też oni nie barzo tego chwalili Ojcom. Przetoż Ojcowie/ aby Brasilianom nie dawali więcej okazji ku tumultom/ i Portugalczykom ku lamentom/ postanowili postępować z więtszą ostróżnością i z pomiarokwaniem lepszym na potym. Udawszy się przeto do prośby/ do upominania/ do ukazowania sprosności takiego grzechu/ sprawili to/ iż niektórzy poczęli się wstrzymawać od tamtego morderstwa i katowania nad ciałmi ludzkimi. Od drugich też otrzymali/ aby mogli traktować z tamtymi/ których tuczono w turmach/ aby im dopomogli ku zbawieniu dusze/ ponieważ nie mogli już ratować ich w zdrowiu/ ani w ciałach. I tak nauczali ich wiary/ a potym je chrzcili. Jednak i tego nie
też oni nie bárzo tego chwalili Oycom. Przetoż Oycowie/ áby Brásilianom nie dawáli więcey occásiey ku tumultom/ y Portogálczykom ku lámentom/ postánowili postępowáć z więtszą ostrożnośćią y z pomiárokwániem lepszym ná potym. Vdawszy się przeto do proźby/ do vpominánia/ do vkázowánia sprosnośći tákiego grzechu/ spráwili to/ iż niektorzy poczęli się wstrzymáwáć od támtego morderstwá y kátowánia nád ćiáłmi ludzkimi. Od drugich też otrzymáli/ áby mogli tráktowáć z támtymi/ ktorych tuczono w turmách/ áby im dopomogli ku zbáwieniu dusze/ ponieważ nie mogli iuż rátowáć ich w zdrowiu/ áni w ćiáłách. Y ták náuczáli ich wiáry/ á potym ie chrzćili. Iednák y tego nie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 88
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
PAna; i wszyscy narodowie/ nad którymi wzywano Imienia mojego/ mówi PAn który to wszystko czyni. 18. Znajomeć są Bogu od wieku wszystkie sprawy jego. 19. Przetoż moje zdanie jest/ żeby nie trwożyć tych którzy się z Poganów do Boga nawracają. 20. Ale raczej pisać do nich/ aby się wstrzymawali od splugawienia bałwanów/ i od wszeteczeństwa/ i od rzeczy dławionych/ i ode krwie. 21. Abowiem Mojżesz od dawnych wieków ma w każdym mieście te/ którzy go opowiadają; gdyż go w bożnicach na każdy Sabat czytają. 22
. TEdy się zdało Apostołom i starszym ze wszystkim Zborem/ aby wybrane z pośrzód siebie
PAná; y wszyscy narodowie/ nád ktorymi wzywano Imienia mojego/ mowi PAn ktory to wszystko cżyni. 18. Znájomeć są Bogu od wieku wszystkie spráwy jego. 19. Przetoż moje zdánie jest/ żeby nie trwożyć tych ktorzy śię z Pogánow do Bogá náwracáją. 20. Ale rácżey pisáć do nich/ áby śię wstrzymawáli od zplugáwienia báłwanow/ y od wszetecżeństwá/ y od rzeczy dławionych/ y ode krwie. 21. Abowiem Mojzesz od dawnych wiekow ma w káżdym mieśćie te/ ktorzy go opowiádáją; gdyż go w bożnicách ná káżdy Sábbát cżytáją. 22
. TEdy śię zdáło Apostołom y stárszym ze wszystkim Zborem/ áby wybráne z pośrzod śiebie
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 142
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. Z ludźmi którzy wydali dusze swe dla Imienia PAna naszego JEzusa CHrystusa. 27. Przetoż posłalismy Judasa i Sylę/ którzy wam i ustnie toż powiedzą. 28. Abowiem zdało się Duchowi Świętemu i nam/ abyśmy więcej nie kładli na was żadnego ciężaru/ oprócz tych rzeczy potrzebnych. 29. Abyście się wstrzymawali od rzeczy bałwanom ofiarowanych/ i od krwie/ i od rzeczy dławionych/ i od wszeteczeństwa: których rzeczy jeśli się strzec będziecie/ dobrze uczynicie. Miejcie się dobrze. 30. A tak oni będąc odprawieni/ przyszli do Antiochii; a zgromadziwszy mnóstwo/ oddali list. 31. A przeczytawszy/ radowali się z onej
. Z ludźmi ktorzy wydáli dusze swe dla Imienia PAná nászego IEzusá CHrystusá. 27. Przetoż posłálismy Iudásá y Sylę/ ktorzy wam y ustnie toż powiedzą. 28. Abowiem zdáło śię Duchowi Swiętemu y nam/ ábysmy więcey nie kłádli ná was żadnego ćiężaru/ oprocż tych rzecży potrzebnych. 29. Abyśćie śię wstrzymawáli od rzecży báłwanom ofiárowánych/ y od krwie/ y od rzecży dławionych/ y od wszetecżeństwá: ktorych rzecży jesli śię strzedz będźiećie/ dobrze ucżynićie. Miejćie śię dobrze. 30. A ták oni będąc odpráwieni/ przyszli do Antyochiey; á zgromádźiwszy mnostwo/ oddáli list. 31. A przecżytawszy/ rádowali śię z oney
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 142
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. Rozdział VI. Ustawa około Nazarejczyków. 24. Jako kapłani ludowi błogosławić mieli. 1.
