pokryli wszystko czymby się zabić mogła/ nieznacznie przybliżywszy się do ognia zarzewie połknęła/ i tak z tą/ której pragnęła/ śmiercią się powitała/ jako to pięknie Rzymski Wierszopis opisuje ODPOWIEDZ DAMY.
Nuż owe w Indii Zony/ które dobijały się prawie tego/ żeby w ten ogień/ którym ciała zmarłe Mężów ich palono wskakiwały żywo.
Ale i tej minąć się nie godzi/ która żywo w grobie z Mężem pochować się kazała/ jako nagrobek jej w Rzymie świaczy. na ZŁOTE JARZMO
Na cóż się szerzyć? tysiącami takich przykładów pokazałabym wam. A wy pokażcie mi aby jeden/ żeby się dla Zony swojej Mąż zabił/ albo w
pokryli wszystko czymby się zábić mogłá/ nieznácznie przybliżywszy się do ogniá zarzewie połknęłá/ y ták z tą/ ktorey prágnęłá/ śmierćią się powitáłá/ iáko to pięknie Rzymski Wierszopis opisuie ODPOWIEDZ DAMY.
Nusz owe w Indiey Zony/ ktore dobiiáły się prawie tego/ żeby w ten ogień/ ktorym ćiáłá zmárłe Mężow ich palono wskákiwáły żywo.
Ale y tey minąć się nie godźi/ ktora żywo w grobie z Mężem pochowáć się kázáłá/ iáko nagrobek iey w Rzymie świáczy. ná ZŁOTE IARZMO
Ná cosz się szerzyć? tyśiącámi tákich przykłádow pokazáłábym wam. A wy pokażćie mi áby ieden/ żeby się dla Zony swoiey Mąż zábił/ álbo w
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 52
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
/ wołać też będzie na człowieka. Oto masz moje ramiona człowiecze kładz że się na nie/ zanieść cię myślę aż do Ojca. nie bój się abym miał ustać/ lubom zbolały/ pod ciężarem; trzcinkaś ty mnie z wszytkiemi twemi grzechami moja pociecha dźwigać ciebie. Ubiegajcie się ludzie wskok do JEZUSA, wskakujcie na z bolałego JEzusa/ niech ma pociechę każdego/ garnącego się do ramion swoich człowieka. niech mu i oczy i serce z radością pokazują. Oto ten pyszny przed tym/ a teraz tak pokorny na moim grzbiecie człowiek. Oto ten czysty teraz/ a przed tymtak brzydki człowiek/ miły jest ciężar mnie zbolałemu. Oto
/ wołáć też będźie ná człowieká. Oto masz moie rámioná człowiecze kłádz że się ná nie/ zánieść ćię myślę áż do Oycá. nie boy się ábym miał vstáć/ lubom zboláły/ pod ćiężarem; trzćinkáś ty mnie z wszytkiemi twemi grzechámi moiá poćiecha dźwigáć ćiebie. Vbiegayćie się ludźie wskok do IEZVSA, wskákuyćie ná z boláłego IEzusá/ niech ma poćiechę káżdego/ gárnącego się do rámion swoich człowieká. niech mu y oczy y serce z rádośćią pokázuią. Oto ten pyszny przed tym/ á teraz ták pokorny ná moim grzbiećie człowiek. Oto ten czysty teraz/ á przed tymták brzydki człowiek/ miły iest ćiężar mnie zbolałemu. Oto
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 601
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
leżące ku wschodowi. O tych pisze Giraldus Cambrese/ iż tam ciała ludzkie nie prochnieją; i dla tego też nie grzebią ich/ ale je chowają na powietrzu nieskazitelne. Szczurków/ acz w Hiberniej jest barzo wiele; tam się jednak nie rodzą: a gdy ich zinąd tam przywiozą/ abo zdychają/ abo do morza wskakują. Morze Hibernickie niepodobnie jest obfite w ryby dobre: ma też dosyć wody tak słodkiej/ jako i słonej. Ródzą się też tam perły/ ale śmiade/ i podobne ołowowi. Księgi czwarte. Części wtórej, Wyspy Oceanu Francuskiego. Księgi czwarte.
PUszczając po lewej stronie Francją/ pokazują się na Oceanie jej rozmaite wysepki
leżące ku wschodowi. O tych pisze Giráldus Cámbrese/ iż tám ćiáłá ludzkie nie prochnieią; y dla tego też nie grzebią ich/ ále ie chowáią ná powietrzu nieskáźitelne. Sczurkow/ ácz w Hiberniey iest bárzo wiele; tám się iednák nie rodzą: á gdy ich zinąd tám przywiozą/ ábo zdycháią/ ábo do morzá wskákuią. Morze Hibernickie niepodobnie iest obfite w ryby dobre: ma też dosyć wody ták słodkiey/ iáko y słoney. Rodzą się też tám perły/ ále śmiáde/ y podobne ołowowi. Kśięgi czwarte. Częśći wtorey, Wyspy Oceanu Fráncuskiego. Kśięgi czwarte.
PVsczáiąc po lewey stronie Fráncią/ pokázuią się ná Oceanie iey rozmáite wysepki
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 88
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
