przejrzenie Wzięli,że o ich koszcie piękne miał ćwiczenie W przednich akademiach na placu Palady, Kędy zwycięzco w drogie czekają zakłady. Tam choć w tak młodym wieku, często jednak z tymi, Którzy w nim i w nauce były dojrzałymi, Stawał z zdumieniem wszytkich i jak Stephan prawy, Lubo niedawnej jeszcze w tych gonitwach wprawy, Już na ostatnim prawie życia swogo zgonie Zjechał z placu z triumfem w zwycięskiej koronie. A palmę niewinności, którą uniosł wcale, Pewnie mu na ostatnim dadzą trybunale. Tam go pod niezwiędłymi wszelkich cnot wieńcami, Między świętymi da Bóg ujrzym młodzieńcami. Śmiertelnego zaś ciała popiół rozsypany, Lubo dalekiej od nas ziemi jest oddany
przejrzenie Wzięli,że o ich koszcie piękne miał ćwiczenie W przednich akademiach na placu Palady, Kędy zwycięzco w drogie czekają zakłady. Tam choć w tak młodym wieku, często jednak z tymi, Ktorzy w nim i w nauce były dojrzałymi, Stawał z zdumieniem wszytkich i jak Stephan prawy, Lubo niedawnej jeszcze w tych gonitwach wprawy, Już na ostatnim prawie życia swogo zgonie Zjechał z placu z tryumfem w zwycięskiej koronie. A palmę niewinności, ktorą uniosł wcale, Pewnie mu na ostatnim dadzą trybunale. Tam go pod niezwiędłymi wszelkich cnot wieńcami, Między świętymi da Bog ujrzym młodzieńcami. Śmiertelnego zaś ciała popioł rozsypany, Lubo dalekiej od nas ziemi jest oddany
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 432
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
Linią z Celami, Odległości niedostępnej, temin N. A na którym podziale ściany mn, Węgielnice nmc, linia Celowa stanie, ten pokaże liczbę łokci Odległości MN bez inszego rachunku i prace. Demonstracją czytaj w Nauce 29. tej Zabawy 7. PRZESTROGA. I. JEżeliby przyszło ustąpić od M do B, nie wprawo, ale wlewo: wywrócisz Węgielnicę nmc, aby spód był wierzchni, i zatkniesz ją na E, rękojeść wierzchnią Tablicę. A gdy zachowasz naukę § tego, wynajdziesz Odległość MN, z ustępu w lewo. Jeżęliby zaś Węgielnica, nie miała od spodu podziałów, tylko na wierzchu. Tedy na pierwszej stacyj M,
Liniią z Celámi, Odległośći niedostępney, temin N. A ná ktorym podżiale śćiány mn, Węgielnice nmc, liniia Celowa stánie, ten pokaże liczbę łokći Odległośći MN bez inszego ráchunku y prace. Demonstrácyą czytay w Náuce 29. tey Zábáwy 7. PRZESTROGA. I. IEżeliby przyszło vstąpić od M do B, nie wpráẃo, ále wlewo: wywroćisz Węgielnicę nmc, áby spod był wierzchni, y zátkniesz ią ná E, rękoieść wierzchnią Tablicę. A gdy záchowasz naukę § tego, wynaydźiesz Odległość MN, z vstępu w lewo. Ieżęliby záś Węgielnicá, nie miáłá od spodu podźiałow, tylko ná wierzchu. Tedy ná pierwszey stácyi M,
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 54
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
8. Rzekł tedy Abram do Lota: Niech proszę niebędzie swaru miedzy mną i miedzy tobą: także miedzy pasterzmi mojemi i miedzy pasterzmi twojemi: ponieważesmy bracia. 9. Iza niewszystka ziemia jest przed obliczem twojem? odłącz się proszę odemnie/ jeśli wlewo poijdziesz, ja pójdę w prawo/ a jeśli ty wprawo/ ja się udam wlewo. 10. Tedy podniósłszy Lot oczy swe/ obaczył wszystkę równinę nad Jordanem/ iż wszystka wilgotna była przed tym niż zatracił Pan Sodomę i Gomorrhę/ jako Sad Pański i jako ziemia Egipska idąc do Sohar. 11. I obrał sobie Lot wszystkę onę równinę nad Jordanem/ i odszedł Lot