I Rzekł PAN do Mojżesza/ mówiąc: 2. Powiedz Synom Izraelskim/ a mów do nich: Mąż albo Niewiasta gdy się odłący czyniąc ślub Nazarejstwa/ aby byli odłączeni PAnu/ 3. Od wina i mocnego napoju/ wstrzymawać się będzie: Octu z wina/ i Octu z mocnego napoju pić nie będzie/ i wszystkiego/ co się z jagód wytłacza nie będzie pił/ także jagód winnych/ świeżych ani suchych/ jeść nie będzie. 4. Po wszystkie dni Nazarejstwa swego/ ze wszystkiego co wyrasta z macice winnej/ od ziarnka aż do
. ROZDZIAL VI. Vstawá około Názárejczykow. 24. Iáko kápłani ludowi błogosłáwić mieli. 1.
Y Rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 2. Powiedz Synom Izráelskim/ á mow do nich: Mąż álbo Niewiástá gdy śię odłączy czyniąc ślub Názárejstwá/ áby byli odłączeni PAnu/ 3. Od winá y mocnego napoju/ wstrzymawáć śię będźie: Octu z winá/ y Octu z mocnego napoju pić nie będźie/ y wszystkiego/ co śię z jágod wytłacza nie będźie pił/ tákże jágod winnych/ świeżych áni suchych/ jeść nie będźie. 4. Po wszystkie dni Názárejstwá swego/ ze wszystkiego co wyrasta z máćice winney/ od źiarnká áż do
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 143
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ iż się napitym nigdy od płaczu wstrzymać nie mógł. Gdy się tedy we wszytkim poprawił/ wszelki przykład z siebie wszytkim dawał/ abowiem na wysokim miejscu w każdej sprawie ustawicznie plakał/ aż i wten czas kiedy z braciąv stołu siedział. Ta rzecz wielu wzruszyła/ i mówili mu/ żeby się od takiego płaczu wstrzymawał/ i w takie utrapienie nie wdawał. Odpowieadał: Iż się storam jako każecie abym nie płakał/ ale nie mogę/ abowiem serce moje jakoby płomień jaki pali mię/ i uspokoić mi się nie dopuści. A oni mir mówili: Gdy się modlisz na osobności/ w ten czas jako chcesz płacz/ ale kiedyś
/ iż sie napitym nigdy od płáczu wstrzymáć nie mogł. Gdy sie tedy we wszytkim poprawił/ wszelki przykład z śiebie wszytkim dawał/ abowiem na wysokim mieyscu w káżdey spráwie vstáwicznie plakał/ áż y wten czás kiedy z bráćiąv stołu śiedźiał. Tá rzecz wielu wzruszyłá/ y mowili mu/ żeby sie od tákiego pláczu wstrzymawał/ y w takie vtrapienie nie wdawał. Odpowieádał: Iż sie storam iako każećie abym nie płákał/ ále nie mogę/ ábowiem serce moie iákoby płomień iaki pali mię/ y vspokoić mi sie nie dopuśći. A oni mir mowili: Gdy sie modlisz ná osobnosći/ w ten czas iáko chcesz płácz/ ále kiedyś
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 254
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
do Aarona/ i do synów jego/ i do wszystkich synów Izraelskich. Rozdział XXII. Kto, kiedy, rzeczy świętych pożywać miał. 8. A czego nie pożywać. 17. ofiary jakie ofiarować miano. 1.
