Każdy za chucią idzie, CHuci służę i wieku. Przeto gdy kto włości/ W kraju gdzie tam zarannym zakłada; chciwości Oraz wodze puściwszy, jakby mu Fortuna Wszech bogactw dostadczała ze złotego runa. Gdy kto szczęściu dawszy się/ w kraj pędzi daleki/ Gdzie jest Korynt dwojmorzny/ kędy Diarbeki/ Lub gdzie złotem Tag wspienia; by skupiej nabytu Czym biedę zmógł/ wróciwszy do swego się szczytu. Gdy kto Państw jest na łupie/ hołdując Bellonie; Lubo żeby znany był wszelkiej świata stronie: Gdzie wschodzi/ gdzie Foeb pada; lub pod spodnie kraje Lotną łodzią Ocean światopławny kraje: Gdy kto w domu pod hełmem o siedm jedenasty Woła
Kázdy zá chućią idźie, CHući służę i wieku. Przeto gdy kto włośći/ W kráiu gdźie tám záránnym zákłáda; chćiwośći Oraz wodze puśćiwszy, iákby mu Fortuná Wszech bogactw dostadczáłá ze złotego runá. Gdy kto szczęśćiu dawszy się/ w kray pędźi dáleki/ Gdźie iest Korynt dwoymorzny/ kędy Diárbeki/ Lub gdźie złotem Tág wspienia; by zkupiey nábytu Czym biedę zmogł/ wroćiwszy do swego się szczytu. Gdy kto Panstw iest ná łupie/ hołduiąc Bellonie; Lubo zeby znány był wszelkiey świátá stronie: Gdźie wschodźi/ gdźie Phoeb pada; lub pod spodnie kraie Lotną łodźią Oceán światopłáwny kráie: Gdy kto w domu pod hełmem o śiedm iedenasty Woła
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 2
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