8. Rzekł tedy Abrám do Lothá: Niech proszę niebędźie swaru miedzy mną y miedzy tobą: tákże miedzy pásterzmi mojemi y miedzy pásterzmi twojemi: ponieważesmy bráćia. 9. Iza niewszystká źiemiá jest przed obliczem twojem? odłącz śię proszę odemnie/ jeśli wlewo poijdźiesz, ia pojdę w práwo/ á ieśli ty wpráwo/ ia śię udam wlewo. 10. Tedy podnioższy Lot oczy swe/ obaczył wszystkę rowninę nád Iordanem/ iż wszystká wilgotna byłá przed tym niż zátráćił Pan Sodomę y Gomorrhę/ jáko Sad Páński y jáko źiemiá Egipska idąc do Sohár. 11. Y obrał sobie Lot wszystkę onę rowninę nád Iordanem/ y odszedł Lot
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 12
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
że/ na Jezuity w Kolegium swym Krakowskim przy Kościele Z. Piotra uczące/ skargę/ od pultrzeciu fermè lat/ w Rzymie przed Trybunałem Papieskim który Congregatio Cardinalium de propaganda fide zowią przełożono. za którą Papież zlecił I. M. X. Ioan. Bapt. Lancelloro teraźniejszemu Legatowi swemu tu w Polsce/ aby on wprawa tak Akademickie jako i Jezuickie wejrzawszy/ strony te miedzy sobą piednał. przed którym gdy Jezuici prawa swe/ dostateczne pokazali/ Panowie Akademicy nie pokazując swych/ o dylacją i przedłużenie terminu prosili (o czym niżej świadectwo I. X. Legata samegosz położyło się) Co gdy onym I M. X. Legat pozwolił/
że/ ná Iezuity w Collegium swym Krákowskim przy Kośćiele S. Piotrá vczące/ skárgę/ od pultrzećiu fermè lat/ w Rzymie przed Trybunałem Papieskim ktory Congregatio Cardinalium de propaganda fide zowią przełożono. zá ktorą Papież zlećił I. M. X. Ioan. Bapt. Lancelloro teráźnieyszemu Legatowi swemu tu w Polszcze/ áby on wpráwá ták Akádemickie iáko y Iezuickie weyrzawszy/ strony te miedzy sobą piednał. przed ktorym gdy Iezuići práwá swe/ dostátecżne pokazáli/ Pánowie Akádemicy nie pokázuiąc swych/ o dylácyą y przedłużenie terminu prośili (o cżym niżey swiádectwo I. X. Legatá sámegosz położyło się) Co gdy onym I M. X. Legat pozwolił/
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 99
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
jeno mógł dogadzałem i usługowałem jej/ mając cum praecipuis Doctoribus et Magistris summam familiaritatem, i przyjażn wielką; czego są jeszcze niektórzy co żywi/ dobrymi świadkami: Zostawszy zaś Biskupem Krakowskim/ i Kanclerzem Acedemiae Vestrae, zawsze tego przestrzegał/ ne quid detrimenti capiat; i jako w wolnościach swych cała/ tak i wprawach nienaruszona została. Tenże i teraz we mnie jest zelus/ tasz miłość i życzliwość erga vniuersiatem vestram. Co się zaś tknie Patres Societatis Iesv, na których się wm. skarżą/ i przez nie Academiam vestram urażoną być rozumieją/ muszę i to przed wmciami zeznać/ quod conscientia dictat, żem i tym wiele
ieno mogł dogadzałem y vsługowałem iey/ máiąc cum praecipuis Doctoribus et Magistris summam familiaritatem, y przyiáżn wielką; cze^o^ są ieszcże niektorzy co żywi/ dobrymi swiádkámi: Zostáwszy zás Biskupem Krákowskim/ y Kánclerzem Acedemiae Vestrae, záwsze tego przestrzegał/ ne quid detrimenti capiat; y iáko w wolnośćiách swych cáła/ ták y wpráwách nienáruszona zostáła. Tenże y teraz we mnie iest zelus/ tász miłość y życzliwość erga vniuersiatem vestram. Co się záś tknie Patres Societatis Iesv, ná ktorych sie wm. skárżą/ y przez nie Academiam vestram vrażoną bydź rozumieią/ muszę y to przed wmćiámi zeznáć/ quod conscientia dictat, żem y tym wiele
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 121
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