ZAtym rzekł PAN do Mojżesza/ mówiąc: 2. Powiedz Aaronowi i Synom jego/ aby się wstrzymawali od rzeczy które są poświęcone od Synów Izraelskich/ a nie plugawili świętego imienia mojego w tym co mi oni poświęcają: JA PAN. 3. A tak rzecz do nich: w narodziech waszych/ ktobykolwiek przystąpił/ ze wszystkiego potomstwa waszego/ do poświęconych rzeczy, któreby poświęcili Synowie Izraelscy PAnu/ gdy nieczystość jego na
do Aároná/ y do synow jego/ y do wszystkich synow Izráelskich. ROZDZIAL XXII. Kto, kiedy, rzecży świętych pożywáć miał. 8. A czego nie pożywáć. 17. ofiáry jákie ofiárowáć miano. 1.
ZAtym rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 2. Powiedz Aáronowi y Synom jego/ áby śię wstrzymawáli od rzeczy ktore są poświęcone od Synow Izráelskich/ á nie plugáwili świętego imienia mojego w tym co mi oni poświącáją: JA PAN. 3. A ták rzecż do nich: w narodźiech wászych/ ktobykolwiek przystąpił/ ze wszystkiego potomstwá wászego/ do poświęconych rzeczy, ktoreby poświęćili Synowie Izráelscy PAnu/ gdy nieczystość jego ná
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 126
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
: a dzielą się na dwie sekcie: bo niektórzy się żenią/ i mieszkają w mieściech/ i mają to imię Brammanni: drudzy bez żon żyją/ a zowią ich Joghi: zwano ich przedtym Ginnosofisti. Ci nie mają żadnych dochodów: a wielkiej żyją ostrości i ścisłości z jałmużny: chodzą pielgrzymując po Indii: i wstrzymawają się od wszelkiej rozkoszy/ i od uciechy cielesnej/ aż do pewnego czasu: po którym zostają Abdutami/ to jest/ wolnemi od praw/ i jakby już nie grzeszącemi. Na ten czas się już rozpuszczają ze wszytkich sił na wszelakie niecnoty i niewstydy. Mają jednego starszego/ który szafuje wielkiemi intratami i posyła pewnych czasów
: á dźielą się ná dwie sekćie: bo niektorzy się żenią/ y mieszkáią w mieśćiech/ y máią to imię Brámmánni: drudzy bez żon żyią/ á zowią ich Ioghi: zwano ich przedtym Ginnosofisti. Ci nie máią żadnych dochodow: á wielkiey żyią ostrośći y śćisłośći z iáłmużny: chodzą pielgrzymuiąc po Indiey: y wstrzymawáią się od wszelkiey roskoszy/ y od vćiechy ćielesney/ áż do pewnego czásu: po ktorym zostáią Abdutámi/ to iest/ wolnemi od praw/ y iákby iuż nie grzeszącemi. Ná ten czás się iuż rospusczáią ze wszytkich śił ná wszelákie niecnoty y niewstydy. Máią iednego stárszego/ ktory száfuie wielkiemi intratámi y posyła pewnych czásow
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 138
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
6. godzin/ uczynili dekret/ iż co się tknie prawdy/ i rzecz samej/ mieli trzymać z katolikami/ iż w Chrystusie dwie są naturze: i że też Cofti/ acz się chronią słowa tego/ dwu natur; nie przą jednak/ żeby Chrystus nie był prawdziwym człowiekiem/ i prawdziwym Bogiem: lecz się wstrzymawają od dwu natur/ żeby znienagła nie wpadli we dwie persony. A tak ona sprawa już była przywiedziona do dobrych terminów; aleć ją nakierowała i przeszkodziła jej ambicia i nikczemność jednego człowieka: a ten był Vicarius Patriarchy/ który pragnąc Patriarchostwa/ i bacząc/ że gdyby przyszło do zjednoczenia zaczętego z kościołem Rzymskim/
