I jego złotostronnej muzyki słuchały. Ale ani żelazne Wulkanowe domy, Ani ognistej Etny trzaskające gromy, Ani tak straszna Cyrce, która przyrodzenia Człowiecze w nieme twarzy czarami odmienia I chowa na łańcuchach twardych przykowane Raz w wieprze, raz w niedźwiedzie męże przedziałane, Ani Scylla, co cało połyka okręty, Ani Charybdys, w której wrą bystre zakręty, Nie jest tak pracowitym żeglarzom szkodliwa, Jako port pięknych Syren i ludzkość zdradliwa. Uczona Muzo, coś to za córy spłodziła? Bodajeś była raczej nigdy nie zażyła Darów wdzięcznej Wenery! Z ojca serce mają Niestateczne, a z ciebie, że pięknie śpiewają. Szkodliwsza taka zdrada, która jadowity Umysł
I jego złotostronnej muzyki słuchały. Ale ani żelazne Wulkanowe domy, Ani ognistej Etny trzaskające gromy, Ani tak straszna Cyrce, która przyrodzenia Człowiecze w nieme twarzy czarami odmienia I chowa na łańcuchach twardych przykowane Raz w wieprze, raz w niedźwiedzie męże przedziałane, Ani Scylla, co cało połyka okręty, Ani Charybdys, w której wrą bystre zakręty, Nie jest tak pracowitym żeglarzom szkodliwa, Jako port pięknych Syren i ludzkość zdradliwa. Uczona Muzo, coś to za córy spłodziła? Bodajeś była raczej nigdy nie zażyła Darów wdzięcznej Wenery! Z ojca serce mają Niestateczne, a z ciebie, że pięknie śpiewają. Szkodliwsza taka zdrada, która jadowity Umysł
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 141
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
albo wiele gorąca które w nich smak ostry czyni, a to gorąco przez zimno się miarkuje. albo mało mają ciepła, jako te które twarde są, w takich zimno skorę ich ściskając zamyka aby ciepło niewychodziło, i gdy się zostaje, dowarza owocu, i on dobrym czyni. 93. Czemu niektóre rzeczy gdy wrą gęstnieją, drugie rzednieją? Gęstnieją te z których przez parę części subtelniejsze precz odchodzą: rzednieją zaiste te które cząśtki sklinające przez wrzenie gubią, albo suchość tracą. 94. Czemu owoce i wino dostałe cieplejsze niż niedostałe? Dostałość sprawuje ciepło cząstki zimne psując i gubiąc, a gdy ją wygubione cząśtki zimne, same ciepłe zostają
álbo wiele gorącá ktore w nich smák ostry czyni, á to gorąco przez źimno się miárkuie. álbo mało máią ciepłá, iáko te ktore twárde są, w tákich źimno skorę ich śćiskáiąc zámyka áby ćiepło niewychodziło, y gdy się zostáie, dowarza owocu, y on dobrym czyni. 93. Czemu niektore rzeczy gdy wrą gęstnieią, drugie rzednieią? Gęstnieią te z ktorych przez párę częśći subtelnieysze precz odchodzą: rzednieią záiste te ktore cząśtki zklináiące przez wrzenie gubią, álbo suchość trácą. 94. Czemu owoce y wino dostałe ćiepleysze niż niedostałe? Dostałość spráwuie ćiepło cząstki źimne psuiąc y gubiąc, á gdy ią wygubione cząśtki źimne, sáme ćiepłe zostáią
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 111
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
46. Czemu potrawa tuczy? Sprawę karmienia naszego wnętrznego kuchnia nam najlepiej wytłumaczy. Kucharz co ma gotować zbiera, nasz język toż czyni. Kucharz co ma gotować na części kraje, w tym go zęby naśladują. Kucharz co pokrajał kładzie do garca, unas też przez gardło jak do garnca do żołądka żywność idzie. Wrą potrawy przy ogniu, żołądek też nasz je warzy swym ciepłem i innemi własnościami, a miasto ognia wątroba przy żołądku jak przy garncu leży: to warzenie trwa około godzin czterech, i potrawa obraca się w materią rzadką jak kaszkę jaką, która się zowie chylus. Kucharz odwarzywszy potrawę czasem do drugiego przekłada garnca tak tez chylus
46. Czemu potrawa tuczy? Spráwę kármienia naszego wnętrznego kuchnia nám naylepiey wytłumaczy. Kucharz co ma gotowáć zbiera, nasz ięzyk toż czyni. Kucharz co ma gotować ná częśći kraie, w tym go zęby naśladuią. Kucharz co pokraiał kłádźie do gárca, vnas też przez gardło iák do gárncá do zołądká żywność idzie. Wrą potrawy przy ogniu, żołądek też nasz ie warzy swym ćiepłem y innemi włásnośćiami, á miasto ognia wątroba przy żołądku iák przy garncu leży: to wárzenie trwa około godźin czterech, y potrawa obraca się w máterią rzadką iak kaszkę iaką, ktorá się zowie chylus. Kucharz odwarzywszy potrawę czásem do drugiego przekłada gárncá ták tez chylus
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 229
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
