Annorum destruxisti. Maiolus.
Mnóstwo LUDU RóżnEGO.
NIe czynię tu Komputu i Regestru wszystkich na świecie Ludzi, bom nie August Cesarz : Exiit edictum â Cesare Augusto, ut conscriberetur universus Orbis. Lecz tylko, gdzie w Historiach wyczytałem liczną kupę Ludu ; jako sam zdziwiłem się, tak rozumiem, w admirację wprowadzę Czytelnika, że przed oczyma jego stanie Seges clypeata Virorum.
Ricciolus sławny Matematyk, w swojej Geografii liczy Ludzi w Azyj 500. Milionów, w Afryce 100. Milionów, w Europie 100. Milionów, w Ameryce 200. Milionów. O Mnóstwie Ludu Różnego.
Rzym za Klaudiusza Cesarza, miał samych tylko Obywatelów 7.
Annorum destruxisti. Maiolus.
MNOSTWO LUDU ROZNEGO.
NIe czynię tu Komputu y Regestru wszystkich ná świecie Ludzi, bom nie August Cesarz : Exiit edictum â Cesare Augusto, ut conscriberetur universus Orbis. Lecz tylko, gdzie w Historyách wyczytałem liczną kupę Ludu ; iàko sam zdziwiłem się, ták rozumiem, w admirácyę wprowádzę Czytelnika, że przed oczyma iego stanie Seges clypeata Virorum.
Ricciolus sławny Matematyk, w swoiey Geografii liczy Ludzi w Azyi 500. Millionow, w Afryce 100. Millionow, w Europie 100. Millionow, w Ameryce 200. Millionow. O Mnostwie Ludu Rożnego.
Rzym zá Klaudiusza Cesarza, miał samych tylko Obywatelow 7.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 990
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
były opisane: Pierwsza. DILEXIT ET IDEO PROSEQVOR EVM. VSQVE AD REGIONEM VIVORVM NEC DESERAM DONEC PRECIBVS INDVCAM QVO SVA MERITA VOCANT IN MONTEM SANCTVM DOMINI S. Ambr. in obitu Theo. To jest: Miłowałem go, przetoż idę za nim aż do krainy żywiących, ani go opuszczę, aż go modlitwą wprowadzę dokąd zasługi jego wołają, na Górę świętą Pańską. Z. Ambrosius. Rythm. Miłowałem go/ przeto ide za nim wszędzie. Póki w domu żywiących wesoł nie zasiądzie: Ani go chce opuścić/ aż za modlitwami Tam wprowadzę: gdzie już jest cnemi zasługami: Na Górę świętą Pańską/ niebieskie mieszkanie/
były opisáne: Pierwsza. DILEXIT ET IDEO PROSEQVOR EVM. VSQVE AD REGIONEM VIVORVM NEC DESERAM DONEC PRECIBVS INDVCAM QVO SVA MERITA VOCANT IN MONTEM SANCTVM DOMINI S. Ambr. in obitu Theo. To iest: Miłowałem go, przetoż idę zá nim áż do kráiny żywiących, áni go opuszczę, aż go modlitwą wprowádzę dokąd zasługi iego wołáią, ná Gorę świetą Páńską. S. Ambrosius. Rythm. Miłowałem go/ przeto ide zá nim wszędźie. Poki w domu żywiących wesoł nie záśiędźie: Ani go chce opuśćić/ áż zá modlitwámi Tám wprowádzę: gdźie iuż iest cnemi zásługámi: Ná Gorę świętą Páńską/ niebieskie mieszkánie/
Skrót tekstu: RelKat
Strona: B4
Tytuł:
Relacja albo przełożenie zacnej pamiątki i wspaniałego katafalku uczynionego przez ojców Societatis Jesu w ich kościele w domu profesów w Rzymie
Autor:
Antonio Gerardi
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
