Posłuchajmyż o tymże i Patriarchy Konstantynipolskiego Gennadyusza Scholariusza/ do swych Greków/ już po wzięciu przez Turki Konstantynopola piszącego/ i mówiącego/ Carogród wzięto: płakać i wołać i ryczeć/ tylo wspomniawszy na to muszę. Ołtarze pomazano/ Cerkwie poburzono/ krew roźlano/ Mniszki posromocono/ Panny pokażono/ Dzieci wyścinano/ Pany wybito/ Mnichy/ Kapłany/ i niewiasty: Malżeństwa porozrywano/ naczynia Z. połamano/ obrazy prześliczne podeptano i ślinami poszpecono. O ja nieszczęśliwy i nędzny/ a kto może ten upadek wypowiedzieć? Wszytko Mahomet pożarł. Nie tylko Królowa miast wszytkich/ ale i do niej służące krainy/ co dzień więtsze i gorsze rzeczy cierpią
Posłuchaymyż o tymże y Pátryárchy Konstántinipolskiego Gennádyuszá Scholáryusza/ do swych Grękow/ iuż po wźięćiu przez Turki Konstántinopolá piszącego/ y mowiącego/ Cárogrod wźięto: płakáć y wołáć y rycżeć/ tylo wspomniawszy ná to muszę. Ołtarze pomázano/ Cerkwie poburzono/ krew roźlano/ Mniszki posromocono/ Pánny pokáżono/ Dźieći wyśćinano/ Pány wybito/ Mnichy/ Kápłany/ y niewiásty: Malżeństwá porozrywano/ naczynia S. połamano/ obrázy prześlicżne podeptano y ślinámi poszpecono. O ia nieszcżęśliwy y nędzny/ á kto może ten vpadek wypowiedźieć? Wszytko Máchomet pożarł. Nie tylko Krolowa miast wszytkich/ ále y do niey służące kráiny/ co dźień więtsze y gorsze rzeczy cierpią
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 193
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
do skończenia świata. Ledwie się urodził Chrystus/ a już Heród dziateczki niewinne zabija/ a Chrystus sam ucieka. Skoro kazać począł/ sprzeciwieństwa miał wiele; nawet śmiercią okrutną zszedł z tego świata. Skryli się Uczniowie jego/ dla strachu przed dniem świętecznym: potym ich biczowano w Jerozolimie/ i nakoniec niemal do jednego wybito. Samych tylo? i drugim wiernym Chrześcijanom się dostawało: co im opowiedział Mistrz sam przedtym/ gdy mówił: żem miecz, i ogień, nie pokoj na świat przyniósł. Całe ufce żołnierzów Chrześcijańskich/ oręże od siebie porzuciwszy/ dobrowolną śmierć podejmowali/ a mogli się byli obronić. Więc i oni Wyznawcy/
do skończenia świátá. Ledwie się vrodźił Chrystus/ á iuż Herod dźiateczki niewinne zábiia/ á Chrystus sam vćieka. Skoro kázáć począł/ sprzećiwieństwá miał wiele; náwet śmierćią okrutną zszedł z tego świátá. Skryli się Vczniowie iego/ dla stráchu przed dniem świętecznym: potym ich biczowano w Jerozolimie/ y nákoniec niemal do iednego wybito. Sámych tylo? y drugim wiernym Chrześćiánom się dostawáło: co im opowiedźiał Mistrz sam przedtym/ gdy mowił: żem miecz, y ogień, nie pokoy ná świát przyniosł. Cáłe vfce żołnierzow Chrześćiáńskich/ oręże od śiebie porzućiwszy/ dobrowolną śmierć podeymowáli/ á mogli się byli obronić. Więc y oni Wyznawcy/
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 56
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
, Geniusz na monecie był wybity, na głowie szyszak, a w ręku Cornucopiam trzymający, alias insygne obfitości, i lepszych czasów z napisem: Post Bella, bellaria pacis.
Na pamiątkę zawartego Pokoju, a Wojny między Cesarzem Karolem VI, a Ludwikiem XIV Francuskim Monarchą uspokojonej, przy Badeńskich Cieplicach w Helwecyj Roku 1714, wybito Badenę Miasło na pieniądzu, i rzekę Limmatium, w której Mars Bożek wojny, miecz z krwie obmywa, i ociera z napisem:
Has tandem ad thermas fesus Mars abluit ensem. O Numismatach osobliwych
Na śmierć Ludwika XIV Króla Francuskiego, który Słońca Symbolu od Polityków representatur, wybite na pieniądzu Słońce zachodzące z inskrypcją:
Caeusa
, Geniusz na monecie był wybity, ná głowie szyszak, a w ręku Cornucopiam trzymaiący, alias insigne obfitości, y lepszych czasow z napisem: Post Bella, bellaria pacis.