6. godźin/ vczynili dekret/ iż co się tknie prawdy/ y rzecz sámey/ mieli trzymáć z kátholikámi/ iż w Chrystuśie dwie są náturze: y że też Cofti/ ácz się chronią słowá tego/ dwu nátur; nie przą iednák/ żeby Chrystus nie był prawdźiwym człowiekiem/ y prawdźiwym Bogiem: lecz się wstrzymawáią od dwu nátur/ żeby znienagłá nie wpádli we dwie persony. A ták oná spráwá iuż byłá przywiedźiona do dobrych terminow; áleć ią nákierowáłá y przeszkodźiłá iey ámbicia y nikczemność iednego człowieká: á ten był Vicárius Pátriárchy/ ktory prágnąc Pátriárchostwá/ y bácząc/ że gdyby przyszło do ziednoczenia záczętego z kośćiołem Rzymskim/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 217
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
; tylko w PAnu. 40. Ale szczęśliwsza jest/ jeśliby tak została według rady mojej. A mniemam/ że i ja mam Ducha Bożego. Rozd. VII. I. Do Koryntów. Rozd. VIII. ROZDZAŁ VIII. Od tąd aż do końca dziesiątego rozdziału upomina, aby się od nieczystych bałwańskich pokarmów Koryntczykowie wstrzymawali. 8. Złe używanie wolności Chrześcijańskiej naprawuje. 9. I aby wiadomość i wolność nasza miłością miarkowana była, uczy. 1
. A O rzeczach które bałwanom ofiarowane bywają wiemy/ iż wszyscy umiejętność mamy. Umiejętność nadyma/ ale miłość buduje. 2. A jeśli kto mniema żeby co umiał/ jeszcze nic nie umie
; tylko w PAnu. 40. Ale szcżęśliwsza jest/ jesliby ták zostáłá według rády mojey. A mniemam/ że y ja mam Duchá Bożego. Rozd. VII. I. Do Koryntow. Rozd. VIII. ROZDZAŁ VIII. Od tąd áż do koncá dźieśiątego rozdźiału upomina, áby śię od nieczystych báłwánskich pokármow Koryntczykowie wstrzymawáli. 8. Złe używánie wolnośći Chrześciánskiey nápráwuje. 9. Y áby wiádomość y wolność nászá miłośćią miárkowána byłá, uczy. 1
. A O rzecżách ktore báłwanom ofiárowáne bywáją wiemy/ iż wszyscy umiejętność mamy. Umiejętność nádymá/ ále miłość buduje. 2. A jesli kto mniema żeby co umiał/ jeszcże nic nie umie
Skrót tekstu: BG_1Kor
Strona: 181
Tytuł:
Biblia Gdańska, Pierwszy list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i mdłe ich sumnienie obrażając/ grzeszycie przeciwko CHrystusowi. 13. Przeto/ jeśli pokarm gorszy brata mego/ nie będę jadł mięsa na wieki/ abym brata mego nie zgorszył. Rozd. IX. I. AD CORYNTIOS. Rozd. IX. ROZDZIAŁ IX. Pokazuje jako wolności Chrześcijańskiej zażywając. 15. dobrowolnie się wstrzymawał. 18. 22. żeby kogo w rzeczach śrzednich nie zgorszył. 24. A nasz żywot do zawodu przyrównywa. 1
. IZalim nie jest Apostołem? Izalim nie jest wolnym? Izalim JEzusa CHrystusa PAna naszego nie widział? Izali wy nie jesteście pracą moją w PAnu? 2. Choćbym innym nie
y mdłe ich sumnienie obráżájąc/ grzeszyćie przećiwko CHrystusowi. 13. Przeto/ jesli pokarm gorszy brátá mego/ nie będę jadł mięsá ná wieki/ ábym brátá mego nie zgorszył. Rozd. IX. I. AD CORINTHIOS. Rozd. IX. ROZDZIAŁ IX. Pokazuje jáko wolnośći Chrześćiánskiey záżywájąc. 15. dobrowolnie śię wstrzymawał. 18. 22. żeby kogo w rzecżách śrzednich nie zgorszył. 24. A nász żywot do zawodu przyrownywa. 1
. IZalim nie jest Apostołem? Izalim nie jest wolnym? Izalim JEzusá CHrystusá PAná nászego nie widźiał? Izali wy nie jesteśćie pracą moją w PAnu? 2. Choćbym innym nie
Skrót tekstu: BG_1Kor
Strona: 182
Tytuł:
Biblia Gdańska, Pierwszy list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