idę za nim aż do krainy żywiących, ani go opuszczę, aż go modlitwą wprowadzę dokąd zasługi jego wołają, na Górę świętą Pańską. Z. Ambrosius. Rythm. Miłowałem go/ przeto ide za nim wszędzie. Póki w domu żywiących wesoł nie zasiądzie: Ani go chce opuścić/ aż za modlitwami Tam wprowadzę: gdzie już jest cnemi zasługami: Na Górę świętą Pańską/ niebieskie mieszkanie/ Do którego pobudza samo powołanie. Druga. AVDENTER DICO: SALVTARI HOSTIA NON INDIGEBIMVS SI ANTE MORTEM DEO IPSI HOSTIA FVERIMVS. S. Gregor. lib. IV. Dialog. To jest: Śmiele mówię, Ofiar zbawiennych potrzebować nie będziemy po
idę zá nim áż do kráiny żywiących, áni go opuszczę, aż go modlitwą wprowádzę dokąd zasługi iego wołáią, ná Gorę świetą Páńską. S. Ambrosius. Rythm. Miłowałem go/ przeto ide zá nim wszędźie. Poki w domu żywiących wesoł nie záśiędźie: Ani go chce opuśćić/ áż zá modlitwámi Tám wprowádzę: gdźie iuż iest cnemi zásługámi: Ná Gorę świętą Páńską/ niebieskie mieszkánie/ Do ktorego pobudza sámo powołánie. Druga. AVDENTER DICO: SALVTARI HOSTIA NON INDIGEBIMVS SI ANTE MORTEM DEO IPSI HOSTIA FVERIMVS. S. Gregor. lib. IV. Dialog. To iest: Smiele mowię, Ofiar zbáwiennych potrzebowáć nie będźiemy po
Skrót tekstu: RelKat
Strona: B4
Tytuł:
Relacja albo przełożenie zacnej pamiątki i wspaniałego katafalku uczynionego przez ojców Societatis Jesu w ich kościele w domu profesów w Rzymie
Autor:
Antonio Gerardi
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
PAN, a wywiodę was z ciężarów Egipskich: i wyrwę was z niewoli ich: i wybawię was w ramieniu wyciągnionym/ i w sądziech wielkich. 7 A wezmę was sobie za lud/ i będę wam za Boga/ i poznacie żem PAN/ Bóg wasz/ który was wywodzę z ciężarów Egipskich. 8 A wprowadzę was do ziemie/ o którą podniosłem rękę moję/ abym ją dał Abrahamowi/ Izaakowi/ i Jakobowi: a dam ją wam w dziedzictwo/ JA PAN. 9 I mówił tak Mojżesz do Synów Izraelskich/ ale nie usłuchali Mojżesza dla ściśnionego ducha/ i dla niewoli ciężkiej. 10 RZekł tedy PAN do Mojżesza
PAN, á wywiodę was z ćiężárow Egipskich: y wyrwę was z niewoli ich: y wybáwię was w rámieniu wyćiągnionym/ y w sądźiech wielkich. 7 A wezmę was sobie zá lud/ y będę wam zá Bogá/ y poznáćie żem PAN/ Bog wász/ ktory was wywodzę z ćiężárow Egipskich. 8 A wprowádzę was do źiemie/ o ktorą podniosłem rękę moję/ ábym ją dał Abráhámowi/ Izáákowi/ y Iákobowi: á dám ją wam w dźiedźictwo/ IA PAN. 9 Y mowił ták Mojzesz do Synow Izráelskich/ ále nie usłuchali Mojzeszá dla śćiśnionego duchá/ y dla niewoli ćiężkiey. 10 RZekł tedy PAN do Mojzeszá
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 61
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
? 18. A ja kryjąc skryję oblicze moje w on dzień/ dla wszystkiego złego/ które czynili/ udawszy się za Bogi cudzymi. 19. Teraz tedy napiszcie sobie tę pieśń/ a naucz jej Synów Izraelskich: włóż ją w usta ich/ aby mi była ta pieść świadectwem przeciwko Synom Izraelowym: 20. Abowiem wprowadzę go do ziemie/ o którąm przysiągł Ojcom jego/ opływającej mlekiem i miodem: i będzie jadł/ a naje się i utyje/ a obróci się do Bogów cudzych/ i służyć im będzie/ i rozdrażnią mię/ i zrzucą przymierze moje. 21. I stanie się/ gdy go znajdzie wiele złego i utrapienia/