Na pamiątkę zawartego Pokoiu, a Woyny między Cesarzem Karolem VI, a Ludwikiem XIV Francuzkim Monarchą uspokoioney, przy Bádeńskich Cieplicach w Helwecyi Roku 1714, wybito Badenę Miasło na pieniądzu, y rzekę Limmatium, w ktorey Mars Bożek woyny, miecz z krwie obmywa, y ociera z napisem:
Has tandem ad thermas fesus Mars abluit ensem. O Numismatach osobliwych
Na śmierć Ludwika XIV Krola Fráncuzkiego, ktory Słońca Symbolû od Politykow representatur, wybite na pieniądzu Słońce zachodzące z inskrypcyą:
Caeusa
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1211
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
krwie obmywa, i ociera z napisem:
Has tandem ad thermas fesus Mars abluit ensem. O Numismatach osobliwych
Na śmierć Ludwika XIV Króla Francuskiego, który Słońca Symbolu od Polityków representatur, wybite na pieniądzu Słońce zachodzące z inskrypcją:
Caeusa Laboris eram, redeunte quiete, quiesco.
Na wziętą Moskwie przez Szwedów Nąrwę w Inflanciech, wybito na monecie stos, a na stosie oręża, Wiktorię z dwiema Koronami i napisem Tandem bona causatriumphat. Wybito i Trofaeum z Orłem Rosyiskim dwojgłownym, dawszy napis: Unum pro cunctis fama loquatur. Item Smoka Rosyiskiego, rozdziera Lew Szwedzki z napisem: Comprime ferales, torvi Praedonis babenas. Calcabitur asper.
Tenże Karol Moskwy
krwie obmywa, y ociera z napisem:
Has tandem ad thermas fesus Mars abluit ensem. O Numismatach osobliwych
Na śmierć Ludwika XIV Krola Fráncuzkiego, ktory Słońca Symbolû od Politykow representatur, wybite na pieniądzu Słońce zachodzące z inskrypcyą:
Caeusa Laboris eram, redeunte quiete, quiesco.
Na wziętą Moskwie przez Szwedow Nąrwę w Inflánciech, wybito na monecie stos, a na stosie oręża, Wiktoryę z dwiema Koronámi y napisem Tandem bona causatriumphat. Wybito y Trophaeum z Orłem Rosyiskim dwoygłownym, dawszy napis: Unum pro cunctis fama loquatur. Item Smoka Rosyiskiego, rozdziera Lew Szwedzki z napisem: Comprime ferales, torvi Praedonis babenas. Calcabitur asper.
Tenże Karol Moskwy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1212
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Na śmierć Ludwika XIV Króla Francuskiego, który Słońca Symbolu od Polityków representatur, wybite na pieniądzu Słońce zachodzące z inskrypcją:
Caeusa Laboris eram, redeunte quiete, quiesco.
Na wziętą Moskwie przez Szwedów Nąrwę w Inflanciech, wybito na monecie stos, a na stosie oręża, Wiktorię z dwiema Koronami i napisem Tandem bona causatriumphat. Wybito i Trofaeum z Orłem Rosyiskim dwojgłownym, dawszy napis: Unum pro cunctis fama loquatur. Item Smoka Rosyiskiego, rozdziera Lew Szwedzki z napisem: Comprime ferales, torvi Praedonis babenas. Calcabitur asper.
Tenże Karol Moskwy, Polaków, i Duńczyka Wiktor adumbrowany przez Herkulesa na monecie, Cerberusa o trzech głowach buławą za jednym zamachem
Na śmierć Ludwika XIV Krola Fráncuzkiego, ktory Słońca Symbolû od Politykow representatur, wybite na pieniądzu Słońce zachodzące z inskrypcyą:
Caeusa Laboris eram, redeunte quiete, quiesco.
Na wziętą Moskwie przez Szwedow Nąrwę w Inflánciech, wybito na monecie stos, a na stosie oręża, Wiktoryę z dwiema Koronámi y napisem Tandem bona causatriumphat. Wybito y Trophaeum z Orłem Rosyiskim dwoygłownym, dawszy napis: Unum pro cunctis fama loquatur. Item Smoka Rosyiskiego, rozdziera Lew Szwedzki z napisem: Comprime ferales, torvi Praedonis babenas. Calcabitur asper.
