Kondratowiczowie? Ciebie nie wspomnię i z twoim rodakiem, Wam nie z ordyńcem, ale z srogim jakim Bić się gigantem. Któż takich zwojuje, Gdy we złym razie brat brata ratuje? Co wam też z pola uciecze, ostatek Wypadszy z Baru w pień wytnie Rogatek. A wasze boje, wasze krwawe szyki Niech Urbanowicz wpisuje w kroniki: Ow to wasz mędrzec, który na popisie Siedział na mule w zupełnym kirysie. Temuć najlepiej, zna się z Tatarami, Zjadł pół kobyły pod Gołogorami. Co mi też świeżo przywieziono z Rygi, Pstrągi, łososie, minogi, ostrygi: Z ubogiej, ale uprzejmej ochoty Posyłam lubej braciej na suchoty.
Kondratowiczowie? Ciebie nie wspomnię i z twoim rodakiem, Wam nie z ordyńcem, ale z srogim jakim Bić się gigantem. Ktoż takich zwojuje, Gdy we złym razie brat brata ratuje? Co wam też z pola uciecze, ostatek Wypadszy z Baru w pień wytnie Rogatek. A wasze boje, wasze krwawe szyki Niech Urbanowicz wpisuje w kroniki: Ow to wasz mędrzec, ktory na popisie Siedział na mule w zupełnym kirysie. Temuć najlepiej, zna się z Tatarami, Zjadł poł kobyły pod Gołogorami. Co mi też świeżo przywieziono z Rygi, Pstrągi, łososie, minogi, ostrygi: Z ubogiej, ale uprzejmej ochoty Posyłam lubej braciej na suchoty.
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 450
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
wiarą gorącą ofiarowali onego i siebie do tej Przeczystej Panny Cerkwie Pieczarskiej/ pieszo pątnowac/ tydniów kilka na Świętą Bracią porobić/ i tym usłużyć/ i wnet (o Panie dziwny w miłosierdziu twoim; o Panno Cudowna w intercessyej twojej: O Święci Ojcowie znaczni w skorej pomocy waszej) zmarły Mikołaj z regestru wymazany bezdusznych/ wpisuje się w Katalog żywych/ i powstaje/ mówić zlekka poczyna/ i wielmi utiskuje na ranę ością zadaną. Na co z bojaźnią patrząc wkoło stojący/ wielkim głosem nawysokości Pana mieszkającego wielbili/ Przenajczystszą Niebios Heroinę wysławowali/ z służebnikami jej Świętymi Ojcami Pieczarskimi/ której aby obietnicę swą oddali nazajutrz z zmartwychwstałym pieszo poszli do
wiárą gorącą ofiárowáli onego y śiebie do tey Przeczystey Pánny Cerkwie Pieczárskiey/ pieszo pątnowác/ tydniow kilká ná Swiętą Bráćią porobić/ y tym vsłużyć/ y wnet (o Pánie dźiwny w miłośierdźiu twoim; o Pánno Cudowna w intercessyey twoiey: O Swięći Oycowie znáczni w skorey pomocy wászey) zmárły Mikołay z regestru wymázány bezdusznych/ wpisuie się w Kátálog żywych/ y powstáie/ mowić zlekka poczyna/ y wielmi vtiskuie ná ránę ośćią zádáną. Ná co z boiáźnią pátrząc wkoło stoiący/ wielkim głosem náwysokośći Páná mieszkáiące^o^ wielbili/ Przenayczystszą Niebios Heroinę wysłáwowáli/ z służebnikámi iey Swiętymi Oycámi Pieczárskimi/ ktorey áby obietnicę swą oddáli nazáiutrz z zmartwychwstáłym pieszo poszli do
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 187.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
, starałem się o ten pogrzeb. Sprowadziłem 324 księży ritus latini, a ritus graeci uniti było 150. Celebrował pierwszy dzień sumę rekwialną ksiądz Buchowiecki, kanonik łucki, kustosz brzeski, surogator konsystorza janowskiego, a kazanie miał ksiądz Kamiński, jezuita z Lublina sprowadzony, które to kazanie od słowa do słowa tu się wpisuje:
„Filii Ekscelsi omnes, vos autem sicut homines moriemini et sicut unus de principibus cadetis” (Psalm 81) Jesteście bogami i wszyscy synami Najwyższego, lecz wy pomrzecie jak ludzie, jak jeden mąż, książęta, poupadacie (Ks. Psalmów, 81, 6).