ta sprawiedliwość jasnem rankorem albo pomstą okraszona/ tedy nie tylo przed Bogiem niepłatna/ ale i barzo P. Boga obraza. I lepiej łaskawością urzędowi grzeszyć/ aniżeli skwapliwą i nierozsądną surowością chcieć się jemi przypodobać. Dosyć że ma dobrą wolą sądzić i karać występne/ kiedy będzie miał co dowodnego. I wrzeczach wątpliwych uczą wprawie biegli/ że liepiej dziewiąciam winnem pofolgować/ aniżeliby dziesiąty bez winny miał zniemi marnie i niewinnie zginąć. Do czego nam i Zbawiciel powodem u Mat. C. 13. onem podobieństwem o Kąkolu miedzy pszenicą/ gdy mówi/ bysnadz wykorzeniając kąkol/ nie wyrwali i pszenice Niechai oboje podrasta etc. o niezatając siębydła
ta spráwiedliwość iásnem ránkorem álbo pomstą okraszona/ tedy nie tylo przed Bogiem niepłatna/ ále y bárżo P. Bogá obrázá. I lepiey łáskáwośćią vrzędowi grzeszyć/ ániżeli skwapliwą y nierozsądną surowośćią chćieć się iemi przypodobáć. Dosyć że ma dobrą wolą sądzić y karáć występne/ kiedy będźie miał co dowodnego. I wrzeczách wątpliwych vczą wpráwie biegli/ że liepiey dziewiąćiam winnem pofolgowáć/ ániżeliby dźieśiąty bez winny miał zniemi márnie y niewinnie zginąć. Do czego nam y Zbawićiel powodem v Matt. C. 13. onem podobienstwem o Kąkolu miedzy pszenicą/ gdy mowi/ bysnadz wykorzeniáiąc kąkol/ nie wyrwáli y pszenice Niechai oboie podrasta etc. o niezátáiąc siębydła
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 7
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
bo mu prawo rąk nie wiąże. Niemasz nic? bo odsądzono Świeckich Sędziów od takich sądów; na cóż im tedy prawo pisać/ o rzeczach do nich mniej należytych? Nie masz nic? Czytaj jedno znajdziesz: byle się tylo chcieli ozywać Duchowni/ takie praeiudicia zutratą wielu dusz od nie których Świeckich mało biegłych wprawie z uszczerpkiem wielkiem sumnienia ponosząc. Czytaj jeno Herbuta rit. Spiritualis, i Januszewskiego tit. Czarownica. A nie mów że zwyczajnie już urząd Świecki Czarownice sądzi/ mało dbając na Konstytucją choć Seimu walnego: Quo iure? Jednak ci na to dwojako odpowiadam. Naprzód tu Konstytutia nie jest abrogowana zwyczajem/ Bo tak mówi prawo
bo mu prawo rąk nie wiąże. Niemász nic? bo odsądzono Swieckich Sędziow od tákich sądow; ná cosz im tedy práwo pisáć/ o rzeczách do nich mniey należytych? Nie mász nic? Czytay iedno znaydźiesz: byle sie tylo chćieli ozywáć Duchowni/ tákie praeiudicia zutrátą wielu dusz od nie ktorych Swieckich máło biegłych wpráwie z usczerpkiem wielkiem sumnienia ponosząc. Czytay ieno Herbutá rit. Spiritualis, y Iánuszewskiego tit. Czárownicá. A nie mow że zwyczaynie iuż vrząd Swiecki Czarownice sądzi/ mało dbáiąc ná Constitutią choć Seimu wálnego: Quo iure? Iednák ći ná to dwoiáko odpowiádam. Naprzod tu Constitutia nie iest ábrogowána zwyczáiem/ Bo ták mowi práwo
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 11
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
temi czasy świat rspasał/ ale i dla poratowania/ ochrony/ i ubezpieczenia samych Sędziów sumnienia: aby dopiero po jarapie nieuciekalisię o resolucją i radę do duchownych/ ściśnieni złym sumnieniem przez swoje nieostrożność w takich sądach/ Co się barzo często przytrafia. Dla których wzwyż pomienionych niebezpieczeństw i uszczerpków Dusznych w takowych sądach/ wiele zacnych wprawie biegłych sędziów/ urzędu tego odbiegli/ niechcąc nikomu Duszą śłużyć. I owszem w prawie świeckim obwarowano/ że taki poenae talionis et vitae periculo obnoxius. Jako czytamy L. Non tantum, ff. de appellationibus, et L. Addictos C. eodem, to jest/ takiego karania godzien/ jakie miał ponosić ten
