Grybowianie: do nas, bo my to tu zasiali; a Ptaszkowianie im odpowiedzieli: cóż wam z tego przyszło, chocescie zasiali, kiedy my zpasli, bo nam zamek kazał. Skąd tym samym kawiorem wysliśmy na koniec, gdzie ten kawior obraca się ksobie a granica ciągnie się pod gorę Ostra nazwaną, idą do Wrotek, jest pole, które wykarczyli, po prawej stronie lezące, o które znowu pytał się pan Michalczewski: dokąd należy; na to gromada Ptaszkowska odpowiedziała: do nas należy; a sołtys Bienczarowski Michał Kraynik nazwany, skłoniwszy się, powiedział, jakoby do niego należało; co usłyszawszy pan Michalczowski powiedział do tego Krayniaka: kiedy
Grybowianie: do nas, bo my to tu zasiali; a Ptaszkowianie im odpowiedzieli: coż wam z tego przyszło, chocescie zasiali, kiedy my zpasli, bo nam zamek kazał. Zkąd tym samym kawiorem wysliśmy na koniec, gdzie ten kawior obraca się ksobie a granica ciągnie się pod gorę Ostra nazwaną, idą do Wrotek, iest pole, ktore wykarczyli, po prawey stronie lezące, o ktore znowu pytał się pan Michalczewski: dokąd należy; na to gromada Ptaszkowska odpowiedziała: do nas należy; a sołtys Bienczarowski Michał Kraynik nazwany, zkłoniwszy się, powiedział, iakoby do niego należało; co usłyszawszy pan Michalczowski powiedział do tego Krayniaka: kiedy
Skrót tekstu: KsPtaszUl_4
Strona: 570
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Ptaszkowa, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Ptaszkowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
pusty.
3) Kaźmierz kumornik nie ma nic pańskiego. Chałupa stara, dobra. Sień nowo przystawiona z wystawą na wieś. Do sieni, chałupy, kumórki drzwi na biegunach. Posowa cała, przycieś nadgnieła, okna złe, ściany wyprężone, kumin i piec lepiony. Przy tej stodółka zła do inszego chłopa, wrotka na biegunach złe. Naprzeciwko tej do tegoż chłopa obórka stara, zła, ugacona.
4) Mateusz zagrodnik ma wołów pańskich par dwie i krowę jednę. Chałupa z gruntu zła. Drzwi na biegunach 4, do sieni, kumory i chałupy. Kumin zły, piec ulepiony, ściany, przyciesi upadają,
pusty.
3) Kaźmierz kumornik nie ma nic pańskiego. Chałupa stara, dobra. Sień nowo przystawiona z wystawą na wieś. Do sieni, chałupy, kumórki drzwi na biegunach. Posowa cała, przycieś nadgnieła, okna złe, ściany wyprężone, kumin i piec lepiony. Przy tej stodółka zła do inszego chłopa, wrotka na biegunach złe. Naprzeciwko tej do tegoż chłopa obórka stara, zła, ugacona.
4) Mateusz zagrodnik ma wołów pańskich par dwie i krowę jednę. Chałupa z gruntu zła. Drzwi na biegunach 4, do sieni, kumory i chałupy. Kumin zły, piec ulepiony, ściany, przyciesi upadają,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 16
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
zamkiem, i co będzie do dobrego należało zamknięcia.
Sklep w sadzie za dworem ze wszystkim dobry. Drzwi do sklepu na zawiasach żelaznych, skobli 2, wrzecądz jeden, posowa dobra. Górka na sklepie, u niej drzwi na pałączkach żelaznych z skoblami 2 i wrzeciądzem jednym. U drzwi zaś dolnych pałąk żelazny wielki od wrotek. Okiennice na drugiej stronie 2, te wszystkie bez żelaza, tylko na szpągach drewnianych. Ten dwór miejscami przyciesi, miejscami lepionki potrzebuje. W tymże dworze góra na stołowej izbie ku stodołom przeforsztowana, z drzwiami na zawiasach, z wrzeciądzem i skoblami 2.
Folwark po lewej stronie, idąc do dworu ze wsi.
zamkiem, i co będzie do dobrego należało zamknięcia.
Sklep w sadzie za dworem ze wszystkim dobry. Drzwi do sklepu na zawiasach żelaznych, skobli 2, wrzecądz jeden, posowa dobra. Górka na sklepie, u niej drzwi na pałączkach żelaznych z skoblami 2 i wrzecądzem jednym. U drzwi zaś dolnych pałąk żelazny wielki od wrotek. Okiennice na drugiej stronie 2, te wszystkie bez żelaza, tylko na szpągach drewnianych. Ten dwór miejscami przyciesi, miejscami lepionki potrzebuje. W tymże dworze góra na stołowej izbie ku stodołom przeforsztowana, z drzwiami na zawiasach, z wrzecądzem i skoblami 2.
Folwark po lewej stronie, idąc do dworu ze wsi.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 74
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