„In nidulo meo moriar et sicut Phoeniks
, starałem się o ten pogrzeb. Sprowadziłem 324 księży ritus latini, a ritus graeci uniti było 150. Celebrował pierwszy dzień sumę rekwialną ksiądz Buchowiecki, kanonik łucki, kustosz brzeski, surogator konsystorza janowskiego, a kazanie miał ksiądz Kamiński, jezuita z Lublina sprowadzony, które to kazanie od słowa do słowa tu się wpisuje:
„Filii Excelsi omnes, vos autem sicut homines moriemini et sicut unus de principibus cadetis” (Psalm 81) Jesteście bogami i wszyscy synami Najwyższego, lecz wy pomrzecie jak ludzie, jak jeden mąż, książęta, poupadacie (Ks. Psalmów, 81, 6).
„In nidulo meo moriar et sicut Phoenix
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 476
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
zasłużonym, bogatym, pełnym sławy, obrazami sławnych przodków swoich obitym i ozdobionym, rodzili. W ten dom chcąc was wprowadzić, abyście go napatrzyli, przypominam Urbana VIII papieża w Rzymie nadgrobek taki: zza trumny wygląda papież, herbowne jego pszczoły, jedna tam, druga sam, rozchodzą się i rozlatują, a śmierć wpisuje w księgę zmarłych papieżów, i napisano: Urban VIII, przed nim w otwartej księdze znać napisane imię Grzegorza XV, na wyższej karcie Pawła V, a zaś wyżej ledwo już litery znać wyrażające imiona papieżów przeszłych.
Biorę i ja nie od śmierci, ale z herbownego Matuszewiców Łabędzia pióro i nim dla potomnych pamięci i dla
zasłużonym, bogatym, pełnym sławy, obrazami sławnych przodków swoich obitym i ozdobionym, rodzili. W ten dom chcąc was wprowadzić, abyście go napatrzyli, przypominam Urbana VIII papieża w Rzymie nadgrobek taki: zza trumny wygląda papież, herbowne jego pszczoły, jedna tam, druga sam, rozchodzą się i rozlatują, a śmierć wpisuje w księgę zmarłych papieżów, i napisano: Urban VIII, przed nim w otwartej księdze znać napisane imię Grzegorza XV, na wyższej karcie Pawła V, a zaś wyżej ledwo już litery znać wyrażające imiona papieżów przeszłych.
Biorę i ja nie od śmierci, ale z herbownego Matuszewiców Łabędzia pióro i nim dla potomnych pamięci i dla
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 482
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
; i tak nie tylo dla siebie/ ale dla dobra pospolitego/ któremu służą wtym/ to czynią. Akademia Krakowska z kąd proszę bierze na Bakałarze/ Mistrze/ Doktory/ i Profesory/ aza nie ze swych dyscypułów? Czyli ich nie dla pospolitego pożytku przyjmuje/ tym samym/ gdy ich wliczbę swych creatur wpisuje/ godnościami one i tytułmi zdo- biąc? azaby kto śmiał to zadać Akademii/ że to czyniąc sobie tylo gali. Przetoż Jezuici tym samym/ że na takąż robotę którą na pańszczyźnie odprawić powinni/ proszących się przyjmują/ dla pospolitego dobra to czynią. Jeśli się też przypatrzemy jako wiele ze szkół Jezuickich co
; y ták nie tylo dla siebie/ ále dla dobrá pospolitego/ ktoremu służą wtym/ to czynią. Akádemia Krákowska z kąd proszę bierze ná Bákáłarze/ Mistrze/ Doktory/ y Professory/ áza nie ze swych dyscypułow? Cżyli ich nie dla pospolitego pożytku przyimuie/ tym sámym/ gdy ich wliczbę swych creátur wpisuie/ godnośćiámi one y tytułmi zdo- biąc? ázaby kto smiał to zádáć Akádemiey/ że to czyniąc sobie tylo gali. Przetosz Iezuići tym sámym/ że ná tákąż robotę ktorą ná páńszcżyźnie odpráwić powinni/ proszących sie przyimuią/ dla pospolitego dobrá to czynią. Ieśli się tesz przypátrzemy iáko wiele ze szkoł Iezuickich co
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 11
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