? 18. A ja kryjąc skryję oblicze moje w on dźień/ dla wszystkiego złego/ ktore cżynili/ udawszy śię zá Bogi cudzymi. 19. Teraz tedy nápiszćie sobie tę pieśń/ á náucż jey Synow Izráelskich: włoż ją w ustá jch/ áby mi byłá tá pieść świádectwem przećiwko Synom Izráelowym: 20. Abowiem wprowádzę go do źiemie/ o ktorąm przyśiągł Ojcom jego/ opływájącey mlekiem y miodem: y będźie jadł/ á náje śię y utyje/ á obroći śię do Bogow cudzych/ y służyć jm będźie/ y rozdrażnią mię/ y zrzucą przymierze moje. 21. Y stánie śię/ gdy go znajdźie wiele złego y utrapienia/
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 219
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
służyć im będzie/ i rozdrażnią mię/ i zrzucą przymierze moje. 21. I stanie się/ gdy go znajdzie wiele złego i utrapienia/ że będzie ta pieśń przed nim na świadectwo/ abowiem nie przydzie w zapamiętanie w uściech nasienia ich: gdyż wiem myśli jego i co on jeszcze dziś czynić będzie pierwej niż go wprowadzę do ziemie/ o któram przysiągł. 22. I napisał Mojżesz tę pieśń onegoż dnia/ i nauczył jej Synów Izraelskich. 23. Potym przykazał Jozuemu Synowi Runowemu/ i rzekł: zmacniaj się/ i mężnie sobie poczynaj/ abowiem ty wprowadzisz Syny Izraelskie do ziemie o któram im przysiągł: a ja będę z tobą
służyć jm będźie/ y rozdrażnią mię/ y zrzucą przymierze moje. 21. Y stánie śię/ gdy go znajdźie wiele złego y utrapienia/ że będźie tá pieśń przed nim ná świádectwo/ ábowiem nie przydźie w zápámiętánie w uśćiech naśienia jch: gdyż wiem myśli jego y co on jeszcże dźiś cżynić będźie pierwey niż go wprowádzę do źiemie/ o ktoram przyśiągł. 22. Y nápisał Mojzesz tę pieśń onegoż dniá/ y náucżył jey Synow Izráelskich. 23. Potym przykazał Iozuemu Synowi Runowemu/ y rzekł: zmacniaj śię/ y mężnie sobie poczynaj/ ábowiem ty wprowádźisz Syny Izráelskie do źiemie o ktoram jm przyśiągł: á ja będę z tobą
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 219
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Egipcie/ i na puszczy/ a kusili posłuszni głosowi memu: 23. Nie oglądają ziemie jej/ o którąm przysiągł Ojcom ich: a żaden z tych/ którzy mię drażnili/ nie oglądają jej: 24. Ale sługę mego Kaleba/ (gdyż był w nim duch inakszy/ i trwał statecznie przy mnie/) wprowadzę do ziemie/ do której chodził: a nasienie jego odziedziczy ją: 25. Ale ponieważ Amalekyta i Chananejczyk mieszkają w dolinie: przetoż jutro obroćcie się/ a idźcie na puszczą/ drogą ku morzu czerwonemu. Rozd. XIV. IV. Mojżeszowe. Rozd. XV. 26.
NAd to rzekł PAN do Mojżesza
Egipćie/ y ná puszcży/ á kuśili posłuszni głosowi memu: 23. Nie oglądáją źiemie iey/ o ktorąm przyśiągł Ojcom jch: á żaden z tych/ ktorzy mię drażnili/ nie oglądáją jey: 24. Ale sługę mego Kálebá/ (gdyż był w nim duch inákszy/ y trwał státecżnie przy mnie/) wprowádzę do źiemie/ do ktorey chodźił: á naśienie jego odźiedźiczy ją: 25. Ale ponieważ Amálekytá y Chánánejczyk mieszkáją w dolinie: przetoż jutro obroććie śię/ á jdźćie ná puszczą/ drogą ku morzu czerwonemu. Rozd. XIV. IV. Mojzeszowe. Rozd. XV. 26.
