Moc i skutki. Ciekączkom wszelakim.
Korzenie w ciepłym winie warzone/ i na czczo/ i na noc trunkim używane/ wszelkie ciekączki/ tak krwawe/ jako inne hamuje. Upławom
Upławy białogłowskie/ tenże trunek zawściąga. (Dios. Gal.) Płucom z ropionym.
Płucom zropionym/ z zawrzedziałości/ jest ratunkiem wychędożając i gojąc. Krwią charkającym.
Krwią charkaniu tymże sposobem używany w winie czerwonym/ a w wodzie warzony/ jest lekarstwem. (Gal.) Aëti.) Przeto. Suchotnym.
Suchotnym/ jako Fernelius świadczy/ jest wielkim ratunkiem/ korzenie jego tłukąc/ a z wodą jego/ abo i z prostą pijąc/
Moc y skutki. Ciekączkom wszelákim.
Korzenie w ćiepłym winie wárzone/ y ná czczo/ y ná noc trunkim vżywáne/ wszelkie ćiekączki/ ták krwáwe/ iáko ine hámuie. Vpłáwom
Vpławy białogłowskie/ tenże trunek záwśćiąga. (Dios. Gal.) Płucom z ropionym.
Płucom zropionym/ z záwrzedźiáłośći/ iest rátunkiem wychędożáiąc y goiąc. Krwią chárkáiącym.
Krwią charkániu tymże sposobem vżywány w winie czerwonym/ á w wodźie wárzony/ iest lekárstwem. (Gal.) Aëti.) Przeto. Suchotnym.
Suchotnym/ iáko Fernelius świádczy/ iest wielkim rátunkiem/ korzenie iego tłukąc/ á z wodą iego/ ábo y z prostą piiąc/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 258
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
na której zasiadali im. ks. poznański, ichm. ruski i płocki wojewodowie i imp. marszałek w. kor. cum assistentia pp. radnych tegoż miasta, aby to stanęło koniecznie, żeby to miasto nie tylko burkowało s. drogi tak w mieście, jako i po przedmieściach, ale żeby one jako najlepiej wychędożało. Co żeby z wielkim uciemiężyniem ludzi tu mieszkających nie było, j.k.m. de clementia innata księciem im. kardynałem i niektórymi panami często mieszkającymi obiecał się ex parte tych unkosztów przyłożyć. Die 21 ejusdem
Król im. w Wilanowie jadł obiad, w Służewcu zaś u im. ks. Wyżyckiego sekretarza kor
na której zasiadali jm. ks. poznański, ichm. ruski i płocki wojewodowie i jmp. marszałek w. kor. cum assistentia pp. radnych tegoż miasta, aby to stanęło koniecznie, żeby to miasto nie tylko burkowało s. drogi tak w mieście, jako i po przedmieściach, ale żeby one jako najlepiej wychędożało. Co żeby z wielkim uciemiężyniem ludzi tu mieszkających nie było, j.k.m. de clementia innata księciem jm. kardynałem i niektórymi panami często mieszkającymi obiecał się ex parte tych unkosztów przyłożyć. Die 21 eiusdem
Król jm. w Wilanowie jadł obiad, w Służewcu zaś u jm. ks. Wyżyckiego sekretarza kor
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 47
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
abo chustą zwinioną/ wodą w którejby wrzał ślaz z rumieniem. Abo weźmi otrąb pszenicznych/ usmaż z oliwą/ abo z łojem przetapianym jakimkolwiek/ a przywijaj ciepło. Gdzieby się też ropa pokazowała w rance/ tę przemywaj octem z solą/ zasypawszy trochą Grynszpanu/ abo hałunem spalonym/ żeby się nie szerzyło a wychędożało: i łojem kozłowym zaskwarzając prędko się zgoi/ tylko żeby nie był z miejsca ruszany. Księgi Insze.
Weźmi oliwy/ Jeleniego abo kozłowego łoju po pół funta/ żywice z modrzewiny trzy łoty/ a w niedostatku Terpentyny/ rozpuść przy ogniu/ a uczyniwszy jako maść/ napuszczaj w uraz/ i namazawszy na chuście/
ábo chustą zwinioną/ wodą w ktoreyby wrzał ślaz z rumieniem. Abo weźmi otrąb pszenicznych/ vsmaż z oliwą/ ábo z łoiem przetapiánym iákimkolwiek/ á przywiiay ćiepło. Gdźieby się też ropá pokázowáłá w ránce/ tę przemyway octem z solą/ zásypawszy trochą Grynszpanu/ ábo háłunem spalonym/ żeby się nie szerzyło á wychędożáło: y łoiem kozłowym záskwarzáiąc prędko się zgoi/ tylko żeby nie był z mieyscá ruszány. Kśięgi Insze.
Weźmi oliwy/ Ieleniego ábo kozłowego łoiu po puł funtá/ żywice z modrzewiny trzy łoty/ á w niedostátku Terpentyny/ rospuść przy ogniu/ á vczyniwszy iáko máść/ nápuszczay w vraz/ y námázawszy ná chuśćie/
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Pivv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