się brzydzą; i rozum sam tego uczy/ przetoż i pogaństwo samo/ tegoż nauczało uczniów swych/ że Diis, parẽ-Parentibus praeceptoribus nunquam satos; Bogu/ rodzicom/ nauczycielom nigdy dobrodziejstwa oddane przystojnie być nie mogą. Samasz Akademia Krakowska/ zwyczajem swym starodawnym/ gdy dyscypuły nowe w metrikę/ abo rejestr studentów swych wpisuje/ żadnego znich nie wpisze/ aże wprzód między inszymi artykułami na ten też przysięże, że ma bonum vniuersitatis promouere; przysięga jego obwięzując że ma być łaskaw/ i forytować Akademia; a jeśli do tego tak ostro obowiązująca ucznie swe zaraz na początku jeszcze ich nie uczywszy/ naganiona słusznie wtym być nie może czemu P
się brzydzą; y rozum sam tego vcży/ przetosz y pogáństwo sámo/ tegosz náuczáło vcżniow swych/ że Diis, parẽ-Parentibus praeceptoribus nunquam satos; Bogu/ rodźicom/ náuczycielom nigdy dobrodźieystwá oddáne przystoynie bydź nie mogą. Sámász Akádemia Krákowska/ zwyczáiem swym stárodawnym/ gdy dyscypuły nowe w metrikę/ ábo reiestr studentow swych wpisuie/ żadnego znich nie wpisze/ áże wprzod między inszymi artikułámi ná ten tesz przysięże, że ma bonum vniuersitatis promouere; przyśięga iego obwięzuiąc że ma bydź łaskaw/ y forytowáć Akádemia; á ieśli do tego ták ostro obowiązuiąca vcżnie swe záraz ná początku ieszcże ich nie vcżywszy/ nágániona słusznie wtym bydź nie może cżemu P
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 15
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
oprócz Konstantynopolitańskich, które mają przywilej, i to tylko na Perze i Galacie Przedmieściach Stambulskich. W Stan Małżeński wstępują Turcy przed swemi Kadiami, to jest Sędziami ( bo i ci u nich Duchowni:) Tam Mąż sam stanie, oprawę deklaruje żonie pewną, i własną po śmierci, lub po separacyj, Kadia w Księgi wpisuje. Imieniem żony przy tym ślubie i intercyzie ma być Ociec, Brat, albo krewny poblizszy. Wolno Turkom pojąć żonę jakiejkolwiek Religii, byle mądrej, Księgi, Prawa, Pisma osobie mającej. Zon więcej nad cztery podlejszym Turkom mieć nie wolno, nie z Alkoranu, lea z Prawa pospolitego. Co distinctiores, bogacze,
oprocz Konstantynopolitáńskich, ktore maią przywiley, y to tylko ná Perze y Gálacie Przedmieściach Stambulskich. W Stan Małżeński wstępuią Turcy przed swemi Kadyámi, to iest Sędźiami ( bo y ci u nich Duchowni:) Tam Mąz sam stanie, opráwę deklaruie żonie pewną, y włásną po śmierci, lub po separácyi, Kádya w Księgi wpisuie. Imieniem żony przy tym ślubie y intercyzie má bydź Ociec, Brát, albo krewny poblizszy. Wolno Turkom poiąć żonę iákieykolwiek Religii, byle mądrey, Księgi, Práwa, Pisma osobie máiącey. Zon więcey nád cztery podleyszym Turkom mieć nie wolno, nie z Alkoránu, lea z Práwa pospolitego. Co distinctiores, bogácze,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 494
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
nikt inny, pod karaniem dworskim.
3619. (949) Sprawa szósta — Stanęli coram iudicio praesenti Kasper Korda i Błażej Slazyk, z których Błażej Slazyk upraszał coram iudicio, aby zgoda jego z Kasprem Kordą in materia kupionego zarębku połowy ad acta praesentia indukowana była, czyniąc tedy zadosyć rekwizycji jego, zgoda uczyniona miedzy niemi wpisuje się ad acta praesentia, którą uczynili między sobą medio instrumento, którego tenor jest taki: Między Kasprem Kordą a Błażejem Slazykiem, który Błażej Slaga kupuje pół zarębka u Kordy za tynfów 50, a to takim prawem, że tylko puko będzie żył Slaga i Regina, zona jego, a zas po śmierci Błazeja Slagi
nikt inny, pod karaniem dworskim.
