iż nie będzie temu Wyrokowi śmiał przeczyć Amon przedwiecznemu.
X
To zamknąwszy, cały dzień aż do nocy bliskiej Zażywali uciesznych rozmów w celi niskiej, Jakoby żadnej drogi przed sobą nie mieli, Choć wiatr pogodny, cichy, dzień jasny widzieli. Nakoniec ich szyprowie, co czasu żałują, Aby go nie tracili, kilkakroć wskazują. Ci żądaniu ich zaraz dosyć uczynili, Staruszka pożegnawszy, z skały pośpieszyli.
X
Któremu za wzięty krzest najbarziej dziękuje Dobry Rugier i wdzięczność wszelką obiecuje, Prosząc, aby co jeno jeszcze może wiedzieć Trudnego w wierze, chciał mu na prędce powiedzieć. Tem czasem najmężniejszy Orland szablę jego I Hektorowę zbroję i konia dzielnego Wraca
iż nie będzie temu Wyrokowi śmiał przeczyć Amon przedwiecznemu.
X
To zamknąwszy, cały dzień aż do nocy blizkiej Zażywali uciesznych rozmów w celi nizkiej, Jakoby żadnej drogi przed sobą nie mieli, Choć wiatr pogodny, cichy, dzień jasny widzieli. Nakoniec ich szyprowie, co czasu żałują, Aby go nie tracili, kilkakroć wskazują. Ci żądaniu ich zaraz dosyć uczynili, Staruszka pożegnawszy, z skały pośpieszyli.
X
Któremu za wzięty krzest najbarziej dziękuje Dobry Rugier i wdzięczność wszelką obiecuje, Prosząc, aby co jeno jeszcze może wiedzieć Trudnego w wierze, chciał mu na prędce powiedzieć. Tem czasem najmężniejszy Orland szablę jego I Hektorowę zbroję i konia dzielnego Wraca
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 313
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