NAd to rzekł PAN do Mojzeszá
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 155
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i wyżej/ którzyście szemrali przeciwko mnie: 30. A wy nie wnidziecie do ziemie tej/ o którąm podniósł rękę moję/ abym ją wam dał na mieszkanie/ okrom Kaleba Syna Jefonowego/ i Jozue Syna Nunoweo: 31. A dziatki wasze/ o którycheście mówili/ że będą na łup/ te wprowadzę/ i oglądają tę ziemię/ którąście wy wzgardzili: 32. Ale trupy wasze/ wasze trupy mówię/ polegą na tej puszczy: 33. A Synowie waszy będą się tułali po tej puszczy przez czterdzieści lat/ i poniosą karanie za cudzołóstwa wasze/ aż wyginą trupy wasze na puszczy: 34. Według liczby dni
y wyżey/ ktorzyśćie szemráli przećiwko mnie: 30. A wy nie wnidźiećie do źiemie tey/ o ktorąm podniosł rękę moję/ ábym ją wam dał ná mieszkánie/ okrom Kálebá Syná Iefonowego/ y Iozue Syná Nunoweo: 31. A dźiatki wásze/ o ktorycheśćie mowili/ że będą ná łup/ te wprowádzę/ y oglądáją tę źiemię/ ktorąśćie wy wzgárdźili: 32. Ale trupy wásze/ wásze trupy mowię/ polegą ná tey puszczy: 33. A Synowie wászy będą śię tułáli po tey puszczy przez czterdźieśći lat/ y poniosą karanie zá cudzołostwá wásze/ áż wyginą trupy wásze ná puszczy: 34. Według licżby dni
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 155
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
wieczna w narodziech waszych: jako wy/ tak przychodzień będzie przed Panem. 16. Prawo jedno/ i jeden sąd będzie wam/ i przychodniowi mieszkającemu z wami. 17.
I Rzekł PAN do Mojżesza mówiąc: 18. Powiedz Synom Izraelskim/ a rzecz do nich: Gdy wnidziecie do ziemie/ do której ja was wprowadzę: 19. A jeść będziecie chleb onej ziemie/ ofiarować będziecie ofiarę podnoszenia Panu. 20. Z pierwszych ciast waszych placek Ofiarować będziecie na ofiarę podnoszenia: jako ofiarę z bojewiska/ tak go ofiarować będziecie. 21. Z pierwszych ciast waszych/ oddawać będziecie Panu ofiarę podnoszenia/ w narodziech waszych. 22.
A Gdyby
wiecżna w narodźiech wászych: jáko wy/ ták przychodźień będźie przed Pánem. 16. Práwo jedno/ y jeden sąd będźie wam/ y przychodniowi mieszkájącemu z wámi. 17.
Y Rzekł PAN do Mojzeszá mowiąc: 18. Powiedz Synom Izráelskim/ á rzecż do nich: Gdy wnidźiećie do źiemie/ do ktorey ja was wprowádzę: 19. A jeść będźiećie chleb oney źiemie/ ofiárowáć będźiećie ofiárę podnoszenia Pánu. 20. Z pierwszych ćiast wászych plácek Ofiárowáć będźiećie ná ofiárę podnoszenia: jáko ofiárę z bojewiská/ ták go ofiárowáć będźiećie. 21. Z pierwszych ćiast wászych/ oddawáć będźiećie Pánu ofiárę podnoszenia/ w narodźiech wászych. 22.
A Gdyby
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 156
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Także ktoby pojął żonę brata swego/ sprosność jest: sromotę brata swego odkrył bez dzieci będą. Rozd. XX. III. Mojżeszowe. Rozd. XX. 22.
STrzeżcież tedy wszystkich ustaw moich/ i wszystkich sądów moich/ a czyńcie je/ aby was nie wyrzuciła ziemia/ do której ja was wprowadzę/ abyście w niej mieszkali. 23. A nie chodźcie w ustawach tego narodu który ja wypędzam od oblicza waszego/ bo to wszystko czynili/ i obrzydziłem je sobie. 24. Wam zaś powiedziałem: wy posiądziecie ziemie ich/ a ja dam ją wam w dziedzictwo: ziemię opływającą mlekiem i miodem.
Tákże ktoby pojął żonę brátá swego/ sprosność jest: sromotę brátá swego odkrył bez dźieći będą. Rozd. XX. III. Mojzeszowe. Rozd. XX. 22.
STrzeżćież tedy wszystkich ustaw mojich/ y wszystkich sądow mojich/ á czyńćie je/ áby was nie wyrzućiłá źiemiá/ do ktorey ja was wprowádzę/ ábyśćie w niey mieszkáli. 23. A nie chodźćie w ustáwách tego narodu ktory ja wypędzam od oblicza wászego/ bo to wszystko czynili/ y obrzydźiłem je sobie. 24. Wam záś powiedziałem: wy pośiądziećie ziemie ich/ á ja dam ją wam w dziedzictwo: źiemię opływájącą mlekiem y miodem.
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 125
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
