 1647.
Duchowni Deputaći Litewscy
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 258
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
tego uczy/ przetoż i pogaństwo samo/ tegoż nauczało uczniów swych/ że Diis, parẽ-Parentibus praeceptoribus nunquam satos; Bogu/ rodzicom/ nauczycielom nigdy dobrodziejstwa oddane przystojnie być nie mogą. Samasz Akademia Krakowska/ zwyczajem swym starodawnym/ gdy dyscypuły nowe w metrikę/ abo rejestr studentów swych wpisuje/ żadnego znich nie wpisze/ aże wprzód między inszymi artykułami na ten też przysięże, że ma bonum vniuersitatis promouere; przysięga jego obwięzując że ma być łaskaw/ i forytować Akademia; a jeśli do tego tak ostro obowiązująca ucznie swe zaraz na początku jeszcze ich nie uczywszy/ naganiona słusznie wtym być nie może czemu P. Pleban gani Jezuity/ że
tego vcży/ przetosz y pogáństwo sámo/ tegosz náuczáło vcżniow swych/ że Diis, parẽ-Parentibus praeceptoribus nunquam satos; Bogu/ rodźicom/ náuczycielom nigdy dobrodźieystwá oddáne przystoynie bydź nie mogą. Sámász Akádemia Krákowska/ zwyczáiem swym stárodawnym/ gdy dyscypuły nowe w metrikę/ ábo reiestr studentow swych wpisuie/ żadnego znich nie wpisze/ áże wprzod między inszymi artikułámi ná ten tesz przysięże, że ma bonum vniuersitatis promouere; przyśięga iego obwięzuiąc że ma bydź łaskaw/ y forytowáć Akádemia; á ieśli do tego ták ostro obowiązuiąca vcżnie swe záraz ná początku ieszcże ich nie vcżywszy/ nágániona słusznie wtym bydź nie może cżemu P. Pleban gáni Iezuity/ że
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 15
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Jać tego nie pamiętam; lecz szlachectwo chodzi Po ojcu, nie po matce; choćby i tak było, Wieleż się dzisia szlachty w chłopy obróciło? Czemuż bym i ja nie miał szlachcicem być z chłopa? Wżdy gotują kucharze miasto sarna skopa. Czemuż chłopi nie kraczą, gdy się do ich cechu Szlachcic wpisze? A szlachta bij zabij do zdechu: Wdziejeli chłop karmazyn lub ski do przezwiska Przyda, ptacy na sowę z daleka i z bliska.” Tak bywało przed laty. Aksamitna dzisia, Sobola będzie abo ferezyja rysia Na chłopku, choćby mu też dobra i barania, Nikt nań nie kracze, owszem, z
Jać tego nie pamiętam; lecz szlachectwo chodzi Po ojcu, nie po matce; choćby i tak było, Wieleż się dzisia szlachty w chłopy obróciło? Czemuż bym i ja nie miał szlachcicem być z chłopa? Wżdy gotują kucharze miasto sarna skopa. Czemuż chłopi nie kraczą, gdy się do ich cechu Szlachcic wpisze? A szlachta bij zabij do zdechu: Wdziejeli chłop karmazyn lub ski do przezwiska Przyda, ptacy na sowę z daleka i z bliska.” Tak bywało przed laty. Aksamitna dzisia, Sobola będzie abo ferezyja rysia Na chłopku, choćby mu też dobra i barania, Nikt nań nie kracze, owszem, z
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 75
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
CECH WPISZE, TEGO NIECH PILNUJE
Jeśliś został szlachcicem, staraj o szlacheckie, Jeśli księdzem, porzucze obyczaje świeckie; Żołnierzem? miejże konia, do niego rynsztunek; Jeśli kaczmarzem, owies, siano, słomę, trunek; Senatorem? powagę, byle nie przy pysze. Owo zgoła, do jakiej kto się szarże wpisze, Do tej niechaj stosuje. Żakeś? pilnuj szkoły; Gospodarz? miej pług, brony, wóz, konie i woły. Jeśliś żonaty, statkuj, zwłaszcza mając dzieci. Często jeden występny cały cech oszpeci. Jeśliś brodę zapuścił, niech za cię nie sroma: Z bydłem żyje w oborze i kozieł
CECH WPISZE, TEGO NIECH PILNUJE
Jeśliś został szlachcicem, staraj o szlacheckie, Jeśli księdzem, porzućże obyczaje świeckie; Żołnierzem? miejże konia, do niego rynsztunek; Jeśli kaczmarzem, owies, siano, słomę, trunek; Senatorem? powagę, byle nie przy pysze. Owo zgoła, do jakiej kto się szarże wpisze, Do tej niechaj stosuje. Żakeś? pilnuj szkoły; Gospodarz? miej pług, brony, wóz, konie i woły. Jeśliś żonaty, statkuj, zwłaszcza mając dzieci. Często jeden występny cały cech oszpeci. Jeśliś brodę zapuścił, niech za cię nie sroma: Z bydłem żyje w oborze i kozieł
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 283
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
tylko w las między wilki, z domu. To pieścić i nad duszę plugastwo przekładać, Której, choć ciało zgnije, nie możesz postradać, Którą, robakiem bywszy tak marnym, tak drobnym, Równymeś się aniołom, Bogu stał podobnym, Która cię z tej katusze trosk, żalów i bólów W nieśmiertelny niebieskich poczet wpisze królów. Obacz, porwi się z grzechów, niech gnuśny wół orze, Niech, gdy się swojej wstydzi, w cudzej chodzi skórze. Dość mu słomy. Duszę strój, karm, pój i pieść, bo ta, Gdy cię ciało w grób, z grobu weźmie do żywota. 441. ŻYWOT LUDZKI
Potkawszy się
tylko w las między wilki, z domu. To pieścić i nad duszę plugastwo przekładać, Której, choć ciało zgnije, nie możesz postradać, Którą, robakiem bywszy tak marnym, tak drobnym, Równymeś się aniołom, Bogu stał podobnym, Która cię z tej katusze trosk, żalów i bólów W nieśmiertelny niebieskich poczet wpisze królów. Obacz, porwi się z grzechów, niech gnuśny wół orze, Niech, gdy się swojej wstydzi, w cudzej chodzi skórze. Dość mu słomy. Duszę strój, karm, pój i pieść, bo ta, Gdy cię ciało w grób, z grobu weźmie do żywota. 441. ŻYWOT LUDZKI
Potkawszy się
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 445
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