Tenże Karol Moskwy, Polakow, y Duńczyka Victor adumbrowany przez Herkulesa ná monecie, Cerberusá o trzech głowach buławą zá iednym zamachem
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1212
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
una juvabit, bo i jedna z trzech Koron nie poratuje do zbawienia, ani żadna od śmierci nie obroni, każdemu naznaczonej. BÓG non akceptor Personorum. a śmierć nescit Legem, tollit cum paupere Regem. Dobrze wierzących i żyjących Niebo koronuje wieńcew Chwały, nie Koronatów ziemskich złej wiary.
Kiedy Francuzi Neapolu ustąpili Cesarskim, wybito na monecie Rumaka Insygne dawne Neapolu, który Rumak siedzenie Liliami Frrncuzkiemi haftowane zrzuca z siebie, z napisem z Owidiusza:
Nova velocem cingula laedit Equum.
Lew Szwedzki trzyma w szponach Tarczę z Wieniawą Najjaśniejszego Stanisława Leszczyńskiego z napisem: Sic erat in fatis.
RATISBONA Miasto Cesarskie Józefowi Cesarzowi, Cesarskiemu Synowi na monecie takie ofiarowała homagiûm
una iuvabit, bo y iedna z trzech Koron nie poratuie do zbawieniá, ani żadná od śmierci nie obroni, każdemu náznaczoney. BOG non acceptor Personorum. a śmierć nescit Legem, tollit cum paupere Regem. Dobrze wierzących y żyiących Niebo koronuie wieńcew Chwały, nie Koronatow ziemskich złey wiary.
Kiedy Fráncuzi Neapolu ustąpili Cesarskim, wybito na monecie Rumaka Insigne dawne Neapolu, ktory Rumák siedzenie Liliami Frrncuzkiemi haftowane zrzuca z siebie, z napisem z Owidiuszá:
Nova velocem cingula laedit Equum.
Lew Szwedzki trzyma w szponach Tarczę z Wieniawą Nayiaśnieyszego Stanisławá Leszczyńskiego z napisem: Sic erat in fatis.
RATISBONA Miásto Cesarskie Iozefowi Cesarzowi, Cesarskiemu Synowi na monecie takie ofiarowała homagiûm
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1213
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
GRÓB Pański, około niego ocięto skałę, tak, że nie znać, aby tam góra i skała była. Samę skałę Grobu Pańskiego opasano alabastrem, a na wierzchu wystawiono wieżyczkę z drzewa Cedru Libańskiego, i w niej są trzy dziury, albo okna, przez które zaduch od lamp górejących wychodzi. Z boku, dziure wybito jednę, którą Z. Grzegórz Ormiański niegodnym się sądząc wniść w sam Grób Pański, mieszkając tam lat 7. zaglądał w tenże Grób, modląc się. Jest przed samym Grobem Pańskim, z tejże skały Przysioneczek z kilkunastu lampami, i kamień, o którym Marie mówiły: Quis revolvet nobis lapidem? Z
GROB Pański, około niego ocięto skałę, tak, że nie znać, aby tam góra y skała była. Samę skałę Grobu Pańskiego opasáno alabastrem, a na wierzchu wystawiono wieżyczkę z drzewa Cedru Libańskiego, y w niey są trzy dziury, albo okna, przez ktore zaduch od lamp goreiących wychodzi. Z boku, dziure wybito iednę, którą S. Grzegórz Ormiański niegodnym się sądząc wniść w sam Grób Pański, mieszkaiąc tam lat 7. zaglądał w tenże Grób, modląc się. Iest przed samym Grobem Pańskim, z teyże skały Przysioneczek z kilkunastu lampami, y kamień, o którym Marye mówiły: Quis revolvet nobis lapidem? Z
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 498
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
co im Pan Bóg służbę, nalazł, 6 Maji listy przypowiedne mieli. Kształt listu przypowiednego. Kiedy zagranice wyszli. Przestroga.
Nagradzając Pan Bóg baczenie Elearów, iż niechcąc ubogiej ojczyzny trapić, życzyli sobie cudzoziemskiej służby, a widząc jako znowu kacerze głowy z jam wychylać poczęli, (rozumiejąc iż już wszystkich Elearów wybito) podał do serca cesarza chrześcijańskiego, aby znowu Elearów polskich na obronę kościoła ś. zaciągnął. Zaczem gdy Elearowie 'niechcąc się konfederować, o służbie w cudze kraje zamyślali, przyszły 6 Maja przypowiedne listy od cesarza j. m. tak pułkownikowi, jako i wszystkim rotmistrzom elearskim, z których jeden, to jest pułkowniczy
co im Pan Bóg służbę, nalazł, 6 Maii listy przypowiedne mieli. Kształt listu przypowiednego. Kiedy zagranice wyszli. Przestroga.