3619. (949) Sprawa szosta — Stanęli coram iudicio praesenti Kasper Korda y Błazey Slazyk, z ktorych Błazey Slazyk upraszał coram iudicio, aby zgoda iego z Kasprem Kordą in materya kupionego zarębku połowy ad acta praesentia indukowana była, czyniąc tedy zadosyc requizycyi iego, zgoda uczyniona miedzy niemi wpisuie sie ad acta praesentia, ktorą uczynili między sobą medio instrumento, ktorego tenor iest taki: Między Kasprem Kordą a Błazeiem Slazykiem, ktory Błazey Slaga kupuie puł zarębka u Kordy za tynfow 50, a to takim prawem, że tylko puko będzie żył Slaga y Regina, zona iego, a zas po smierci Błazeya Slagi
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 396
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
obydwóch braci mieć powinien. leżeliby zaś Jasiek miał szkodę jaką robić któremu z tych braci albo kłotnie między niemi czynić, za doświadczeniem i dowiedzeniem mu tego sądownie, na ten czas od wszytkiego dziedzictwa czyli wymowy, którą teraz trzyma, odpadać będzie powinien. — NB. Szymkowi Skowronkowi oddali zło. 100, dlatego się wpisuje. (Ij. 351)
3740. (1070) Sprawa szósta — Między Agnieszką Szperczyną, wdową, z synami dwiema lakubem i Maciejem także z córkami piącią, starszą zamężną Agnieszką, drugą Reyną starszą, z trzecią Reyną młodszą, czwartą ladwigą, z piątą Kaską, z Męża lozka Szperki spłodzonemi, nieboszczyka,
obydwoch braci miec powinien. leżeliby zaś Iasiek miał szkodę iaką robić ktoremu z tych braci albo kłotnie między niemi czynic, za doswiadczeniem y dowiedzeniem mu tego sądownie, na ten czas od wszytkiego dziedzictwa czyli wymowy, ktorą teraz trzyma, odpadac będzie powinien. — NB. Szymkowi Skowronkowi oddali zło. 100, dlatego się wpisuie. (II. 351)
3740. (1070) Sprawa szosta — Między Agnieszką Szperczyną, wdową, z synami dwiema lakubem y Macieiem także z corkami piącią, starszą zamężną Agnieszką, drugą Reyną starszą, z trzecią Reyną młodszą, czwartą ladwigą, z piątą Kaską, z męza lozka Szperki spłodzonemi, nieboszczyka,
Skrót tekstu: KsKasUl_4
Strona: 422
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
i różne insze roboty ciężkie/ tak długo/ póki ich Oficjerowie ludzi do wojny potrzebujący z tamtąd nie wydźwigną. Kiedy im do tego przyjdzie/ dają im złożenie w Izbach Janczarskich w Konstantynopolu. Nie zażywają żadnej inszej ceremonii przy przyjmowaniu ich/ tylko że ich po imieniu własnym zawołają przy Komisarzu/ który je do Regestru Cesarskiego wpisuje. Kiedy się prezentują/ idą jeden za drugim/ starszy zawsze wprzód/ a każdy trzyma za kraj suknie towarzysza przed sobą idącego. Jako prędko imię którego wpiszą do Regestru/ bieży wszytkim pędem do Oda Baszy, to jest/ do starszego nad Izbą/ który go uderzy dłonią za ucho kiedy go mija/ na znak
y rożne insze roboty ćięszkie/ ták długo/ poki ich Officierowie ludźi do woyny potrzebuiący z támtąd nie wydźwigną. Kiedy im do tego przyidźie/ dáią im złożenie w Izbách Iánczarskich w Konstántynopolu. Nie záżywáią żadney inszey ceremoniey przy przyimowániu ich/ tylko że ich po imieniu własnym záwołáią przy Kommisarzu/ ktory ie do Regestru Cesárskiego wpisuie. Kiedy się prezentuią/ idą ieden zá drugim/ stárszy záwsze wprzod/ á kożdy trzyma zá kray suknie towárzyszá przed sobą idącego. Iáko prętko imię ktorego wpiszą do Regestru/ bieży wszytkim pędem do Oda Baszy, to iest/ do stárszego nád Izbą/ ktory go vderzy dłonią zá vcho kiedy go miiá/ ná znák
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 227
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