temi czásy świát rspasał/ ale y dla porátowánia/ ochrony/ y vbespieczenia sámych Sędziow sumnienia: áby dopiero po iárapie nieućiekáliśię o resolutią y rádę do duchownych/ śćiśnieni złym sumnieniem przez swoie nieostrożność w tákich sądách/ Co się bárzo często przytráfia. Dla ktorych wzwysz pomienionych niebespieczeństw y vsczerpkow Dusznych w tákowych sądách/ wiele zacnych wpráwie biegłych sędziow/ vrzędu tego odbiegli/ niechcąc nikomu Duszą śłużyć. Y owszem w práwie świeckim obwárowano/ że táki poenae talionis et vitae periculo obnoxius. Iáko czytamy L. Non tantum, ff. de appellationibus, et L. Addictos C. eodem, to iest/ tákiego karánia godźien/ iákie miał ponośić ten
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 22
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
się/ lubo przez prokuratora jemu przydanego. Zwłaszcza kiedy kto sporostoty nie umie o sobie sprawy dać. Iż tego koniecznie potrzeba/ tak uczą w prawie uczeni/ których nie przytaczam dla krótkości Po czwarte ma mieć pierwej pewne dokumenta abo dowody strony czar/ na tego o którym ma być inkwizycja. I ta jest nauka prawdziwa wprawie biegłych których mianuje Delrius lib. 5. f. 2. A tej przeciwne rozumienie niektórych barzo niebezpieczne/ i prawie niezbożne. Tak Angel. Decian. consil. 18. n. 55. in I. vol. Plot. Aymo. Rum. Cla. Cephal. Rolan. à Valle. Mascard. Prosper
sie/ lubo przez prokurátorá iemu przydánego. Zwłasczá kiedy kto zporostoty nie vmie o sobie zpráwy dać. Iż tego koniecznie potrzebá/ ták vczą w prawie vczeni/ ktorych nie przytaczam dla krotkośći Po czwarte ma mieć pierwey pewne dokumentá ábo dowody strony czar/ ná tego o ktorym ma bydz inquisitia. I ta iest nauka prawdziwa wpráwie biegłych ktorych miánuie Delrius lib. 5. f. 2. A tey przećiwne rozumienie niektorych bárzo niebespieczne/ y prawie niezbożne. Tak Angel. Decian. consil. 18. n. 55. in I. vol. Plot. Aymo. Rum. Cla. Cephal. Rolan. à Valle. Mascard. Prosper
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 63
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
się barzo powątpiwając niekontentuje/ tedy wątpliwości/ raczej się ku łaskawości nakłaniać/ i co mniej pachnie uraza sumnienia jego/ ani ma następować na sławę i zdrowie bliźniego przez sromotne imanie/ i męczenie jego/ póki i sam słusznie powąpiwasz jeśliś winien abo nie. Ta nauka we wszytkim prawie ogłoszona/ i do wszystkich wprawie biegłych przyjęta/ bądź jawny; bądź tajemny występek. A co się wyżej powiedziało/ iż to narozsądek zdrowy sędziego prawo dało/ mówię z strony znaków po których dojść czarownice: rozumiej że nie z afektu złego abo z ciekawości/ porywczej sędziego/ ale zdowodów i znaków/ które mądry sędzia ma uważyć i pierwej
sie bárzo powątpiwaiąc niekontentuie/ tedy wątpliwośći/ ráczey sie ku łaskawośći nákłániać/ y co mniey pachnie vráza sumnienia iego/ áni ma nástępowáć ná sławę y zdrowie bliźniego przez sromotne imanie/ y męczenie iego/ poki y sam słusznie powąpiwasz ieśliś winien abo nie. Ta nauká we wszytkim prawie ogłoszona/ y do wszystkich wprawie biegłych przyięta/ bądz iawny; bądz taiemny występek. A co sie wyżey powiedziało/ iż to nározsądek zdrowy sędziego práwo dało/ mowię z strony znákow po ktorych doiść czarownice: rozumiey że nie z affektu złego ábo z ćiekáwośći/ porywczey sędziego/ ale zdowodow y znákow/ ktore mądry sędzia ma vważyć y pierwey
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 65
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