Nagradzając Pan Bóg baczenie Elearów, iż niechcąc ubogiej ojczyzny trapić, życzyli sobie cudzoziemskiej służby, a widząc jako znowu kacerze głowy z jam wychylać poczęli, (rozumiejąc iż już wszystkich Elearów wybito) podał do serca cesarza chrześciańskiego, aby znowu Elearów polskich na obronę kościoła ś. zaciągnął. Zaczem gdy Elearowie 'niechcąc się konfederować, o służbie w cudze kraje zamyślali, przyszły 6 Maja przypowiedne listy od cesarza j. m. tak pułkownikowi, jako i wszystkim rotmistrzom elearskim, z których jeden, to jest pułkowniczy
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 53
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
Panem bywszy w więzieniu umarł/ i w Warszawie na przedmieściu miedzy drogami pochowali tak jakiego żebraka choć był godzien w Kościele pochowania lecz że to Schismatyk tak uczyniono namyślnie/ jakie i pod ten czas motus były u nas jak ludu wiele zginęło/ na kilka milionów/ twierdzą naszy że na pół czwarta nuż i teraz co go wybito abo jeszcze wybiją jeśli pokoju nie uprosim a prędko. Wiesz co się tym dwiema Czarom stało/ tegoż ty możesz doczekać/ jeśli o sobie/ i o nas/ i o Ojczyźnie rady a prędko nie uczynisz/ niewiem czego mamy czekać wszyscy/ tylko czego uchowaj Boże złego/ na co się barzo zanosi/
Pánem bywszy w więźieniu vmárł/ y w Wárszawie na przedmieśćiu miedzy drogámi pochowali ták iákiego żebraká choć był godzien w Kośćiele pochowánia lecż że to Schismátyk ták vczyniono namyślnie/ iakie y pod ten cżas motus były v nas iák ludu wiele zgineło/ na kilká milionow/ twierdzą naszy że ná puł cżwártá nuż y teraz co go wybito ábo ieszcze wybiią ieśli pokoiu nie vprośim á prędko. Wiesz co sie tym dwiemá Czárom sstáło/ tegoż ty możesz docżekáć/ ieśli o sobie/ y o nas/ y o Oycżyznie rády á prędko nie vcżynisz/ niewiem cżego mámy cżekáć wszyscy/ tylko czego vchoway Boże złego/ na co sie bárzo zánośi/
Skrót tekstu: NowinyMosk
Strona: B4v
Tytuł:
Nowiny z Moskwy albo wota z traktatów i konsulty panów radnych ziemi moskiewskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
cztery rzeki/ to jest/ Nenus/ Vabus/ Sala/ Ega. Nie trzeba opuszczać Halle/ która ma jednę studnią słonej wody/ skąd ją też nazywają. Comes Palatinus, który ma niemałe Państwo w tej Prowincji/ rezyduje więc nad rzeką Neccaro/ w mieście Hildelbergu. W roku 1525. za wzburzeniem chłopów/ wybito było w tej Prowincji 292. familij szlachty. Ale iżeśmy już tu przyszli/ możemy podać jakoby Regestr miast/ które widzieć nad Renem. Spira jest sławna/ iż tam jest Camera Cesarska/ postawiona od Karła V. (gdyż przedtym chodziła za dworem) przeniesiona z Wormaciej: także też i Wormacia jest sławna
cztery rzeki/ to iest/ Nenus/ Vabus/ Sala/ Egá. Nie trzebá opusczáć Halle/ ktora ma iednę studnią słoney wody/ skąd ią też názywáią. Comes Palatinus, ktory ma niemáłe Páństwo w tey Prouinciey/ residuie więc nád rzeką Neccaro/ w mieśćie Hildelbergu. W roku 1525. zá wzburzeniem chłopow/ wybito było w tey Prouinciey 292. fámiliy szláchty. Ale iżesmy iuż tu przyszli/ możemy podáć iákoby Regestr miast/ ktore widźieć nád Renem. Spirá iest sławna/ iż tám iest Cámerá Cesárska/ postáwiona od Kárłá V. (gdyż przedtym chodźiłá zá dworem) przenieśioná z Wormáciey: tákże też y Wormácia iest sławna
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 114
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
